Πολύ το χαίρομαι που ο συνονόματος μου δεν θα μάς αδειάσει τη γωνιά.

Και πιο πολύ το χαίρομαι που δεν μού έκλεισε απότομα το τηλέφωνο, όταν τον ξαναρώτησα εάν έχει μπει στο τριπάκι της απόσυρσης του από τα γήπεδα!

Ο Βασίλης Ξανθόπουλος όχι μόνο δεν βγαίνει στη σύνταξη, αλλά αγόρασε κιόλας καινούργιο βιβλιάριο για να συνεχίσει να κολλάει ένσημα και να βγάλει μια καλή κύρια σύνταξη, χώρια η επικουρική!

Η προφητεία του Μασιούλις

Απλώς δεν ξέρω εάν (αυτή η σύνταξη) θα του είναι χρειαζούμενη, διότι όπως είχε πει ο Γιόνας Μασιούλις στη γυναίκα του, τη Μαρία, «μην ανησυχείς, διότι στο μέλλον ο άντρας σου θα βγάλει πολύ περισσότερα λεφτά ως προπονητής, παρά όσα θα έχει πάρει ως παίκτης».

Αυτό το μέλλον προς το παρόν αργεί και τον (αγαπημένο μου) Βασιλάκη θα συνεχίσουμε να τον... τρώμε στη μάπα, τουλάχιστον για άλλη μια σεζόν, σε ρόλο ασίσταντ κόουτς του Σπανούλη!

Η προέκταση του προπονητή

Όχι δεν κάνω λάθος, διότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν πολύ καλά αυτό που για τον ίδιο τον =Ξανθόπουλο είναι κόκκινη γραμμή: «Να είμαι καλός συμπαίκτης και να αποτελώ την προέκταση του προπονητή μέσα στο γήπεδο»!

Βεβαίως ο Σπανούλης δεν πήρε (όχι ακόμα τουλάχιστον) τον κατά δυο έτη νεαρότερο του, Ξανθόπουλο ως συνεργάτη του στον πάγκο: τον πήρε ως αυτό που είναι και το «πουλάει» με συνέπεια και τιμιότητα, «ποτέ από το χρέος μη κινών», όπως γράφει και ο Καβάφης στις «Θερμοπύλες»...

Τι είναι ο Ξανθόπουλος;

Ένας τίμιος διάκονος του μπάσκετ και συνάμα ο τελευταίος πλέι μέικερ!

Πλέι μέικερ πλέι μέικερ, ούτε άσος που δυαρίζει, ούτε comboguard, ούτε άλλα χαζά!!!

Το δίπλωμα και η λυπητερή

Το «όχι ακόμα» που έγραψα παραπάνω σε σχέση με τη νεόδμητη σχέση των δυο Βασίληδων έχει το υπόβαθρο του: πέρυσι ο Ξανθόπουλός έλαβε το δίπλωμα προπονητή Β’ κατηγορίας, του χρόνου θα παρακολουθήσει τα μαθήματα στη Σχολή της Α’ κατηγορίας και προσεχώς θα επιβεβαιώσει την προφητεία του Μασιούλις!

Προς το παρόν θέλει να επιβεβαιώσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, με τον οποίο πάντως δεν συμφέρει να κάνει μπάρμπεκιου ή παιδικό πάρτι: ο Σπανούλης έχει έξι κουτσούβελα, ο Ξανθόπουλος τρία αγόρια (έναν εντεκάχρονο και δυο εξάχρονους δίδυμους) και αν φωνάξουν σε μια μάζωξη και τις πολύτεκνες οικογένειες του Ζήση και του Μπουρούση, η... λυπητερή θα είναι βαριά!

«Το επεξεργάζομαι το προπονητιλίκι, αλλά προς το παρόν είμαι παίκτης, νιώθω παίκτης, λειτουργώ ως παίκτης και θέλω να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου» μου είπε πριν από λίγη ώρα...

«Προφανώς, λόγω της θέσης μου και της νοοτροπίας μου, σκέπτομαι και ως προπονητής μέσα στο γήπεδο, αλλά στην παρούσα φάση με απασχολεί μόνο το πώς θα ανταποκριθώ στην καινούργια πρόκληση. Είναι και κάτι άλλο που με ιντριγκάρει...»

«Τι μου ζήτησε ο Σπανούλης»

-Φαντάζομαι τι είναι αυτό. Έχουμε και οι τρεις το ίδιο όνομα!

«Ε, ναι. Δεν το λέω για να τον κολακεύσω, δεν το έχει ανάγκη άλλωστε, αλλά ούτε εγώ είμαι τέτοιος τύπος. Όταν μού τηλεφώνησε ο Βασίλης Σπανούλης και μου ζήτησε να παίξω στο Περιστέρι ήταν πολύ ξεκάθαρος στο τι θέλει από εμένα. Δεν μου ζήτησε παράλογα πράγματα, ούτε να βάζω 15 πόντους σε κάθε ματς. Μου ζήτησε αυτά που ξέρει και ξέρω κι εγώ ότι μπορώ να κάνω».

-Πώς τον «έκοψες» πέρυσι, στην παρθενική σεζόν του στους πάγκους;

«Έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Πολύ καλά και πολύ υποσχόμενα! Για να είμαι ειλικρινής, νιώθω ανυπομονησία και μεγάλη προσμονή για να διαπιστώσω από κοντά και να ζήσω αυτά που έβλεπα από την τηλεόραση ή στα ματς που παίξαμε αντίπαλοι με την ΑΕΚ».

«Δεν είχαμε ποτέ τάιμινγκ»

-Πέρα από τις πολλές φορές που βρεθήκατε αντίπαλοι στο Πρωτάθλημα, είχατε ποτέ άλλες παρτίδες;

«Δυστυχώς όχι. Έχει πλάκα αυτό, διότι είτε δεν τον προλάβαινα εγώ, είτε δεν με προλάβαινε αυτός! Όταν πήγε από το Μαρούσι στον Παναθηναϊκό, εγώ έφυγα από τον Παναθηναϊκό και πήγα δανεικός στον ΠΑΟΚ. Όταν γύρισα από τον ΠΑΟΚ στον Παναθηναϊκό, αυτός πήγε από τον Παναθηναϊκό στους Ρόκετς.

Όταν γύρισε από το ΝΒΑ στον Παναθηναϊκό,. Εγώ έφυγα από τον Παναθηναϊκό και πήγα στον Πανιώνιο. Το 2008 που κλήθηκα στην Εθνική για το Προολυμπιακό Τουρνουά κόπηκα και δεν παίξαμε μαζί, ενώ το 2011 επιλέχθηκα στη δωδεκάδα του EuroBasket, αλλά εκείνος υποβλήθηκε σε εγχείριση στους κοιλιακούς και δεν έπαιξε.».

- Ήταν θέμα τάιμινγκ που το βρήκατε έστω και καθυστερημένα...

«Ε, ναι. Για να πω κιόλας την αμαρτία μου, όποτε τον αντιμετώπιζα έκαιγα τον εγκέφαλο μου για να βρω έναν τρόπο να τον αντιμετωπίσω»!

-Τι θυμάσαι από την προηγούμενη θητεία σου στο Περιστέρι, τη σεζόν 2019-20;

«Τι άλλο από τα ρολά που κατέβηκαν ξαφνικά τον Μάρτιο, λόγω της πανδημίας! Εμείς με τη Χάποελ Τελ Αβίβ και ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός με τη Γουλβς ήμασταν οι τελευταίες ομάδες που έπαιξαν αγώνες των Κυπέλλων Ευρώπης επί ελληνικού εδάφους. Είχαμε νικήσει τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία, παίξαμε με τη Χάποελ και την άλλη μέρα μας έδωσαν άδεια επ’ αόριστον»!

Τον... ξαναβάφτισε Γιώργο ο Θανάσης Γιαννακόπουλος

Ο Ξανθόπουλος θα φορέσει για δεύτερη φορά στην καριέρα του τη φανέλα του Περιστερίου, αλλά αυτό είναι πταίσμα, μπροστά στο... έγκλημα τριών περασμάτων του από τον Παναθηναϊκό και τον Πανιώνιο.

Σαν δρομολόγιο Παγκράτι-Κολλιάτσου ένα πράγμα!

Πλάκα πλάκα ο εκ Πειραιώς ορμώμενος πόιντ γκαρντ έχει τινάξει την μπάνκα στον αέρα αποδεικνύοντας πόσο κοσμαγάπητος είναι...

Τι εννοώ;

Πρώτα απ’ όλα έχει θητεύσει τρεις φορές στον Παναθηναϊκό (2004-05, 2006-07, 2012-13), μάλιστα ο συχωρεμένος ο Θανάσης Γιαννακόπουλος τον αποκαλούσε πάντοτε Γιώργο, αντί για Βασίλη!

Στενοχωριόταν γι’ αυτό μέχρι που ο Γιώργος Καλαϊτζής τον παρηγόρησε λέγοντας του ότι «μην τρελαίνεσαι, ούτε να το παίρνεις προσωπικά, να φανταστείς ότι κι εμένα που έπαιξα εννέα χρόνια στον Παναθηναϊκό με φώναζε Γιάννη, διότι με μπέρδευε ακόμα με τον Γεωργικόπουλο»!

Εκτός από τον Παναθηναϊκό του τρίτωσε και ο Πανιώνιος (2007-09, 2011-12, 2014-15), ενώ έχει περάσει δυο φορές από την ΑΕΚ (2017-19, 2022-23) και πλέον διάγει τη δεύτερη θητεία του στη δυτική όχθη.

Τώρα ο Ξανθόπουλος κοντεύει τα σαράντα, αλλά λόγω γερής κράσης, αγάπης και αφοσίωσης στο άθλημα μπορεί να ξαναπεράσει ως παίκτης ή ως προπονητής από τον Ολυμπιακό (παιδικοεφηβικά), τον Πειραϊκό, τη Νήαρ Ηστ, τον ΠΑΟΚ, τον Πανελλήνιο, τον Άρη, τον Κολοσσό και την Ομπραντόιρο!

«Το γεγονός ότι ξαναγυρίσω στις ίδιες ομάδες αποτελεί ένα κομπλιμέντο στην καριέρα μου» υπερθεματίζει. «Σημαίνει ότι κάτι καλό έκανα, κάτι καλό άφησα και το έχουν εκτιμήσει, έστω κι αν αλλάζουν οι προπονητές και οι διοικήσεις».

Ο «νεανίας ετών 39» και «μια εφηβεία επιεικής που γίνεται σαράντα»

Στον Ξανθόπουλο αυτή την εποχή ταιριάζει ο τίτλος της δραματικής κομεντί που γύρισε ο Αλέκος Σακελλάριος το 1954, με πρωταγωνιστές τον Βασίλη Λογοθετίδη, τη Σμάρω Στεφανίδου και την Ιλυα Λιβυκού...

«Δεσποινίς ετών 39»!

Ελόγου του είναι ένας νεανίας ετών 39, ο οποίος στις 29 Απριλίου του 2024 θα βάλει το τεσσάρι στην ηλικία του και θα μπορεί κάλλιστα να ακομπανιάρει την Άλκηστη Πρωτοψάλτη σε εκείνο το τραγούδι που λέει «Μια εφηβεία επιεικής που γίνεται σαράντα»!

-Τρέμεις που σε εννέα μήνες θα γράψεις 40 στην ηλικία σου;

«Δεν με απασχολεί αυτό. Κανείς δεν έχει νικήσει τον δρόμο, το τέσσερα είναι απλώς ένας αριθμός, σημασία έχει το πώς τσεκάρεις και αξιολογείς τον εαυτό σου, όταν μπαίνεις στο γήπεδο» εξηγεί. «Προφανώς δεν είμαι τζόβενο όπως κάποτε, αλλά προσέχω πολύ τον εαυτό μου, προπονούμαι μόνος μου και διατηρώ σε καλή κατάσταση το κορμί μου και το πνεύμα μου».

-Συνομήλικος του ΛεΜπρόν είσαι!

(γέλια) «Ναι, πες το ψέματα. Απλώς αυτός κινείται σε άλλες διαστάσεις».

Η στροφή στον Παναθηναϊκό

-Αλήθεια, όταν άρχιζες να παίζεις περνούσε από το μυαλό σου ότι θα άντεχες τόσα χρόνια;

«Να σου πω την αμαρτία μου, με τίποτε! Δεν φανταζόμουν καν ότι θα έφτανα σε αυτό το επίπεδο, θα αγωνιζόμουν σε κορυφαίες ομάδες και στην Εθνική και θα κατακτούσα τόσους τίτλους. Μέχρι τα 18-19 μου, όταν πήγα στη Νήαρ Ηστ είχα προτεραιότητα τις οικονομικές σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, όπου είχα περάσει. Το είχα συζητήσει και με τους γονείς μου αυτό, αλλά το 2004 η μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό με έβαλε σε μια διαφορετική λογική. Τότε ήμουν 20 χρονών, πήγα σε μια ομάδα που διεκδικούσε τον τίτλο της Ευρωλίγκας και είναι αυτή που είναι, είχα προπονητή τον Ομπράντοβιτς και συμπαίκτες πολύ υψηλού επιπέδου, οπότε αναγκάσθηκα να κάνω ολοκληρωτική στροφή στην προσέγγιση και στις προτεραιότητες μου».

-Στο τέλος της σεζόν 2021-22, όταν αγωνιζόσουν στον Κολοσσό, αντιμετώπισες ένα πρόβλημα υγείας εξαιτίας του κορωνοϊού και υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να σταματήσεις το μπάσκετ...

«Δεν ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου απότομα και τόσο άδοξα. Ευτυχώς ξεπέρασα το πρόβλημα και από τη στιγμή που οι γιατροί μου άναψαν το πράσινο φως, είμαι ακόμα εδώ».

Είναι ακόμη εδώ περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία...

Η κατσαρίδα και το γερό τούβλο

Είναι ακόμα εδώ για να στριφογυρίζει πέρα δώθε σαν «μια... κατσαρίδα που τη βλέπεις διαρκώς στα πόδια σου», όπως είχε πει πρόπερσι ο Ηλίας Καντζούρης, ο οποίος τον στρατολόγησε και στον Κολοσσό και στην ΑΕΚ.

Είναι ακόμα εδώ για να γίνεται «το γερό τούβλο στο χτίσιμο μιας ομάδας», όπως πάλι είχε πει ο νυν προπονητής της Λιμοζ.

Είναι ακόμα εδώ για να αβγατίσει τη σοδειά του στις ασίστ, όντας τρίτος στα χρονικά της Α1, πίσω από τον Βασίλη Σπανούλη και τον Δημήτρη Διαμαντίδη.

Είναι εδώ για να εμπλουτίζει τα highlights με φαντασμαγορικές πάσες, όπως εκείνες στον Γιάροσλαβ Κορόλεφ (Πανιώνιος-Δράμα, 2014-15) και στον Δημήτρη Μαυροειδή στον τελικό του Final 4 του ΒasketballChampionsLeague του 2018 με τη Μονακό στο ΟΑΚΑ.

Ο Πέιτον, ο Ζορό και το «Λιονταράκι του Θρύλου»

Είναι ακόμα εδώ ως ένας χρήσιμος παίκτης και ως ένας περιζήτητος συμπαίκτης.

Είναι ακόμα εδώ ως ένας παραδοσιακός και αμετακίνητος θιασώτης του Γκάρι Πέιτον.

Είναι ακόμα εδώ ως ένας εν τη γενέσει του, εν αναμονή και εν δυνάμει προπονητής.

Είναι ακόμα εδώ ως ο εγγονός του φημισμένου δεξιού μπακ Βασίλη Ξανθόπουλου (Παλιά Κοκκινιά, Ολυμπιακός, Βύζας Μεγάρων, Εθνική ομάδα) που υπήρξε βασικό στέλεχος του εξάκις πρωταθλητή και κυπελλούχου Ελλάδος «Θρύλου» της δεκαετίας του ’50, είχε το προσωνύμιο «Λιονταράκι» «και με πρωτοπήγε στο ανοικτό γήπεδο του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι για να παίξω μπάσκετ».

Είναι ακόμα εδώ για να στέκεται στο μετερίζι του ακόμη κι όταν σπάει τη μύτη του και χρειάζεται να φορέσει μάσκα και να παριστάνει τον Ζορό!

Είναι ακόμα εδώ ως ένας νεανίας ετών 39, στα πρόθυρα μιας εφηβείας επιεικούς που γίνεται σαράντα!