Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να αψηφά την λογική. Δεν το κάνει πάντα θετικά, αλλά σίγουρα αυτό έκανε κόντρα στην Ζενίτ, την οποία νίκησε με 75-61, βγάζοντας εγωισμό.

Σε ένα τρελό παιχνίδι, που ξεκίνησε για τους “ερυθρόλευκους” με την προοπτική να δεχθούν 100αρα και να ηττηθούν με μεγάλη διαφορά και εξελίχθηκε σε... λασπομαχία με σκορ από την εποχή των... 90's, ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε (και) κόντρα στην Ζενίτ μία μεγάλη αλήθεια: Το μόνο σταθερό στην φετινή ομάδα είναι η... αστάθεια.

Κόντρα σε μία από τις πιο σοβαρές ομάδες στην EuroLeague, ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα λάθος για κάτι παραπάνω από 15 λεπτά, αλλά ξαφνικά γύρισε τον διακόπτη και με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη ισοπέδωσε την Ζενίτ, με την ρωσική ομάδα να παγιδεύεται, νομίζοντας ότι θα νικήσει κάνοντας συνεχώς το ίδιο πράγμα.

ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΥΦΟ

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο για τον Ολυμπιακό και τον καλύτερο για την Ζενίτ. Η ρωσική ομάδα σημάδεψε από το ξεκίνημα του αγώνα τον Κώστα Κουφό στο Πικ εν Ρολ, με τον Κέβιν Πάνγκος να στήνει πάρτι, ακολουθώντας δύο δρόμους: 1. Όταν ο Κουφός έπαιζε flat (έμενε πίσω δηλαδή), σούταρε ελεύθερος από την περιφέρεια. 2. Όταν ο Κουφός έπαιζε πιο δυναμικά με Hedge Out (έβγαινε δηλαδή στην περιφέρεια) ο Καναδός έφτιαχνε φάσεις για τους συμπαίκτες του δημιουργώντας επιθετική ανισορροπία.

Την ίδια στιγμή που ο Πάνγκος έκανε ό,τι ήθελε στην επίθεση, στην άμυνα οι Ρώσοι έπνιγαν με την ενέργειά τους τον Ολυμπιακό. Ο λόγο ήταν η επιλογή του Τσάβι Πασκουάλ να περάσει άμεσα στο παρκέ τον Άλεξ Πόιθερες αντί του Αρτούρας Γκουντάιτις και να τον τοποθετήσει δίπλα στον Γουίλ Τόμας, με τους Ρώσους να παίζουν δυναμικά τα Πικ εν Ρολ του Σλούκα για να διώξουν την μπάλα από τα χέρια του και να υποχρεώσουν άλλους παίκτες των “ερυθρόλευκων” να βάλουν την μπάλα στο παρκέ.

Τα πράγματα έμοιαζαν – και ήταν – άσχημα για τον Ολυμπιακό, που έδειχνε αδυναμία να αντιδράσει και στις δύο πλευρές του παρκέ, με το πρόβλημα να γιγαντώνεται όταν οι Ρώσοι άρχισαν να τιμωρούν και σε off screen καταστάσεις, βγάζοντας δηλαδή ελεύθερα σουτ στους περιφερειακούς τους που έβγαιναν από σκριν. Και τότε ήρθε η αντίδραση.

ΜΕ ΣΧΗΜΑ ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΚΑΙ... ΛΙΜΠΕΡΟ ΤΟΝ ΒΕΖΕΝΚΟΒ

Με την κατάσταση να έχει στραβώσει, ο Γιώργος Μπαρτζώκας υποχρεώθηκε νωρίτερα σχεδόν από κάθε άλλη φορά φέτος να πάει στο γνωστό σχήμα "καμικάζι", ρίχνοντας στο παρκέ ως δίδυμο ψηλών τους Βεζένκοβ και Ζαν-Σαρλ, με τους Λαρεντζάκη-Χάρισον στην αρχή και τους Τζένκινς-ΜακΚίσικ στην συνέχεια να βρίσκονται στο πλευρό του Σλούκα στην περιφέρεια. Η διαφορά σε σχέση με άλλες φορές όμως ήταν η εξής: Ο Ολυμπιακός θα έπαιζε πλέον αλλαγές σε όλα τα σκριν (ακόμα και μακριά από την μπάλα), όχι μόνο στο Πικ εν Ρολ.

Ο Ολυμπιακός επέλεξε την λογική καμικάζι, βγάζοντας ενέργεια σε κάθε φάση. Η σκυταλοδρομία στο μαρκάρισμα του Πάνγκος είχε ξεκινήσει, οι αλλαγές στα Πικ εν Ρολ που έστηνε ο Καναδός ήταν δεδομένες. Και, στην κορύφωση της αμυντικής φιλοσοφίας, ο Βεζένκοβ έπαιζε... λίμπερο. Ο διεθνής φόργουορντ ήταν επιφορτισμένος με το μαρκάρισμα του Γουίλ Τόμας, αλλά ήταν μονίμως αυτός που έδινε βοήθειες μακριά από την μπάλα, αφήνοντας ελεύθερο τον Αμερικανό στην περιφέρεια, ο οποίος δεν τροφοδοτήθηκε ποτέ από τους συμπαίκτες του.

Ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει να παίζει με το μυαλό της Ζενίτ και – κυρίως – του Πάνγκος. Σταδιακά η επίθεση των Ρώσων έγινε στατική και όλα ήταν άμεσα εξαρτημένα από τον Καναδό, ο οποίος πήρε πολλές σωστές αποφάσεις, είτε εκτελώντας, είτε πασάροντας. Σταδιακά όμως η κούραση θα έκανε την εμφάνισή της, ο ρυθμός του Πάνγκος θα έπεφτε, δεν ήταν δυνατόν να αντέξει να παίζει στην ίδια ένταση. Την ίδια στιγμή όμως οι συμπαίκτες του θα είχαν “παγώσει”, αφού δεν είχαν την μπάλα στα χέρια τους.

Όσο στην άμυνα η στόχευση του Πάνγκος έγινε με συνέπεια, στην επίθεση ο Ολυμπιακός άρχισε να ρολάρει. Η ενέργεια του ΜακΚίσικ που σκόραρε σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός χτυπώντας τις αλλαγές στα σκριν των Ρώσων και τρία τρίποντα του Βεζένκοβ μάζεψαν την διαφορά. Στην τέταρτη περίοδο πλέον θα γινόταν άλλο παιχνίδι.

Η ΚΛΑΣΗ ΤΟΥ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΓΚΟΣ ΠΟΥ ΕΣΚΑΣΕ

Με την άμυνα του Ολυμπιακού να έχει πλέον εξαντλήσει τον Πάνγκος – που έπαιξε όλο το δεύτερο ημίχρονο με μία άμυνα προσαρμοσμένη πάνω του και, απολύτως λογικά, έσκασε – η Ζενίτ πλέον δεν είχε έναν παίκτη να την τραβήξει στο σκοράρισμα, αφού οι δύο έτεροι δημιουργοί της (Μπαρόν και Πονίτκα) είχαν αδρανοποιηθεί με την μπάλα διαρκώς στα χέρια του πόιντ γκαρντ της ομάδας. Αποτέλεσμα ήταν η Ζενίτ να σημειώσει μόλις 5 πόντους στην τέταρτη περίοδο, έχοντας 0/10 τρίποντα, 2/5 δίποντα και 1 βολή σε αυτό το διάστημα:

Οι προσπάθειες της Ζενίτ στην 4η περίοδο του αγώνα με τον Ολυμπιακό (Πηγή Instat Scout)

Πλέον όλα θα κρίνονταν από το τι θα έκανε η επίθεση του Ολυμπιακού, που χρειαζόταν μία σπίθα. Και αυτή η σπίθα ήρθε από τον Βασίλη Σπανούλη. Με τον εξαντλημένο Πάνγκος να τον μαρκάρει, ο αρχηγός του Ολυμπιακού άρχισε να στήνει το ένα Πικ εν Ρολ μετά το άλλο με τον Γιώργο Πρίντεζη (που πλέον είχε περάσει σε θέση σέντερ). Με την Ζενίτ να συνεχίζει να αμύνεται με αλλαγές στα σκριν, ο Πάνγκος καλείτο να τα βάλει με τον κατά 20 πόντους ψηλότερό του Πρίντεζη στο post. Αυτό δημιούργησε ανισορροπία, αφού οι συμπαίκτες του πήγαν να τον καλύψουν. Η ανισορροπία έβγαλε ελεύθερα σουτ. Τα ελεύθερα σουτ τα πήρε ο ξεκούραστος Σπανούλης. Τα σουτ μπήκαν. Το παιχνίδι είχε τελειώσει.

Στην πραγματικότητα η τέταρτη περίοδος ήταν ένα σεμινάριο δημιουργίας και εκτέλεσης από την πλευρά του Σπανούλη, ο οποίος διάβασε ό,τι του έδωσε η αντίπαλη άμυνα και χτύπησε αναλόγως. Και παράλληλα μία υπενθύμιση σε αρκετό κόσμο ότι όταν ένας παίκτης έχει την κλάση του 38χρονου γκαρντ, το μπάσκετ μπορεί να μοιάζει πολύ απλό ως άθλημα.

ΣΤΑΘΕΡΑ... ΑΣΤΑΘΗΣ

Ο Ολυμπιακός έχει κάνει συνήθεια φέτος τα άσχημα ξεκινήματα και τις προσπάθειες αντεπίθεσης. Προσπάθειες που άλλοτε ολοκληρώνονται με νίκες και – πιο συχνά φέτος – μένουν στην μέση. Καμία ομάδα εξάλλου δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα ανατρέπει μονίμως τα δεδομένα. Δεν είναι φυσιολογικό και δεν θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό.

Στο τέλος της ημέρας, ο Ολυμπιακός είδε για ακόμα ένα παιχνίδι πράγματα που θα μπορέσουν να του φανούν χρήσιμα στον σχεδιασμό που κάνει ενόψει της επόμενης σεζόν και πού να εστιάσει, ψάχνοντας για παίκτες που θα κολλήσουν σε έναν βασικό κορμό που έχει πλέον χτιστεί. Παίκτες που θα ξέρουν πως τίποτα δεν μπορεί να έρθει χωρίς προσπάθεια και χωρίς να δώσουν όλοι το 100% για να έρθει μία επιτυχία.

Οι “ερυρόλευκοι” επιβεβαίωσαν για ακόμα μία φορά ότι είναι σταθερά... ασταθείς. Μία ομάδα που στα καλά της μπορεί να κοντράρει τον οποιονδήποτε και στα κακά της μπορεί να εκτεθεί. Θύμισαν Δόκτωρ Ολυμπιακό και Μίστερ Θρύλο. Το θέμα όμως είναι κάποια στιγμή να βρεθεί μία ισορροπία, ώστε να υπάρχει μία καλή μαγιά ενόψει της επόμενης σεζόν.