Ο Εβάν Φουρνιέ αποκλειστικά στο SPORT24: “Μπορούσε ν’ αποφευχθεί το περιστατικό στο ΟΑΚΑ, αυτόν τον NBAer θα ήθελα στον Ολυμπιακό”

Λίγοι παίκτες στη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού έχουν αγαπηθεί όσο ο Εβάν Φουρνιέ.

Γιατί ο κόσμος πίνει νερό στο όνομα του Γάλλου; Γιατί είναι ένας σπουδαίος μπασκετμπολίστας. Γιατί είχε μία μεγάλη πορεία στο NBA. Κυρίως όμως επειδή γύρισε την πλάτη στην κορυφαία λίγκα του κόσμου για να φορέσει την φανέλα της ομάδας που αγάπησε όταν ήταν ακόμη παιδί.

Από το Final Four του 2010 στο Παρίσι, μέχρι το φθινόπωρο του 2025 στον Πειραιά, ο Φουρνιέ πέρασε πολλά και πέτυχε ακόμη περισσότερα. Τώρα πια, καθώς βαδίζει προς τα… μπασκετικά του γεράματα, ονειρεύεται να κατακτήσει τη EuroLeague με την ερυθρόλευκη φανέλα για να γεμίσει με ακόμα περισσότερη αγάπη την ψυχή του.

Ο Γάλλος σούπερσταρ μίλησε στο SPORT24, official media partner της EuroLeague στην Ελλάδα, για το καλοκαίρι του, για την μετάβαση από το αμερικανικό στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, για το περιστατικό στο ΟΑΚΑ, για τα φαγητά και τα γλυκά που καταναλώνει, αλλά και για τον παίκτη που θα ήθελε να έχει στο πλευρό του και στον Ολυμπιακό.

Πώς ήταν η off-season, χωρίς FIBA basketball, χωρίς EuroBasket;

Ήταν καλή. Βρήκα την ευκαιρία να ξεκουραστώ λίγο. Ταξίδεψα, πέρασα χρόνο με την οικογένειά μου. Τώρα επιστρέψαμε, αλλά ήταν ένα καλό καλοκαίρι.

Πέρυσι ήσουν ένας 32χρονος ρούκι στη EuroLeague. Φέτος τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος από εσένα;

Τα ίδια πράγματα. Το να είμαι ο εαυτός μου. Δεν ξέρω τι άλλο να πω, πέρα από αυτό.

Πώς ήταν η μετάβαση από το NBA στη EuroLeague; Ευκολότερη, δυσκολότερη ή όπως την περίμενες;

Δεν περίμενα κάτι συγκεκριμένο. Το σκεπτικό μου ήταν να δουλέψω όσο πιο σκληρά μπορώ για να βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει αγώνες. Να προσπαθήσω να βρω τον ρόλο και τη θέση μου στην ομάδα, να έχω επιρροή για να κερδίζουμε.

Πώς κατάφερες να πιστεύεις στον εαυτό σου στη διάρκεια των τελευταίων δύο σεζόν σου στο NBA;

Ξέρω ποιος είμαι ως παίκτης και έχω καταφέρει πολλά. Όταν παίζεις 12 χρόνια και πηγαίνεις από το να σπας το ρεκόρ τριπόντων σε μία σεζόν στο να μην παίζεις την επόμενη… Ξέρεις ότι είσαι ο ίδιος παίκτης, όμως υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί παράγοντες και τελικά κάποιες φορές δεν παίζεις. Ήταν μέρος της δουλειάς. Και νομίζω ότι το διαχειρίστηκα αρκετά καλά.

Οι άνθρωποι συνήθως δεν νοιάζονται για την πνευματική υγεία των παικτών. Λένε “οι αθλητές είναι εκατομμυριούχοι”. Τι θα έλεγες σε αυτούς;

Τίποτα. Πραγματικά τίποτα. Η ζωή έχει προκλήσεις για όλο τον κόσμο. Προφανώς για κάποιους τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Νομίζω ότι το χρήμα φέρνει άγχος στις ζωές των ανθρώπων, επειδή έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς κτλ.

Η ζωή, όμως, είναι κάτι μεγαλύτερο “από τα χρήματα”. Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία. Εγώ είμαι χαρούμενος με τη ζωή μου, είμαι ευλογημένος που παίζω μπάσκετ, που βγάζω καλά χρήματα, που ταξιδεύει. Έχω μια καταπληκτική ζωή, δεν μπορώ να παραπονεθώ. Αρκετοί όμως έχουν άλλα ζητήματα να διαχειριστούν, τα χρήματα δεν βελτιώνουν τη ζωή τους. Ούτως ή άλλως είμαστε όλοι διαφορετικοί.

Αποφάσισες να γυρίσεις στην Ευρώπη επειδή ένιωσες την ανάγκη να είσαι ξανά σημαντικός. Έγινε όπως το ήθελες;

Χρειαζόμουν να βρω τον εαυτό μου ξανά. Να βρω την ομορφιά στο άθλημα του μπάσκετ. Και σίγουρα αυτά τα βρήκα εδώ, με την όμορφη πρόκληση να κερδίσω τη EuroLeague. Βρήκα το σπίτι μου, σίγουρα.

Απόλαυσες τους αγώνες με τον Παναθηναϊκό. Πέρα από την αντιπαλότητα, τι ή ποιος σου έδωσε μεγαλύτερο κίνητρο;

Η αντιπαλότητα, αυτή καθεαυτή, μου έδωσε πολύ μεγάλο κίνητρο. Υπάρχει τόσο πάθος και από τις δύο πλευρές, είναι μία πολύ έντονη αντιπαλότητα. Αυτοί είναι οι αγώνες που θέλεις να ζήσεις ως παίκτης.

Αυτό που συνέβη στον τρίτο αγώνα των τελικών, έγινε καυτό θέμα συζήτησης για εβδομάδες. Ως αθλητής που είναι πολύ ενεργός στην κοινότητα, θεωρείς ότι ήταν μία κατάσταση που δεν έπρεπε να συμβεί;

Το σίγουρο είναι ότι μπορούσε να αποφευχθεί. Αλλά ξέρεις, υπάρχουν και εξωτερικοί παράγοντες. Δεν έχω αντιδράσει ποτέ στην καριέρα μου με αυτόν τον τρόπο, ωστόσο δεν είχα προκληθεί και ποτέ με αυτόν τον τρόπο.

Έγινε ό,τι έγινε. Πιστεύω ότι όταν δρας με έναν συγκεκριμένο τρόπο, δεν πρέπει να εκπλήσσεσαι από την αντίδραση του ανθρώπου που βρίσκεται απέναντί σου και αμύνεται. Δεν ήταν ωραίο, ειδικά για τα παιδιά που παρακολουθούσαν δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Αυτό είναι προφανές. Ελπίζω ότι (τα παιδιά) δεν θα πάρουν αυτό που συνέβη ως παράδειγμα. Διδάχθηκα να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και εξυπακούεται ότι δεν θα χτυπούσα κανέναν.

Αισθάνεσαι ότι η “σκηνή” είναι φέτος μεγαλύτερη, μιας και το Final Four θα διεξαχθεί στην Αθήνα;

Όχι, δεν το νομίζω. Πιστεύω πως είναι το ίδιο μεγάλη. Δεν έχει σημασία που γίνεται το Final Four, για να είμαι ειλικρινής. Το Final Four, είναι το Final Four.

Μιας και μιλάμε για κόσμο, τι επιρροή έχει ο κόσμος στο παιχνίδι σου; Σε πιέζει ή σου δίνει κίνητρο;

Ο κόσμος έχει μεγάλη επιρροή και μπορεί να λειτουργήσει και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αν τον έχεις στο πλευρό σου, μπορεί να σε σπρώξει, να σου δώσει αυτή την έξτρα ενέργεια για να προσφέρεις περισσότερα. Μπορεί όμως και να έχει το ακριβώς αντίστροφο αποτέλεσμα κάποιες φορές. Όλοι θέλουν να κερδίζουν, οπότε μπορεί να νιώσεις αυτή την πίεση.

 

Δείχνεις να απολαμβάνεις την αλληλεπίδραση με τον κόσμο στα social media. Η ερώτησή μου είναι πώς διαχειρίζεσαι δύο πράγματα. Την αρνητικότητα και την τοξικότητα.

Δεν με ενδιαφέρει. Τόσο απλά. Έχεις την επιλογή, μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου, όπως εσύ επιλέγεις. Είμαι ένας άνθρωπος που ευδοκιμεί με την θετικότητα και με την αγάπη. Είμαι από τη φύση μου πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Έχω φίλους, όπως τον Ρουντί Γκομπέρ, που κάνουν θραύση διαβάζοντας αρνητικά σχόλια. Αυτά τα σχόλια τους δίνουν κίνητρο.

Είμαι ακριβώς το αντίθετο, δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύει ο κόσμος. Βέβαια, η αγάπη και η ενέργεια που μου δίνουν, με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και με παρακινούν. Το Twitter είναι ένας τρόπος για να αλληλεπιδράς με τον κόσμο, είναι ένα αστείο μέρος.

Απ’ όσα έχεις δοκιμάσει στην Ελλάδα, ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό και ποιο το αγαπημένο σου γλυκό;

Το αγαπημένο μου γλυκό… Είναι αδύνατο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες μου έδωσαν μερικά απίθανα πράγματα. Έφαγα τα λεπτά ρολάκια κανέλας από την Χίο. Ένας κύριος στην Ύδρα μου πρόσφερε αμυγδαλωτά. Ήταν πραγματικά πολύ ωραία. Το καλύτερο γλυκό, όμως, πρέπει να πω ότι ήταν από τη Ζάκυνθο. Ραβανί. Ήταν εκπληκτικό.

Τα τρως όλα αυτά, πράγματι τα καταναλώνεις;

Κάθε εβδομάδα έχω ένα γεύμα στο οποίο μπορώ να φάω ό,τι θέλω. Συνήθως τις Κυριακές. Οπότε, κάθε φορά που κάποιος μου κάνει ένα δώρο, το φυλάω και το τρώω την Κυριακή.

Και τι σου λέει για όλα αυτά ο Ανδρέας Γκατζούλης;

Έχουμε λιπομέτρηση κάθε μήνα και είμαι από τους παίκτες με το χαμηλότερο ποσοστό λίπους, οπότε είμαι μια χαρά.

Τι βάζεις στο σουβλάκι σου;

Ξέρεις τι; Ήμουν μεγάλος φαν του χοιρινού, όμως τώρα προτιμώ το κοτόπουλο. Είμαι περισσότερο του κοτόπουλου. Όχι όμως με αυτή την κίτρινη σος. Βάζω τζατζίκι. Και κρεμμύδι και απ’ όλα. Μου αρέσει όταν έχει και πολλή πάπρικα. Το λατρεύω.

Αν μπορούσες να επιλέξεις έναν NBAer για να τον έχεις συμπαίκτη σου στον Ολυμπιακό, ποιον θα επέλεγες;

Τον Ρουντί Γκομπέρ σίγουρα.

Ζητούσες από τον Μουστάφα Φαλ πληροφορίες για τον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια. Θα μπορούσες να λειτουργήσεις κι εσύ ως recruiter;

Θα έλεγα όχι. Όχι, δεν θα λειτουργούσα ως recruiter, επειδή θα πρέπει να το θέλεις για να παίξεις εδώ. Είναι ένα σπέσιαλ μέρος. Θα πρέπει να θέλεις να έρθεις εδώ. Δεν θα πρέπει να χρειάζεται να σε πείσει κάποιος. Και η ιστορία μου είναι αρκετά καλή για να πείσει κι άλλους να έρθουν, εξαιτίας και της αγάπης που λαμβάνω.

Το συμβόλαιό σου ολοκληρώνεται το 2028. Υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος, όμως σχεδιάζεις να αποσυρθείς από το μπάσκετ ως παίκτης του Ολυμπιακού;

Ναι, το ελπίζω.