Μπογκντάντοβιτς για Ομπράντοβιτς: “Η συναισθηματική του σχέση με την Παρτίζαν είναι πολύ ισχυρή”
Ο Μπόγκνταν Μπογκντάντοβιτς μίλησε στο podcast της Euroleague για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τη σχέση του με την Παρτίζαν και την επιρροή του στον κόσμο του μπάσκετ, θυμίζοντας ιστορίες από τα πρώτα του βήματα στο σερβικό κλαμπ.
Ο Σέρβος γκαρντ των Λος Άντζελες Κλίπερς, Μπόγκνταν Μπογκντάντοβιτς, αποκάλυψε στο podcast της Euroleague τον σεβασμό και τη συγκίνηση που νιώθει για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς μετά την αποχώρησή του από την Παρτίζαν.
Παρά το γεγονός ότι η απόφαση αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς, ο Μπογκντάντοβιτς τόνισε πως κατανοεί πλήρως τα κίνητρα του προπονητή.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
“Λυπάμαι που δεν θα τον βλέπω πια δίπλα στον πάγκο. Ήταν μεγάλο σοκ για μένα ωστόσο ο Ζέλικο είναι έμπειρος άνθρωπος και πιστεύω στην απόφασή του. Σε αυτήν τη συγκυρία ήταν η καλύτερη λύση, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για την ομάδα. Η συναισθηματική του σχέση με την Παρτίζαν είναι πολύ ισχυρή. Είμαι πολύ λυπημένος που πήρε αυτήν την απόφαση, αλλά σίγουρα ξέρει γιατί το έκανε. Όταν ένας προπονητής παίρνει μια τέτοια απόφαση, πάντα υπάρχει αντίδραση. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί. Ειδικά όταν φεύγει κάποιος σαν τον Ζέλικο. Πάντα έπαιρνε επάνω του την ευθύνη και όλη την πίεση. Τώρα η πίεση πέφτει στους παίκτες, γιατί δεν υπάρχει πια ο Ζέλικο. Από την εμπειρία μου, τέτοιες καταστάσεις μπορούν να φέρουν και κάτι καλό και ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί. Η Παρτίζαν είναι η πρώτη του αγάπη. Ακόμη και όταν ήμασταν στη Φενέρ, πάντα μιλούσαμε για την Παρτίζαν. Αγαπάει το μπάσκετ και όταν μιλάει με τους παίκτες θέλει να βλέπει τη δική τους αγάπη για το παιχνίδι, γιατί αυτό τον κάνει χαρούμενο”
Για την πορεία του στην Παρτίζαν
“Ήταν υπέροχα. Τις δύο πρώτες χρονιές είχα την ευκαιρία να παίξω με σπουδαίους παίκτες. Ήταν μοναδικό να κατακτάς τρόπαια και να παίζεις στο Top 16 της Euroleague. Τότε συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι το υψηλότερο επίπεδο. Οι επόμενες δύο σεζόν ήταν υπό τον Ντούλε Βουγιόσεβιτς και ήταν σαν στρατός. Έφτιαξα τις εργασιακές μου συνήθειες, σίγουρα ήταν διαφορετικά απ’ ό,τι τώρα. Αλλά κάθε εποχή έχει τα δικά της”
Για το πώς μεταφέρει στους συμπαίκτες του την εμπειρία και την κουλτούρα των φιλάθλων της Παρτίζαν
“Πάντα τους λέω το ίδιο, ό,τι είδατε στο τηλέφωνο ή στο Instagram, ξεχάστε το. Όταν έρθεις από κοντά, εκεί είναι το πραγματικό βίωμα. Πρέπει να το δεις και να το ζήσεις. Τους λέω ότι πρέπει να διαλέξουν πλευρά, τη σωστή πλευρά, δηλαδή τον Παρτίζαν, για να μπορούν να κάθονται δίπλα μου. Μετά τους μαθαίνω παλιά συνθήματα και προσπαθώ να τους δείξω πόσο καλά καταλαβαίνουν το μπάσκετ οι φίλαθλοι του Παρτίζαν. Όταν οι διαιτητές δεν δίνουν κάποιο σφύριγμα, αμέσως ακολουθεί αντίδραση”
Για το πάθος, την πίεση και την ένταση που βιώνουν οι παίκτες και οι οπαδοί στα μεγάλα σερβικά ντέρμπι.
“Όταν είσαι παιδί, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι πρέπει να διαλέξεις ομάδα. Συνήθως η οικογένεια αποφασίζει. Μπορεί και να μη σε αφήσουν να μπεις στο σπίτι εάν επιλέξεις τον αντίπαλο! Η οικογένεια παίρνει το οπαδικό σε άλλο επίπεδο και για τους ανθρώπους έχει σημασία ποιον υποστηρίζεις. Έτσι μεγαλώνεις. Θυμάμαι ότι μοιραζόμασταν την Hala Pionir με τον Ερυθρό Αστέρα και κάναμε προπόνηση σχεδόν τις ίδιες ώρες. Πάντα λέγαμε ένα γεια και μιλούσαμε αλλά όταν έρχονταν το ντέρμπι, δεν υπήρχαν πια χαιρετούρες. Ήταν το πιο σημαντικό παιχνίδι. Αν κερδίσεις, είσαι θρύλος. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από τη νίκη στο ντέρμπι. Αν χάσεις, είναι τελείως διαφορετικό: Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις και οι φιλαθλοι στον δρόμο δεν πρέπει να σε δουν χαλαρό. Πρέπει να περάσεις από την “τιμωρία”. Και αυτό είναι φυσιολογικό”