Το Παγκόσμιο Κύπελλο, το Μουντομπάσκετ όπως μάθαμε να το αποκαλούμε από το 1986 έχει πολλή Ελλάδα. Αγαπημένη της Εθνικής Ομάδας, αν σκεφτούμε ότι με τη φετινή της παρουσία μετράει εννιά συμμετοχές στις δέκα τελευταίες διοργανώσεις. Αντιστρόφως ανάλογη ήταν η σχέση μας στο ξεκίνημα αφού από το 1950 μέχρι το 1982 το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν φανταζόταν καν ότι θα μπορούσε να πάρει μέρος.

Όταν το 1985 μετά την "τρελή" νίκη στο Εκεντρεβίλ επί της Γαλλίας (130-126, μετά από δυο παρατάσεις), η Εθνική έκανε το αποφασιστικό βήμα για την πρώτη της συμμετοχή και λίγο αργότερα στο ματς με τη Βουλγαρία σφράγιζε την πρόκριση, όλα άλλαζαν.

Από φτωχοί συγγενείς γίναμε πρωταγωνιστές και ένα όνειρο του Παναγιώτη Γιαννάκη, πραγματικότητα: "Μικρό παιδί, διάβαζα τα αποτελέσματα του παγκοσμίου πρωταθλήματος και σκεφτόμουν, αν θα αξιωνόμασταν ποτέ να αγωνιστούμε κι εμείς σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά" έλεγε. Και η Εθνική και βέβαια ο ίδιος ήταν γραφτό να ζήσουν μερικές από τις πιο μεγάλες στιγμές του ελληνικού μπάσκετ.

Στη Μανίλα η ελληνική ομάδα θα παίξει για 9η φορά σε ένα μουντομπάσκετ. Μέχρι τώρα μετράει:

• Ένα αργυρό μετάλλιο (το 2006) που την έβαλε στο γκρουπ των 16 χωρών, που έχουν δει τα εθνικά τους συγκροτήμα στο βάθρο. Έχει επίσης δυο συμμετοχές σε μικρούς τελικούς, με ίδιο αποτέλεσμα (4η θέση).
• Συνολικά 61 αγώνες, με ρεκόρ 35 νίκες και 26 ήττες. Καλύτερη επίδοση το εντυπωσιακό 8-1 που έκανε το 2006, όταν έχασε μόνο από την Ισπανία στον τελικό της διοργάνωσης.

Σε Μουντομπάσκετ έχουν γίνει ορισμένα από τα πιο μεγάλα παιχνίδια που είδαμε ποτέ την Εθνική Ελλάδος, με κορυφαίο, βεβαίως, το ανεπανάληπτο 101-95 εναντίον των ΗΠΑ στον ημιτελικό του 06 στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας. Τα πιο μεγάλα αστέρια του ελληνικού μπάσκετ έχουν επίσης πρωταγωνιστήσει σε ματς Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Σε αυτή τη διοργάνωση, επίσης, έχουν γίνει ορισμένα από τα ματς θα θυμόμαστε πάντα, έστω κι αν τα χάσαμε. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το τρίποντο του Παταβούκα από το κέντρο του γηπέδου, με τη διπλή αναπήδηση της μπάλας στο στεφάνι, το ριμπάουντ του Γαλακτερού και το καλάθι που -κατά τον διαιτητή Ράε- ήταν εκπρόθεσμο για μερικά δέκατα. Η ευκαιρία να νικήσει η Ελλάδα τις ΗΠΑ, δέκα έξι χρόνια πριν τη Σαϊτάμα, χανόταν στο ... τσακ και στην παράταση;

Στην ιστορία μένει η λάθος ... εύστοχη βολή του Σιγάλα κόντρα στο Π.Ρίκο (το 1994) που αποδείχθηκε όμως σωτήρια με την μετέπειτα εξέλιξη των αποτελεσμάτων, η λανθασμένη απόφαση να μην "χτυπήσουμε" το ματς με τη Ρωσία το 2010 για να αποφύγουμε (χωρίς να το καταφέρουμε αφού πάλι τα αποτελέσματα ήρθαν ανάποδα) την Ισπανία και το σοκ της ήττας από τη Σερβία το 2014.

Ο δράκος και το δίδυμο Φάνη-Φασούλα

Συνολικά 63 μπασκετμπολίστες έχουν παίξει μέχρι τώρα στα οκτώ Μουντομπάσκετ και τα 61 ματς της Εθνικής Ομάδας. Πρωταγωνιστές η γενιά του 87 και οι μετέπειτα διάδοχοι τους. Ανάμεσα τους οι αδερφοί Χριστοδούλου (Φάνης και Χρήστος) και Αντετοκούνμπο (Γιάννης και Θανάσης) ενώ η ιστορία ανέδειξε επίσης τον πατέρα (Αργύρη Παπαπέτρου) και τον υιό (Ιωάννη) που έπαιξαν στην ίδια διοργάνωση με διαφορά 24 ετών (1990-2014)

Καθώς ο Νίκος Γκάλης αγωνίστηκε μόλις σε μια διοργάνωση, οι άλλοι τρεις σωματοφύλακες του ελληνικού μπάσκετ, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των συμμετοχών (και πόντων).

Από 26 αγώνες και τρεις συμμετοχές, μετράνε ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Φάνης Χριστοδούλου. Ένα ματς λιγότερο σε τρία τουρνουά έγραψε το κοντέρ του Παναγιώτη Φασούλα.

Ο ψηλός ήταν ο τελευταίος από τα "ιερά τέρατα" που έπαιξε σε Μουντομπάσκετ. Ήταν 35 ετών το 1998 όταν αγωνίστηκε στο ΟΑΚΑ. Θα μπορούσε να είναι μόνος του στην κορυφή της λίστας με 4 διοργανώσεις, αλλά το 1986 έλειπε στην Αμερική και φορούσε τη φανέλα του North Carolina State.

Τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα θα μπορούσε να είχε και ο Φάνης Χριστοδούλου. Είχε κληθεί στην προετοιμασία, όμως ο αχίλειος τένοντας και από μια (λάθος) επέμβαση τον πρόδωσε. Αντί να παίξει στο τουρνουά, στην πρεμιέρα της Εθνικής (31/7/1998) ανακοίνωνε την απόφαση του να αποχωρήσει από τα γήπεδα σε ηλικία 33 ετών.

Και ο Φάνης και ο Φασούλας ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές στην Αργεντινή και στο Τορόντο, όπου η Εθνική Ομάδα επιβεβαίωνε με τον καλύτερο τρόπο την εδραίωση της στην ελιτ του παγκόσμιου μπάσκετ. Το παιχνίδι με την Ισπανία (32π με 6/9τρ) το 1990 είναι ίσως το καλύτερο του Χριστοδούλου με την Εθνική. Το ψάχνει, μάλιστα, μανιωδώς να το δει ξανά -μετά από τόσα χρόνια- ολόκληρο γιατί στο διαδίκτυο κυκλοφορούν μόνο εκτεταμένα στιγμιότυπα. Τουλάχιστον μέχρι πρότινος...

Δείτε το ρεσιτάλ του Φάνη εν συντομία

"Παναγιώτη, αν δεν τα καταφέρουμε, ζήτα πολιτικό άσυλο στον Καναδά" είχε πει ο Φίλιππος Συρίγος στον Παναγιώτη Φασούλα, λίγο πριν ξεκινήσει το Μουντομπάσκετ στο Τορόντο. Ο ψηλός είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα θρίλερ, φεύγοντας από την Ουάσιγκτον όπου προετοιμαζόταν η Εθνική για ένα ταξίδι-αστραπή μέχρι τη Ν.Υόρκη. Πίστευε ότι ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου είχε δώσει ρεπό.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής ζήτησε την αποχώρηση του Φασούλα από την ομάδα, θεωρώντας τον αδικαιολογήτως απόντα, η ΕΟΚ όμως κάλυψε απόλυτα τον διεθνή σέντερ κι ο Ευθύμης αναχώρησε αυτός για την Αθήνα.

Ο Φασούλας αναλαμβάνει την ευθύνη, ο Μάκης Δενδρινός αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της ομάδας και ο ψηλός κάνει το τουρνουά της ζωής του (14.5π, 7.2ρ). Η ελληνική ομάδα φτάνει ξανά στην τετράδα, παίζοντας μάλιστα ημιτελικό με τη ντριμ τιμ των Σακίλ Ο΄Νιλ, Σον Κεμπ, Τζόε Ντούμαρς και Ρέτζι Μίλερ, ο οποίος αντιδρά πολύ άκομψα σε μια εντυπωσιακή ενέργεια του Θύμιου Μπακατσιά

Αν κάποιος όμως έχει συνδέσει το όνομα του με το Μουντομπάσκετ αυτός είναι σίγουρα ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ο "δράκος" ήταν παρών στα 44 από τα 61 ματς της Εθνικής στη διοργάνωση. Είκοσι έξι ως παίκτης κι άλλα 18 με την ιδιότητα του προπονητή. Πέντε διοργανώσεις έζησε συνολικά. Σίγουρα το ασημένιο μετάλλιο του 2006 είναι το μεγαλύτερο επίτευμά του, όταν καθοδήγησε μαεστρικά την κορυφαία Εθνική, όμως το Μουντομπάσκετ 90 στην Αργεντινή παραμένει το αγωνιστικό αριστούργημα του!

Δείτε τι ακριβώς εννοούμε:

Το χειροκρότημα των φιλάθλων στο τελευταίο ματς με τη Βραζιλία ήταν η επιβράβευση ενός ρεσιτάλ. Στο "Λούνα Παρκ" ο Γιαννάκης έκανε τα πιο συναρπαστικά ματς της καριέρας του με την Εθνική σκοράροντας συνολικά 208π σε 8 ματς (μ.ο 26). Εβαλε 38 στη Βραζιλία, 36 στην Αργεντινή, 31 στην Ισπανία και έμοιαζε ασυγκράτητος...

Οι 469π που πέτυχε στα τρία Παγκόσμια είναι ρεκόρ για την Εθνική και δύσκολα θα καταρριφθεί στο μέλλον..

Η μοναδική περίπτωση του Γκάλη

Ο Νίκος Γκάλης, όπως είπαμε, έπαιξε μόλις σε μια διοργάνωση. Παρόλα αυτά στο Μουντομπάσκετ 86, όπου εμφανίστηκε με το νο 4 στην πλάτη, πρόλαβε να σκοράρει ...337 πόντους. Μέσος όρος 33.7 ανά αγώνα, με τον Νικ να αφήνει κατάπληκτο όλο τον καλό κόσμο του μπάσκετ. Σε μια μοναδική συνύπαρξη τρομερών σκόρερ, όπως ο Ντράζεν Πέτροβιτς και ο Όσκαρ Σμιντ, ο Έλληνας άσος, είναι καλύτερος όλων και αφήνει το στίγμα του, ένα χρόνο πριν από τα "όργια" του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας.

Η συνεργασία του με τον Γιαννάκη έχει τελειοποιηθεί από την κοινή τους παρουσία σε Εθνική Ομάδα και Άρη, οι πάσες ολόκληρου γηπέδου του "δράκου", βρίσκουν το Νικ, έτοιμο να πετύχει ένα ακόμα λέι-απ. Ο Φιλ.Συρίγος παραληρεί από το μικρόφωνο: "Γκάλης, φεύγει σαν τον άνεμο".

Στην πρεμιέρα με τον Παναμά (110-81) πετυχαίνει 53 πόντους, απόλυτο ρεκόρ με την Εθνική. Θα βάλει επίσης 49 με την Κίνα, 40 με την Αργεντινή, 43 με την Κορέα, 34 με τη Γαλλία. Ένα μοναδικό ρεσιτάλ, που συνδυάστηκε με την κατάκτηση της 10ης θέσης στον κόσμο.

Για την εποχή, σπουδαίο κατόρθωμα, καθώς η Ελλάδα έβγαινε ξαφνικά στο διεθνές προσκήνιο, προερχόμενη από διαδοχικές αποτυχίες. Δεν είχε καν αγωνιστεί στο Ευρωμπάσκετ 85, ενώ το 1984 η ήττα σοκ από τη Μ.Βρετανία (106-104) της στέρησε όποιες ελπίδες για πρόκριση. Η εμφάνιση του 1986 στα γήπεδα της Ισπανίας ήταν το πρώτο μήνυμα...

Το κλαμπ των "7" και η ευκαιρία του Καλάθη

Το κλαμπ με τις περισσότερες συμμετοχές, συμπληρώνει μια τετράδα από τη σύγχρονη γενιά του ελληνικού μπάσκετ. Ο Νικ Καλάθης, μάλιστα, θα μπορούσε -αν αγωνιζόταν στη Μανίλα- να γίνει ο πρώτος διεθνής που θα συμμετείχε σε τέσσερα Μουντομπάσκετ. Ο ομογενής άσος, όμως, αποφάσισε φέτος να ξεκουραστεί.

Έμεινε έτσι στους 17 αγώνες, έχοντας παίξει σε τρία τουρνουά (2010, 14 και 19) όπως δηλαδή και οι Γιάννης Μπουρούσης και Γιώργος Πρίντεζης (έχει ένα ματς λιγότερο, συνολικά 16). Μαζί τους και ο Νίκος Ζήσης, επίσης, με τρεις διοργανώσεις (2006, 2010, 2014)

Ο Καλάθης έκανε τις κορυφαίες του εμφανίσεις στην Κίνα, πριν από τέσσερα χρόνια, όταν τελείωσε το τουρνουά με 13.4π, 4.4 ρ και 5.4 ασίστ. Ήταν συγκλονιστικός στον τελευταίο αγώνα με την Τσεχία, σκοράροντας 27 πόντους (μρ 5/9τρ!) και δίνοντας 6 ασίστ. Δεύτερος σκόρερ της ομάδας πίσω από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και καλύτερος πασέρ.

Θυμηθείτε μερικά από τα καλύτερα του Νικ στην Κίνα

Πρίντεζης και Μπουρούσης πρωταγωνίστησαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Μια ομάδα που έκανε ένα τέλειο 5-0 στην πρώτη φάση (Σεβίλλη) και πήγε με υψηλές φιλοδοξίες στη Μαδρίτη για τα νοκ-άουτ ματς. Η Σερβία, πολύ ασταθής στον πρώτο γύρο, έκανε το καλύτερο της παιχνίδι και η Ελλάδα γυρνούσε πρόωρα στην Αθήνα. Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ακόμα "άγγουρο", η Εθνική είχε αφήσει καλές εντυπώσεις με τους δυο ψηλούς να κάνουν σπουδαία παιχνίδια.

Ο Πρίντεζης ήταν πρώτος σκόρερ με 11.6π (και 3.6ρ), ενώ ο Μπουρούσης είχε 11.5π και 9.1 ρ, παίζοντας μάλιστα και τα περισσότερα λεπτά απ' όλους τους υπόλοιπους διεθνείς.

Σε αυτό το τουρνουά έπαιξε για τελευταία φορά σε Μουντομπάσκετ ο τωρινός μάνατζερ της ομάδας, Νίκος Ζήσης. Ο τραυματισμός του, βέβαια, από το βάναυσο χτύπημα του Βραζιλιάνου Βαρεζάο το 2006, παραμένει μια από τις ανεξίτηλες στιγμές των Μουντομπάσκετ. Το νοσοκομείο στη Χαμαμάτσου, η ανησυχία όλης της αποστολής, η συσπείρωση και τελικά τα χαμόγελα του Νίκου, μέσα από τη προστατευτική του μάσκα, συνοδεύουν πάντα τις αφηγήσεις για το θαύμα της Ιαπωνίας.

Το γκρουπ, πάντως, των 7 παικτών θα μεγαλώσει κατά ένα άτομο, αφού ο Κώστας Παπανικολάου στη Μανίλα θα συμπληρώσει και αυτός τρεις διοργανώσεις. Μέχρι τώρα ο αρχηγός της ομάδας μετράει δυο τουρνουά (2014, 2019), 11 αγώνες και 58 πόντους. Θα μπορούσαν να τον ακολουθήσουν Σλούκας και Γιάννης, αμφότεροι, όμως, έμειναν εκτός αποστολής για το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η μεγάλη ομάδα του 2006

Μια πολύ μεγάλη ομάδα, ένα τέλειο τουρνουά, έστω κι αν το 70-47 στον τελικό από την Ισπανία, έπεσε ... πολύ βαρύ, είδαμε το 2006. Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη, πλέον, στον πάγκο η Ελλάδα πετάει από νίκη σε νίκη, κερδίζει εκεί που όλοι την περιμένουν να χάσει, ακόμα κι αν απέναντί της βρίσκεται η ντριμ-τιμ των ΗΠΑ. Ο Μάικ Σιζέφσκι και οι παίκτες του βλέπουν εφιάλτες. Ό,τι απέφυγε το 1986 στο τελευρταίο σουτ του Παταβούκα και το εκπρόθεσμο (;) φόλοου του Γαλακτερού το παθαίνει στον ημιτελικό.

Η Ελλάδα θριαμβεύει με 101-95 σε ένα ματς που προκαλεί σοκ στο παγκόσμιο μπάσκετ (οι Αμερικανοί γύρισαν μέχρι και ντοκιμαντέρ για το πως αυτό το ματς, αναθεώρησε άρδην τον τρόπο προετοιμασίας και τη φιλοσοφία των εθνικών ομάδων των ΗΠΑ).

Υπόδειγμα ομαδικότητας αλλά και ξεχωριστών προσόντων, αυτή η Εθνική έγραψε ιστορία. Αποτέλεσε σημείο αναφοράς και έδωσε μαζί με τον θρίαμβο του 2005 τη νέα ώθηση που αναζητούσε το ελληνικό μπάσκετ μετά τις αποτυχίες της τριετίας 1999-2001 και την απουσία από την Ιντιανάπολις το 2002.

Είδαμε άλλωστε τους διεθνείς, ίσως στην καλύτερη στιγμή της καριέρας τους:

Ο Βασίλης Σπανούλης που ετοιμαζόταν για το ταξίδι στο ΝΒΑ, ήταν πρώτος σκόρερ με μ.ο 11.1π και συνολικά 105 πόντους, οι 21 εκ των οποίων μπήκαν στον ημιτελικό με τους Αμερικάνους. Τα ντράιβ και τα τρίποντα του 24χρονου τότε Kill Bill μοιάζουν με μαχαιριές στα πλευρά της ντριμ τιμ. Η μαγική περιφέρεια της Εθνικής Ομάδας έχει ακόμα τον Θοδωρή Παπαλουκά που εναντίον των ΗΠΑ δίνει 12 ασίστ (!), τον Δημήτρη Διαμαντίδη να σουτάρει 44% από τη γραμμή του τρίποντου και τον Νίκο Χατζηβρέττα να δίνει λύσεις μετά τον πρόωρο τραυματισμό του Ζήση στη Χαμαμάτσου.

Ποιος όμως υστέρησε; Κανείς! Ο Αντώνης Φώτσης (10.4π) και ο (αρχηγός) Μιχάλης Κακιούζης έδωσαν ρεσιτάλ στο "4", ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης (εκρηκτικός εναντίον των ΗΠΑ) και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος στο "5", όλη η ομάδα έφτασε στο μάξιμουμ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η ίδια σχεδόν ομάδα με τις προσθήκες των Μπουρούση-Πρίντεζη (και χωρίς τον Παπαλουκιά) πληγώνεται και από τα θλιβερά επεισόδια στο φιλικό με την Σερβία, χάνει κάπου τον προσανατολισμό της και κατακτάει τη δέκατη θέση, χάνοντας στο νοκ-άουτ ματς από την Ισπανία.

Ο Σπανούλης προλαβαίνει να βάλει άλλους 82 πόντους (μ.ο 13.6π) και να ακολουθεί στο σκοράρισμα τα τέσσερα "ιερά τέρατα" (Γιαννάκης, Φάνης, Γκάλης, Φασούλας), ο Μπουρούσης παρότι παίζει με σπασμένο χέρι κάνει ένα σπουδαίο τουρνουά (10.6π-6.3ρ) και ο Δημήτρης Διαμαντίδης (μ.ο 10π-2.3ασ) ανακοινώνει μετά το τέλος των αγώνων το πρόωρο αντίο του στην Εθνική, σε ηλικία μόλις 30 ετών...

Τα παιδιά των 90's

Το τουρνουά του 1998 στην Αθήνα είναι και η κορυφαία στιγμή για τους διεθνεις στη δεκαετία του '90. Τη γενιά που διαδέχθηκε εκείνη του 87 και έψαξε να βρει τη μεγάλη διάκριση χωρίς επιτυχία. Το τελείωμα μάλιστα της δεκαετίας βρήκε την Εθνική να γνωρίζει πολύ δύσκολες ημέρες, ειδικά στα Ευρωμπάσκετ του 99 και του 2001. Με μοναδικό εκπρόσωπο της παλιάς φρουράς τον Παναγιώτη Φασούλα, η Ελλάδα διεκδίκησε ως το τέλος τη μεγάλη διάκριση.

Ο ημιτελικός με την Γιουγκοσλαβία, όπου οι ικανότητες των Σέρβων από τη μια και τα σφυρίγματα των διαιτητών από την άλλη, συν έντεκα χαμένες ελληνικές βολές γύρισαν το ματς υπέρ των "πλάβι" που λυτρώθηκαν στην παράταση (78-73), έμοιαζε με μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Η Εθνική ήταν έτοιμη να περάσει στον τελικό, όπου θα αντιμετώπιζε τη Ρωσία (έκανε την έκπληξη στον άλλο ημιτελικό νικώντας τις ΗΠΑ, που έπαιζαν με επαγγελματίες σε ευρωπαϊκές ομάδες, αφού το ΝΒΑ είχε λοκ-άουτ) σε μια επανάληψη του μεγάλου αγώνα το 1987.

Δεν τα κατάφερε, ωστόσο. Ηττήθηκε μάλιστα και στον μικρό τελικό από τις ΗΠΑ με την 4η θέση να αντιμετωπίζεται ουσιαστικά ως μεγάλη αποτυχία. Κανείς δεν φανταζόταν, βέβαια, τον κόλαφο της επόμενης τριετίας. Ειδικά εκείνοι που ζητούσαν το κεφάλι του Παναγιώτη Γιαννάκη, που λίγους μήνες μετά παραιτήθηκε από τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού.

Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης (13.6π και 6.4ρ) είχε κάνει τις καλύτερες εμφανίσεις του με την Εθνική Ομάδα, ενώ ο Νίκος Οικονόμου (11.8π) έδωσε ρεσιτάλ, ειδικά στον ημιτελικό με την Γιουγκοσλαβία (25π). Ήταν το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο για Γιώργο Σιγάλα και Ευθύμη Ρεντζιά που είχαν αγωνιστεί και το 1994 στο Τορόντο...

Όλοι οι διεθνείς των Μουντομπάσκετ

Ας δούμε όμως αναλυτικά με συμμετοχές, αγώνες, πόντους (συνολικούς και σε μέσο όρο) όλους τους διεθνείς που αγωνίστηκαν με την Εθνική Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ

• Με 3 Μουντομπάσκετ (7): Παναγιώτης Γιαννάκης (1986, 1990, 1994, 26αγ, 469π, μ.ο 18), Φάνης Χριστοδούλου (1986, 1990, 1994, 26 αγ, 344π, μ.ο 13.2), Παναγιώτης Φασούλας (1990, 1994, 1998 25αγ, 256π, μ.ο 10.2), Νικ Καλάθης (2010, 2014, 2019) 17αγ, 161π, μ.ο 9.4), Γιάννης Μπουρούσης (2010, 2014, 2019 17αγ, 157π, 9.2π), Γιώργος Πρίντεζης (2010, 2014, 2019, 16αγ, 150π, μ.ο 9.3), Νίκος Ζήσης (2006, 2010, 2013, 16αγ, 140π, μ.ο 8.7)
• Με 2 Μουντομπάσκετ (19): Βασίλης Σπανούλης (2006, 2010, 15αγ, 187π, μ.ο 12.4), Δημήτρης Διαμαντίδης (2006, 2010, 15αγ, 136π, μ.ο 9), Νάσος Γαλακτερός (1990, 1994, 15αγ, 125π, μ.ο 8.3), Σοφοκλής Σχορτσιανίτης (2006, 2010, 11 αγ, 124π, μ.ο 11.1), Αντώνης Φώτσης (2006, 2010, 12αγ, 115π, μ.ο 9.5), Γιώργος Σιγάλας (1994, 1998, 115π, μ.ο 6.7), Γιάννης Αντετοκούνμπο (2014, 2019, 112π, μ.ο 10.1), Κώστας Καϊμακόγλου (2010, 2014, 11αγ, 77π, μ.ο 7), Κώστας Σλούκας (2014, 2019, 11 αγ, 74π, μ.ο 6.7), Κώστας Παταβούκας (1990, 1994, 15αγ, 72π, μ.ο 4.8), Κώστας Τσαρτσαρής (2006, 2010, 15αγ, 64π, μ.ο 4.2), Κώστας Παπανικολάου (2014, 2019, 11αγ, 58π, μ.ο 4.8), Αργύρης Καμπούρης (1986, 1990, 16π, 53π, μ.ο 3.3) Ευθύμης Ρεντζιάς (1994, 1998, 46π, μ.ο 3.2), Λιβέρης Ανδρίτσος (1986, 1990, 10αγ, 33π, μ.ο 3.3), Νίκος Μπουντούρης (1994, 1998, 13αγ, 23π, μ.ο 1.7), Ιαν Βουγιούκας (2010, 2014, 9αγ, 17π, μ.ο 1.8), Βαγγέλης Μάντζαρης (2014, 2019, 8 αγ, 10π, 1.2), Παναγιώτης Βασιλόπουλος (2006, 2019, 7αγ, -)
• Με 1 Μουντομπάσκετ (37): Νίκος Γκάλης (1986, 10αγ, 337π, μ.ο 33.7), Φραγκίσκος Αλβέρτης (1998, 9 αγ, 119π, μ.ο 13.2), Νίκος Οικονόμου (1998, 9αγ, 107π, μ.ο 11.8), Νίκος Φιλίππου (1986, 10αγ, 93π, μ.ο 9.3), Δημήτρης Παπανικολάου (1998, 9αγ, 85π, μ.ο 9.4), Θοδωρής Παπαλουκάς (2006, 9αγ, 84π, μ.ο 9.3), Μιχάλης Κακιούζης (2006, 9αγ, 84π, μ.ο 9.4), Άγγελος Κορωνιός (1998, 9αγ, 82π, μ.ο 9.1), Λάζαρος Παπαδόπουλος (2006, 9αγ, 76π, μ.ο 8.4), Δήμος Ντικούδης (2006, 8αγ, 54π, μ.ο 6.7), Νίκος Σταυρόπουλος (1986, 10αγ, 49π, μ.ο 4.9) Θύμιος Μπακατσιάς (1994, 8αγ, 40π, μ.ο 5), Γιώργος Μπαλογιάννης (1998, 9 αγ, 40π, μ.ο 4.4), Βασίλης Λυπηρίδης (1990, 6αγ, 38π, μ.ο 6.3) Ιωάννης Παπαπέτρου (2019, 5αγ, 37π, μ.ο 7.4), Μιχάλης Ρωμανίδης (1986, 9αγ, 37π, μ.ο 7.4), Κώστας Βασιλειάδης (2014, 6αγ, 34π, μ.ο 56), Ντέιβιντ Στεργάκος (1990, 8αγ, 34π, μ.ο 4.2) Νίκος Χατζηβρέττας (2006, 9αγ, 32π, μ.ο 3.5), Θανάσης Αντετοκούνμπο (2019, 5αγ, 30π, μ.ο 6), Παναγιώτης Καρατζάς (1986, 8αγ, 29π, μ.ο 3.6), Μέμος Ιωάννου (1990, 4αγ, 21π, μ.ο 5.2), Στράτος Περπέρογλου (2014, 6αγ, 21π, 3.5), Γιώργος Παπαγιάννης (2019, 4αγ, 19π, μ.ο 4.7), Γιαννούλης Λαρετζάκης (2019, 4αγ, 18π, 4.5), Γιώργος Καλαϊτζής (1998, 5αγ, 18π, μ.ο 3.6), Δημήτρης Παπαδόπουλος (1990, 2αγ, 18π, μ.ο 9), Γιώργος Γάσπαρης (1990, 3αγ, 17π, μ.ο 5.6), Ιάκωβος Τσακαλίδης (1998, 9αγ, 7π, μ.ο 0.7), Χρήστος Τσέκος (1994, 7αγ, 6π, μ.ο 0.8), Γιάννης Μυλωνάς (1994, 7αγ, 5π, μ.ο 0.7), Αργύρης Παπαπέτρου (1994, 5αγ, 4π, 0.8), Γιώργος Καράγκουτης (1998, 4αγ, 2π, μ.ο 0.5), Ανδρέας Γλυνιαδάκης (2014, 3αγ, -)

Σημειώστε βεβαια, την περίπτωση του Παναγιώτη Βασιλόπουλου που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο ρόστερ του 2006 και έπαιξε σε ένα δεύτερο Παγκόσμιο, 13 χρόνια μετά (το 2019). Κανείς άλλος δεν έχει τόσο μεγάλη χρονική απόσταση στις συμμετοχές τους.

Όσο για τον Δημήτρη Ιτούδη γίνεται ο 8ος προπονητής της Εθνικής σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Έχουν προηγηθεί οι Κώστας Πολίτης (1986), Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου (1990), Μάκης Δενδρινός (1994), Παναγιώτης Γιαννάκης (1998, 2006), Γιόνας Καζλάουσκας (2010), Φώτης Κατσικάρης (2014) και Θανάσης Σκουρτόπουλος (2019)

Ντεμπούτο στη διοργάνωση είναι έτοιμοι να κάνουν 6 διεθνείς της αποστολής που ταξίδεψε στις Φιλιππίνες: Ρογκαβόπουλος, Μποχωρίδης, Λούτζης, Μωραΐτης, Χατζηδάκης και ο πρώτος νατουραλιζέ ξένος στην ιστορία της Εθνικής Τόμας Γουόκαπ. Ο Μήτογλου δεν θα έχει αυτή την ευκαιρία καθώς έμεινε εκτός ομάδας, λόγω του τραυματισμού του.

Την δεύτερη συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο θα γράψουν οι Παπαπέτρου, Λαρετζάκης, Θανάσης Αντετοκούνμπο και Παπαγιάννης.

Καλό βόλι σε όλους...

Το Mundobasket 2023 παίζεται στο SPORT24! Δες αναλυτικά το Πρόγραμμα του Mundobasket και τα αποτελέσματα των αγώνων του Mundobasket 2023, παρακολούθησε το Mundobasket live στο Matchcenter και κάνε εγγραφή στα push notifications του SPORT24 αλλά και στο Youtube κανάλι μας για να μαθαίνεις όλες τις εξελίξεις για το Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ.