Σιγή και σκέψεις για τους Αγγελόπουλους

Η σιγή ασυρμάτου δεν είναι ποτέ καλό πράγμα. Κι αυτή η περίσταση δεν είναι διαφορετική. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έχουν ακολουθήσει το δρόμο της σιωπής, σκορπώντας τον προβληματισμό, που συγχέεται με την αισιοδοξία ότι θα συνεχίσουν στο “τιμόνι” του Ολυμπιακού.

Τα δημοσιεύματα για αποχώρηση τους δεν διαψεύστηκαν από επίσημη χείλη. Όχι μόνο τα δικά τους, αλλά ούτε και μέσω της ομάδας και το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι… κάτι υπάρχει στο μυαλό τους. Μπορεί δηλαδή να μην είναι απόφαση, αλλά είναι σίγουρα σκέψη.

Προς το παρόν οι οργανωμένοι φίλοι των Πειραιωτών, αλλά κι ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Βαγγέλης Μαρινάκης, εξέφρασαν τη στήριξη τους προς το πρόσωπο των δύο αδερφών, που έχουν αν μη τι άλλο “αναστήσει” την ομάδα μπάσκετ τα τελευταία χρόνια.

Οι ίδιοι, φέρεται, να έχουν ενοχληθεί από την απαξίωση προς το πρόσωπο του. Πέρα από την πίκρα για την απώλεια του πρωταθλήματος, αλλά και τη γενικότερη “κακή” χρονιά, καθώς και τα παράπονα προς τα κέντρα αποφάσεων (που εκφράστηκε με την πρόσφατη επίσκεψη στην ΕΟΚ) του ελληνικού μπάσκετ, περνούν σε δεύτερη μοίρα.

Το… νεύρο που έχει πατηθεί έχει να κάνει με αυτά που λέγονται περί λανθασμένων χειρισμών και γενικότερα η “αμαύρωση” του ονόματος τους, την ώρα που έχουν δαπανήσει… καράβια με ευρώ, για να εισπράξουν τελικά το “κράξιμο” για το ότι η ομάδα δεν κατάφερε ούτε φέτος να πάρει το πρωτάθλημα.

Κι είναι λογικό να επικαλούνται την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το τμήμα μπάσκετ πριν αναλάβουν, όταν η ομάδα είχε τερματίσει η θέση στην κανονική περίοδο, είχε μείνει για χρόνια μακριά από τους τίτλους (πλην ενός κυπέλλου το 2002), δεν είχε σημειώσει… διάκριση στην Ευρώπη κι είχε υποστεί “βαριές” ήττες όπως οι 51 πόντοι στο ΣΕΦ από την Εφές.

Επί ημερών τους ντύθηκαν στα ερυθρόλευκα μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά και του ΝΒΑ όπως οι Ματσιγιάουσκας, Βούισιτς, Έντνι, Τσίλντρες, Πάργκο, Κλέιζα, Γουντς, Πεν, Σπανούλης, Νεστέροβιτς αλλά και καταξιωμένους και επιτυχημένους προπονητές όπως οι Καζλάουσκας, Γκέρσον, Γιαννάκης κι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Και μπορεί το κοντέρ των… τίτλων να μετράει μόνο δύο κύπελλα, αλλά επί ημερών τους ο Ολυμπιακός διεκδίκησε με αξιώσεις το πρωτάθλημα, τερμάτισε δύο φορές στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου και προκρίθηκε στο φάιναλ-φορ, κάτι που είχε να συμβεί από το 1999.

Παρά την πίκρα τους, πάντως, οι Αγγελόπουλοι δύσκολα θα πάρουν την σκληρή απόφαση να αποχωρήσουν από την ομάδα, με την οποία έχουν δεθεί, κάνοντας πολλές προσωπικές και οικονομικές θυσίες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα αλλάξουν και την στάση τους προς τα πράγματα και τις καταστάσεις. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τις σχέσεις τους με τους φορείς του αθλήματος, αλλά και την οικονομική τους πολιτική, που αναμένεται πιο “σφιχτή”, όπως προστάζει άλλωστε το πνεύμα των καιρών.