Σε μια κατάσταση που ουδείς εντός της ομάδας περίμενε στις αρχές του έτους, έχει περιέλθει η ΑΕΚ. Χονδρικά να τα βάλει κάποιος κάτω, τους 7 από τους 9 βαθμούς να είχε πάρει στα τρία εντός έδρας ματς -με Παναιτωλικό, ΟΦΗ και Βόλο- θα ήταν σήμερα στο -4 από τον Ολυμπιακό και στο +5 από τον ΠΑΟΚ. Άλλη συζήτηση θα γινόταν για όλους, τον ιδιοκτήτη, τα στελέχη που επέλεξε και τον προπονητή.

Ωστόσο αυτή είναι μια εύκολη προσέγγιση για να δικαιολογήσει γεγονότα με μια χροιά δήθεν 'αυτοκτονική'. Διότι στην πραγματικότητα, η Ένωση δεν δικαιούται πλέον να θεωρεί ως νορμάλ ή συνηθισμένη κατάσταση το να κερδίζει τέτοιας δυναμικότητας αντιπάλους. Τόσο απλό, τόσο οδυνηρό για εκείνη συνάμα.

Και τι κάνει τώρα; Τι υπάρχει μπροστά της; Διάθεση για αλλαγές δεν προκύπτει, μέχρι νεοτέρας ασφαλώς. Η στήριξη στον Αργύρη Γιαννίκη εξακολουθεί να παρέχεται, ωστόσο το γήπεδο θα κρίνει τη διάρκειά της. Αύριο η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τον Άρη στο 'Κλεάνθης Βικελίδης' και ουδείς γνωρίζει τι θα ακολουθήσει σε ενδεχόμενο ήττας. Είναι μια έδρα στην οποία 'ανασταίνεται' τα τελευταία χρόνια, όμως στη σημερινή κατάστασή της μοιάζει αρκετά πιο ευάλωτη από τις σεζόν που προηγήθηκαν.

Ο μοναδικός στόχος που θα της δώσει ζωή

Είναι ξεκάθαρο ότι ο προπονητής θα κριθεί από το... απροχώρητο της υπόθεσης. Στην ΠΑΕ δεν υπάρχει η διάθεση για σπατάλες, φάνηκε αυτό από τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το μεταγραφικό παράθυρο του Ιανουαρίου. Δεν υπήρχε διαθέσιμο μπάτζετ για αγορά και οι δύο διευθυντές προσπάθησαν να πετύχουν συμφωνίες για δανεισμούς.

Ασφαλώς δεν δικαιολογούνται που δεν τα κατάφεραν καθώς άργησαν τρομακτικά να ασχοληθούν επιμελώς με σοβαρές περιπτώσεις, οπότε στο τέλος η ΑΕΚ, υπό την πίεση της απογοήτευσης του κόσμου της για τη μη πραγματοποίηση μεταγραφής, οδηγήθηκε στην απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή που ήταν ελεύθερος από εδώ κι έναν μήνα. Όμως η αλήθεια είναι ότι εργάζονταν υπό περιορισμό.

Ενδεχόμενη απομάκρυνση του Γιαννίκη, ειδικά μετά την επέκταση της συνεργασίας των δύο πλευρών έως το καλοκαίρι του 2024, θα επιφέρει νέο κόστος καθώς θα απαιτηθεί αποζημίωση. Άρα όσο η ομάδα πορεύεται με κάποιες νίκες που θα ημερεύουν την κατάσταση, τόσο εκείνος θα παραμένει στη θέση του. Τα αποτελέσματα θα είναι αυτά που θα κρίνουν τη βιωσιμότητά του στον πάγκο της ΑΕΚ.

Τι απομένει αλήθεια στην Ένωση; Η ρεβάνς του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, εκεί πλέον κρύβεται όλο το ζουμί. Αυτός είναι ο αγώνας που θα την κρατήσει ζωντανή σε έναν στόχο, που θα τη διατηρήσει στον αναπνευστήρα που ήδη της έχει τοποθετηθεί για να παίρνει ανάσες και να συνεχίζει. Σε διαφορετική περίπτωση, το βάρος της κατάστασης δεν θα σηκώνεται από κανέναν πλέον στο ποδοσφαιρικό τμήμα, ούτε άλλες δικαιολογίες θα ευσταθούν. Είναι μια ασπιρίνη για πρόβλημα σημαντικά πιο απειλητικό από πονοκέφαλο, αλλά μαζί -υπό τις παρούσες συνθήκες- και ο μοναδικός δρόμος για, έστω προσωρινή, ανακούφιση.