Η πάσα του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι ικανή να μας πάει στη Γη της Επαγγελίας

Η Εθνική Ελλάδας βρίσκεται ήδη στη Λετονία έχοντας πετύχει τους δύο πρώτους ημερολογιακά στόχους της. Μπορεί να μην το φώναζαν στην ομάδα, ωστόσο δεν αναζητούσαν μόνο την πρόκριση στη Λεμεσό αλλά και την κορυφή του ομίλου.

Η εθνική μπάσκετ παρουσιάστηκε βελτιωμένη σε αυτή τη διαδικασία. Αναφέρομαι στην ομάδα όταν αγωνίστηκε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και όχι χωρίς αυτόν. Στις αναμετρήσεις λοιπόν με Ιταλία, Γεωργία και Ισπανία το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα παρουσίασε βελτίωση σε αρκετά στοιχεία του παιχνιδιού του. Φυσικά υπάρχουν και άλλα που επιδέχονται και ίσως και να επιβάλλεται να διορθώσουν. Στη νοκ άουτ φάση για παράδειγμα το κακό ριμπάουντινγκ θα στοιχίσει.

Για τον αγώνα κόντρα στο Ισραήλ το οποία και θα αντιμετωπίσουμε την Κυριακή για τη φάση των 16 θα έχουμε πράγματα να σχολιάσουμε. Σίγουρα πρόκειται για μία ομάδα στα κυβικά μας και μάλλον πιο κάτω από μας. Το πρόσφατο φιλικό δεν παίζει ρόλο αφού απουσίαζαν Γιάννης, Μήτογλου, Σλούκας και Παπανικολάου. Θα τα πούμε όμως σε επόμενη στιγμή αυτά.

Το passing game του Αντετοκούνμπο

Ενα από τα βασικά συστατικά της Εθνικής Ελλάδας στο φετινό Eurobasket το οποίο θα κρίνει και την πορεία της είναι η ικανότητα του Γιάννη Αντετοκούνμπο να πασάρει. Ο Greek Freak μπορεί να σκοράρει όποτε θέλει, αν πρέπει να βάλει 40, θα βάλει 40. Αν πρέπει να πάρει 15 ριμπάουντ, θα πάρει 15 ριμπάουντ.

Την διαφορά θα την κάνουν οι πάσες του. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει αντίπαλος που να τον μαρκάρει μόνος του και λογικό είναι οι αντίπαλοι προπονητές να στέλνουν δεύτερο (μερικές φορές και τρίτο) παίκτη πάνω του. Ο Αντετοκούνμπο σε όλο το τουρνουά πασάρει εξαιρετικά, ωστόσο κόντρα στην Ισπανία διέλυσε το σχετικό κοντέρ.

Ολοκλήρωσε με 9 ασίστ, όμως η ουσία δεν είναι στον αριθμό αλλά στον τρόπο. Ο Γιάννης βλέπει από ψηλά το γήπεδο λόγω του μεγέθους του και της ικανότητάς του να κρατάει ψηλά τη μπάλα. Αυτό του δίνει την ευχέρεια να έχει πιο καθαρή ματιά. Το μυστικό κόντρα στην Ισπανία ήταν ότι πάσαρε τη σωστή στιγμή.

Αν ο Γιάννης συνεχίσει να πασάρει με αυτόν τον τρόπο και στα κρίσιμα νοκ άουτ παιχνίδια, η Ελλάδα θα αυξήσει τις πιθανότητες να φτάσει στην τετράδα και εκεί να αναζητήσει μία νίκη σε δύο αγώνες προκειμένου να κατακτήσει ένα μετάλλιο ύστερα από 16 χρόνια. Βέβαια θα πρέπει και οι συμπαίκτες του, οι αποδέκτες δηλαδή της πάσας του να συνεχίσουν να σουτάρουν με καλά ποσοστά. Μπορεί να εκτελούν ελεύθεροι τις περισσότερες φορές, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο.

Η εξαφάνιση του Αλδάμα

Μετά τους Φοντέκιο και Μαμουκελασβίλι, ο Παπανικολάου έσβησε και το όνομα του Αλδάμα από τη λίστα με τους παίκτες που κατάφερε να περιορίσει. Η άμυνα του αρχηγού της εθνικής μπάσκετ πάνω στον Ισπανό φόργουορντ ήταν ένας από τους βασικούς λόγους της χθεσινής νίκης.

Ο “Παπ” έγινε σκιά του Ισπανού NBAer και δεν τον άφησε σε καμία περίπτωση να αισθανθεί άνετα. Το αντίθετο θα έλεγα. Τον κυνήγησε ανελέητα σπάζοντας όλα τα σκριν που έβρισκε προκειμένου να βρίσκεται μόνιμα μπροστά του. Ο Αλδάμα είναι παίκτης που του αρέσει πολύ να κινείται και να βγαίνει από σκριν μακριά από τη μπάλα. Ο Έλληνας φόργουορντ φρόντισε όμως να του γίνει μόνιμη παρέα.

Γενικά ο Παπανικολάου πραγματοποιεί ένα εξαιρετικό EuroBasket και δεν αναφέρομαι μόνο στην αμυντική του προσέγγιση. Κόντρα στην Ισπανία σκόραρε 11 πόντους και μάλιστα το τελευταίο του τρίποντο ήταν καθοριστικό για να φτάσουμε στη νίκη.

Οι αποστάσεις στο low post του Γιάννη

Αναφερθήκαμε και πιο πάνω στο εξαιρετικό passing game του Αντετοκούνμπο. Σε αυτό συνέβαλαν και οι συμπαίκτες του γιατί αν δε σκόραραν από τις πάσες του, αυτές δεν θα μετατρεπόντουσαν σε ασίστ. Το μυστικό της επιτυχίας λοιπόν ήταν οι αποστάσεις που διατηρούσαν στο παρκέ όταν ο Γιάννης έπαιρνε τη μπάλα στο low post.

Οι Ισπανοί αμέσως έκλειναν με δεύτερο παίκτη, ενώ όταν έβαζε τη μπάλα κάτω πήγαινε και τρίτος για να προσφέρει βοήθεια. Σε αυτές τις συνθήκες οι υπόλοιποι τέσσερις συμπαίκτες του Greek Freak με μικρά ανεπαίσθητα βηματάκια μεγάλωναν τις αποστάσεις από τους Ισπανούς αμυνόμενους με αποτέλεσμα όταν έπαιρναν την πάσα να είναι μόνοι τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα ο Έλληνας παίκτης που βρισκόταν στην αδύνατη πλευρά της μπάλας και περίπου στο ύψος των 45 μοιρών, έκοβε προς το καλάθι όχι με σκοπό να πάρει τη μπάλα, αλλά για να τραβήξει μαζί του και τον Ισπανό που έπρεπε να τον ακολουθήσει δίνοντας βοήθεια. Αυτομάτως οι άλλοι τρεις παίκτες της Ελλάδας (δηλαδή εκτός του Γιάννη που είχε τη μπάλα και του παίκτη που έκοβε) κινούνταν στα σημεία που έπρεπε να είναι.

Πέντε πράγματα που ξεχώρισα στο Ελλάδα – Ισπανία

1. Η γρήγορη πάσα στο jump to the ball των Ισπανών. Ο Σκαριόλο επέλεξε να αντιμετωπίσει το ελληνικό pick ‘n’ roll με jump to the ball άμυνα. Δηλαδή ο πρώτος παίκτης που εμπλεκόταν στην άμυνα πήδαγε προς τον Έλληνα που είχε τη μπάλα με σκοπό να τον καθυστερήσει και εν συνεχεία να επιστρέψει στη θέση του. Τα γκαρντ μας και ειδικά ο Σλούκας πάσαραν γρήγορα όμως, έσπαγαν τη μπάλα και για αυτό βρήκαμε πολλά σουτ από τις γωνίες.
2. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ο 29χρονος γκαρντ πραγματοποίησε εκπληκτική εμφάνιση, όμως να μου επιτρέψετε να μη σταθώ μόνο στους 22 πόντους με 6 εύστοχα τρίποντα. Αυτά γνωρίζαμε πως μπορεί να τα κάνει στο παρκέ. Με εξέπληξε η παρουσία του στην άμυνα που τα πήγε αρκετά καλά ειδικά στο πρώτο ημίχρονο πάνω στον Ντε Λαρέα και φυσικά η επιθυμία του να πασάρει (4) και να μαζέψει ριμπάουντ (5).
3. Κακή χρήση των ομαδικών φάουλ Σε αρκετές περιπτώσεις η Ελλάδα είχε να ξοδέψει ομαδικό φάουλ και δεν το έκανε παρά το γεγονός πως οι Ισπανοί είχαν υψομετρικό πλεονέκτημα μετά από αλλαγή στα σκριν. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί ο γκαρντ δεν κάνει φάουλ αμέσως μόλις ποστάρει ο αντίπαλος ψηλός.
4. Πολλά χαμένα lay up. Ακολουθούν νοκ άουτ ματς. Το εύκολο καλάθι είναι θησαυρός. Δεν γίνεται να τα πετάμε στα σκουπίδια. Κόντρα στην Ισπανία χάθηκαν πολλά lay up που θα μπορούσαν να είχαν κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. Ο Παπανικολάου, ο Καλαϊτζάκης, ακόμη κι ο Γιάννης αστόχησε.
5. Η άμυνα του Καλαϊτζάκη. Επικεντρωθήκαμε και λογικό σε Γιάννη, Σλούκα, Παπανικολάου και Ντόρσεϊ, ωστόσο έκανε σπουδαία δουλειά και ο Καλαϊτζάκης. Το μέγεθος που έχει και η ικανότητα να χρησιμοποιεί τα χέρια του στην πίεση της μπάλας βραχυκύκλωσαν πολλές φορές την ισπανική επίθεση. Γενικά όσοι έπαιξαν πρόσφεραν και κάτι θετικό είτε για μία φάση είτε για ένα τρίλεπτο.

ΥΓ: Η Ελλάδα ευστόχησε σε 10 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο και μόλις σε 2 στο δεύτερο. Μία εξήγηση γιατί έγινε ντέρμπι το ματς.

ΥΓ 2: Απαγορεύεται όταν πιέζει ο αντίπαλος να κλείνεται το γκαρντ στις γωνίες γιατί πέραν των αμυντικών έχει και το εμπόδιο των γραμμών του γηπέδου.

ΥΓ 3: Με την Under 20 θα παίζουν οι Ισπανοί και θα έχουμε άγχος για το παιχνίδι.

Η αποστολή του SPORT24 ενδυναμώνεται με την βοήθεια της ΔΕΗ και μεταφέρει όλο το ρεπορτάζ γύρω από το μπασκετικό γεγονός του καλοκαιριού