Ο Γουένιεν Γκέιμπριελ στο SPORT24 για τη σπίθα στα μάτια του: “Το μπάσκετ ήταν πάντα ένα όχημα στη ζωή μου, όχι απλά ένα παιχνίδι”
Ο Γουένιεν Γκέμπριελ είχε πάντα για όχημα της ζωής του μπάσκετ. Κι αυτό τον οδήγησε μέχρι το ΟΑΚΑ κι από εκεί στο Final Four της EuroLeague. Ο σέντερ από το Νότιο Σουδάν μίλησε στο SPORT24 για το μέχρι τώρα ταξίδι του με τους πράσινους.
Ο Γουένιεν Γκέιμπριελ δεν βρισκόταν στον καλοκαιρινό προγραμματισμό του Παναθηναϊκού AKTOR. Κι αν δεν είχε τραυματιστεί ο Ματίας Λεσόρ στις 19 Δεκεμβρίου, στο παιχνίδι με την Μπασκόνια, ίσως να μην γινόταν ποτέ κάτοικος ΟΑΚΑ.
Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι που ο σέντερ από το Νότιο Σουδάν δεν τελείωσε την rookie σεζόν στην EuroLeague με τη φανέλα της Μακάμπι, αλλά θα το κάνει εκπροσωπώντας το τριφύλλι στο Άμπου Ντάμπι. Στο Final Four του 2025. Βάζοντας κι αυτός το λιθαράκι του για να βρεθούν οι πράσινοι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (23-25 Μαΐου) και να υπερασπιστούν τα σκήπτρα τους.
Σε 22 παιχνίδια με τη φανέλα του Παναθηναϊκού ο Γκέιμπριελ έχει 6.1 πόντους και 3.6 ριμπάουντ κατά μέσο όρο ανά 17 αγωνιστικά λεπτά. Τα νούμερά του δεν είναι τα πλέον εντυπωσιακά. Και οι κινήσεις του δεν είναι οι πιο περίτεχνες. Όμως το πάθος του είναι ζηλευτό. Κι η σπίθα που έχει στα μάτια του κάθε φορά που μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο γίνεται διαπεραστική.
Ο 28χρονος ψηλός μίλησε στο SPORT24 λίγες ημέρες πριν από το παρθενικό Final Four της καριέρας του και εξήγησε ότι για εκείνον το μπάσκετ δεν είναι απλά ένα σπορ, απλά ένα επάγγελμα. Είναι ένα όχημα ζωής. Είναι το μέσο που βοήθησε τον ίδιο και την οικογένειά του να έχουν μια πολύ καλύτερη ζωή από αυτή που ονειρεύονταν.
Πλέον έχουν περάσει κάποιες ημέρες από το τέλος της σειράς με την Εφές. Ποια ήταν η αρχική σου αντίδραση στην πρόκριση στο Final Four; Και πώς νιώθεις τώρα; Το έχεις συνειδητοποιηθεί πλήρως;
“Ήταν συναρπαστικό. Ειδικά επειδή κερδίσαμε μέσα στην έδρα μας. Νομίζω ότι αυτό το έκανε ακόμα πιο ξεχωριστό, με το κοινό μας εδώ. Όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Και, ξέρεις, ακόμα νιώθω γεμάτος ενέργεια από αυτό. Είναι η πρώτη μου εμφάνιση σε Final Four, αλλά ήταν και η πρώτη φορά που έπαιξα σε ένα τέτοιο ματς, όπου όλοι στο γήπεδο ήταν τόσο παθιασμένα υπέρ μας. Ήταν πραγματικά μια συναρπαστική στιγμή”.
Περιμένεις μια παρόμοια ατμόσφαιρα στο Άμπου Ντάμπι;
“Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να περιμένω στο Άμπου Ντάμπι. Δεν είμαι καν σίγουρος πόσοι από τους φιλάθλους μας θα επιτραπεί να μπουν εκεί. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι έχουμε δύο αγώνες, οπότε κάθε παιχνίδι είναι σαν μάχη μέχρι τελικής πτώσεως”.
Μετακόμισες στον Παναθηναϊκό μεσούσης της σεζόν. Έχουν εξελιχθεί όλα όπως τα περίμενες;
“Θα έλεγα ότι πήγαν ακόμα καλύτερα. Ήρθα τον Δεκέμβριο χωρίς να ξέρω τι να περιμένω. Ήξερα μόνο ότι ήταν μια αλλαγή που με ενθουσίαζε και ότι ήταν μια ομάδα που ήθελε πραγματικά να είμαι εδώ. Οπότε ήρθα, αγκάλιασα την ευκαιρία και το μετατρέψαμε σε κάτι ξεχωριστό”.
Επί της ουσίας ήρθες για να καλύψεις το κενό του Ματίας Λεσόρ, κάτι που δεν είναι εύκολο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της σειράς των playoffs, εκείνος ήταν πάντα πίσω από τον πάγκο, σου μιλούσε συνεχώς. Μπορείς, λοιπόν, να μας αποκαλύψεις κάτι για το πώς σε καθοδήγησε αυτή την περίοδο;
“Είναι ένας παίκτης με μεγάλη εμπειρία στην EuroLeague. Εγώ είμαι μαθητής του παιχνιδιού, πάντα πρόθυμος να μάθω. Και βλέποντας έναν τέτοιο πόρο δίπλα μου, δεν μπορούσα παρά να τον αξιοποιήσω. Αν έχω απορίες, είναι κάποιος που μπορώ να ρωτήσω για συμβουλές ή ακόμα και για να με ηρεμήσει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Να σου πει ότι κάνεις σωστά, τι λάθος.
Είναι εκεί για να σε καθοδήγησει ή απλά για να του μιλήσεις. Αλλά και εκτός γηπέδου, είναι πραγματικά ένας καλός άνθρωπος να έχεις δίπλα σου. Πηγαίνεις για φαγητό μαζί του, μπορείς να μιλήσεις για πράγματα πέρα από το μπάσκετ. Οπότε θα έλεγα ότι είναι ένας καλός φίλος”.
Υπάρχει κάποιος άλλος που σε έχει πάρει υπό την προστασία του και σε βοήθησε στην προσαρμογή σου εδώ;
“Θα έλεγα πως ναι. Ήδη ήξερα τον Κέντρικ όταν ήρθα εδώ. Ήμασταν συμπαίκτες στο παρελθόν, οπότε ήταν κάποιος με τον οποίο ένιωθα ήδη άνετα να είμαι κοντά του και να μιλάμε για διάφορα θέματα. Αλλά γενικά, όλοι στην ομάδα είναι πολύ φιλόξενοι και ανοιχτοί. Κάνω παρέα και με τον Χουάντσο και τον Τζέριαν, και νιώθω ότι έχω αρκετούς φίλους στην ομάδα.
Ακόμα και οι Έλληνες παίκτες είναι ανοιχτοί στην κουβέντα, παρόλο που είναι η πρώτη μου φορά που γνωρίζω πολλούς από αυτούς. Νομίζω ότι έχουμε χτίσει μια καλή σχέση, με τον Ντίνο (Μήτογλου), τον Πάνο (Καλαϊτζάκη) και τον Δημήτρη Μωραΐτη. Οπότε, πιστεύω ότι έχουμε φτιάξει ένα πολύ καλό ρόστερ”.
Ο Ναν αποκάλυψε πρόσφατα ότι όλο το καλοκαίρι μιλούσε μαζί σου, προσπαθώντας να σε πείσει να έρθεις στη EuroLeague. Πόσο ωφέλιμο είναι αυτό τώρα που είστε και πάλι μαζί στην ίδια ομάδα;
“Ναι, είναι πραγματικά τρελό που τώρα είμαστε στην ίδια ομάδα, γιατί είναι κάποιος με τον οποίο είχα επικοινωνήσει κι εγώ. Όχι μόνο φέτος — ακόμα και πέρσι τον ρωτούσα για την Ευρώπη και διάφορα σχετικά. Και πάντα έλεγε το ίδιο πράγμα: ότι έπρεπε να είχα έρθει εδώ καιρό, ότι έπρεπε να είχα κάνει το άλμα νωρίτερα. Αυτό με έκανε να νιώσω πιο άνετα με την απόφασή μου, γιατί ήμουν διστακτικός. Αλλά τώρα που είμαι εδώ και είμαστε στην ίδια ομάδα, είμαι χαρούμενος που τα κατάφερα και ήρθα”.
Μαθαίνεις κι εσύ ελληνικά; Να περιμένουμε να τραγουδήσεις όπως ο Όσμαν;
“Κοίταξε, δεν έχω κάποιο τραγούδι για εσάς. Ξέρω μόνο τις κακές λέξεις, αλλά τις κρατάω για το Άμπου Ντάμπι (γέλια)”.
Κατάγεσαι από το Νότιο Σουδάν και ξέρω ότι νιώθεις μεγάλη περηφάνια γι’ αυτό. Πόσο σημαντικό είναι για σένα να μπορείς να εκπροσωπείς ένα τόσο μικρό έθνος στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή σκηνή;
“Είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι πάντα χαρά μου να μπορώ να εκπροσωπώ τη χώρα μου, όπου κι αν βρίσκομαι. Και, ξέρεις, δεν νομίζω να υπάρχει άλλος Νοτιοσουδανός παίκτης στη EuroLeague, πέρα από τον φίλο μου τον Μαριάλ Σαγιόκ. Ήμασταν συμπαίκτες στη Μακάμπι. Αλλά νιώθω ότι πάντα εκπροσωπώ τη χώρα μου. Και νομίζω ότι τα πάω καλά”.
Κάθε φορά που μπαίνεις στο παρκέ βλέπουμε τη σπίθα στα μάτια σου. Τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο παθιασμένο και σου δίνει τόσο κίνητρο;
“Πάντα έτσι έπαιζα το παιχνίδι. Δεν ξέρω κανέναν άλλο τρόπο να παίζω. Το μπάσκετ ήταν πάντα ένα όχημα στη ζωή μου. Είναι τα πάντα. Μου έδωσε τόσες πολλές διαφορετικές ευκαιρίες. Με βοήθησε να αλλάξω τη ζωή μου, να αλλάξω τους ανθρώπους γύρω μου. Έτσι, όταν παίζω αυτό το παιχνίδι έχω πάθος. Αγαπώ αυτό το παιχνίδι. Λατρεύω αυτό που έκανε στη ζωή μου. Και είναι κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι για μένα”.
Τώρα προετοιμάζεστε για τον ημιτελικό με τη Φενέρμπαχτσε. Ποιες είναι οι πρώτες σας σκέψεις για αυτή την αναμέτρηση;
“Θα είναι πολύ έντονο παιχνίδι. Τους νικήσουμε ήδη δύο φορές φέτος, αλλά τώρα έχουμε μόνο ευκαιρία, μια ζωή για να ζήσουμε και ξέρω ότι θα μας δώσουν την καλύτερη δυνατή γροθιά τους. Έπαιξαν πολύ καλό μπάσκετ προς το τέλος της σεζόν, και μάλιστα τα πήγαν πολύ καλά στην σειρά με την Παρί. Απλά πρέπει να είμαστε καλύτεροι από αυτούς εκείνο το βράδυ”.
Και ποια είναι η πρόβλεψή σου για τον έτερο ημιτελικό ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη Μονακό;
“Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Θα πάω με τη Μονακό. Απλά πρέπει να είναι καλύτερη από τον Ολυμπιακό εκείνο το βράδυ”.