Θεσσαλονίκη 2000: Πεσάχ, τσαόβ και φοντύ καραβίδες

Του Γιάννη Ψαράκη

Το φάιναλ-φορ του 2000 ήταν το 9ο από τα 18 στα οποία ευτύχησα να είμαι παρών, 8ο συνεχόμενο, όσες και οι απανωτές συμμετοχές ελληνικών ομάδων σε αυτό, το τελευταίο της «ενωμένης» μπασκετικά Ευρώπης αλλά το πρώτο στο οποίο πήγα με τη μαμά μου! Κυριολεκτικά! Εντάξει, 31 ετών μαντράχαλος ήμουν εκείνο το πρωϊνό στο αεροδρόμιο του Ελληνικού (ναι, τότε δεν υπήρχε ακόμη το Ελ.Βελ.) αλλά ταξίδεψα μαζί με την κυρία Μαριάνθη αφού πηγαίναμε «πακέτο» στο σπίτι της αδερφής Κικής που έκανε το μεταπτυχιακό της στη Θεσσαλονίκη.

Η σκέψη για ταξίδι οδικώς εγκαταλείφθηκε λόγω… αθηναϊκών πινακίδων μετά από συμβουλή της Κικής αλλά το ταξίδι ξεκίνησε με αναποδιά. Η ομίχλη (πρωτότυπο, ε) στη Μίκρα δεν επέτρεψε στο σιδερένιο πουλί να προσγειωθεί αν και φτάσαμε μια ανάσα από τον έδαφος, επιστρέψαμε Αθήνα και ξανά-μανά δύο ώρες αργότερα φτάσαμε στη λατρεμένη μου πόλη.

Το νεότευκτο γήπεδο του ΠΑΟΚ στην Πυλαία μία μέρα αργότερα γέμιζε από χιλιάδες οπαδούς του Παναθηναϊκού και λιγοστούς του ΠΑΟΚ που πήγαν να δουν τον πρώην δικό τους Ευθύμη Ρεντζιά με τη φανέλα όμως της Μπαρτσελόνα.

Κάποιος εξ’ αυτών, δε, τόλμησε στον πρώτο ημιτελικό να σηκώσει πανό για τον Θύμιο από τα Τρίκαλα και οι πολλοί του την έπεσαν αγρίως… Α, υπήρχαν και πολλοί ισραηλινοί –πάνε παντού άλλωστε- για την παρουσία των οποίων μάλιστα είχε κατηγορηθεί –αδίκως- ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ότι τους έδωσε έξτρα εισιτήρια. Η ιδέα να μην πάρω το αυτοκίνητο αποδείχθηκε σωτήρια αφού πριν τους ημιτελικούς οι καταγγελίες για επιθέσεις σε αυτοκίνητα με «αθηναϊκές πινακίδες» έπεφταν βροχή ενώ θυμάμαι ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού απέφευγαν να κυκλοφορούν στους δρόμους της πόλης με διακριτικά της ομάδας τους.

Ο Κάτας στο ξενοδοχείο της Μακάμπι

Οι ημιτελικοί κύλησαν όπως περιμέναμε. Περίπατος του Παναθηναϊκού με αντίπαλο την Εφές, ομοίως και της Μακάμπι με τη Μπαρτσελόνα (καμία είδηση έως τώρα) παρά τους 29 πόντους του Ρεντζιά παίζοντας… εντός έδρας. Τα ωραία ξεκίνησαν μετά την πρόκριση του Παναθηναϊκού με κεντρικό πρόσωπο τον Όντεν Κάτας. Ο «τσαρόβ» όπως τον αποκαλούσαν οι ισραηλινοί, δηλαδή «κίτρινος» από το χρώμα της φανέλας της Μακάμπι, ήταν υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει το πεπρωμένο του. Τη μεγάλη του αγάπη. Την οικογένειά του.

Και για να γίνει η αποστολή του ακόμη πιο δύσκολη έκατσε η κέντα που παραμονή του τελικού Τετάρτη 19 Απριλίου οι Εβραίοι γιόρταζαν το «Πεσάχ». Το δικό τους Πάσχα, περίπου 10 μέρες πριν το χριστιανικό. Ο συνήθως άκαμπτος Ομπράντοβιτς, στην πρώτη του χρονιά μάλιστα στον πάγκο του Παναθηναϊκού που δεν ήθελε να δώσει και δικαιώματα, σεβάστηκε την επιθυμία του Όντεντ ο οποίος πέρασε όλο το βράδυ που λέτε

Στο ξενοδοχείο της Μακάμπι, γιορτάζοντας μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες το Πεσάχ. Μερικές ώρες αργότερα, στον μεγάλο τελικό, είχε όμως αφήσει για 40 λεπτά τα πάντα στην άκρη. Ήταν ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού (και ας πήρε ο Ρέμπρατσα τον τίτλο του MVP), οδήγησε τους πράσινους στον 2ο από τους 6 έως τώρα τίτλους του και στο φινάλε ξέσπασε σε λυγμούς. Ελληνες και ισραηλινοί τον αποθέωναν ενώ στα αποδυτήρια εκτιλήχθηκαν μοναδικές στιγμές.

Οι ισραηλινοί του τραγουδούσαν ένα παραδοσιακό εβραϊκό τραγούδι για τη μητέρα του, τον σήκωσαν στα χέρια και τον αποθέωσαν λες και είχε οδηγήσει τη Μακάμπι στον τίτλο ενώ ο ίδιος δεν σταματούσε να κλαίει. Ο επίλογος της βραδιάς γράφθηκε, πως αλλιώς, με λουκούλειο γεύμα. Ίσως η κορυφαία «γουρουνιά» που έχουμε κάνει με τους μόνιμους συνδαιτυμόνες στα φάιναλ-φορ Νίκο Παπαδογιάννη και Δημήτρη Καρύδα. Στο «Ούζου Μέλαθρον» στη Στοά Ερμείον στο κέντρο. Όπου αφού έχουμε καταβροχθήσει τις σελίδες 2, 4 και 5 παραγγείλαμε για… γλυκό «φοντύ καραβίδες» παρέα με την Εμμανουέλα και τον –καλή του ώρα στο Βελιγράδι- Βλάσση.

Το οποίο «δείπνο» διακόπηκε βιαίως για τον «Νατς» αφού η σύζυγός του Δέσποινα είχε μπει λίγα λεπτά πριν στο μαιευτήριο έτοιμη να τον κάνει πατέρα για 2η φορά με αποτέλεσμα να αναγκασθεί να βρει ταξί μαύρα μεσάνυχτα για να επιστρέψει το συντομότερο στην Αθήνα για να προλάβει τη γέννηση της Δήμητρας αφού με την πρωϊνή πτήση θα ήταν ήδη αργά…

Ημιτελικοί

Παναθηναϊκός-Εφές Πίλσεν: 81-71

Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Μποντιρόγκα 22, Ρέμπρατσα 15, Αλβέρτης 11, Ρότζερς 9, Τζεντίλε 7, Κάτας 5, Φώτσης 5, Μπερκ 4, Κοχ 3

Εφές Πίλσεν (Αταμάν): Μουλαομέροβιτς 14, Τούρκογλου 15, Ονάν 3, Βεκίλογλου 3, Κουτλουάι 8, Μπεσόκ 13, Γουίνσλοου 4, Ντρόμπνιακ 11

Μακάμπι-Μπαρτσελόνα: 65-51

Μακάμπι (Γκέρσον): Χένεφελντ 2, Μπρίσκερ 15, Σαρπ 5, Χάφμαν 24, Κόμετζις 2, Σέφερ 12, Μακ Ντόναλντ 5

Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Ροντρίγκεζ, Γκόλντγουαϊρ 13, Ντε Λα Φουέντε 10, Άλστον 7, Έλσον 2, Γκασόλ 2, Γκούροβιτς 5, Ντουένιας 6, Ναβάρο 2, Ρεντζιάς 4

Μικρός τελικός

Εφές Πίλσεν-Μπαρτσελόνα: 75-69

Εφές Πίλσεν (Αταμάν): Μουλαομέροβιτς 5, Τούρκογλου 15, Ονάν 3, Κουτλουάι 14, Μπεσόκ 22, Ουίνσλοου, Ντρόμπνιακ 16

Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Ροντρίγκεζ, Γκόλντγουαϊρ 4, Ντε Λα Φουέντε 6, Άλστον 9, Έλσον 4, Ντιγκμπέ 2, Γκούροβιτς 13, Γκασόλ 2, Ρεντζιάς 29

Παναθηναϊκός-Μακάμπι: 73-67

Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Τζεντίλε 3, Αλβέρτης 4, Μποντιρόγκα 9, Ρότζερς 4, Ρέμπρατσα 20, Κάτας 17, Φώτσης 11, Μπερκ 7, Κοχ 6.

Μακάμπι (Γκέρσον): Μακ Ντόναλντ 11, Σαρπ 5, Χένεφελντ, Χάφμαν 26, Κόμετζις 3, Μπρίσκερ 13, Τζάμσι 3, Σέφερ 6, Σέλεφ, Πόπα.