Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε προειδοποιήσει πριν τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Άλμπα ότι οι “ερυθρόλευκοι” δεν πρέπει να υποτιμήσουν τους Γερμανούς επειδή είναι τελευταίοι στην βαθμολογία της EuroLeague. Για ένα ημίχρονο φαινόταν να μην είχε ακουστεί. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως όλα άλλαξαν.

Ο Ολυμπιακός φαινόταν στο πρώτο ημίχρονο να οδεύει προς μία γκέλα. Δεν είχε συγκέντρωση, δεν έβγαζε την ενέργεια με σωστό τρόπο και ταυτόχρονα έβλεπε το καλά προπονημένο σύνολο του Ρενέσες να επιβάλλει τον ρυθμό του. Στο τέλος ωστόσο φάνηκε ότι είχε αυτό που χρειαζόταν για να πάρει τη νίκη με 75-71.

ΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΑΛΜΠΑ

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον αγώνα όντας σε... άλλο γήπεδο. Στις πρώτες εφτά επιθέσεις του έκανε πέντε λάθη και δύο σουτ όταν ολοκληρωνόταν το 24αρι. Οι “ερυθρόλευκοι” ήταν εκτός ρυθμού, ίσως και λίγο μπερδεμένοι από την άμυνα της Άλμπα στο Πικ εν Ρολ, η οποία φάνηκε να τους βγάζει εκτός της ζώνης άνεσής τους.

Ο Αϊτο Ρενέσες αρέσκεται στο να μαρκάρει το Πικ εν Ρολ με... πολλά χέρια και αυτό έκανε και τώρα. Κάθε Πικ που έστηνε ο Σλούκας είχε τον παίκτη που τον μάρκαρε στην πλάτη του, τον αντίπαλο ψηλό να κάνει “Show and recover” (έβγαινε ίσα-ίσα να του κλείσει τον διάδρομο και επέστρεφε), αλλά και έναν τρίτο παίκτη (αυτόν που ήταν στην πάνω ζώνη άμυνας) επίσης να βάζει χέρια για να τον υποχρεώσει να πασάρει σε μία πάσα απόσταση. Το πλάνο φαίνεται απλό, αλλά όταν αντιμετωπίζεις μία ομάδα με ψηλούς περιφερειακούς (Γκιφάι, Μοντέκιο, Γκρέιντζερ, Λο) είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσεις.

Ο Ολυμπιακός φάνηκε να κολλάει. Δεν είχε κίνηση μακριά από την μπάλα, δεν είχε γωνίες πάσας, δεν απειλούσε από την περιφέρεια και συχνά έπεφτε σε τοίχο, αφού υπήρχαν πολλά κορμιά κοντά στο καλάθι. Αυτό οδήγησε σε λάθη. Τα λάθη οδήγησαν σε ευκαιρίες στο τρανζίσιον για την Άλμπα και εύκολους πόντους. Οι Γερμανοί είχαν χτίσει αυτοπεποίθηση. Το παιχνίδι στράβωσε, η διαφορά έφτασε ακόμα και τους 15 πόντους στην δεύτερη περίοδο. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν να ξυπνήσει.

ΖΑΝ-ΣΑΡΛ ΣΤΟ 5 ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Βλέποντας τον Ολυμπιακό να είναι κακός και χωρίς κίνηση στο πρώτο ημίχρονο, ο Γιώργος Μπαρτζώκας μπέρδεψε την τράπουλα στην τρίτη περίοδο. Πέρασε σε θέση σούτινγκ γκαρντ τον ΜακΚίσικ στο πλευρό του Παπανικολάου προσθέτοντας μέγεθος και ενέργεια και αποφάσισε σύντομα να χρησιμοποιήσει δίδυμο Βεζένκοβ, Ζαν-Σαρλ στις θέσεις των ψηλών. Αυτό έμελλε να αλλάξει τα δεδομένα.

Με τους ΜακΚίσικ, Παπανικολάου στα “φτερά” ο Ολυμπιακός είχε μάκρος στην άμυνα και αθλητικότητα. Παράλληλα όμως με τον Ζαν-Σαρλ στο 5 είχε τον πιο γρήγορο ψηλό του στο παρκέ. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν μία σπίθα για να βρει ρυθμό η ομάδα. Αυτή ήρθε μέσα από δύο σερί άμυνες που οδήγησαν σε ισάριθμα καλάθια του Γάλλου ψηλού στον αιφνιδιασμό, στους πρώτους πόντους του Ολυμπιακού σε κατάσταση τρανζίσιον.

Σε καταστάσεις μισού γηπέδου ο ΜακΚίσικ πήρε πρωτοβουλίες παίρνοντας την μπάλα σε κίνηση και δεχόμενος σκριν ώστε να πάει δεξιά που του αρέσει και να μην προλάβει να οργανωθεί η Άλμπα. Παράλληλα ο Ζαν-Σαρλ έκανε αυτό που δεν έκαναν νωρίτερα οι Μάρτιν-Έλις: Ρόλαρε δυνατά προς το καλάθι μετά τα σκριν που έκανε στο Πικ εν Ρολ, βάζοντας πίεση στην άμυνα των Γερμανών, ενώ την ίδια στιγμή η μπάλα πλέον έφευγε πιο γρήγορα από τα χέρια των περιφερειακών του Ολυμπιακού. Αυτό οδήγησε είτε σε καλάθια του Γάλλου, είτε σε ελεύθερα σουτ στην περιφέρεια.

Στο καλό διάστημα του Ολυμπιακού στην τρίτη περίοδο (το επιμέρους σκορ της οποίας 27-9) ήταν και ο Βασίλης Σπανούλης αυτός που έβαλε πινελιές με δύο σερί τρίποντα. Δύο τρίποντα που δεν ήρθαν τυχαία. Και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός είδε τον 19χρονο Μαλτε Ντέλοου να μαρκάρει τον αρχηγό του, οπότε τον ενέπλεξε σε Πικ εν Ρολ με τον (εκτός ρυθμού επειδή προέρχεται από τραυματισμό) Τίμαν, κάτι που οδήγησε σε ασυνεννοησία των δυο παικτών της Άλμπα και στα δύο τρίποντα του Σπανούλη.

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΛΟΥΚΑ

Στην τέταρτη περίοδο ο Ολυμπιακός έκανε την σωστή διαχείριση. Προσαρμόστηκε στο ψηλό σχήμα της Άλμπα που χρησιμοποίησε τους Φοντέκιο-Γκιφάι στα “φτερά” επαναφέροντας άμεσα τον ΜακΚίσικ, είδε για ακόμα ένα παιχνίδι τον Βεζένκοβ να στέκεται στο ύψος του στην άμυνα με αλλαγές και έτρεξε. Στο τέλος δε, απλώς έδωσε την μπάλα στον Σλούκα. Εκεί ήταν που ήρθε και η μεγάλη διαφορά στην επίθεση.

Έπειτα από καιρό ο Έλληνας γκαρντ ήταν επιθετικός. Δεν έψαξε όμως απλώς το σουτ του. Πήγε μέχρι μέσα στο καλάθι, έψαξε την διείσδυση διαβάζοντας την άμυνα των Γερμανών. Τα λέι-απ που σημείωσε είχαν ως αποτέλεσμα η άμυνα να κλείνει πλέον περισσότερο πάνω του. Αυτό οδήγησε τον Έλληνα γκαρντ στην πάσα και τους Γερμανούς σε περιστροφές. Ο Ολυμπιακός βρήκε τότε την έξτρα πάσα και το μακρινό ελεύθερο σουτ (ΜαΚίσικ, Βεζένκοβ). Το παιχνίδι είχε τελειώσει.

Ο Ολυμπιακός έκανε το καθήκον του κόντρα στους Γερμανούς. Πήρε μία νίκη που θεωρείτο αναμενόμενη, η οποία ωστόσο μόνο εύκολη δεν ήταν. Το βασικότερο ωστόσο ήταν πως φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο να βρίσκει ξανά τον εαυτό του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πήρε πράγματα από πολλούς παίκτες και στις δύο πλευρές του παρκέ. Και σε αυτό το κομμάτι πρέπει να εστιάσει στην συνέχεια.