X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΒΟΛΕΪ

Μεμετζή: "Η σταθερότητα μας έδωσε την άνοδο"

Ο Α.Ο. Θήρας ανέβηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Α1 και η Ελένη Μεμετζή μίλησε στο Sport24.gr για την πορεία της ομάδας, τη μεγάλη άνοδο και φυσικά για τον κόσμο της.

Όταν αγωνιζόταν ήταν ο εγκέφαλος της εκάστοτε ομάδας της από τη θέση της πασαδόρου. Πλέον αποφάσισε να κάτσει στην άκρη του πάγκου και από εκεί να κοουτσάρει τις παίκτριες της.

Ο λόγος φυσικά για την Ελένη Μεμετζή η οποία μετά από μια μεγάλη καριέρα αποφάσισε να αφήσει πίσω της αθλήτριας και να γίνει προπονήτρια.

Για την ακρίβεια η Ελένη Μεμετζή άφησε πίσω της μια σπουδαία καριέρα τόσο σε συλλογικό όσο σε εθνικό επίπεδο.

Στη γεμάτη τίτλους καριέρα της πανηγύρισε την κατάκτηση πέντε πρωταθλημάτων και τεσσάρων Κυπέλλων. Παράλληλα, έχει φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο για περισσότερες από 150 φορές.

Ξεκίνησε από την Ορεστιάδα, ηγήθηκε τη μεγάλης ομάδας των Βριλησσίων, αγωνίστηκε ακόμη στον Πανελλήνιο, στο Μαρκόπουλο, στην ΑΕΚ, στον ΖΑΟΝ και τελείωσε την καριέρα της στον Α.Ο.Θήρας τον οποίο βοήθησε να ανέβει στην Α2. Από τη Σαντορίνη το περασμένο καλοκαίρι ξεκίνησε και την προπονητική της καριέρα.

Για πολλούς το να αφήσουν τα γήπεδα και να ασχοληθούν με την προπονητική είναι μια δύσκολη απόφαση. Για την ίδια όμως δεν ήταν όπως μας εξήγησε: "Δεν ήταν πραγματικά καθόλου δύσκολο. Όταν ανακοίνωσα στον πρόεδρο ότι τα πόδια μου δεν πήγαιναν άλλο ακόμα και με τη συντηρητική προπόνηση που έκανα και πως ήθελα να σταματήσω εκείνος δεν το σκέφτηκε καν και μου έκανε την πρόταση να αναλάβω. Κάπως έτσι ξεκίνησαν και τα σχέδια για την ομάδα".

Πάντως και η ίδια δεν ήθελε με τίποτα να σταματήσει από το χώρο του βόλεϊ: "Είμαι πολύ ευτυχισμένη για αυτό που έγινε φέτος , αγαπάω τόσο πολύ το βόλεϊ που όταν σταμάτησα σαν αθλήτρια δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου εκτός γηπέδων και έτσι συνέχισα από το πόστο της προπονήτριας. Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο της ομάδας Κ. Συνολάκη για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπο μου".

Αντίθετα, όπως μας εξομολογείται το πιο δύσκολο ήταν να καταφέρει να στελεχώσει την ομάδα: "Ήταν πολύ δύσκολο πέρσι το καλοκαίρι να στελεχώσουμε την ομάδα. Ήμασταν μια ομάδα καινούρια που δεν την ήξερε κανείς, εγώ ήμουν μια νέα προπονήτρια και ήταν πολύ δύσκολο να φέρουμε παίκτριες στο νησί.

Ειλικρινά ήμασταν όλο το καλοκαίρι στο γραφείο του προέδρου και προσπαθούσαμε να βρούμε παίκτριες για την ομάδα. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να φύγει από το σπίτι του για πρώτη φορά και να έρθει σε ένα νησί αφού τα πράγματα δεν είναι τον χειμώνα όπως το καλοκαίρι. Παρ' όλα αυτά καταφέραμε να κλείσουμε τις κοπέλες".

Το πρώτο διάστημα τόσο για την ίδια όσο και για τις περισσότερες αθλήτριες της ήταν μια περίοδος προσαρμογής. "Σίγουρα, και αυτό ήταν κάτι φυσιολογικό. Στην βασική μου εξάδα υπήρχε μόνο μία παίκτρια από την περσινή ομάδα. Ήθελε χρόνο για να μπορέσει να αποδώσει. Για παράδειγμα το παιχνίδι με την Θέτιδα ήταν το πρώτο μας ταξίδι που είχαμε φύγει στις 6 το απόγευμα και φτάσαμε στον Πειραιά στις 6 το πρωί.

Δεν τα λέω αυτά ως δικαιολογία αλλά όσοι έχουν παίξει ξέρουν την καταπόνηση που υπάρχει στο σώμα. Σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι η ομάδα της Βούλας ήταν μια πολύ καλή ομάδα και εκείνη και ειδικά μέσα στην έδρα της. Αυτό αποδείχτηκε και από το γεγονός ότι ήρθε στη Σαντορίνη και μας κέρδισε. Θεωρώ ότι ήταν η πιο ολοκληρωμένη ομάδα του ομίλου μας".

Στη συνέχεια ο ΑΟ Θήρας άρχισε να παίρνει τη μία νίκη μετά την άλλη. Μετά την πέμπτη αγωνιστική μέτρησε 14 νίκες και μόλις μία ήττα. Για την Ελένη Μεμετζή το κλειδί της επιτυχίας ήταν ένα: "Η σταθερότητα που δείξαμε από την αρχή της χρονιάς. Οι περισσότερες ομάδες έκαναν κοιλιά και ειδικά στο δεύτερο γύρο υπήρξαν κάποιες ομάδες που ήταν αγνώριστες".

Κάπως έτσι ήρθε και η άνοδος από την Α2 στην Α1. Ο Α.Ο. Θήρας θα έχει και πάλι την Μεμετζή στο τιμόνι του και ίδια ετοιμάζεται να σηκώσει μανίκια: "Τώρα έχουμε μια εβδομάδα ξεκούραση και θα έχω μια συνάντηση με τη διοίκηση για να βάλουμε τα πράγματα κάτω και να δούμε τι θα κάνουμε. Φυσικά τα πράγματα είναι δύσκολα. Οπως ήταν δύσκολα και πέρσι όταν ανεβήκαμε από το τοπικό στην Α2, έτσι θα είναι και του χρόνου αφού η Α2 δεν έχει καμία σχέση με την Α1".

Κατά τη διάρκεια της φιέστας για την άνοδο οι άνθρωποι του Α.Ο. Θήρας κρέμασαν στην οροφή του κλειστού τη φανέλα με το όνομα της για την προσφορά της στο Σύλλογο. "Παρ' ότι είμαι σχεδόν δύο χρόνια στην ομάδα με αυτό που έκαναν έδειξαν την αγάπη τους και την ευγνωμοσύνη τους σε αυτά τα λίγα που έχω προσφέρει στην ομάδα του Α.Ο. Θήρας. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Ήταν μεγάλη συγκίνηση και μεγάλη χαρά για μένα για τα 28 αυτά χρόνια προσφοράς μου στο Ελληνικό βόλεϊ. Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τον Πρόεδρο του ΔΑΠΠΟΣ κ. Καντζέλη και τον Πρόεδρο του Α.Ο. Θήρας κ. Συνολάκη γι' αυτή τους την κίνηση.

Πιστεύω σ' αυτή την ομάδα, πιστεύω στον σύλλογο και στη δουλειά που γίνεται και είμαι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να παλέψω για το καλύτερο αυτής της ομάδας. Παρ' όλο που είμαι μόλις δύο χρόνια στο νησί το αγάπησα από τη πρώτη στιγμή και με αγάπησε και αυτό. Έχω ξαναπεί στο παρελθόν πως η Σαντορίνη είναι η δεύτερη πατρίδα μου και το εννοώ".

Για τη δημιουργία της ομάδας η οποία μετρά λίγους μήνες ζωής η Ελένη Μεμετζή έχει μόνο καλά λόγια να πει: "Έχει ανθρώπους που αγαπάνε το βόλεϊ, ανθρώπους που τρέχουν αμέτρητες ώρες για την ομάδα καθημερινά χωρίς να πληρώνονται, ανθρώπους που ότι και να ζητήσεις θα το έχεις… βήμα - βήμα φτάσαμε εδώ. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η ομάδα φτιάχτηκε από μια παρέα που είπανε να δημιουργήσουνε τον Α.Ο θήρας. Υπήρχε μεράκι και πολύ αγάπη για το άθλημα. Όλος ο κόσμος της Σαντορίνης είναι δίπλα μας και μας βοηθάει… ο καθένας όπως μπορεί. Έτσι φτάσαμε αυτήν τη στιγμή να είμαστε στην Α1".

Φυσικά ως άνθρωπος του βόλεϊ για σχεδόν τρεις δεκαετίες δεν θα μπορούσαμε να της ζητήσουμε τη γνώμη της για την παρουσία τριών ομάδων των Κυκλάδων στην Α1 σε άνδρες και γυναίκες: "Σίγουρα, είναι πάρα πολύ σημαντικό για τις Κυκλάδες αυτό το γεγονός. Ήδη χαιρόμαστε για την πορεία του Πανναξιακού αλλά και του Φοίνικα και πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει και με εμάς για αυτούς".

Για το τέλος ζητήσαμε να μας πει δυο λόγια για τον κόσμο που σε κάθε αγώνα, είτε εντός, είτε εκτός έδρας ήταν στο πλευρό της ομάδας: "Ήταν ο έκτος μας παίκτης. Παιχνίδι με παιχνίδι μαζεύαμε πάρα πολύ κόσμο στο γήπεδο. Ο κόσμος της Σαντορί νης μας βοήθησε πάρα πολύ. Στην έδρα μας παίζαμε μπροστά σε 1.000 άτομα, ενώ μας ακολουθούσαν πολλοί και στην Αθήνα. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτό".

Εμείς από την πλευρά μας να ευχηθούμε καλή τύχη στον Α.Ο. Θήρας στην παρθενική του συμμετοχή στην Α1 με την ελπίδα και άλλες ομάδες να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ