Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, ηχηρές σφαλιάρες: Προσγείωση, κριτική και πιο σκληρή δουλειά εν όψει 2026

Η ανυπομονησία του κόσμου για κάθε Πέμπτη και για κάθε Παρασκευή, για κάθε μονή και για κάθε διπλή εβδομάδα της EuroLeague, έχει φτάσει φέτος σε επίπεδα που δεν είχε φτάσει ποτέ στο παρελθόν.

Αυτή η εβδομάδα, όμως, δεν ήταν καλή για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια, ήταν εφιαλτική.

Βαριά ήττα για τον Παναθηναϊκό στο Μιλάνο το βράδυ της Πέμπτης (το 96-89 κολακεύει τους πράσινους), βαριά ήττα για τον Ολυμπιακό στη Βαρκελώνη το βράδυ της Παρασκευής (το 98-85 επίσης κολοκαύει τους ερυθρόλευκους) και ανώμαλη προσγείωση που ελπίζουμε ότι θα αποδειχθεί ευεργετική και για τους δύο.

Λέμε και γράφουμε από την έναρξη της σεζόν, σχεδόν σε κάθε γωνιά του SPORT24, ότι έχουμε τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Λίγο η λαχτάρα μας να συνεχίσει να προοδεύει το μπάσκετ, λίγο το γεγονός ότι όσο κερδίζουν η δουλειά είναι πιο ευχάριστη, πολύ περισσότερο ότι όσο κερδίζουν είναι όλοι χαρούμενοι (παράγοντες, προπονητές, παίκτες, οπαδοί, δημοσιογράφοι), μας οδηγούν κάποιες φορές σε υπερβολές.

Μέσα Δεκεμβρίου, ο Παναθηναϊκός είναι 8ος κι ο Ολυμπιακός 10ος. Και δεν είναι οι καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι πράσινοι έχουν νικήσει μόνο τη Ρεάλ Μαδρίτης από τις ομάδες της δεκάδας, οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να βρίσκονται στο 50% (ή και χαμηλότερα) αν η τύχη δεν τους είχε κλείσει το μάτι σε δύο-τρεις αγώνες. Με τα “αν” δεν γράφεται ιστορία, όμως η 8η και η 10η θέση, κάτι δείχνουν.

Τι δείχνουν;

Ότι τουλάχιστον αυτή την περίοδο, οι ομάδες μας συνεχίζουν να ψάχνουν και να ψάχνονται. Ούτε ο Εργκίν Αταμάν αισθάνεται άνετα με την εικόνα της ομάδας του, ούτε ο Γιώργος Μπαρτζώκας απολαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο παίζει το δικό του γκρουπ.

Μετά από θριάμβους, όλα είναι όμορφα. Μετά από βραδιές σαν αυτές στο Μιλάνο και στη Βαρκελώνη, όλα είναι πιο θολά.

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και αυτή η αλήθεια λέει ότι οι αιώνιοι έχουν τεράστιο βάρος στις πλάτες τους εξαιτίας του γεγονότος ότι το Final Four του 2026 θα διεξαχθεί στην Αθήνα. Δεν έχουν διάρκεια στην απόδοσή τους, δεν έχουν συνέπεια και ισορροπία μεταξύ άμυνας κι επίθεσης, δεν είναι “ομάδες των προπονητών” τους.

Προβληματίζουν; Σίγουρα. Θα συνεχίσουν σε αυτά τα επίπεδα, θα συνεχίσουν να κάνουν ένα βήμα εμπρός και ένα πίσω; Ουδείς μπορεί να προβλέψει το μέλλον, όμως δεν περιμένουμε ότι θα τους βλέπουμε για πολύ καιρό έτσι.

Οι επτά φορές πρωταθλητές Ευρώπης περιμένουν την επιστροφή των Όσμαν – Χολμς και την αντικατάσταση του Ομέρ Γιούρτσεβεν.

Οι πρωταθλητές Ελλάδας θα έχουν από την Κυριακή τον Μόντε Μόρις, με την ελπίδα ο 30χρονος Αμερικανός να τους δώσει κάτι διαφορετικό στο κομμάτι της οργάνωσης και να προσφέρει περισσότερη ηρεμία στο παρκέ.

Κοιτάζοντας μπροστά τους, βλέπουν την Χάποελ σε απόσταση δύο και τριών νικών, τις Βαλένθια – Μπαρτσελόνα στα 10 θετικά αποτελέσματα, την Φενέρμπαχτσε να έχει πάρει φωτιά, ομάδες όπως ο Ερυθρός Αστέρας και η Ζάλγκιρις να παίζουν καλό μπάσκετ και άλλες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Αρμάνι Μιλάνο να έρχονται με φόρα.

Με απλά λόγια, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός δεν παίζουν μόνοι τους σε αυτή τη Λίγκα, η οποία είναι πιο ανταγωνιστική από ποτέ. Το ξέρουν, το νιώθουν στο πετσί τους, πρέπει να το αποδεχθεί και ο κόσμος που περιμένει μεγάλα σερί νικών, συνδυασμό θεάματος και ουσίας, κυριαρχία.

Μετά από 15 αγωνιστικές, έχουν προκύψει σοβαρά συμπεράσματα και για τους δύο.

Αυτά τα συμπεράσματα, τα ξέρουν πρώτοι οι άνθρωποι των δύο οργανισμών και δουλεύουν νυχθημερόν για να διορθώσουν καταστάσεις.

Αταμάν και Μπαρτζώκας έχουν δύσκολο έργο, προπονητές αποχωρούν (Μεσίνα – Ομπράντοβιτς), προπονητές απολύονται (Πενιαρόγια, Σφαιρόπουλος, Κοκόσκοβ), προπονητές βρίσκονται σε καθεστώς μόνιμης αξιολόγησης, προπονητές γκρινιάζουν γιατί οι ομάδες τους δεν παίζουν το μπάσκετ που εκείνοι θέλουν.

Ψυχραιμία χρειάζεται. Απ’ όλους.

Κάποιες φορές, δεν έχει σημασία αν η ομάδα σου θα χάσει με έναν ή με 20 πόντους.

Κάποιες φορές, βαριές ήττες σαν αυτές που γνώρισαν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός σε Μιλάνο και Βαρκελώνη, λειτουργούν ευεργετικά σε δεύτερο χρόνο.

Προς το παρόν, οι αιώνιοι δεν χρειάζονται περισσότερη πίεση. Έχουν ανάγκη από υποστήριξη από τον κόσμο τους, μια αγκαλιά. Αυτή η αγκαλιά δεν θα λύσει μονομιάς τα προβλήματά τους, αλλά θα τους βοηθήσει να πάρουν αποτελέσματα διότι από την τρίτη μέχρι την 13η θέση, η διαφορά είναι δύο νίκες.