Η ΑΕΚ πίστεψε πολύ στην υπόθεση Μπαλάντα. Ήταν η περίπτωση που είχε ξεχωρίσει εδώ και περίπου 20 μέρες, γνωρίζοντας εξ αρχής ότι η βαλίτσα θα πάει μακριά. Έδωσε χρόνο και αφοσίωση σε αυτήν, έχοντας λάβει ένα συνειδητό ρίσκο, το οποίο θα την έφερνε σε δύσκολη θέση, αν υπήρχε αρνητική εξέλιξη στην προσπάθειά της. Όπως κι εν τέλει συνέβη.

Έως και ταξίδι έγινε για εκείνον στο Βέλγιο την τρέχουσα εβδομάδα. Ήταν η ύστατη προσπάθεια να βρεθεί η "χρυσή τομή" για έναν ποδοσφαιριστή που ναι μεν έχασε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα της Μπριζ, ουδέποτε όμως βγήκε εκτός του βασικού rotation.

Προφανώς οι δύο αρμόδιοι διευθυντές, ο Παναγιώτης Κονέ και ο Γιάννης Παπαδημητρίου, λάμβαναν κάποια θετική απόκριση για να ασχολήθηκαν τόσο πολύ. Πίστεψαν ότι θα καταφέρουν κάτι ανάλογο με αυτό που η ΑΕΚ είχε πετύχει με τον Στίβεν Τσούμπερ το περασμένο καλοκαίρι. Μόνο που ετούτη τη φορά δεν υπήρχε η αντίστοιχη διάθεση για δανεισμό με οψιόν από την έτερη εμπλεκόμενη πλευρά.

Ούτε ο Μπαλάντα ήταν τόσο "ζεστός". Οι Βέλγοι ζητούσαν χρήμα εδώ και τώρα, τα μισά χρήματα μπροστά και υποχρεωτικά τα υπόλοιπα τα ερχόμενο καλοκαίρι. Ο Κολομβιανός το σκεφτόταν για αλλαγή στέγης, όμως μάλλον περίμενε κάτι καλύτερο.

Είναι όμως ο Μπαλάντα αυτό που ήθελε ο Γιαννίκης;

Η ΑΕΚ κινείται για "6αρι". Αυτή είναι πλέον και η επιβεβαιωμένη ενημέρωση. Τι είδους "6αρι" όμως; Ο Μπαλάντα "έχτισε" την καριέρα του ως στόπερ στη Ρίβερ Πλέιτ κι ως τέτοιος -πέραν κάποιων λίγων φορών που χρησιμοποιήθηκε ως αμυντικός χαφ- συνέχισε στη Βασιλεία. Στην Μπριζ ανέβηκε 20 μέτρα στο γήπεδο, επειδή υπήρχε ένα σχέδιο ανάδειξης δύο άλλων στόπερ. Τα πήγε καλά ως 'κόφτης' μπροστά τους και έμεινε να παίζει εκεί.

Ωστόσο η αλλαγή προπονητή στον βελγικό σύλλογο έφερε την ανατροπή. Ο νέος προπονητής, Άλφρεντ Σρόιντερ, θέλει "6αρι" που να ξέρει και καλή μπάλα, που να συμμετέχει στο 'χτίσιμο' των επιθέσεων και όχι να είναι ένας κυματοθραύστης λίγων μέτρων μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς. Γι' αυτό και τον πέρασε στον πάγκο, δημιουργώντας την ευκαιρία απόκτησής του από άλλες ομάδες.

Διαθέτει όμως ο Μπαλάντα όλα αυτά που ο Γιαννίκης ζητούσε σε χαρακτηριστικά; Η λογική λέει πως όχι. Αυτό που ο προπονητής της ΑΕΚ θέλει είναι έναν παίκτη που να έχει την ικανότητα να πάρει τα ηνία της μεσαίας γραμμής, να της δώσει άλλη ταυτότητα και να ηγηθεί στη δημιουργία από τη θέση "6".

Όχι μόνο να κόβει και να τρέχει αδιάκοπα, που επίσης είναι απαιτητό. Δεδομένα λοιπόν, θέλει ένα πιο "γεμάτο" πακέτο. Αυτό που πλέον οι αρμόδιοι αναζητούν ελάχιστες ώρες πριν μπούμε στις καθυστερήσεις των μεταγραφών.

Όχι κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση Νταντσένκο

Ήταν 31 Ιανουαρίου 2021 όταν η ΑΕΚ προχώρησε στην αγορά του Όλεγκ Νταντσένκο, αφού πρώτα δεν προχώρησαν άλλες υποθέσεις παικτών που ήθελε να αποκτήσει. Όπως εκείνη του Λαλά που πήγε στον Ολυμπιακό.

Ο συμπαθής Ουκρανός παρουσιάστηκε ως εκείνος που θα αλλάξει τη δεξιά πλευρά της ομάδας. Δεν χρειάστηκε περισσότερη από μία προπόνηση στον Μανόλο Χιμένεθ για να διαπιστώσει ότι δεν του κάνει. Το ίδιο απεφάνθησαν και οι επόμενοι στον πάγκο της ομάδας. Είναι ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τις μεταγραφικές υποθέσεις δεν έχουν περιθώριο για μια τέτοια επιλογή. Εδώ πράγματι ισχύει αυτό που λέγεται από την ίδια την ομάδα "καλύτερα κανένας, παρά ένας που δεν κάνει για τη δουλειά".

Οι απαιτήσεις είναι πολύ πιο αυξημένες, καθώς η ανάγκη για έναν ποδοσφαιριστή υψηλότερου επιπέδου από τους υπάρχοντες είναι αδιαπραγμάτευτη. Ίσως μάλιστα εδώ που φτάσαμε να χρειαστεί και χρήμα, όχι ένας "ξερός" δανεισμός με την προοπτική αγοράς το ερχόμενο καλοκαίρι. Άπαντες αναμένουμε στο ακουστικό μας.