Formula 1 στην Ίμολα: TOP 10 πληροφορίες και σταθμοί στην ιστορία της πίστας

Στις όχθες του μικρού ποταμού Σαντέρνο, εκεί όπου μια στροφή πήρε το όνομά της από ένα τυμπανάκι που έπαιζαν τα παιδιά (tamburello) αλλά έμεινε στην ιστορία του σπορ ως σημείο τραγωδίας, επιστρέφει αυτό το τριήμερο (22-24/4) η Formula 1 για την 4η στάση του φετινού της προγράμματος, και πρώτη επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Έχουν περάσει πάνω από τέσσερις δεκαετίες από την πρώτη φορά που η Formula 1 επισκέφτηκε την Ίμολα, και δεν θα το έκανε τα τελευταία χρόνια αν δεν ήταν μια λύση ανάγκης στην πανδημία του κορονοϊού. Εκεί γινόταν παλιότερα το Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο, μέχρι το 2006. Η πίστα επέστρεψε στο καλαντάρι της Formula 1 το 2020 ως Γκραν Πρι Εμίλια Ρομάνια και είναι ένας από τους δύο αγώνες της σεζόν που διεξάγεται στη γειτονική Ιταλία – ο δεύτερος είναι στη Μόνζα.

Όπως φανερώνει και το όνομά του, το Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari είναι ένα από τα πλέον ιστορικά σημεία του χάρτη της F1, και παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε δέκα λόγους για αυτό.

01. Η Πρωτομαγιά του 1994

Η τραγωδία του 1994 θα συνοδεύει το πρώτο άκουσμα της λέξης Ίμολα στο διηνεκές. Η μέρα που χάθηκε ο μεγαλύτερος αστέρας της Formula 1, Άιρτον Σένα, στη διάρκεια του 7ου γύρου του αγώνα - μία ημέρα μετά το χαμό του Ρόλαντ Ράτσενμπεργκερ στις δοκιμές κατάταξης.

Οι εικόνες της Williams και της Simtek, να σταματούν ανεξέλεγκτες στη στροφή Tamburello και τη στροφή Tosa, δεν θα πάψουν ποτέ να είναι νωπές. Το ελικόπτερο στην αμμοπαγίδα, το σοκ των οδηγών στο βάθρο, η ανακοίνωση «κλινικά νεκρός», οι εικόνες από το νεκροταφείο Μορούμπι του Σάο Πάουλο, το ίδιο.

Μετά το σοκ, η στροφή Ταμπουρέλο -στην οποία ο Γκέρχαρντ Μπέργκερ είχε ξεγελάσει το Χάροντα το 1989- θα άλλαζε σχεδιασμό. Η F1 θα ξεκινούσε έναν λυσσαλέο αγώνα ασφάλειας, που τα επόμενα χρόνια θα έσωζε τη ζωή τουλάχιστον μιας ντουζίνας οδηγών. Και στο εσωτερικό της στροφής, θα στέκει για πάντα το άγαλμα του Άιρτον, σκυφτό και περίλυπο.

02. Στα μέρη της Ferrari

Παρότι η Monza είναι ο ιταλικός ναός των τιφόζι της Ferrari, η Imola είναι πιο στενά δεμένη με την ιταλική ομάδα. Πρώτα από όλα, το Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari πήρε το όνομά του αρχικά προς τιμήν του Αλφρέντο 'Ντίνο' Φεράρι, γιου του Έντσο που χάθηκε στα 24 του το 1956. Μετά το θάνατο του ιδρυτή της εταιρείας, προστέθηκε στην ονομασία και το όνομα Έντσο.

Έπειτα, η Ίμολα βρίσκεται σε απόσταση μόλις μίας ώρας από το εργοστάσιο της Ferrari στο Μαρανέλο, και ο Έντσο Φεράρι ήταν παρών στη θεμελίωση της πίστας, τη δεκαετία του 1950. Τότε η πίστα είχε πάρει το όνομα του μικρού ποταμού Σαντέρνο, που κυλά πίσω από το πάντοκ και συνεχίσει ως την Ταμπουρέλο.

03. Σένα & Williams: Θρίαμβοι πριν την τραγωδία

Η τραγική ειρωνία είναι πως η Ίμολα υπήρξε ένα από τα πεδία των μεγαλύτερων θριάμβων του Άιρτον Σένα και της Williams, πριν από την Πρωτομαγιά του 1994. Στην Ίμολα ο Σένα κατέχει ένα ρεκόρ που δεν έχει σπάσει κανείς ακόμα: των περισσότερων (7) συνεχόμενων πολ ποζίσιονς στην ίδια πίστα.

Για την ακρίβεια, η Ίμολα είναι η πίστα στην οποία ο Άιρτον κέρδισε τις περισσότερες πολ ποζίσιον της καριέρας του - συνολικά 8. Το ίδιο ρεκόρ έχουν ο Μίκαελ Σουμάχερ στη Σουζούκα και ο Λιούις Χάμιλτον στη Μελβούρνη, αλλά κανείς τους δεν έχει 7 συνεχόμενες πλην του Σένα.

Όσο για τη Williams, η Ίμολα ήταν το σκηνικό όπου πανηγύρισε το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών της ιστορίας της, το 1980. Ο Άλαν Τζόουνς και ο Κάρλος Ρόιτεμαν κέρδισαν εκείνη τη σεζόν 120 βαθμούς (φυσικά με το παλιό σύστημα βαθμολόγησης), που ήταν σχεδόν διπλάσιοι από τη δεύτερη, Ligier.

Επίσης, το 2001 στην Ίμολα ήρθε και η πρώτη νίκη της συνεργασίας Williams-BMW, καθώς και η πρώτη της καριέρας του Ραλφ Σουμάχερ. Ο Ραλφ κυριάρχησε ολοκληρωτικά στον αγώνα, και αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Williams μετά το 1997. Όμως, η συνεργασία Williams-BMW δεν έμελλε να καρποφορήσει ένα πρωτάθλημα.

04. Αλόνσο vs Σούμι

Μια συγκλονιστική μονομαχία με τον Μίκαελ Σουμάχερ, στον αγώνα της Ίμολα το 2005, θα καθιέρωνε οριστικά τον Φερνάντο Αλόνσο στις συνειδήσεις των φίλων του σπορ ως έναν από τους σπουδαιότερους οδηγούς της «μετά-Σένα» εποχής της Formula 1.

Ήταν μια μάχη γιγάντων, μια από τις συγκλονιστικότερες της δεκαετίας, κατά την οποία ο Αλόνσο έβγαζε στην επιφάνεια κάθε σπιθαμή του φαινομενικού του ταλέντου και του αγωνιστικού του πείσματος, για να κερδίσει με διαφορά μόλις 0,2''. Ήταν, ακόμη, και η στιγμή που το χρίσμα άλλαζε χέρια: ο Αλόνσο, με μια όχι ανώτερη Renault, έβαζε τέλος στην πενταετία της απόλυτης κυριαρχίας και των διαδοχικών πρωταθλημάτων της Ferrari και του «Σούμι».

05. Σένα vs Προστ: Εκεί που ξεκίνησαν όλα

Μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες και έντονες διαμάχες μεταξύ δύο οδηγών σε όλες τις εποχές της F1, του Άιρτον Σένα με τον Αλέν Προστ, είχε τις ρίζες της στο GP της Ίμολα το 1989 - όταν και οι δύο οδηγούσαν για τη McLaren-Honda.

Ο Βραζιλιάνος και ο Γάλλος είχαν κάνει τη συμφωνία πως όποιος εκ των δύο εκκινούσε καλύτερα και έπαιρνε την πρωτοπορία, θα την κρατούσε χωρίς ο άλλος να τον απειλήσει στην πρώτη στροφή και έπειτα στην πρώτη ζώνη φρεναρίσματος - που εδώ ήταν για τη στροφή Τόζα. Όμως, εδώ τα πράγματα περιπλέχθηκαν διότι υπήρξε επανεκκίνηση, μετά το σφοδρό ατύχημα του Γκέρχαρντ Μπέργκερ στην Ταμπουρέλο.

Ενώ στην πρώτη εκκίνηση ο Σένα είχε τεθεί επικεφαλής, στην επανεκκίνηση ήταν ο Προστ εκείνος που ξεκίνησε καλύτερα. Ίσχυε η συμφωνία, σε αυτή την ειδική περίσταση; Ο Σένα έκρινε πως όχι, και επιτέθηκε, και πέρασε, τον Προστ στα φρένα της Τόζα. Εκνευρισμένος, ο Γάλλος αργότερα είχε τετ-α-κε και εγκατέλειψε, και εξαπέλυσε το θυμό του κατά του Βραζιλιάνου. Τον αποκάλεσε δημόσια «ανέντιμο», λέγοντας ότι «δεν θέλω πια να έχω καμία παρτίδα μαζί του». Ο Σένα απάντησε ότι η σχέση των δύο «ήταν πια τελειωμένη».

06. Βιλνέβ vs Πιρονί

Επτά χρόνια νωρίτερα, το 1982, κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί με τους δύο οδηγούς της ίδιας ομάδας – της Ferrari, αυτή τη φορά. Οι δύο Renault είχαν τεθεί εκτός μάχης με προβλήματα στον κινητήρα, κι έτσι ο Ζιλ Βιλνέβ και ο Ντιντιέ Πριονί βρισκόταν με άνεση στις δύο πρώτες θέσεις. Όπως ήταν φυσικό, η Scuderia τους έδωσε την εντολή να μειώσουν το ρυθμό τους και να μην μονομαχήσουν για τη νίκη.

Ο Βιλνέβ το έκανε, αλλά ο Πιρονί όχι. Επιτέθηκε σε ανύποπτο χρόνο και πέρασε τον Καναδό, για να κερδίσει. Ο Ζιλ υποσχέθηκε να μην μιλήσει ποτέ ξανά στον Γάλλο, και πολλοί λένε ότι η επιθυμία του για εκδίκηση συνέβαλλε στο δυστύχημα που θα του κόστιζε τη ζωή, μόλις δύο εβδομάδες αργότερα στο Ζόλντερ του Βελγίου.

07. Η απεργία του 1982

Πριν λήξει με το συμβάν Βιλνέβ-Πιρονί, το αγωνιστικό τριήμερο εκείνης της χρονιάς στην Ίμολα έμεινε στην ιστορία και για έναν ακόμα λόγο: την αποχή των μισών, σχεδόν, ομάδων. Ήταν ο καιρός του «ψυχρού πολέμου» μεταξύ των δύο φορέων που διεκδικούσαν τον έλεγχο του σπορ: της FISA, που ήταν το αγωνιστικό τμήμα της FIA, και της FOCA που ήταν ο σύνδεσμος των ομάδων.

Τα δύο στρατόπεδα είχαν ως εξής: η FISA είχε στο πλευρό της τις Ferrari, Renault, Alfa Romeo, και η FOCA τις υπόλοιπες - που ήταν η μεγάλη πλειοψηφία. Οι ομάδες της FOCA αποφάσισαν να μποϋκοτάρουν τον αγώνα, κι έτσι δεν εκκίνησαν ποτέ οι McLaren, Williams, Lotus, Ligier, Brabham, Arrows, Fittipaldi, March, Ensign, Theodore. Αντίθετα, οι Tyrrell, Osella, Toleman (επίσης της FOCA) ισχυρίστηκαν υποχρεώσεις βάσει συμβολαίου και έτρεξαν, κι έτσι ο αγώνας διεξήχθη με 14 μονοθεσια.

08. Το τιμόνι του Κίμι

Μια από τις πιο παράδοξες στιγμές στην ιστορία των αγώνων F1 στην Ίμολα συνέβη το 2001. Εκείνος ήταν μόλις ο τέταρτος αγώνας της καριέρας του Κίμι Ράικονεν, που είχε κάνει λίγες εβδομάδες νωρίτερα το ντεμπούτο του στο σπορ με τη Sauber. Ακόμα υπήρχαν αμφιβολίες αν θα έπρεπε να είχε δοθεί αγωνιστική άδεια στον Φινλανδό, λόγω ηλικίας και ελλιπούς αγωνιστικής εμπειρίας, και ο παράξενος τρόπος με τον οποίο βγήκε από την πίστα και κατέληξε στις μπαριέρες της Τόζα τις ενέτεινε.

Όμως, αργότερα έγινε γνωστό ότι δεν ήταν σφάλμα του νεαρού Φινλανδού, καθώς την ώρα που οδηγούσε με υψηλή ταχύτητα προς την Τόζα, αποκολλήθηκε το τιμόνι από την κολόνα και έμεινε στα χέρια του. Ο Κίμι, κλασσικά, είπε στο τέλος με απόλυτη ψυχραιμία πως "σε ό,τι έχει να κάνει με μένα, το είχα τοποθετήσει σωστά".

09. Τα ονόματα του αγώνα της Ίμολα

Τα GP της ιστορίας της Formula 1 που έχουν διεξαχθεί στο Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari έχει διοργανωθεί στην ιστορία με τρία διαφορετικά ονόματα. Το κλασσικό και πιο διαχρονικό (1981-2006) είναι το GP Αγ. Μαρίνου, παρά το γεγονός ότι η πίστα βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα μακριά από το κρατίδιο του Σαν Μαρίνο. Κατά συνέπεια, η σύγχρονη ονομασία του GP Εμίλια Ρομάνια (2020) είναι πιο ακριβής. Η τρίτη ονομασία του ήταν GP Ιταλίας, το 1980 που αντικατέστησε για μία και μόνη χρονιά στο πρόγραμμα της F1 τον αγώνα της Μόντσα λόγω εργασιών αναβάθμισης των προδιαγραφών ασφαλείας της πίστας του Μιλάνου.

10. Η Ίμολα με αριθμούς

• 100 - Πέρσι στην Ίμολα διεξήχθη το 100ό GP της Ιταλίας στην ιστορία της F1.
• 4 - Πίστες έχουν φιλοξενήσει τον αγώνα: Μόντσα (70), Ίμολα (29), Μουτζέλο (1), Πεσκάρα (1).
• 1953 - Το έτος που εγκαινιάστηκε το σιρκουί που τότε είχε το όνομα Σαντέρνο.
• 1980 - Το έτος που διεξήχθη το πρώτο GP της F1 στην Ίμολα.
• 7 - Το ρεκόρ των συνεχόμενων πολ ποζίσιονς σε μια πίστα, της Ίμολα, του Άιρτον Σένα.
• 7 - Το ρεκόρ νικών του Μίκαελ Σουμάχερ στην Ίμολα.
• 4,909 - Τα χιλιόμετρα μήκους της πίστας.
• 63 - Οι γύροι του GP της Εμίλια Ρομάνια 2022.