Δεν ήταν το πρώτο κύπελλο που πιάνει στα χέρια του (φευ). Και το πιθανότερο είναι πως δεν θα είναι το τελευταίο. Για να μιλάμε με στοιχεία, το 70-60 επί της Φενέρμπαχτσε και ο τίτλος της Κυπελλούχου Τουρκίας, για την Αναντολού Εφές, ήταν το υπ αριθμόν 7 εθνικό κύπελλο που σηκώνει ο "Ντούντα", μετά εκείνου στη Γιουγκοσλαβία, το 1979, ακολούθησαν 4 στην Ελλάδα (1997, 2000, 2001, 2011), ένα στη Ρωσία (2005) και αυτό με την Εφές. Συνολικά, αυτός είναι ο 19ος τίτλος του, ως κόουτς συλλόγου.

Αυτό που είχε να πει, ήταν πως " με τη συμμετοχή των οκτώ καλύτερων ομάδων, στο Final 8, μπορώ να πω ότι επρόκειτο για να μια πολύ απαιτητική διοργάνωση. Η ομάδα μου άξιζε τη νίκη. Επικρατήσαμε σε τρία ματς, σε διάστημα τριών ημερών και φτάσαμε σε μια πολύ σημαντική επιτυχία. Αυτό το τρόπαιο θα αποτελέσει κίνητρο για να δουλέψουμε πιο σκληρά.

Ο έλεγχος του ρυθμού, στον τελικό, ήταν το κατ' αρχάς ζητούμενο που είχαμε. Αντιμετωπίσαμε μια πολύ καλή και έμπειρη ομάδα, που έχει έναν πολύ έμπειρο προπονητή και ξεκίνησε με 7-0. Βρεθήκαμε να ακολουθούμε, κάτι που θα μπορούσε να μας επηρεάσει, δεδομένου του νεανικού της ομάδας μας. Μη ξεχνάτε άλλωστε, πως το σημερινό παιχνίδι ήταν το 6ο, σε 13 μέρες.

Αυτός ο τίτλος αποδεικνύει πως... δικαιολογούμε τα λεφτά μας. Θέλω να συγχαρώ όλους τους παίκτες και να δηλώσω πολύ χαρούμενος".

Για την ιστορία, αυτή ήταν η 34η συνάντηση των "κουμπάρων" και ο Ίβκοβιτς προηγείται πια 18-16.

Ίβκοβιτς vs. Ομπράντοβιτς (18-16)