Οι πιονέροι (που) τραγουδάνε ακόμη

”Κι όμως είναι ακόμα εδώ” που λένε και τα ”Ξύλινα Σπαθιά”. ‘Εξι παίκτες που πλέον θεωρούνται ”πιονέροι” της νέας εποχής του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Έξι παίκτες που σε εφηβική ή μεταεφηβική ηλικία είχαν δώσει το παρόν στην πρώτη διοργάνωση της ”επαναστατικής” τότε Euroleague το μακρινό (;) 2000. Στην παρθενική σεζόν της διοργάνωσης, κόντρα στην τότε Suproleague της FIBA, αυτοί οι έξι παίκτες θα θυμούνται ακόμη εκείνες τις συμμετοχές τους. Εν έτη 2014 ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο φιγουράρει στην 1η θέση των συμμετοχών και των σκόρερ όλων των εποχών στη διοργάνωση. Ο Φελίπε Ρέγες παραμένει ο ”τίμιος” βουτηχτής και είναι πλέον αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Μπόστιαν Νάχμπαρ από την πρώτη του απόπειρα να αγωνιστεί στο εξωτερικό με τη Μπένετον έχει γυρίσει όλο τον κόσμο, ακόμη και το ΝΒΑ. Ομοίως και ο Ζόραν Πλάνινιτς, τότε παίκτης της Τσιμπόνα. Αλλά και δυο δικός μας! Και εδώ είναι η έκπληξη. Λογικά θα το θυμάται (μόνο) ο ίδιος, αλλά για μόλις 7 δευτερόλεπτα σε εκείνη τη διοργάνωση είχε παίξει με τη φανέλα του αγαπημένου του ΠΑΟΚ, σε ηλικία 16,5 ετών, τότε ο Κωστής Βασιλειάδης! Στη νεοσύστατη Euroleague συμμετείχε και ο αρχηγός της Εθνικής Νίκος Ζήσης, με τη φανέλα της ΑΕΚ.

Αυτοί είναι λοιπόν οι πιονέροι της διοργάνωσης, οι έξι εναπομείναντες από το τότε (2000) μέχρι το σήμερα (2014), δεκατέσσερα χρόνια μετά. Η παρέα μέχρι πέρυσι ήταν μεγαλύτερη αλλά ο μεν Μάικ Μπατίστ (τότε παίκτης της Σαρλερουά στα πρώτα του βήματα στην Ευρώπη) σταμάτησε (;) το μπάσκετ, ο Σέρχι Βιδάλ άφησε την Euroleague και την Ουνικάχα για τη Μπανταλόνα ενώ ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έγινε πλέον βοηθός προπονητή στη Ζαλγκίρις στην οποία έπαιξε την προηγούμενη σεζόν.

Αυτός, από τους έξι πιονέρους, που είχε και τότε ενεργό συμμετοχή ήταν ο ”La Bomba” Ναβάρο. Στα 20 του, ήδη Παγκόσμιος Πρωταθλητής στους Εφήβους και μέλος της Μπαρτσελόνα από το 1996, όταν τον πήρε η Μπάρτσα από τη Σαντ Φελιουένς, ήταν –σχεδόν- βασικός και είχε μπόλικο χρόνο συμμετοχής. Ο Ρέγες, έπαιζε τότε μαζί με τον αδερφό του Αλφόνσο στους ”φοιτητές” της Εστουδιάντες. 20αρης και αυτός το 2000 στη 2η του σεζόν στην πρώτη ομάδα μετά από δύο χρόνια στη Β ομάδα που έπαιζε στη λίγκα ΕΒΑ.

Για τον Σλοβένο Μπόστιαν Νάχμπαρ, το 2000 ήταν σημαδιακή χρονιά. Μετά από πέρα-δόθε στην πατρίδα του ανάμεσα σε Μάριμπορ, Ολίμπια Λουμπλιάνα και Πιβοβάρνα Λάσκο δοκίμαζε τις δυνάμεις του στο εξωτερικό για πρώτη φορά, για λογαριασμό της Μπένετον. Μάλιστα το ντεμπούτο του στη διοργάνωση το έκανε κόντρα σε ομάδα της πατρίδας του, την Ολίμπια.

Ο δε Ζόραν Πλάνινιτς, 18αρης το 2000, γέννημα θρέμα της Τσιμπόνα και μετά από μία σεζόν για ”ψήσιμο” στη Μπένστον επέστρεφε στην Τσιμπόνα για να κάνει το ντεμπούτο του παίζοντας σε 5 ματς. Όσο για τον Βασιλειάδη; Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2000 (20 Δεκεμβρίου) λάμβανε το πιο όμορφο δώρο. Ο τότε προπονητής της ομάδας Κώστας Φλεβαράκης τον βάζει για 3 δευτερόλεπτα στον αγώνα με τους Φράνκφουρτ Σκαιλάϊνερς στη Γερμανία και τον χρησιμοποιεί άλλα… τέσσερα δεύτερα σε ματς των πλέι-οφ της ίδιας σεζόν με την Ολίμπια Λουμπλιάνα.

Υπήρχε και άλλος ένας Έλληνας που έπαιξε εκείνη τη σεζόν κι επέστρεψε φέτος με τη ρωσική Ουνίξ Καζάν. Ο λόγος για τον Νίκο Ζήση ο οποίος μόλις είχε πάρει μεταγραφή από τη ΧΑΝΘ στην ΑΕΚ και έπαιζε σε δύο ματς εκείνης της σεζόν (2000-01) για 34 λεπτά.

Οι ”σύνδεσμοι” του τώρα με το τότε, δεν εξαντλούνται όμως στους ακόμη εν ενεργεία παίκτες. Ο Σάσα Ομπράντοβιτς, προπονητής της γερμανικής Άλμπα Βερολίνου στο σήμερα, ήταν τότε παίκτης της Μπουντούτσνοστ ενώ ο Μίλαν Τόμιτς, μάνατζερ του Ολυμπιακού σήμερα, ήταν φυσικά παίκτης των ερυθρόλευκων εκείνη τη σεζόν.

*Άρθρο του Γιάννη Ψαράκη
ΠΗΓΗ: Περιοδικό AllStar Basket