X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

EUROLEAGUE

Μάικ Τζέιμς: Σημασία έχει ο τρόπος

Η ΤΣΣΚΑ δεν είναι εύκολο καράβι, ούτε είναι για όλους. Λίγοι (και πολύ καλοί) μπορούν να αντέξουν την πίεση, τις ευθύνες, το "πρέπει" σε κάθε αγώνα. Ο Μάικ Τζέιμς είναι από αυτούς και το νέο τριετές συμβόλαιο το αποδεικνύει. Γράφει ο Αλέξανδρος Τρίγκας.

Η πρώτη μέρα του Ιουνίου συνοδεύτηκε από ανακοίνωση για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία επισημοποίησε τη συμφωνία με τον Μάικ Τζέιμς. Ο 29χρονος γκαρντ υπέγραψε το μεγαλύτερο (σε διάρκεια) συμβόλαιο της καριέρας του, δείγμα της καλής δουλειάς που έκανε το 2019/20 και της εκτίμησης που τρέφει για εκείνον ο Δημήτρης Ιτούδης. Δεν είναι πολλοί οι παίκτες (και δη οι ξένοι) που υπογράφουν για τέτοια χρονική διάρκεια σε ομάδες σαν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εκείνος το έκανε όμως.

Πλέον, δίχως την... αμφιβολία για το πού μπορεί να βρίσκεται σε ένα χρόνο, κι αφού έδωσε τα διαπιστευτήριά του, είναι έτοιμος να ηγηθεί μαζί με τον Γουίλ Κλάιμπερν, τον Νίκολα Μιλουτίνοβ, τον Ντάνιελ Χάκετ, τον Γιοχάνες Φόγκτμαν την επόμενη αγωνιστική περίοδο, με στόχο να διατηρήσουν την "ομάδα του στρατού" στην κορυφή της Ευρώπης. Εκεί όπου δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής.

Υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Ιτούδη στο περιβάλλον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας όμως, μοιάζει να είναι πιο κοντά από ποτέ στο να το καταφέρει.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Το περσινό καλοκαίρι ήταν πολύ δύσκολο για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Παρά την κατάκτηση της EuroLeague για δεύτερη φορά επί των ημερών του Δημήτρη Ιτούδη, βασικά στελέχη της "ομάδας του στρατού" αποχώρησαν -για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ο Νάντο Ντε Κολό (Φενέρμπαχτσε), ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ (Αρμάνι Μιλάνο) και ο Κόρι Χίγκινς (Μπαρτσελόνα) τράβηξαν για άλλες πολιτείες, αφήνοντας τεράστια κενά στην περιφέρεια, η οποία αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της ρωσικής ομάδας.

Η αγορά ήταν "στεγνή" σε μεγάλο βαθμό, με την περίπτωση του Μάικ Τζέιμς να προκύπτει από... σπόντα. Η έλευση του Έτορε Μεσίνα στην Αρμάνι Μιλάνο έφερε τη λύση του συμβολαίου του, με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να εκμεταλλεύεται την περίσταση για να τον υπογράψει με πολύ ευνοϊκούς οικονομικούς όρους (δεδομένης της αποζημίωσης που έλαβε από τον ιταλικό σύλλογο).

Έτσι, αποτέλεσε μέρος της λύσης στο πιο δύσκολο πρόβλημα που κλήθηκε να διαχειριστεί σε offseason ο Δημήτρης Ιτούδης, από την στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της ρωσικής ομάδας. Για την ακρίβεια εξελίχθηκε στην καλύτερη λύση για τους Πρωταθλητές Ευρώπης, όντας ο μοναδικός από τους παίκτες που αποκτήθηκαν για το "1" και το "2" που είχε σταθερή και αξιόπιστη απόδοση.

Η απόδειξη ήρθε αυτές τις ημέρες. Την ίδια ώρα που οι σπουδαίες εμφανίσεις του μεταφράστηκαν σε ένα νέο τριετές συμβόλαιο, ο Γιάνις Στρέλνιεκς είναι σε διαδικασία αποχώρησης και ο Ρον Μπέικερ αποτελεί ήδη παρελθόν. Προφανώς δεν τίθεται θέμα σύγκρισης ποιότητας ανάμεσά τους, είναι όμως μια ασφαλής απόδειξη της διαφοράς στις... αντοχές, την προσωπικότητα και την προσαρμοστικότητα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΠΙΣΠΕΥΣΑΝ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Από την στιγμή που οι τρεις βασικοί περιφερειακοί άξονες της "αρκούδας" αποφάσισαν να αποχωρήσουν, το προπονητικό της επιτελείο αποφάσισε να "οικοδομήσει" το ρόστερ για του 2020/21 γύρω από τις δυνατότητες και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Γουίλ Κλάιμπερν. Ο MVP του Final Four της Βιτόρια είχε "κερδίσει" ένα τέτοιο... παράσημο, δεδομένου ότι πρόκειται για παίκτη με ικανότητα τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση.

Η προσθήκη του Μάικ Τζέιμς λοιπόν, έγινε σε αυτό το πλαίσιο. Ως το alter ego του Γουίλ Κλάιμπερν. Δίχως απαραίτητα να εξαρτώνται όλα από αυτόν, όπως συνέβη στην Αρμάνι Μιλάνο. Ο σοβαρός τραυματισμός του πολυσύνθετου φόργουορντ στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Άλμπα Βερολίνου όμως, και η (συνεπακόλουθη) απουσία του από το υπόλοιπο της σεζόν άλλαξε τα πάντα -σε αυτό προσθέστε τους συχνούς μυϊκούς τραυματισμούς του Γιάνις Στρέλνιεκς.

Πριν καλά καλά βγει ο Οκτώβριος λοιπόν, ο Δημήτρης Ιτούδης έβλεπε τα δεδομένα να αλλάζουν άρδην και το ανακάτεμα της τράπουλας (σε επίπεδο ρόλων) να είναι ξανά απαραίτητο. Όπως αντίστοιχα, η επίσπευση των... διαδικασιών αναφορικά με τις (περισσότερες) ευθύνες που θα έπρεπε να έχει ο Μάικ Τζέιμς.

Στη διάρκεια της καριέρας του, ο 29χρονος έχει αποδείξει πως δεν φοβάται τις ευθύνες. Το κάθε άλλο, τρέφεται από αυτές και τις αποδέχεται σε απόλυτο βαθμό. Το ίδιο έκανε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

ΤΑ "POINTS OF EMPHASIS" ΤΗΣ ΤΣΣΚΑ

Στη διάρκεια της συνέντευξης που έδωσε πέρσι στο Sport24.gr ο Ανδρέας Πιστιόλης (assistant coach της ΤΣΣΚΑ Μόσχας) είχε σταθεί στο γεγονός πως " οι δημιουργοί αυτό που μπορούν να δώσουν ως ταυτότητα σε μια ομάδα είναι τα λεγόμενα "σημεία έμφασης". Μπορούν δηλαδή να βοηθήσουν να υπάρχουν πολλά σημεία έμφασης και να προσφέρουν ποικιλία στο παιχνίδι της ομάδας". Κι αυτό ως συνέχεια της συζήτησης περί του τρόπου με τον οποίο κατευθύνεται και δομείται το παιχνίδι κάθε ομάδας.

Εν προκειμένω, είναι σαφές πως τα "points of emphasis" της ΤΣΣΚΑ την περσινή αγωνιστική περίοδο ήταν περιορισμένα λόγω συνθηκών. Μοιραία, ο Μάικ Τζέιμς ήταν αυτός που αναλάμβανε την ευθύνη στο "κλείσιμο" των αγώνων για να επιτεθεί. Έπαιρνε την ευθύνη, αφενός γιατί είχε τον ρόλο, αφετέρου γιατί έχει την αυτοπεποίθηση (ανεξαρτήτως του αν έχει παίξει καλά ή όχι σε έναν αγώνα). Απέναντι στη Βιλερμπάν ήταν ο μοιραίος, κόντρα στην Αναντολού Εφές και τη Ζάλγκιρις ήταν αυτός που έδωσε τη νίκη στη ρωσική ομάδα (σ.σ.: επίσης είχε ισοφαρίσει με δικό του τρίποντο στο εντός έδρας παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, πριν ακολουθήσει το νικητήριο καλάθι του Νίκολα Μίροτιτς στα 0.4'' για το τέλος).

ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Αν κοιτάξει κανείς το... δάσος στο θέμα των κατοχών που πήρε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, θα διαπιστώσει πως αυτές δεν παρουσίασαν σημαντική απόκλιση σε σχέση με τη σεζόν που βρέθηκε στην Αρμάνι Μιλάνο (2018/19). Η μεγάλη εικόνα δείχνει ότι στον ιταλικό σύλλογο είχε 20.1 κατοχές ανά αγώνα, ενώ στην "ομάδα του στρατού" ο συγκεκριμένος αριθμός ήταν ελάχιστα υψηλότερος (20.3).

Αναλυτικά η ποσοστιαία κατανομή των κατοχών του σε Αρμάνι Μιλάνο και ΤΣΣΚΑ

Αυτό που άλλαξε όμως ήταν ο τρόπος εκτέλεσης και η αποτελεσματικότητα. Το πικ εν ρολ αφορούσε σχεδόν στις μισές κατοχές που "έτρεξε" σε αμφότερες περιπτώσεις, με το isolation να έρχεται δεύτερο και το transition με το spot up να ακολουθούν.

Το στοιχείο που ήθελε να του περάσει ο Δημήτρης Ιτούδης ήταν η τάση να πασάρει περισσότερο και να "ανοίγει" το παιχνίδι. Αφενός για να γίνει λιγότερο προβλέψιμος και να περιορίσει τις προσαρμογές της αντίπαλης άμυνας (κατά βάση προσπαθούν να του "κόψουν" τον δρόμο προς το καλάθι και το σκοράρισμα), αφετέρου για να "μπει" στη φιλοσοφία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που επιβάλλει επιμονή στην προσπάθεια για διείσδυση προς το καλάθι και πάσα προς τα έξω -ώστε να δημιουργηθεί ανισορροπία στην άμυνα και να προκύψει ένα ελεύθερο στατικό σουτ. Μετά από ένα διάστημα προσαρμογής, κατάφερε να ακολουθήσει αυτή τη φιλοσοφία.

Το γεγονός όμως πως -λόγω των τραυματισμών- είχε μείνει μόνο με τον Ντάνιελ Χάκετ για να "κουβαλάνε" μια ολόκληρη επίθεση στο κομμάτι της δημιουργίας και της εκτέλεσης από μακριά, τον έφερε σε σημείο (εξ ανάγκης) να κοιτάξει εκ νέου σε μεγάλο βαθμό το σκοράρισμα.

Ακόμη κι έτσι όμως, ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός στις τέσσερις βασικές συνθήκες του παιχνιδιού του. Σε αυτά που αφορούσαν πάνω από το 80% των κατοχών του (δηλαδή το πικ εν ρολ, το isolation, το transition, το spot up). Σε όλες τις κατηγορίες ήταν καλύτερος σε πόντους ανά κατοχή.

Η σύγκριση των πόντων ανά κατοχή που είχε σε Αρμάνι Μιλάνο και ΤΣΣΚΑ

Αυτά για τις επιμέρους κατηγορίες. Εν γένει, η βελτίωση στο κομμάτι της αποτελεσματικότητας στην επίθεση αποτυπώνεται το γεγονός πως από τους 0.86 πόντους πήγε στους 1.04 ανά κατοχή, ενώ από το 45.3% στο TSR (δίποντα, τρίποντα, βολές) ανέβηκε στο 59.9% με τη φανέλα της ρωσικής ομάδας.

Η πρώτη σεζόν στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας πήγε αρκετά καλά για εκείνον, η δεύτερη (κι όλες αυτές που ακολουθούν) θα είναι ακόμη καλύτερες. Το ταλέντο του σε συνδυασμό με τον οργανισμό της "ομάδας του στρατού" το διαβεβαιώνουν...

* Πέραν της υπογραφής νέου τριετούς συμβολαίου με την ΤΣΣΚΑ, αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο αποτέλεσε η ατάκα του Μάνου Μανουσέλη στη διάρκεια ομιλίας του σε διαδικτυακό σεμινάριο του ΣΕΠΚ, όταν είπε πως "ο Μάικ Τζέιμς άλλαξε πολύ το παιχνίδι του υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Ιτούδη" .

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Το rebuilding της ΤΣΣΚA και η νέα πραγματικότητα στα συμβόλαια

TAGS EUROLEAGUE ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ