ΑΕΚ: Η συναπόφαση των Ριμπάλτα – Νίκολιτς για τα μεταγραφικά και το παρασύνθημα που περιμένει ο Ηλιόπουλος

Δύο αγώνες ακόμα για να κλείσει ο χρόνος, μα τι αγώνες όμως! Με την ΑΕΚ να παίζει την Πέμπτη τη μεγάλη ευκαιρία της να βρεθεί απευθείας στους 16 του Conference League και καπάκι, την ερχόμενη Κυριακή, το παιχνίδι με τον ΟΦΗ για να φύγει το έτος ιδανικά.

Από εκεί και πέρα, όλα θα περιστρέφονται γύρω από τα μεταγραφικά, άλλωστε ήδη ο κόσμος περιμένει -και επιμένει- για προσθήκες που θα βοηθήσουν το έργο του Μάρκο Νίκολιτς για περαιτέρω εξέλιξη και βελτίωση.

Προσθήκες θα υπάρξει, δεν συντρέχει λόγος αμφισβήτησης επ’ αυτού. Ούτε η άνοδος του Γκατσίνοβιτς, ούτε η επανεμφάνιση του Λιούμπιτσιτς, ούτε η εμφανώς βελτιωμένη εικόνα όλων των παικτών που ήταν πέρυσι στην ομάδα είναι στοιχεία ικανά να αλλάξουν έναν σοβαρό και υγιή προγραμματισμό. Αρκεί ασφαλώς να ξέρουμε τι ζητάμε και τι περιμένουμε.

Ο Χαβιέρ Ριμπάλτα και ο Μάρκο Νίκολιτς, όπως άλλωστε έχουν από μόνοι τους αναδείξει, υπηρετούν ένα πλάνο συγκεκριμένης στόχευσης και ανεξάρτητης από τα αγωνιστικά δρώμενα πορείας. Δεν θα έρθουν στην ΑΕΚ ποδοσφαιριστές “ιλουστρασιόν”, με πανάκριβα συμβόλαιο και “καβατζωμένη” καριέρα επειδή τώρα η προοπτική μοιάζει πιο φανταχτερή απ’ ό,τι ήταν ενάμιση μήνα πριν.

Ούτε επίσης η ΑΕΚ θα προχωρούσε σε μαζικές χειμερινές προσθήκες που θα πρόδιδαν πανικό αν το πράγμα δεν είχε βελτιωθεί παρά είχε συνεχιστεί η προβληματική εικόνα του Οκτώβρη.

Ένα λογικό και λειτουργικό πρότζεκτ δεν γίνεται να εξαρτάται από τον ενθουσιασμό ή την κατήφεια. Ο προορισμός ήταν εξαρχής το ερχόμενο καλοκαίρι, η ολοκλήρωση του σχεδίου θα συντελεστεί τότε.

Ναι, τα αποτελέσματα πάντοτε παίζουν ρόλο, διαμορφώνουν κλίμα, επηρεάζουν καταστάσεις αλλά αυτή μοιάζει να είναι η φορά που η σημασία του σχεδιασμού και η υλοποίηση αυτού δίχως μανούβρες από τυχόν αναταράξεις, έχει μεγαλύτερη σημασία και αξία για το club από τη κοντόφθαλμη οπτική του ‘’αγώνα με τον αγώνα’’.

Η σημασία του γκρουπ και αυτοί που θα το υπηρετήσουν

Όσα πρέπει να γίνουν, θα γίνουν. Με πολύ προσεχτικούς χειρισμούς και λεπτομερή εξέταση δεδομένων που θα αποτρέψουν τη διατάραξη της χημείας.

Η ΑΕΚ τον Γενάρη δεν θα πάρει νέους Γιόβιτς, θα ψάξει για ποδοσφαιριστές που θα ενσωματωθούν στο υπάρχον σχέδιο όχι για να το τροποποιήσουν, αλλά για να το ενισχύσουν εκεί που πονά, εκεί που εντοπίζονται τα κενά.

Είναι ομολογημένο ότι η ομάδα αναζητεί στόπερ, ίσως αυτή να είναι και η πιο μεγάλη ανάγκη να πρόκειται για ποδοσφαιριστή που θα είναι στο επίπεδο των δύο βασικών.

Να μην είναι δηλαδή ο τρίτος που θα χρησιμοποιηθεί στην ανάγκη, αλλά αυτός που θα εμπιστευτεί με κλειστά μάτια ο προπονητής, αυτός που θα εξαλείψει οποιαδήποτε σκέψη να πιεστούν ένας εκ των Ρέλβας ή Μουκουντί αν νιώσουν ότι είναι στα όριά τους.

Όπως έχουμε σημειώσει ξανά, αν γίνεται να αγωνίζεται και ως δεξιός μπακ έχει καλώς, αν όχι δεν πειράζει, το πρώτο κριτήριο παραμένει να πρόκειται για καλό στόπερ, διαφορετικών στοιχείων που να ταιριάζει και με τους δύο προαναφερθέντες.

Ο φορ να έχει το γκολ και να μπορεί να ταιριάξει τόσο με τον Γιόβιτς όσο και με τον Ζίνι, ο χαφ να είναι δυναμικός, γρήγορος αλλά όχι κλασικό 6αρι, δεν παίζει με τέτοιον (δηλαδή καθαρό κόφτη) ο Νίκολιτς και δεν θα το κάνει ποτέ. Και ο δεξιός μπακ (αν υπάρξει τέτοιος τον Γενάρη) να αποτελεί σωστή και επαρκή κάλυψη του Ρότα.

Απέναντι σε όλα αυτά, ο Μάριος Ηλιόπουλος περιμένει τις εισηγήσεις και δεν επεμβαίνει. Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ιδιοκτήτες μέσα στην παραζάλη των καλών αποτελεσμάτων και των προοπτικών, θέλουν να κάνουν και το κομμάτι τους, τη μεταγραφή που θα ‘’φτιάξει’’ τον κόσμο. Αυτά όμως μπορούν να περιμένουν το καλοκαίρι.

Τον Γενάρη θα ακολουθήσει πιστά ό,τι του πουν οι Ριμπάλτα και Νίκολιτς οι οποίοι καθήμενοι στο τιμόνι του αγωνιστικού σχεδιασμού, δείχνουν να γνωρίζουν καλά τι θέλουν και τι πρέπει να κάνουν με προφίλ που θα δώσουν ουσία, βάθος αλλά και μελλοντική ισχύ στην ομάδα.