Ο Ντουέιν Μπέικον στο SPORT24: “Δεν τρέχω μακριά από δύσκολες αποστολές – Αυτή είναι η κορυφαία πεντάδα της EuroLeague”

Από την πρωτάρα σε επίπεδο EuroLeague, Μονακό, στην πρωτάρα σε επίπεδο EuroLeague, Dubai BC. Με ενδιάμεσους σταθμούς στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό, την Κίνα και τη Ρωσία για τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, από την οποία αποχώρησε ως MVP της regular season στην VTB League.

Ο Ντουέιν Μπέικον δείχνει ξανά το ταλέντο του στην μεγαλύτερη σκηνή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μιας και μετράει 15.8 πόντους, 4.3 ριμπάοντ, 2.2 ασίστ, 1 κλέψιμο και 2.9 λάθη ανά 29’56” συμμετοχής σε 11 αναμετρήσεις της EuroLeague.

Ο 30χρονος Αμερικανός φόργουορντ μίλησε στο SPORT24 πριν από τη μάχη με τον Παναθηναϊκό AKTOR (20/11, 21:15, Novasports Prime, Match Center από το SPORT24) στο άλλοτε σπίτι του.

Παρότι η θητεία του στην Ελλάδα είχε λήξει πρόωρα και άδοξα, ο Μπέικον έχει μόνο θετικά συναισθήματα κάθε φορά που επιστρέφει εδώ, καθώς συνεχίζει να λαμβάνει αγάπη από γνωστούς και αγνώστους, όπως είπε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στον αγαπημένο του προπονητή στην Ευρώπη, ενώ έφτιαξε και μια dream team με παίκτες της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, στην οποία είναι ιδαίτερα έντονο τα πράσινο στοιχείο.

Πώς πηγαίνουν τα πράγματα με τη νέα σου ομάδα; Έχεις προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον;

Νομίζω ότι όλα κυλούν αρκετά ομαλά, αν αναλογιστείς και το πώς διαχειριζόμαστε τους τραυματισμούς με τους οποίους ξεκινήσαμε τη σεζόν. Νομίζω ότι αρχίσαμε την προετοιμασία με εννέα παίκτες στο EuroBasket. Οπότε ήταν λίγο σαν να πηγαίναμε πίσω στην preseason και ήταν δύσκολο, ειδικά για μια νέα ομάδα που ξεκινά έτσι. Αλλά νομίζω ότι την αξιοποιήσαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε.

Ναι, είχαμε κάποια προβλήματα με αρκετούς παίκτες τραυματίες και χάσαμε παιχνίδια που σίγουρα θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει. Αλλά πιστεύω πως όταν μπαίνεις στην EuroLeague, θα υπάρξουν και τέτοια ματς, για να μάθεις και να αποκτήσεις εμπειρίες.

Γιατί ομάδες όπως οι Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η Ρεάλ, έχουν κάποια παιχνίδια που συνήθως δεν τα χάνουν. Και όταν φτάσουμε στο σημείο να είμαστε πλήρως υγιείς και να δέσουμε όλοι μαζί, νομίζω ότι θα είμαστε μια πολύ καλή ομάδα.

Τα ταξίδια είναι τόσο δύσκολα όσο φαντάζουν από μακριά;

Όχι, τα ταξίδια δεν είναι και τόσο άσχημα. Νομίζω ότι αυτό ήταν κάτι που απασχολούσε αρκετούς από την ομάδα, το προπονητικό επιτελείο και τη διοίκηση, αλλά φεύγουμε συνήθως δύο μέρες πριν από κάθε παιχνίδι EuroLeague. Και μέχρι στιγμής όλα είναι αρκετά ομαλά.

Η Dubai είναι ένα καινούργιο κλαμπ, αλλά με μεγάλες φιλοδοξίες. Τι ακριβώς σε τράβηξε σε αυτό το πρότζεκτ;

Είμαι τύπος που έχει συνηθίσει να βρίσκεται σε ομάδες που είναι νέες στην EuroLeague. Νομίζω ότι είναι η τρίτη μου χρονιά στην EuroLeague και στις δύο από τις τρεις έχω υπάρξει σε δύο νέες ομάδες στη διοργάνωση (σσ. η άλλη ήταν η Μονακό).

Δεν είμαι άνθρωπος που τρέχει μακριά από δύσκολες αποστολές. Μου άρεσε αυτό που μου παρουσίασαν. Μίλησα με τον προπονητή, μίλησα με τον GM. Όλα ταίριαξαν, και πίστεψα πως ήταν η καλύτερη κατάσταση για μένα.

Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Dubai φέτος, δεδομένου ότι μιλάμε για μια ολοκαίνουργια ομάδα στην EuroLeague;

Φυσικά, να μπούμε στα playoffs. Νομίζω πως από εκεί πρέπει να ξεκινήσεις. Όταν φτάσεις στα playoffs, οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Με αυτό το φορμάτ, πρώτα με σειρά playoffs που είναι best-of-five, κι έπειτα στο Final Four με τέσσερις ομάδες να παίζουν νοκ άουτ, πρέπει να πηγαίνεις παιχνίδι με το παιχνίδι. Οπότε αυτή τη στιγμή το μόνο που μας απασχολεί είναι να μπούμε στα playoffs. Έχουμε την ευκαιρία.

Είχαμε πολλούς παίκτες εκτός, αλλά σιγά-σιγά επιστρέφουν. Τώρα δένουμε όλοι μαζί. Και μπορείς να δεις ότι όταν “πατάμε γκάζι” από όλες τις πλευρές, μπορούμε να κερδίσουμε μεγάλα παιχνίδια. Αλλά πρέπει απλώς να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε. Θα πάρει χρόνο. Τίποτα δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη.

Δεν περιμένουμε να βγούμε και απλώς να είμαστε η καλύτερη ομάδα της EuroLeague μέσα σε τέσσερις μήνες. Θα πάρει χρόνο. Θα κάνουμε λάθη, επειδή έχουμε πολλούς νέους παίκτες που δεν έχουν ξαναπαίξει σε αυτό το επίπεδο. Αλλά έχουμε και εμπειρία. Και όταν, όπως είπα, δέσουμε όλα αυτά μαζί και τα συνδυάσουμε… νομίζω ότι θα είμαστε μια πολύ επικίνδυνη ομάδα.

Ποιες άλλες ομάδες βλέπεις ως μεγάλη απειλή ή φαβορί για τον τίτλο;

Πάντα ο Παναθηναϊκός. Πάντα ο Ολυμπιακός. Το Μονακό σίγουρα. Ο Ερυθρός Αστέρας δείχνει εξαιρετικός. Είναι EuroLeague. Είναι τόσο ανταγωνιστική λίγκα. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να την κερδίσει. Κάποιοι μπαίνουν σφήνα και κάνουν το αδιανόητο.

Νομίζω η Μπαρτσελόνα έχει πολύ, πολύ καλή ομάδα. Και τώρα με τον Τσάβι (Πασκουάλ), σίγουρα έχουν μεγάλη πιθανότητα να ανεβάσουν κι άλλο επίπεδο.

Μπορώ να σου πω δέκα ομάδες αυτή τη στιγμή. Αυτοί οι τύποι είναι εξαιρετικά ταλαντούχοι και πολύ ανταγωνιστικοί. Οπότε πραγματικά δεν ξέρεις ποτέ, γιατί από τη μια στιγμή στην άλλη τα πάντα μπορούν να αλλάξουν.

Τώρα που επέστρεψες, βλέπεις μεγάλες διαφορές από την πρώτη σου παρουσία στην EuroLeague;

Οι παίκτες ήταν ήδη ταλαντούχοι, αλλά τώρα υπάρχουν πολύ περισσότεροι ταλαντούχοι παίκτες. Πάρα πολλοί. Νομίζω πως αυτό είναι ένα από τα “blueprints”. Είναι η λίγκα κάτω από το NBA, σίγουρα. Είναι σαν το NBA της Ευρώπης, αλλά με πολύ μεγαλύτερη επίδραση στην Ευρώπη από ό,τι έχει το NBA. Οι φίλαθλοι είναι πιο μέσα στα πράγματα.

Αλλά, συνολικά, οι παίκτες είναι καλύτεροι. Υπάρχουν πολλοί καλύτεροι παίκτες. Παλιά κάθε ομάδα είχε, ξέρω εγώ, δύο—το πολύ τρεις—πολύ ταλαντούχους παίκτες. Τώρα έχεις μια ομάδα γεμάτη παίκτες που μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά. Και νομίζω ότι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με δύο χρόνια πριν.

Βλέπουμε πολλούς παίκτες από το NBA να δοκιμάζουν την τύχη τους στην EuroLeague. Γιατί πιστεύεις ότι έχει αυξηθεί τόσο πολύ τελευταία αυτή η τάση;

Νομίζω πως είναι κάτι που απλώς δεν μπορείς να αντισταθείς. Δεν μπορούν όλοι να καθιερωθούν στο NBA. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Οπότε γιατί να μην έρθεις να παίξεις κάπου όπου υπάρχει μία από τις καλύτερες λίγκες μπάσκετ στον κόσμο; Το NBA ναι, έχει καλό μπάσκετ, αλλά στην EuroLeague το μπάσκετ είναι καλύτερο, γιατί είναι πολύ πιο ανταγωνιστικό. Ο κόσμος είναι πολύ πιο συνδεδεμένος με αυτό εδώ.

Στο NBA ναι, έχεις τους σταρ, αλλά έχεις και πολλούς παίκτες μεσαίου επιπέδου. Ενώ εδώ, όπως είπα, στις περισσότερες ομάδες πλέον έχεις πολλούς ταλαντούχους παίκτες που μπορούν να κάνουν πολλά διαφορετικά πράγματα.

Και αυτό είναι που ανεβάζει τη λίγκα σε άλλο επίπεδο. Νομίζω ότι θα γίνει ακόμα καλύτερη. Θα έρθουν ακόμα περισσότεροι παίκτες από το NBA, ανεξάρτητα από το επίπεδο στο οποίο βρίσκονται. Και η πόρτα θα είναι ανοιχτή. Αυτοί οι παίκτες ανοίγουν την πόρτα για τους επόμενους.

Τι γίνεται όμως με τον κόσμο στις ΗΠΑ; Δείχνει πλέον μεγαλύτερο ενδιαφέρον για ευρωπαϊκό μπάσκετ;

Ναι, όταν έχεις τύπους όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Λούκα Ντόντσις, ο Νίκολα Γιόκιτς να κάνουν συνεντεύξεις και λένε ‘Εγώ βλέπω EuroLeague’… Οπότε νομίζω ότι πολλοί παίκτες στο NBA βλέπουν πολύ EuroLeague.

Και πολλοί φίλαθλοι αρχίζουν επίσης να μπαίνουν στο κλίμα. Μεγαλώνει. Όπως είπα, η πλατφόρμα γίνεται μεγαλύτερη. Μεταδίδουν όλα τα παιχνίδια, οπότε θα συνεχίσει να μεγαλώνει.

Επανερχόμαστε σε εσένα. Ποιο είναι το συναίσθημα όταν επιστρέφεις στην Ελλάδα, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο τελείωσαν τα πράγματα με τον Παναθηναϊκό;

Αγαπώ την Ελλάδα, πάντα την αγαπούσα. Νομίζω πως ήταν το αγαπημένο μου μέρος για να βρίσκομαι — ανάμεσα στο Μονακό και την Ελλάδα. Την Αθήνα σαν πόλη, τη λατρεύω. Ο κόσμος εδώ είναι απίστευτος. Ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια που έφυγα — και με τον τρόπο που έφυγα — μου δείχνουν αγάπη.

Ήταν μια στιγμή στη ζωή μου που έκανα κάτι, και κοιτάζοντας πίσω δύο χρόνια μετά, αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν αγάπη για μένα. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να ζητήσω. Και κάθε φορά που επιστρέφω εδώ, είμαι ενθουσιασμένος, γιατί είναι κυριολεκτικά από τα αγαπημένα μου μέρη στην Ευρώπη, αν όχι το αγαπημένο μου.

Θα γύριζες αν παρουσιαζόταν η κατάλληλη ευκαιρία;

Δεν ξέρω. Δεν ξέρω. Θα ήταν μια δύσκολη απόφαση. Αλλά ποτέ στη ζωή μου δεν αποκλείω τίποτα. Όπως είπα, αγαπώ τα πάντα εδώ. Έχω φτιάξει πολλές καλές σχέσεις, και εκτός γηπέδου. Και είδα μερικούς από αυτούς χθες όταν φτάσαμε και μου έδειξαν αγάπη όπως κανείς άλλος. Οπότε δεν θα το απέκλεια απαραίτητα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Μετανιώνεις για κάτι;

Όχι. Όχι πραγματικά. Πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Περνάς διαφορετικές φάσεις στη ζωή. Πρέπει να κάνεις διαφορετικά πράγματα τη στιγμή που νιώθεις ότι πρέπει. Τότε, στο μυαλό μου, ένιωθα ότι ήταν το σωστό.

Και κοιτάζοντάς το τώρα, δεν είναι ότι το μετανιώνω. Απλώς νιώθω ότι ήταν κάτι που έπρεπε να περάσω. Δεν ξεκίνησα εγώ εκείνη την κατάσταση. Αλλά στο τέλος, θα μπορούσα να είχα δείξει ανωτερότητα. Είναι κάτι όμως που πρέπει να ζήσεις με αυτό, να μάθεις και να ωριμάσεις.

Τι σκέφτεσαι για το σημερινό παιχνίδι; Πώς το βλέπεις;

Είμαι ενθουσιασμένος. Έχω δύο χρόνια να παίξω εδώ, οπότε είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Νομίζω ότι… ξέρεις, αυτοί οι τύποι έχουν μια εξαιρετική ομάδα. Έχουν τα πάντα: από τους ψηλούς μέχρι τους γκαρντ, τους φόργουορντ. Παίζουν σκληρά. Είναι δυνατοί. Και θα είναι μάχη.

Πρέπει απλώς να βγούμε και να παίξουμε με αυτοπεποίθηση. Πολλοί από τους δικούς μας δεν έχουν παίξει ποτέ σε τέτοια ατμόσφαιρα. Θα έχει πολύ θόρυβο. Θα είναι… έντονο. Και πρέπει να μπλοκάρουμε τον θόρυβο και να παίξουμε.

Πιστεύεις ότι ίσως αυτός ήταν ένας παράγοντας που σας στοίχισε το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό;

Δεν νομίζω ότι αυτός ήταν ο λόγος. Νομίζω ότι ήμασταν μέσα στο παιχνίδι για τρία δεκάλεπτα. Αλλά απλώς δεν είχαμε αρκετά στο τέλος για να το τελειώσουμε. Όπως είπα, είχαμε πολλούς τραυματίες. Και πολλοί από τους νέους δεν έχουν βρεθεί σε τέτοιες ατμόσφαιρες. Και αυτό αλλάζει πολλά.

Αν πιστεύω ότι μπορούν; Ναι, ξέρω ότι μπορούν. Και αυτό το ματς ήταν νωρίς στη σεζόν, τώρα είναι διαφορετική στιγμή. Πρέπει απλώς να βγούμε με την ίδια νοοτροπία που είχαμε στα τελευταία παιχνίδια, με το πόσο καλά έχουμε παίξει, και να συνεχίσουμε έτσι.

Αν δεν κάνω λάθος, υπήρξατε συμπαίκτες με τον Εβάν Φουρνιέ στο Ορλάντο. Ήσασταν ποτέ κοντά; Τι θυμάσαι από αυτόν;

Μιλούσαμε λίγο στα αποδυτήρια. Δεν ήμασταν ποτέ υπερβολικά κοντά, αλλά στο Ορλάντο ήμασταν συμπαίκτες αρκετό καιρό και ήταν ωραία. Ο Εβάν μπορεί να παίξει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πάντα μπορούσε. Κάνει λίγο απ’ όλα. Ειδικά σε εκείνη την ομάδα του Ορλάντο. Είχαμε μια πολύ ισορροπημένη ομάδα μέχρι που τραυματίστηκε ο Μαρκέλ (Φουλτζ).

Μέχρι τότε όλα ήταν ομαλά. Κι εγώ το απολάμβανα. Μου άρεσε να παίζω με αυτά τα παιδιά, μου άρεσε να παίζω μαζί του, μαζί με τον Νίκολα Βούτσεβιτς, τον Άαρον Γκόρντον τότε. Απλώς όλα σταμάτησαν απότομα, επειδή τραυματίστηκε ο βασικός μας playmaker.

Ένας ακόμη παλιός σου γνώριμος, ο Τσάβι Πασκουσάλ, επέστρεψε στην EuroLeague. Πώς ήταν η συνεργασία σας; Τι έμαθες από αυτόν;

Η συνεργασία μου μαζί του ήταν εξαιρετική. Έμαθα πολλά διαφορετικά πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, ηρεμία. Ο Τσάβι πήρε ένα ρίσκο με μένα όταν κανένας άλλος δεν θα το έκανε. Και με άφησε να είμαι ο εαυτός μου. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να ζητήσω σε κάθε κατάσταση. Ειλικρινά, στα πέντε χρόνια που είμαι στην Ευρώπη, είναι ο αγαπημένος προπονητής που είχα.

Και κάτι τελευταίο: θέλω να φτιάξεις την καλύτερη πεντάδα από παίκτες που έχουν αγωνιστεί εδώ στην Ευρώπη.

All-time πεντάδα, με μένα ή χωρίς μένα;

Ό,τι θέλεις.

All-time πεντάδα. Μου αρέσει το σκοράρισμα, οπότε θα βάλω τον Μάικ Τζέιμς στο “1”. Πιθανότατα θα έβαζα τον Κέντρικ Ναν στο “2”. Εγώ θα είμαι στο “3”. Τον Σάσα Βεζένκοβ στο “4”. Και θα πάρω τον Μάικ Μπατίστ στο “5”. Ήταν προπονητής μου στο Ορλάντο (σσ. τη σεζόν 2020/21). Είναι τρελός. Οπότε θα τον πάρω στο “5”.