Μονά-ζυγά, δικά μας

Ο ΑΕΚτσής δεν το περίμενε. Ακόμη και εκείνος που λέει ότι ο Καλογερόπουλος έπαιξε «50-50», αν οι φάσεις είχαν συμβεί αντιστρόφως, θα γκρίνιαζε. Θα γκρίνιαζε πολύ. Ο οπαδός του Ολυμπιακού είναι από εκνευρισμένος μέχρι έξαλλος για τη διαιτησία. Και για τις δηλώσεις του Μελισσανίδη και για όσα γράφτηκαν στο φύλλο αγώνα ότι είπε στον Δημήτρη Κύρκο.

Έχει ξεχάσει και εκείνος πολλά ξεσπάσματα του Βαγγέλη Μαρινάκη με κορυφαίο το βράδυ του Τρύφωνα και του Καλόπουλου στο «κάλυπτα και εγώ τον Κατσουράνη» ντέρμπι του Φαλήρου. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Παναθηναϊκούς όταν καίγεται η Λεωφόρος. Και με τους ΠΑΟΚτσήδες όταν η ομάδα τους ευνοείται (συχνά πια) από τη διαιτησία. Τα αφήνουν πίσω. Τα ξεχνούν. Διότι η πλειονότητα πάντα θα βρει επιχείρημα για το «μονά – ζυγά, μονόζυγα δικά μας». Αυτό μένει και από το χθεσινό ντέρμπι, το οποίο έχω την εντύπωση πως θα το θυμόμαστε μετά από αρκετά χρόνια. Δεν είναι απ΄ αυτά που «σβήνονται» εύκολα.

«Πόνεσε» η διαιτησία τον Ολυμπιακό

Επίσημα – ανεπίσημα, η ΠΑΕ Ολυμπιακός μίλησε για ΣΤΗΣΙΜΟ. Κακή ανακοίνωση. Άστοχη. Χωρίς ψυχραιμία. Όχι για τη διαιτησία. Για τους εισαγγελείς. Ίσως μπλέξει άσχημα με το « Όλοι αυτοί τα τελευταία τέσσερα χρόνια συμμετείχαν στη μεγάλη σκευωρία κατά του Ολυμπιακού και του προέδρου μας» για τους Κορέα, Ανδρεάδη, Σιμιτζόγλου. Δημόσια κατηγορία εναντίον εισαγγελέων; Ακόμη και για την Ελλάδα ακούγεται «κάπως»…

Ο Παϊτίμ Κασάμι αποφάνθηκε πως ο Καλογερόπουλος «has no balls». Τον παίκτη πάντα τον ακούω πιο προσεκτικά από τον εκάστοτε πρόεδρο ή και τον εκάστοτε προπονητή. Βγάζει αυτό που έχει μέσα του. Αυτό που ο ίδιος βίωσε στο ματς. Την αλήθεια του. Τις περισσότερες φορές χωρίς να κάνει πολιτική. Kαλά έκανε. Ακόμη και για το «η ΑΕΚ είναι μια μικρή ομάδα, 16 βαθμούς πίσω μας». Και ο Ολυμπιακός «μικρός» ήταν συγκριτικά με την Αρσεναλ του υπερπολλαπλάσιου μπάτζετ, αλλά την νίκησε στην έδρα της. This is football, άπειρα τα παραδείγματα. Όταν ακούσω ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ποδοσφαιριστή να λέει «σήμερα ευνοηθήκαμε από τη διαιτησία», θα τον σεβαστώ περισσότερο. Από οποιαδήποτε ομάδα. Και δεν είχα ακούσει κάποιον από τους Ερυθρόλευκους να μιλά για τις αποβολές του Μποτία και του Μιλιβόγεβιτς στο ματς με τον ΠΑΟΚ. Ούτε τον Μάρκο Σίλβα που ακολουθεί «τακτική Βαλβέρδε»: δεν σχολιάζουμε τη διαιτησία, έχουμε καλύτερη ομάδα από όλους, θα πάρουμε το πρωτάθλημα, πάπαλα. Εύκολο και ανέξοδο για κάθε προπονητή του Ολυμπιακού.

Η έκπληξη της βραδιάς ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης. Η προσπάθειά του να συγκρατηθεί μπροστά στην κάμερα ήταν αξιοθαύμαστη. Και τα κατάφερε είναι η αλήθεια. Να βάλει φρένο. Μου άρεσε ιδιαιτέρως αυτό το « Τώρα που έγινε διεθνής, δεν ξέρω τι έχει συμβεί» που είπε για τον Καλογερόπουλο. Δηλαδή, μέχρι να γίνει διεθνής τι συνέβαινε; Θα ξέρει καλύτερα, προφανώς, ο Θεοδωρίδης.

Γενικά, δεν έχει μάθει να χάνει ο Ολυμπιακός με κακές κατά την άποψή του αποφάσεις των διαιτητών. Λογικό. Ή μήπως όχι; Διότι στην Ευρώπη ανά τακτά χρονικά διαστήματα αδικείται. Εκεί όπου είναι «μικρότερος» από άλλους. Αλλά δεν βγήκε ποτέ κανένας Ρομπέρτο Κάρλος και κανένας Πέρεθ να του πει κατάμουτρα «φτιάξε ομάδα να νικήσεις και τη διαιτησία».

Στην Ελλάδα, όπου είναι «μεγαλύτερος», ενίοτε νικά και τη διαιτησία. Όπως στην Τούμπα, εφέτος, όταν ο Γιάχος έπαιξε 80%-20% ΠΑΟΚ, αλλά το ταμπλό έγραψε 0-2. Εκείνη η διαιτησία του Γιάχου που προφανώς κουβαλά αμέτρητες τύψεις από το χέρι του Ρομπέρτο Κάρλος- Γιάννη Μανιάτη στον τελικό εναντίον του Αστέρα Τρίπολης, ήταν πολύ χειρότερη από τη χθεσινή του Καλογερόπουλου για τον Ολυμπιακό.

Οι φάσεις του Καλογερόπουλου

Ο Καλογερόπουλος, λοιπόν, που είχε μέχρι χθες 13/13 με τον Ολυμπιακό, αλλά είναι ο πιο «καρτάκιας» ρέφερι της Σούπερ Λίγκας…

1. «Χαρίζει» 3-4 κίτρινες σε παίκτες αμφότερων των ομάδων στο πρώτο 20λεπτο.

2. Δεν καταλογίζει το πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Σουκουλίνι «τσιμπάει» τη μπάλα προ του Μαζουακού, αλλά πέφτει σαν σακί.

3. Αποβάλλει τον Μποτία που προφανώς (διότι δεν φαίνεται στα μακρινά ριπλέι) βρίσκει με το πόδι του τον Αραβίδη που έφευγε «πύραυλος» σε τετ α τετ και δεν είναι από τους παίκτες που κάνουν θέατρο ή θα έχαναν τέτοια ευκαιρία για γκολ για να εκμαιεύσουν κάρτα.

4. Σωστά καταλογίζει το πέναλτι όταν ενστικτωδώς και ανόητα ο Μιλιβόγεβιτς σηκώνει και τα δύο χέρια. Αρχικά φαίνεται… «μασχάλη», αλλά το κατάλληλο ριπλέι δικαιώνει τον ρέφερι.

5. Θα μπορούσε να μην αποβάλλει τον Μιλιβόγεβιτς με δεύτερη κίτρινη κάρτα, θεωρώντας ότι δεν ήταν εσκεμμένο το χέρι. Όταν ο παίκτης όμως τα έχει σε έκταση και μάλιστα προς τα πάνω λες και κάνει μπλοκ σε ματς βόλεϊ ή λες και ο Γκιστ μαρκάρει τον Πρίντεζη, τι να πούμε και για τα ακούσια «χέρια» των αμυντικών όταν τα έχουν κατεβασμένα και ο εξτρέμ ή ο επιθετικός σεντράρει επί παραδείγματι;

Ο Ρομπέρτο και ο Μελισσανίδης

Τι άλλο εκτός παιχνιδιού θα έχουμε να θυμόμαστε; Σίγουρα τον Ριβάλντο. Sorry, τον Σιόβα, που θυμήθηκε τη χειρονομία του «Ρίμπο» προς τον Σωκράτη Κόκκαλη σε εκείνο το αλησμόνητο 4-0 από την καλύτερη ΑΕΚ των τελευταίων 10 ετών. Σίγουρα τον Ρομπέρτο που «έβγαλε» και το τρίτο πέναλτι της σεζόν (ο τύπος είναι απίθανος, θα είναι είδηση όταν… φάει γκολ από τη βούλα!) και φώναζε «let’ s play» στον Γεωργάτο και στον Θεοδωρίδη κατά τη διάρκεια της διακοπής μετά το γκολ της Ενωσης. Το έχει ξανακάνει. Και θα το ξανακάνει. Κάπτεν με balls. Θα μπορούσε να κάνει «καραγκιοζιλίκια» προς τον Σιόβα και τον Μαζουακού που «κοιμήθηκαν», επιτρέποντας στον Βάργκας να σκοράρει με το ριμπάουντ από το χαμένο πέναλτι του Μπουονανότε. Δεν το έκανε ούτε αυτό, που το κάνουν οι περισσότεροι τερματοφύλακες, είτε από ανθρώπινη αντίδραση – παράπονο προς τον συμπαίκτη, είτε για να «δείξουν» τον «ένοχο» του γκολ προς τους οπαδούς τους και να αναδείξουν/μεγεθύνουν την απόκρουσή τους που «χάνεται» αφού η ομάδα τελικά δέχεται το γκολ. Γίγας ο Ισπανός!

Ασφαλώς θα έχουμε να θυμόμαστε και τον Δημήτρη Μελισσανίδη. «Γκρανκάσες». «Αλή Μπαμπάς και 40 κλέφτες». «Δημοσιογράφοι σε pay rolls». Και απειλές μπόλικες, αν ασφαλώς δεχθούμε ως αληθή όσα μεταφέρθηκαν (δεν έχουν διαψευστεί ως τώρα από κάποιον) από τον παρατηρητή διαιτησίας Δημήτρη Κύρκο. Χθες, τα άκουσε από τον Μελισσανίδη. Πριν από πέντε χρόνια τα είχε ακούσει από κάποιους άλλους. Ερυθρόλευκους. Όχι με τον ίδιο τρόπο ασφαλώς. Ηταν ο διαιτητής του Αστέρας Τρίπολης-Ολυμπιακός 2-0. Είχε μείνει στο -5 τότε ο προερχόμενος από το διπλό επί της Μαρσέιγ Ολυμπιακός του Ερνέστο Βαλβέρδε. Τη σεζόν 2011-2012. Τη μεθεπόμενη του πράσινου νταμπλ. Μία μετά από χρονιά της… «σφαγής». Της επιστροφής του Νικόλα Πατέρα που είχε πει (15/9/2010) μετά από ΔΣ της Σούπερ Λίγκας πως το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι τυχερό που έχει τον ίδιο και τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Τη χρονιά των κασετών, των «I screwed you» και όλων αυτών των αλησμόνητων στιγμών, ακολούθησε αυτή του "Λέτο και του Φερέιρα", με εκείνη την ήττα του Ολυμπιακού στην Τρίπολη με ρέφερι τον Κύρκο...

Ίσως μπλέξει άσχημα και η ΑΕΚ με αυτή την ιστορία. Με αφαίρεση βαθμών και με άδειο ΟΑΚΑ. Ήδη κινδυνεύει για όσα έγιναν στο Περιστέρι. Πάλι με αφαίρεση βαθμών και άδειο ΟΑΚΑ. Καλό θα είναι στην Ένωση να προετοιμάζονται. Έχουν ήδη τιμωρηθεί και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Δύσκολα θα τη γλιτώσει.

Το δούλεψε πολύ ο Πογέτ

Είχαμε και ματσάκιον, ε; Καλύτερος ο Ολυμπιακός ήταν μόνο μέχρι το 23’, όταν ο Πογέτ άλλαξε το 4-3-3 σε 4-2-3-1, φέρνοντας τον Γιόχανσον δίπλα στον Σιμόες και περνώντας τον Σουκουλίνι στη δεξιά πτέρυγα και τον Μάνταλο «ψευτοδεκάρι», με τον Μπαρμπόσα αριστερά. Ισορρόπησε η ΑΕΚ, έβγαλε δύο φάσεις (με πρωταγωνιστή σε αμφότερες τον Σουκουλίνι που μπαίνει ως «κρυφός» από δεξιά στην περιοχή!), απέφυγε το 0-1. Και αφού το απέφυγε, μπήκε στο β΄ μέρος με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Πρώτη φάση, στο 47’ η κάθετη του Γιόχανσον στον ακαταπόνητο Αραβίδη που θα έβγαινε σε τετ α τετ.

Ο Ολυμπιακός δεν το διαχειρίστηκε άσχημα το «-1» του Μποτία, αν και ο Πογέτ ρίσκαρε. Oχι με το «Πέκχαρτ – Σουκουλίνι» στο 52’, όσο με το «Βάργκας – Γιόχανσον» στο 68’. Θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον κουρασμένο Μπαρμπόσα, όχι τον Σουηδό, αλλά έβλεπε πως ο Ολυμπιακός μετά την αντικατάσταση του Φορτούνη αμέσως μετά την αποβολή, μπορούσε να ακουμπήσει τη μπάλα μόνο στην αριστερή πτέρυγά του, με Μαζουακού – Ντουρμάζ. Δεν φοβόταν πολύ με τον βαρύ Ιντέγε εναντίον δέκα παικτών.

Θα μπορούσε να είχε «δικαιωθεί» για τις κινήσεις του από τον πάγκο ο Πογέτ χωρίς κουβέντα για πέναλτι και κόκκινες. Αλλά ο Μάνταλος σουτάρει όντας τέσσερα μέτρα από την εστία στο… απέναντι πλάγιο άουτ (!!!!) στη φάση Ζουκουλίνι – Μαζουακού στο 27’ και στέλνει με σκαστή κεφαλιά τη μπάλα τρία μέτρα άουτ από την υπέροχη σέντρα – ασίστ του Γκάλο στο 67’, όντας ολομόναχος απέναντι στον Ρομπέρτο! Δεν… άντεξε τη δόξα. Για να γίνει όμως top (διότι αυτή τη στιγμή είναι ένας απλώς καλός χαφ), αυτά τα γκολ σε ντέρμπι κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθει να τα βάζει.

Αυτές ήταν οι δύο μεγαλύτερες ευκαιρίες των δύο ομάδων στο 90λεπτο. Του Μάνταλου. Μαζί με την κεφαλιά του Τζίμι στο 43’, από την υπέροχα στοχευμένη σέντρα – «τρύπα» του Μιλιβόγεβιτς (με το αριστερό!) στο 43’.

Η επόμενη μέρα για ΑΕΚ και Ολυμπιακό

Ο Ολυμπιακός δεν αναδεικνύεται πληγωμένος από το ντέρμπι κι ας του έσπασε το αήττητο. Βρήκε ευκαιρία να μιλήσει και για την «πραγματική εγκληματική οργάνωση», είπε και ο Σίλβα «σε 2-3 εβδομάδες θα είμαστε πρωταθλητές», όλα καλά. Επιφανειακά. Διότι σε set δύσκολα ματς έχει πρόβλημα στις εναλλακτικές για τη θέση του φορ, ενώ για τους στόπερ τα έχουμε πει… εκατό φορές. Δύναμή του τεράστια παραμένουν οι ακραίοι μπακ του και οι μέσοι του. «Κέρδισε» ξανά τον Κασάμι, σημαντικό αυτό για τη συνέχεια της σεζόν με Europa League και Kύπελλο.

Η ΑΕΚ του Πογέτ κρατά το «μηδέν» σε πέντε ώρες ποδοσφαίρου εναντίον Παναθηναϊκού, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού. Εχει ταυτότητα, έχει πρέσινγκ, έχει περισσότερες λύσεις πλέον στη μεσαία γραμμή. Δεν έχει εύκολο γκολ, ούτε θα το βρει από τον Πέκχαρτ. Έτσι όπως τον είδα, μάλιστα, δεν ταιριάζει και στο στυλ παιχνιδιού της. Κομβικό είναι το καλοκαίρι για δύο λόγους, ανεξάρτητα από το αν πάρει το Κύπελλο και σε ποιον γύρο του Europa League θα συμμετάσχει. Κομβικό είναι α) για το θέμα του προπονητή β) για την αύξηση του μπάτζετ γ) για το ποιος θα αποφασίζει για τις μεταγραφές.

Πρόβλεψη: ΜΟΝΟ αν αυξηθεί το μπάτζετ και έχει ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΟ για τις μεταγραφές ο Πογέτ, βλέπω να μένει ο κόουτς.

• Follow me on Twitter: Seretinio