Οι διατάσεις είναι απαραίτητες

Μία προπόνηση με βάρη διάρκειας περίπου 90 λεπτών έχει μόλις ολοκληρωθεί. Και η πρώτη σκέψη μετά από αυτό είναι ένα γρήγορο ντους. Πριν από αυτό, όμως, υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνεται συνέχεια, αλλά ο περισσότερος κόσμος το ξεχνάει: Διατάσεις. Ναι, είναι βαρετές. Είναι όμως και πέρα για πέρα απαραίτητες.

Με μία κουραστική προπόνηση να έχει μόλις ολοκληρωθεί, οι μυϊκές ομάδες που ασκήθηκαν βρίσκονται συνήθως σε βράχυνση (κοινώς είναι "μαζεμένες"), αφού ως επί το πλείστον εκτέλεσαν κάμψεις. Αυτό λοιπόν που έχουν πραγματικά ανάγκη είναι να διαταθούν ("τεντωθούν"), προκειμένου να μπορέσουν να "ανακουφιστούν", αλλά και να επιστρέψουν στο αρχικό σχήμα τους, βοηθώντας παράλληλα και το σώμα να επιστρέψει στην κανονική του στάση.

Αρχικά δε μπορεί να καταλάβει κάποιος το τίμημα της απουσίας διατάσεων. Όσο περνούν τα χρόνια, ωστόσο, θα αρχίσουν να φαίνονται και οι συνέπειες. Το σώμα θα κουράζεται πιο εύκολα, οι μύες θα "πιάνονται" πιο γρήγορα από ότι συνήθως, ενώ σε βάθος χρόνου θα επηρεαστεί και η στάση του σώματος.

Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι η αδυναμία πολλών γυμνασμένων ανθρώπων να κάνουν κάτι που μοιάζει εξαιρετικά απλό: Να σκύψουν ενώ έχουν τεντωμένα πόδια, προσπαθώντας με τα χέρια τους να πιάσουν τα δάκτυλα των ποδιών τους. Κάτι που δε μπορούν να κάνουν επειδή οι δικέφαλοι μηριαίοι μύες τους, αλλά και οι ραχιαίοι τους, είναι "βραχυμένοι" (δηλαδή πιο "κοντοί") από την απουσία διατάσεων μέσα στα χρόνια. Τα καλά νέα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι με συνεχείς διατάσεις αυτό μπορεί να αντιστραφεί και θα καταφέρουν κάποια στιγμή να πιάσουν τα δάκτυλα των ποδιών τους. Τα άσχημα νέα είναι ότι παραμένει αμφίβολο αν, ακόμα και τη στιγμή που θα το αντιληφθούν αυτό, θα ενδιαφερθούν αρκετά ώστε να αρχίσουν να κάνουν διατάσεις και θα επιμείνουν σε αυτές.

Το θέμα ωστόσο, όταν κάποιος γυμνάζεται, δεν είναι απλώς να μπορέσει κάποια στιγμή να πιάσει τις μύτες των ποδιών του. Ο λόγος που γυμνάζεται κάποιος είναι για να βελτιώσει τον τρόπο ζωής του, τόσο άμεσα όσο και σε βάθος χρόνου. Τη στιγμή όμως που αποφεύγει να κάνει διατάσεις, τότε πρακτικά… σαμποτάρει τον εαυτό του. Γιατί; Καταρχήν, δημιουργούνται κίνδυνοι για ενδεχόμενους τραυματισμούς, δεύτερον, από ένα σημείο και μετά θα σταματήσει να βλέπει βελτίωση στο σώμα του και, τρίτον (και κυριότερο), θα πληρώσει τις συνέπειες όταν μεγαλώσει ηλικιακά και θα δυσκολεύεται να κάνει ακόμα και βασικές κινήσεις. Γι' αυτό λοιπόν… διατάσεις. Πάντα.