Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: Το δίδυμο Λαρεντζάκη - ΜακΚίσικ, οι ασίστ του Σλούκα και οι άμυνες του Μαντζούκα
Ο Στέφανος Μακρής αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού. Οι Λαρεντζάκης-ΜακΚίσικ που έδωσαν - πάλι - πολλά, η δημιουργία του Σλούκα, ο πολύτιμος Μπόλομποϊ, οι άμυνες του Μαντζούκα και η προσπάθεια του κόουτς Σερέλη να κάνει τον Γκριγκόνις να νιώσει σημαντικός.
Σε ένα σπουδαίο ντέρμπι, ο Ολυμπιακός κατάφερε στο φινάλε να λυγίσει με 76-74 τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, κλειδώνοντας το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs της Basket League.
Το ματς πήγε σε χαμηλό σκορ, οι δύο ομάδες έδωσαν ό,τι είχαν και στο τέλος όλα κρίθηκαν - όπως και στο ματς του πρώτου γύρου - σε μία κατοχή, δείγμα ότι τα πράγματα εύκολα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Αυτό εξάλλου συμβαίνει όταν ένα ματς κρίνεται στο σουτ.
Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout τη νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού.
Ένα ισορροπημένο πρώτο δεκάλεπτο
Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν αναγνωριστικό. Ο Ολυμπιακός έπαιξε το δικό του μπάσκετ και την ίδια στιγμή προσπαθούσε να προσαρμοστεί στον… νέο Παναθηναϊκό που βρήκε μπροστά του. Η αλλαγή προπονητή έχει φέρει - απολύτως λογικά - και τις αναμενόμενες μετατροπές στους “πράσινους”, με τον κόουτς Σερέλη να έχει βάλει περισσότερη κίνηση στην επίθεση, με συνεχόμενα handoff, δηλαδή πάσες χέρι με χέρι.
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το παιχνίδι θέλοντας να βγάλει εκτός μάχης τον Μουσταφά Φαλ. Εκεί αποσκοπούσε η χρησιμοποίηση του Αρτούρας Γκουντάιτις, αφού ο Λιθουανός είχε αποστολή να φθείρει τον Γάλλο, παίρνοντας μπάλες με πλάτη στο καλάθι.
Προκειμένου να γίνει αυτό, ο κόουτς Σερέλης ήταν διατεθειμένος στην αρχή να ρισκάρει να δεχθεί πόντους αμυντικά, αφού είναι σαφές ότι το δίδυμο Γουίλιαμς-Γκουντάιτις φυλλορροεί πόντους στην πίσω πλευρά του παρκέ. Το ρίσκο έπιασε άμεσα, αφού ο Φαλ φορτώθηκε με δύο γρήγορα φάουλ και πέρασε στον πάγκο.
Ο Ολυμπιακός πλήγωσε τον Παναθηναϊκό στην πρώτη περίοδο με την διαρκή του κίνηση και τα σκριν μακριά από την μπάλα. Οι “πράσινοι” άντεξαν όμως χάρη στις εμπνεύσεις του Λι, ο οποίος άντεξε στην πίεση του Ολυμπιακού (και την προσπάθειά του να τον στείλει στο δεξί του χέρι).
Η καλή πεντάδα του Ολυμπιακού και ο Μπόλομποϊ
Η δεύτερη περίοδος ήταν αυτή που χτύπησε ο Ολυμπιακός. Το δεύτερο ροτέισον των “ερυθρόλευκων” είναι πιο ισορροπημένο στις δύο πλευρές του παρκέ και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα σε αυτό το σημείο.
Η πεντάδα των Σλούκα, Λαρεντζάκη, ΜακΚίσικ, Πίτερς, Μπόλομποϊ είχε +13 στο σύστημα +/-, με διαφορά το καλύτερο των δύο ομάδων. Και υπήρχε λόγος για αυτό. Από την μία πλευρά η τριάδα των Σλούκα (6 ασίστ, από τις οποίες ο Ολυμπιακός πήρε 16 πόντους), Λαρεντζάκη (13 πόντοι) και ΜακΚισικ (12 πόντοι) συνδυάζει δημιουργία και εκτέλεση. Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με σχήματα που είχαν συχνά στο παρκέ είτε δύο περιφερειακούς που είναι μέτριοι ή κακοί σουτέρ (δύο εκ των Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, Μποχωρίδης και Γουόλτερς) ή τουλάχιστον δύο στόχους στην άμυνα (στα σχήματα με δύο εκ των Γκριγκόνις, Μπέικον, Γουόλτερς).
Ο συνδυασμός αυτών των δύο γεγονότων βοήθησε τον Ολυμπιακό να ξεφύγει στο σκορ, αφού ενώ σκόραρε με άνεση στην επίθεση, την ίδια στιγμή μπορούσε να παίζει πιο κλειστά στην άμυνα - και άρα να μην αφήνει να περνάει η μπάλα κοντά στο καλάθι όταν έπαιζε άμυνα με αλλαγές. Την ίδια στιγμή, ο Τζόελ Μπόλομποϊ (6 πόντοι, 7 ριμπάουντ). αποδείχθηκε πολύτιμος.
Το +15 στο σύστημα +/- (καλύτερο ανάμεσα στους συμπαίκτες του), λέει αρκετά. Οι 11 πόντοι που πρόσφερε έμμεσα (6 με ασίστ και 5 από σκριν του), επίσης. Το γεγονός όμως ότι με αυτόν στο παρκέ ο Παναθηναϊκός είχε 13/31 σουτ (και 12/27 όταν έπαιζε ο Φαλ) λέει ακόμα περισσότερα. Ο αθλητικός σέντερ υποστήριξε την άμυνα με αλλαγές, έμενε μπροστά στους περιφερειακούς των “πράσινων” και εμπόδιζε γωνίες πάσας, κάτι καθοριστικό για το παιχνίδι.
Ο παράγοντας Μαντζούκας και ο Γκριγκόνις που βοήθησε τον Μπέικον
Ο Παναθηναϊκός έψαχνε τρόπο να αντιδράσει και ο κόουτς Σερέλης πήρε μία σημαντική απόφαση στο δεύτερο μέρος, ξεκινώντας με τους Γκριγκόνις, Μαντζούκα στην πεντάδα αντί των Γουόλτερς και Γουίλιαμς.
Ο έμπειρος τεχνικός ήθελε να έχει περισσότερο μέγεθος και καλύτερες αποστάσεις στο παρκέ από την περιφέρεια (Γκριγκόνις) και μεγαλύτερη αμυντική συνέπεια κοντά στο καλάθι (Μαντζούκας). Και δικαιώθηκε.
Ο Λευτέρης Μαντζούκας αποδείχθηκε καθοριστικός για να δέσει η άμυνα του Παναθηναϊκού. Ο 20χρονος φόργουορντ κυνηγούσε τον Βεζένκοβ (και τον Πιτερς) πίσω από τα σκριν, αλλά έβγαινε δυναμικά και σε κάθε επαφή.
Ο Ολυμπιακός θέλησε να τον σημαδέψει. Ο Μαντζούκας όμως αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από συνεπής. Σύμφωνα με το InStat Scout, ο διεθνής φόργουορντ ήταν ο κύριος αμυντικός σε 10 κατοχές του Ολυμπιακού και δέχθηκε μόλις 2 πόντους (Βολές του Βεζένκοβ έπειτα από φάουλ που του έκανε σε ένα Post Up του Βούλγαρου φόργουορντ).
Την ίδια στιγμη, η παρουσία του Γκριγκόνις (13 πόντοι και 3 ασίστ από τις οποίες ο Παναθηναϊκός πήρε 9 πόντους) έδωσε κάτι διαφορετικό στον Παναθηναϊκό. Ο Λιθουανός - ακόμα και σε μέτρια μέρα - αποτελεί απειλή, αφού μπορεί να απειλήσει με την μπάλα στα χέρια, αλλά και χωρίς αυτή, ενώ μπορεί και να δημιουργήσει.
Η παρουσία του άνοιξε το γήπεδο για τον Παναθηναϊκό (και) για τον Μπέικον. Ο Λιθουανός είχε +6 στο σύστημα +/-, το καλύτερο ανάμεσα στους συμπαίκτες του. Ο πρώην παίκτης της ΤΣΣΚΑ ήταν μέσα στο παρκέ στις 5 από τις 6 πεντάδες των "πράσινων" που είχαν θετικό πρόσημο. Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Είναι σαφές ότι ο κόουτς Σερέλης προσπαθεί να κερδίσει ξανά τον Γκριγκόνις. Η εμπιστοσύνη που του δείχνει, τα plays που έφτιαξε για αυτόν σε ένα ντέρμπι, οι πρωτοβουλίες που του ζητάει να πάρει, όλα γίνονται για αυτό τον λόγο. Είναι σαφές ότι υπάρχει δρόμος για αυτό, ωστόσο οι πρώτοι σπόροι σε αυτή την σχέση έχουν μπει.
Στα ματς που κρίνονται στο σουτ, τα συναισθήματα εξαρτώνται… από το αποτέλεσμα
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πρόσφεραν ακόμα ένα ντέρμπι στον κόσμο. Ο Παναθηναϊκός πήγε το παιχνίδι εκεί που ήθελε. Χαμήλωσε το τέμπο. Η κίνησή του στην επίθεση (με τις πολλές πάσες χέρι με χέρι) έδωσε ποικιλία. Έβγαλε πρακτικά εκτός αγώνα τους Βεζένκοβ και Φαλ, περιόρισε την δημιουργία του Γουόκαπ.
Δεν μπόρεσε όμως να κόψει την δημιουργία των Σλούκα, ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκη και την εκτέλεση του Κάναν, ενώ αδυνατούσε να εκμεταλλευτεί τα μις-ματς κοντά το καλάθι επειδή η πίεση του Ολυμπιακού στους γκαρντ του - και η αδυναμια και εύρεσης ενός παίκτη που θα έπαιζε “σκαλοπάτι” για να βγει η πάσα - δεν άφηνε πολλά περιθώρια.
Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του είχε θέματα από την πίεση του Παναθηναϊκού στην μπάλα. Το γεγονός ότι με εξαίρεση τον ΜακΚίσικ και τον Λαρεντζάκη δεν βρέθηκε παίκτης να παίξει κάθετα στο καλάθι και να δημιουργήσει ανισορροπία, οι πολλές επιθέσεις στο τέλος που η μπάλα έμενε στα χέρια του και οι βιαστικές επιλογές πήγαν να στοιχίσουν.
Η άμυνά του όμως ήταν εκεί που έπρεπε, με την πίεση στην μπάλα να είναι υποδειγματική. Το σημάδι στους αδύναμους κρίκους των “πράσινων” στην άμυνα (Γκριγκόνις, Γκουντάιτις, Γουίλιαμς) ήταν… χειρουργικό.
Στο τέλος της ημέρας, ήταν πράγματι ένα σκληρό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που κρίθηκε στην μία κατοχή. Σε τέτοια παιχνίδια παίζουν ρόλο στο τέλος η προσωπικότητα και η τύχη, αν και αυτή την φτιάχνεις και μόνος σου. Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα δεν ήθελε να πάρουν την μπάλα στην τελευταία επίθεση οι Μπέικον και Λι και τα κατάφερε.
Ο Παναθηναϊκός δημιούργησε το πλεονέκτημα και είδε έναν από τους καλύτερους παίκτες του στην Catch and Drive επίθεση (όπου κάποιος υποδέχεται την μπάλα στην περιφέρεια και επιτίθεται προς το καλάθι), τον Ντέρικ Γουίλιαμς, να παίρνει το κρίσιμο σουτ. Το σουτ όμως δεν μπήκε, αφού κάτω από το καλάθι ήταν ο Φαλ.
Μετά από έναν τέτοιο αγώνα, τα συναισθήματα των ομάδων εξαρτώνται από το αποτέλεσμα. Θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό; Σίγουρα. Αυτό όμως είναι κάτι που οι προπονητές και οι παίκτες των δύο ομάδων θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ενόψει του επόμενου αγώνα τους.
