Ολυμπιακός: Καλείται να βγει από τη δίνη που βρίσκεται με πρωτάθλημα, ηρεμία και αλλαγές
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει για την αναστάτωση που είναι λογικό να κυριαρχεί στον Ολυμπιακό μετά την απώλεια της Euroleague, τον απλό τρόπο για να βγει από αυτή και τους Γουόρντ, Γουίλιαμς Γκος και ΜακΚίσικ.
Ο Ολυμπιακός τις τελευταίες ώρες βρίσκεται σε μία δίνη. Σε μία συνεχή περιστροφική κίνηση προς τα κάτω η οποία δημιουργεί αναστάτωση. Λογικό επακόλουθο του φετινού Final 4 αφού ο πρωταρχικός στόχος, πιο ψηλά και από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ήταν να σηκώσει ο Κώστας Παπανικολάου το τρόπαιο της Euroleague στο Αμπου Ντάμπι.
Συνήθως σε τέτοιες καταστάσεις σύγχυσης και απογοήτευσης οι σπασμωδικές κινήσεις λειτουργούν προς την αντίθετη από την επιθυμητή, κατάσταση. Όσο περισσότερο πανικό δείχνεις, τόσο πιο βαθιά σε παρασύρει η δίνη. Η φάση απαιτεί ηρεμία. Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος όπως και όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού έχουν δείξει στο παρελθόν πως δεν πανικοβάλλονται και αποφασίζουν πάντα με καθαρό μυαλό. Ας παραδεχτούμε κάτι όμως. Οι συγκεκριμένες ώρες δε θυμίζουν σε τίποτα τις αναταράξεις των τελευταίων ετών.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Από τη διοίκηση μέχρι και τον τελευταίο άνθρωπο που κοπιάζει καθημερινά για το καλό της ομάδας. Αυτές όμως οι αποφάσεις θα παρθούν όταν ο νους έχει ηρεμήσει. Η απογοήτευση και η στεναχώρια θα αργήσει να σβήσει, απλά ο χρόνος θα κυλάει και θα ξεθυμαίνει την ένταση τους.
Η ομάδα έχει μπροστά της τους τελικούς πρωταθλήματος. Ο οπαδός του Ολυμπιακού έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ακραία συνήθως. Ή το ένα ή το άλλο, τίποτα στη μέση. Εχω την εντύπωση πως αν η ομάδα κατακτήσει το πρωτάθλημα πολλοί από αυτούς που ζητάνε σήμερα την κεφαλή του Μπαρτζώκα επί πίνακι, θα τον αποθεώνουν σε λίγες μέρες. Ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού πιστεύω πως έχει προτεραιότητα να νικάει τον Παναθηναϊκό και μετά όλα τα άλλα. Μπορεί να κάνω και λάθος.
Όπως για παράδειγμα έκανα λάθος στο τελευταίο μου σχόλιο περί στεναχώριας των πρωταγωνιστών. Φρόντισαν Ντόρσεϊ και Μήτρου Λονγκ να με διαψεύσουν σε χρόνο dt. Καλά να πάθω. Ποιος χαλιέται να πληρώνεται για να κάνει τουρισμό;
Αυτή τη στιγμή η απογοήτευση είναι τεράστια. Δεν ξέρω αν προλαβαίνουν μέχρι το βράδυ της Παρασκευής να την απομακρύνουν μετατρέποντάς την σε πείσμα. Πάντως με τα συναισθήματα που αισθάνονται τώρα, το πρωτάθλημα θα το πάρει ο Παναθηναϊκός. Και οι πράσινοι είναι απογοητευμένοι, αλλά όχι τόσο όσοι οι κόκκινοι. Θα έλεγα μάλιστα πως ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού απάλυνε λίγο την απογοήτευση του Παναθηναϊκού.
Ανοίγω παρένθεση. Θυμήθηκα τώρα στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, παραμονή των ημιτελικών όταν ρώτησαν Μπαρτζώκα, Βεζένκοβ, Αταμάν και Ναν αν η μία ομάδα επηρεάζεται από το αποτέλεσμα της άλλης. Και οι τέσσερις είπαν “όχι”. Και οι τέσσερις είπαν ψέμματα. Κλείνω παρένθεση.
Περί Τάισον Γουορντ και ΜακΚίσικ
Η αλήθεια είναι πως όταν ζεις καθημερινά σε ένα περιβάλλον για 5μιση χρόνια μπορείς να καταλάβεις τα πάντα. Ο Σακίλ ΜακΚίσικ του χρόνου θα είναι 36 ετών και έχει κατανοήσει πως στον Ολυμπιακό δεν βλέπουν προοπτική ανανέωσης συνεργασίας. Οι Πειραιώτες θέλουν να πάνε σε ένα διαφορετικό πλάνο το οποίο δεν συμπεριλαμβάνει τον “Σακ”.
Αντιθέτως περιλαμβάνει τον Τάισον Γουόρντ. Ο Μπαρτζώκας τον έχει σημαδέψει από τους πρώτους μήνες της σεζόν και αν ο Αμερικανός φόργουορντ αποφασίσει να μείνει στην Ευρώπη τότε θα φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα. Οι Γκρίζλις τον έχουν προσεγγίσει, αλλά μαθαίνω πως ο παίκτης είναι κοντά στο να απορρίψει την προοπτική του NBA και να γίνει κάτοικος Πειραιά.
Περί Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος και αποχωρήσεων
Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος έχει συμφωνήσει εδώ και 20 μέρες με την Ζαλγκίρις. Ο Ολυμπιακός τον είχε ενημερώσει πριν τρεις μήνες περίπου ό,τι τον θέλει, αλλά το οικονομικό κομμάτι θα το συζητούσαν μετά το τέλος της σεζόν και ανάλογα τους τίτλους. Άλλες αποδοχές με Euroleague και/ή πρωτάθλημα, άλλες με τον σάκο άδειο.
Ο Αμερικανός είναι επαγγελματίας και επέλεξε να μην περιμένει τους «ερυθρόλευκους» συμφωνώντας με την ομάδα του Τρινκιέρι. Δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό στην επιλογή του. Οφείλει να κοιτάξει το καλύτερο για τον ίδιο και την οικογένειά του και πίστεψε πως η Ζαλγκίρις του το προτείνει.
Την άποψή μου για τον παίκτη Γουίλιαμς Γκος την ξέρετε. Αυτό που με… χάλασε λίγο ήταν πως αποφάσισε πριν το Final 4. Άλλος στη θέση του θα έλεγε, “δεν κλείνω πουθενά, πηγαίνω στο Αμπου Ντάμπι, παίζω καλά και η απόδοσή μου ανεβάζει κι άλλο το κασέ μου”. Προφανώς ήθελε τη σιγουριά και την ασφάλεια.
Επίσης να συμφωνήσουμε πως σε επίπεδο η επιλογή της Ζαλγκίρις αποτελεί υποβάθμιση στην καριέρα του. Δε θα πάει σε Final 4 με την ομάδα του Κάουνας. Να έφευγε για ομάδα που θα διεκδικεί το τρόπαιο, να το καταλάβαινα περισσότερο.
Ο Μόουζες Ράιτ δεν ήταν στα μελλοντικά πλάνα του Ολυμπιακού οπότε δεν υπάρχει λόγος να επεκταθούμε περισσότερο στη δική του μετακίνηση στο Κάουνας.
ΥΓ: Ο μικρός τελικός ήταν παντελώς αδιάφορος. Τα σχήματα και τα rotation των δύο ομάδων ήταν εκτός λογικής. Στο τέλος η διαφορά έκλεισε και ο Αταμάν με τα δύο τάιμ άουτ που πήρε έδειξε πως ήθελε να εξαντλήσει τις πιθανότητες για νίκη. Μέχρι εκεί όμως και τίποτα περισσότερο. Όλοι το έχουν ξεχάσει ήδη αυτό το παιχνίδι.
ΥΓ 2: Ο ΜακΚίσικ πρόσφερε πάρα πολλά στον Ολυμπιακό και ο Ολυμπιακός στον ΜακΚίσικ. Μετά από τόσα χρόνια νομίζω πως ξέρω πως σκέφτεται. Εχει κουραστεί από την καθημερινότητα του μπάσκετ, ωστόσο θεωρώ πως θα συνεχίσει να προσφέρει τις εμπειρίες του σε άλλη ομάδα της Euroleague. Δεν θα σταματήσει το μπάσκετ.