Ρίτσι ΜαΚέι: Ο έμπειρος Αμερικανός coach στην Ελλάδα για το ACS Clinic

Το International Basketball Coaches Clinic, το οποίο διοργανώνεται από το American Community Schools (ACS), συμπληρώνει φέτος 15 χρόνια προσφοράς στην επαγγελματική εξέλιξη προπονητών, αλλά και φιλάθλων του μπάσκετ. Με εκλεκτούς ομιλητές από την παγκόσμια σκηνή, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων του NBA και κορυφαίων πανεπιστημίων, το event έχει ως στόχο την ανταλλαγή γνώσεων, εμπειριών και φιλοσοφιών γύρω από το αγαπημένο άθλημα. 

Ανάμεσα στους φετινούς προσκεκλημένους στο event τη Αθήνας (17-18) ξεχωρίζει ο Αμερικανός προπονητής Ρίτσι ΜαΚέι, ο οποίος ηγείται της ομάδας Λίμπερτι Φλέιμς στο NCAA Division I. Με θητεία σε κορυφαία πανεπιστήμια και συνεργασία με τον Τόνι Μπένετ στους Βιρτζίνια Καβαλίερς, ο ΜαΚέι αναμένεται να προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για μάθηση μέσα από τις ομιλίες και την αλληλεπίδρασή του με τον κόσμο.

Με αφορμή αυτό το event, το SPORT24 εξασφάλισε μία αποκλειστική συνέντευξη με τον Αμερικανό προπονητή, ο οποίος μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη φιλοσοφία του σχετικά με το αμερικανικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ, την προπονητική του καριέρα και την προσπάθεια εξέλιξης νέων παικτών μέσω του κολεγιακού προγράμματος του Πανεπιστημίου του Λίμπερτι.

Αναλυτικά η συνέντευξη: 

1. Η Λίμπερτι έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι τα θεμέλια της προπονητικής σας προσέγγισης στην οικοδόμηση ενός συνεκτικού και ανταγωνιστικού προγράμματος;

Νομίζω ότι όταν μιλάμε για τα θεμέλια του προγράμματός μας, ένα από τα βασικά στοιχεία που ακούγεται επανειλημμένα στα αποδυτήριά μας είναι ένα απόφθεγμα του Μπραντ Στίβενς, πρώην προπονητή του Πανεπιστημίου Μπάτλερ και των Μπόστον Σέλτικς, και νυν προέδρου της ομάδας: “Είτε είσαι ένας σπουδαίος συμπαίκτης και απόλυτα αφοσιωμένος, είτε δεν είσαι.”

Ήμασταν πολύ προσεκτικοί στην επιλογή ατόμων που θέλουν πραγματικά να είναι μέρος κάτι μεγαλύτερου από τον εαυτό τους. Εξαιτίας αυτού, παίζουμε με μια ισχυρή αίσθηση συνοχής και ενότητας. Μαζί με την ύπαρξη ταλαντούχων, ανιδιοτελών παικτών, αυτά είναι οι πυλώνες του προγράμματός μας.

2. Έχετε εργαστεί σε αρκετά προγράμματα και ακόμη διατελέσατε αναπληρωτής προπονητής υπό τον Τόνι Μπένετ. Τι μάθατε από αυτές τις εμπειρίες που διαμόρφωσαν το ηγετικό σας στυλ στη Λίμπερτι;

Ως προπονητής πριν τη θητεία μου στη Λίμπερτι, και ειδικά όσο δούλευα με τον προπονητή Μπενερ, έμαθα ότι έχει μια μοναδική ικανότητα να μένει πιστός στις αξίες του.

Πολλοί προπονητές—πολλοί από εμάς τους άντρες—ανησυχούμε υπερβολικά για το αποτέλεσμα. Αυτή η ανησυχία συχνά οδηγεί στο να τροποποιούμε ή να επισπεύδουμε τη διαδικασία. Ο Μπένετ ποτέ δεν το έκανε αυτό. Αυτό που με έχει βοηθήσει πραγματικά στην επιστροφή μου στη Λίμπερτι είναι η αδιάλλακτη αφοσίωση στη διαδικασία.

3. Δείχνετε ισχυρή δέσμευση στην προσωπική ανάπτυξη των παικτών και την προπονητική, που βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Πώς ενσωματώνετε αυτές τις αξίες στην καθημερινή σας δουλειά με τους αθλητές σας;

Έχουμε ένα ρητό: “Αυτό που κάνεις κάθε μέρα είναι πιο σημαντικό από αυτό που κάνεις μια στο τόσο.”

Για μένα, δεν έχει τόσο σημασία τι λέω, αλλά τι κάνω. Αν οι παίκτες μου νιώθουν αγάπη και αξία—αν το δείχνω με τις πράξεις μου—τότε βλέπουν απτές αποδείξεις της πίστης μου. Πρόκειται για συνέπεια στην καθημερινότητά μου, στις πεποιθήσεις μου και σε όσα πιστεύω ότι λέει ο Θεός για μένα.

4. Η πρόσληψη του Έλληνα προπονητή Στέλιου Τζουτζή είναι μια μοναδική κίνηση για ένα αμερικανικό κολλεγιακό πρόγραμμα. Τι σας οδήγησε να τον εντάξετε στην ομάδα και πώς έχει επηρεάσει το προπονητικό σας επιτελείο;

Γνωρίζω τον Στέλιο εδώ και χρόνια—τον είχα φέρει ως μεταπτυχιακό βοηθό όταν ήμουν για πρώτη φορά στη Λίμπερτι . Το πάθος του για το μπάσκετ, το αληθινό ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους, ο χαρακτήρας και η φήμη του ήταν πολύτιμα για μένα προσωπικά ως φίλος, αλλά και για το πρόγραμμα μας ως προπονητής.

Ο Στέλιος είναι απίστευτα αξιόπιστος και συνεπής, και πραγματικά νοιάζεται για τους άλλους. Λατρεύω που είναι στην ομάδα μας, και δεν με νοιάζει καθόλου η εθνικότητα ή η καταγωγή του. Θέλω απλώς ανθρώπους που επιθυμούν να είναι μέρος κάτι μεγαλύτερου από τον εαυτό τους, και αυτό ακριβώς είναι ο Στέλιος.

5. Το στυλ παιχνιδιού της Λίμπερτι έχει εξελιχθεί με τα χρόνια. Πώς προσαρμόζετε το σύστημά σας ώστε να ταιριάζει με τα δυνατά σημεία των παικτών σας, διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητά σας ως πρόγραμμα;

Το στυλ παιχνιδιού μας έχει εξελιχθεί με την πάροδο των χρόνων. Κάθε προπονητής πρέπει να είναι ευέλικτος, να μην είναι προσκολλημένος σε ένα σύστημα, αλλά να βρίσκει τις δυνατές πλευρές των παικτών του και να τους τοποθετεί σε ένα πλαίσιο που εξυπηρετεί την ομάδα.

Το καλοκαίρι παίζουμε πολλά παιχνίδια πέντε εναντίον πέντε για να αξιολογήσουμε το ρόστερ μας. Μόλις λάβουμε τις αποφάσεις μας—μερικές φορές πιο γρήγορα, άλλες φορές μετά από μεγαλύτερη σκέψη—προσαρμόζουμε το επιθετικό μας σχήμα ώστε να ταιριάζει στο δυναμικό μας.

6. Ποια είναι η άποψή σας για την ανάπτυξη του διεθνούς μπάσκετ και πώς βλέπετε τον ρόλο των διεθνών προπονητών στο αμερικανικό κολλεγιακό σύστημα;

Στις ΗΠΑ, βλέπουμε όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του NBA για διεθνείς προπονητές από τις ευρωπαϊκές λίγκες. Υπάρχει μια καθαρότητα στο μπάσκετ που παίζεται στο εξωτερικό, διαφορετική από το ατομικό δημιουργικό στυλ που κυριαρχεί εδώ.

Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ—ειδικά στην Ελλάδα—το επίπεδο προπονητικής είναι κορυφαίο, συνδυασμένο με το πάθος των φιλάθλων. Αυτό είναι ήδη εμφανές στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, και αρχίζει να γίνεται πιο συνηθισμένο στο κολεγιακό μπάσκετ. Ωστόσο, με τη νέα εποχή του NIL, τα πανεπιστήμια επενδύουν σημαντικά χρήματα στους παίκτες, καθιστώντας δύσκολη την πρόσληψη κορυφαίων προπονητών. Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά υπάρχει μεγάλη εκτίμηση για τον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ εκτός των ΗΠΑ.

7. Για τους Ευρωπαίους προπονητές που θέλουν να αφήσουν το στίγμα τους, είτε στην Ευρώπη είτε στο εξωτερικό, ποιοι είναι οι θεμελιώδεις κανόνες ή η νοοτροπία που πιστεύετε ότι είναι απαραίτητοι για μακροπρόθεσμη επιτυχία;

Για οποιονδήποτε προπονητή—είτε Ευρωπαίο είτε από οπουδήποτε αλλού—η προπονητική είναι ηγεσία και επιρροή. Για να ηγηθείς πραγματικά, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις ποιος είσαι και να ζεις σύμφωνα με την αληθινή σου ταυτότητα.

Είναι σπουδαίο να έχεις πρότυπα· ένας από τους δικούς μου είναι ο Ντικ Μπένετ. Αλλά δεν μπορώ να γίνω εκείνος—πρέπει να είμαι ο Ρίτσι ΜαΚέι. Πρέπει να γνωρίζω πού βρίσκεται η ταυτότητά μου. Για μένα, αυτή είναι ριζωμένη στην πίστη μου, στο ότι δημιουργήθηκα για κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μου.

Θα συμβούλευα κάθε φιλόδοξο προπονητή να εξετάσει σε βάθος το “γιατί” του. Αν το κίνητρό σου είναι μόνο τα χρήματα ή η δημοτικότητα, αυτό δεν θα σε γεμίσει μακροπρόθεσμα. Γιατί δεν μπορείς να κερδίσεις κάθε παιχνίδι.