Στη Γλυφάδα δεν πας για μπάσκετ. Πας για burger, καλαμάκια και κρέπες

Συνεχίζουμε το μεγάλο αφιέρωμα του Sport24 και του ONEMAN στα τεκταινόμενα εκτός γηπέδων.

Μετά τον ομορφάντρα του Γεώργιος Καραϊσκάκης και τα σουβλάκια της Λιβαδειάς, ήρθε η ώρα για το κλειστό της Γλυφάδας.

Προσωπικά πήγαινα από μικρός στο Κλειστό της Γλυφάδας. Γιατί έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς πολλές ομάδες. Το μπάσκετ του Παναθηναϊκού, το βόλει του Ολυμπιακού και πολλά άλλα. Φέτος, το κλειστό φιλοξενεί τα παιχνίδια του Ίκαρου Καλλιθέας. Μόνο που το να λέει κάποιος ότι πάει στη Γλυφάδα απλά για να δει τον Ίκαρο να παίζει, μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον κυνηγό και την αρκούδα. “Πες την αλήθεια, δεν έρχεσαι στο δάσος για το κυνήγι ε;”

Ε λοιπόν ούτε στη Γλυφάδα θα πας μόνο για το μπάσκετ. Θα πας κυρίως για το φαγητό. Και όχι, δεν επεκταθήκαμε σε όλη την πόλη της Γλυφάδας γιατί θα ήμασταν ακόμα εκεί να τρώμε και να πίνουμε. Μείναμε στο άμεσο, ποιοτικό και νόστιμο φαγητό που μπορείς να τσιμπήσεις (ξεκοιλιαστείς) με το που θα τελειώσει ένας αγώνας, στους δρόμους που εφάπτονται του γηπέδου.

Και τι γήπεδο! Σκέτη εξοχή. Με τις ανθισμένες του αμυγδαλιές

το ευρύχωρο - γκούχου not γκούχου – πάρκινγκ.

Αλλά όπως προείπαμε δεν είναι εκεί τα ωραία. Τα ωραία είναι απέναντι και στα πέριξ. Φάτσα απέναντι από την είσοδο του γηπέδου και λίγο μέσα στο εμπορικό, θα βρεις το Burger Joint . Το τιμιότερο κατά πολλούς μπεργκεράδικο στη Γλυφάδα.

Το καλωσόρισμα και οι μυρωδιές μάς έψησαν για την συνέχεια. Αυτές οι πατάτες με το τσένταρ και το χοντροκομμένο bacon έμοιαζαν ιδανικές. Το ίδιο και το burger που ξάπλωνε αναπαυτικά σε μία σοβαρή στρώση πατάτας.

Το “wanna bj? στην πλάτη των σερβιτόρων επιβεβαίωνε την ανάγκη για μια ανδρική επιλογή. Η παραγγελία μας ήταν άμεση. Έπρεπε να δοκιμάσουμε. Για να σας ενημερώσουμε, όχι τίποτα άλλο. Ζητήσαμε το πλέον ανδρικό burger που έχει το Joint να προσφέρει. Το “The Hangover burger”.

Cheddar, bacon, ντομάτα, μαρούλι, κρεμμύδι, τηγανητό αυγό και Spicy mayo. Και για να μην νομίζεις ότι ντραπήκαμε να δοκιμάσουμε...

Κόλαση! Τρελά νόστιμο burger με το αυγό, το τυρί και το bacon να είναι σε ιδανική αναλογία μέσα στο αφράτο ψωμάκι. Η επιτομή του ζουμερού burger που δεν χρειάζεται περιττές σάλτσες για να εντυπωσιάσει γιατί έχει πολύ απλά τα σωστά υλικά.

Στον κατάλογό του θα βρεις pizzas, σαλάτες, γλυκά και πολλά starters που αξίζει να δοκιμάσεις. (Πάρε τα Jalapenos, το Mexican Wrap και μια σπιτική λεμονάδα). Αλλά ήταν ώρα να την κάνουμε για να συνεχίσουμε το ρεπορτάζ (το φαί).

Σταθήκαμε για λίγο στο Πιάτσα Καλαμάκι ακριβώς πιο δίπλα.

Τα τραπέζια του είναι καθημερινά γεμάτα και οι σέσουλες πηγαινοέρχονται ασταμάτητα κουβαλώντας χοιρινά και κοτοπουλίσια καλαμάκια, παρέα με πίτες και πατάτες. Ποιές σέσουλες;

Στα ταψάκια του θα βρεις αφράτα μπιφτέκια και lately πρόσθεσαν και γύρο στο μενού. Πείτε με ξενέρωτό αλλά στα πολύ δυνατά του σημεία είναι και οι σαλάτες. Το μπρόκολο, η ρόκα με την ντομάτα και το κατίκι. Ο πανικός του Σαββάτου επέβαλε να συνεχίσουμε στην κάτω μεριά του γηπέδου.

Εκεί, πάνω στην Μεταξά, άνοιξε πριν 2 μήνες περίπου το Κρεπηλατείον . Στους κατοίκους των Βορείων Προαστείων είναι γνωστό μιας και υπάρχει και στο Μαρούσι. Για τα Νότια ήταν η κρέπα που χρειαζόταν να έρθει να ταράξει λίγο τα νερά, μιας και για κρέπες πήγαινες παραδοσιακά στην άλλη μεριά της Γλυφάδας.

Το μέρος ωραίο και πολύχρωμο με ξύλινους πάγκους για να καθήσεις να φας. Η παραγγελία ήταν άμεση και υγιεινή. Τυρί, bacon, αυγό μαγιονέζα. Κλασικά πράγματα. Κοίτα τα τι όμορφα που ψήνονται όλα παράλληλα. Η κρέπα, το bacon, το σπασμένο αυγό που τείνει να γίνει ομελέτα. Αλλά και η πάπρικα που απλώνεται πάνω τους.

Η κρέπα τυλίγεται, μένει άλλο λίγο στην καυτή επιφάνεια, έτσι για να ψηθεί το τυράκι εκεί στην άκρη και σερβίρεται στο χέρι για να την φας.

Όπως βλέπεις, το χαρήκαμε πολύ το γήπεδο της Γλυφάδας. Και είναι πολλές αυτές οι γειτονιές στην Αθήνα και την επαρχεία που κρύβουν γαστριμαργικούς θησαυρούς τριγύρω τους. Γι' αυτό κι εμείς θα συνεχίσουμε το ρεπορτάζ. Μέχρι το επόμενο λοιπόν...

ps: Και για να μην με βρίζετε ότι ανέφερα ανέκδοτο, χωρίς να το πω, ιδού το ανέκδοτο με τον κυνηγό και τις αρκούδες