Euroleague Final Four, Αθήνα: Μήπως έχετε ένα εισιτήριο για τη διοργάνωση της Αθήνας;

Η απόφαση της Euroleague να αναθέσει στην Αθήνα το final four μετά από 19 ολόκληρα χρόνια μας προδιαθέτει για ένα ζεστό χειμώνα και μια ακόμα πιο καυτή άνοιξη, καθώς τον προσεχή Μάιο (22-24/5/2026) η Telekom Arena όπως μετονομάστηκε πλέον το κλειστό του ΟΑΚΑ θα φιλοξενήσει τις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της περιόδου.

Κι επειδή πέρσι στο Άμπου Ντάμπι βρέθηκαν τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός, καταλαβαίνετε ότι σε αθηναϊκό έδαφος το κίνητρό τους για μια…επανάληψη (και σε αντίθεση με ότι συνέβη φέτος και μια κατάκτηση του τροπαίου) θα είναι -όλο το χρόνο- τεράστιο.

Σκέφτομαι από τώρα τον πανικό που θα γίνει από τους Έλληνες φιλάθλους μόλις -μέσω internet- εκδοθούν τα εισιτήρια ή ακόμα χειρότερα την επωδό στην κάψα του Μαΐου “μεγάλε, μήπως παίζει κάνα εισιτηριάκι για το final four”;

Αν δούμε και τις δυο ελληνικές ομάδες όπως φέτος, τότε για πρώτη φορά στο ΟΑΚΑ μετά από περίπου μια εικοσαετία θα συνυπάρξουν οι οπαδοί και των δυο με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αφού εκτός των άλλων η ελληνική αστυνομία θα πρέπει να οργανώσει μια ολόκληρη επιχείρηση ασφαλείας.

Αν πάλι περάσει ο ένας θα επαναληφθεί ό,τι συνέβη το 2007 όταν στο ΟΑΚΑ για να δουν την τιτανομαχία Παναθηναϊκού-ΤΣΣΚΑ μαζεύτηκαν (και στριμώχτηκαν) στις εξέδρες περισσότεροι από 20.000 φίλαθλοι, καθώς δεν υπήρχε πουθενά στο γήπεδο κενό που να μην έχει καταληφθεί από οπαδούς του ΠΑΟ.

Όρεξη να έχουμε, να δούμε μια απολαυστική κανονική περίοδο που δεν βρίσκεται μακριά μας, σε ένα εικοσαήμερο έχουμε τζάμπολ, ενώ έρχονται άμεσα και τα πρώτα τουρνουά για να δούμε σε πρώτη φάση τι ψάρια πιάνουν τα φετινά ρόστερ των ομάδων μας.

Έτσι κι αλλιώς το φάιναλ-φορ είναι ο βασικός στόχος και των δυο αιωνίων στο ξεκίνημα κάθε διοργάνωσης. Θα το επιδιώξουν και φέτος με κάθε τρόπο:

Ο μεν Παναθηναϊκός για να πανηγυρίσει τον όγδοο τίτλο του μέσα στο γήπεδο του, που έτσι κι αλλιώς υπαγορεύεται από τις μεταγραφές του καλοκαιριού και τις φιλοδοξίες των “πρασίνων”, που τελείωσαν τη σεζόν με την απώλεια του εθνικού τίτλου, άρα θέλουν να επιστρέψουν δριμύτεροι.

Ο δε Ολυμπιακός για να πάρει έναν τίτλο μέσα στην έδρα του αιώνιου αντιπάλου σε ένα κατόρθωμα που αν επιτευχθεί θα το συζητάνε οι φίλοι του για χρόνια.

Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν τις ενστάσεις τους κυρίως για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από την Ευρωλίγκα αμφιβάλλοντας για τη διαφάνεια της διοργάνωσης (η οποία πάντως δεν απάντησε στην πρόσφατη επιστολή της ΚΑΕ Ολυμπιακός) αλλά επί της ουσίας η ανάληψη του φάιναλ-φορ από την Αθήνα λειτουργεί και προς δικό τους όφελος.

Εδώ που τα λέμε η Ελλάδα έπρεπε να πάρει ένα φάιναλ-φορ. Στην σύγχρονη εκδοχή της η Ευρωλίγκα ήρθε στην Αθήνα μόλις μια φορά. Και όχι τώρα που υποτίθεται ότι έπρεπε να δοθεί μια ολόκληρη περιουσία (όπως τα 9 εκατομμύρια ευρώ, που έφυγαν από την Πολιτεία για την ανάληψη της διοργάνωσης) αλλά και παλιότερα, όταν ακόμα το F4 δεν είχε αντίστοιχη αίγλη και κυρίως κόστος.

Θυμίζουμε ότι από το 2007 και μετά η Ελλάδα κατέκτησε έξι τρόπαια (τέσσερα ο ΠΑΟ, δυο ο Ολυμπιακός) κι αν βάλουμε και εκείνο του Παναθηναϊκού το 2002, το σύνολο είναι εφτά. Κι όμως οι ελληνικές ομάδες ήταν υποχρεωμένες να κυνηγάνε τον τίτλο μακριά από το σπίτι τους (εξαίρεση ο Παναθηναϊκός του 07).

Εντάξει από ένα σημείο και μετά μεσολάβησε η ελληνική κρίση, οπότε ήταν σχεδόν αδύνατο να δαπανηθεί ένα τεράστιο ποσό από το κράτος για τη φιλοξενία του φάιναλ-φορ.

Αλλά είναι αλήθεια ότι η Ευρωλίγκα χρωστούσε στη χώρα μας το κορυφαίο ραντεβού η διεξαγωγή του οποίου στην Αθήνα δικαιολογείται απόλυτα

• Από την σπουδαία παρουσία και των δυο κορυφαίων ομάδων όλα αυτά τα χρόνια.
• Τις επενδύσεις που έκαναν τα τελευταία χρόνια και σε βάθος χρόνου όλη την 20ετία της σύγχρονης Ευρωλίγκας.
• Από το ειδικό βάρος και των δυο ομάδων σε όλο αυτό το διάστημα

Ναι μεν αλλά…

Η ευκαιρία λοιπόν να απολαύσουμε μια ιδανική στιγμή του ελληνικού μπάσκετ είναι μοναδική. Στο χέρι μας είναι να μην τη χαλάσουμε από μόνη μας, μεταφέροντας στο ΟΑΚΑ όλη την παθογένεια και την τοξικότητα που θα ήταν ανώφελο να παρακάμψουμε και να κάνουμε ότι δεν υφίσταται όταν συναντιούνται οι δυο μεγάλοι του μπάσκετ.

Η εικόνα στον περίγυρο των τελικών του πρωταθλήματος δεν χρειάζεται να επαναληφθεί σε καμιά περίπτωση. Θα είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί και αντί για διαφήμιση μια ζωντανή δυσφήμηση.

Ο κίνδυνος δεν είναι αμελητέος και ελλοχεύει ανά πάσα στιγμή, αν δεν μπει ένα φρένο στην πρόκληση, στον εξυπνακισμό και τον ακραίο οπαδισμό.

Προφανώς όλα αυτά θα αποφευχθούν αν προκριθεί στο φάιναλ-φορ ο ένας από τους δυο, αλλά γιατί να μην δούμε και τους δυο χωρίς να ανοίξει μύτη, όπως συνέβη άλλωστε τις περισσότερες φορές που διασταυρώθηκαν οι δυο μεγάλοι αντίπαλοι μακριά από το ελληνικό έδαφος.

Ο Παούλιους Γιανκούνας εν τω μεταξύ δικαιολογώντας την απόφαση της Ευρωλίγκας έκανε λόγο για την σταθερή σύνδεση της διοργάνωσης με τις παραδοσιακές πόλεις που αναπτύσσουν το μπάσκετ σταθερά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μάλλον σε αυτές θα συμπεριλαμβάνεται και το Άμπου Ντάμπι όπου το φάιναλ-φορ θα κατοικοεδρεύσει δυο φορές τα επόμενα χρόνια (2027 και 2029).

Μη δουλευόμαστε και μεταξύ μας παιδιά…