X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Ταξίδι στην τρέλα της ΑΕΚ

SUPERLEAGUE / ΑΕΚ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / Eurokinissi Sports) EUROKINISSI SPORTS

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου καταγράφει τα αγωνιστικά σφάλματα του Χιμένεθ και των παικτών της ΑΕΚ, όπως και τα εξωαγωνιστικά δρώμενα μεταξύ των υποστηρικτών της που οδηγούν στη διαχρονική παράνοια της ομάδας από αγώνα σε αγώνα.

Όλα πλέον μπορώ να τα καταλάβω, να τα δεχθώ, να τα συγκεντρώσω σε μια σκέψη για να τα αξιολογήσω. Την αποθέωση μετά από μια μεγάλη νίκη και την ισοπέδωση μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα. Τις ήρεμες προσεγγίσεις, τις ακραίες τοποθετήσεις, τη φωνή της λογικής και το απόλυτο του παραλόγου.

Αυτή είναι η ΑΕΚ άλλωστε εδώ και δεκαετίες, όπως τη ζούσα και συνεχίζω να τη ζω. Ακόμα και στα καλά χρόνια της, εκείνα που ως σύνολο απέδιδε μπαλάρα, κατακτούσε συνεχόμενους τίτλους και θαυμαζόταν για το θέαμα που απέδιδε, εισπράττοντας το χειροκρότημα σε όλα τα γήπεδα της ελληνικής επικράτειας, ο αστικός θρύλος της εποχής πρέσβευε ότι ο Μπάγεβιτς κοιμόταν στον πάγκο της ομάδας και ο Ραβούσης τον ξυπνούσε ψιθυρίζοντάς του τις καθοριστικές παρεμβάσεις.

Ο Χιμένεθ φαίνεται ότι δεν έχει κάποιον τόσο οξυδερκή όπως ο Ραβούσης στο πλευρό του. Όταν λοιπόν το ματς στραβώνει επειδή δεν το διάβασε σωστά εξ αρχής ( όπως εν προκειμένω απέναντι στον Πανιώνιο), πάει, πέταξε το πουλάκι. Και είναι μια πραγματικότητα ότι ο Ισπανός έχει άστοχες και εύστοχες αλλαγές. Είναι αληθές ότι δεν είναι το φόρτε του, ότι δεν στοχεύει πάντα σωστά, ή δεν αποφασίζει έγκαιρα.

Όπως επίσης είναι τουλάχιστον αηδία το να λοιδωρείται και να κακοχαρακτηρίζεται εμπαθώς. Ποιος είπε ότι είναι ο καλύτερος όλων; Ποιος ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει καλύτερος για τον πάγκο της ΑΕΚ; Αλλά και ποιος μπορεί να παραγνωρίσει όλα όσα έχει φέρει εις πέρας ως σήμερα με δικές του καθοριστικές αποφάσεις και παρεμβάσεις;

Μπορώ, περισσότερο από κάθε άλλη, να διακρίνω την εξής αδυναμία στον Χιμένεθ. Είναι φορές που τα λόγια του δεν ακολουθούνται από τις ανάλογες πράξεις. Είχε μαλλιάσει η γλώσσα του μετά το παιχνίδι της Τούμπας με το να επισημαίνει στους παίκτες του ό,τι δεν θα είναι εύκολο ματς. Ό, τι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και υψηλός βαθμός συγκέντρωσης. Ό, τι θα πρέπει να υπάρχει πάθος.

Και μετά παρουσιάζει μια ενδεκάδα που είναι ανέφικτο να συνδυάσει όλα τα προαναφερθέντα. Δεν υποτίμησε τον Πανιώνιο στα λόγια, αλλά τον μέτρησε λάθος στα έργα. Όχι μόνο λόγω κακού διαβάσματος, αλλά επειδή πίστεψε ότι με πολλές αλλαγές, για να το πω απλά με εμένα και εσένα στο παιχνίδι βασικούς, θα το κέρδιζε το ματς μόνο και μόνο επειδή έτσι το είχε δει.

Και ναι, εδώ μπορώ να εντοπίσω κάποια μονομανία και έναν ιδιότυπο εγωισμό. Συνδυάζει τα συστατικά επειδή του αρέσουν ή διότι πιστεύει μεμονωμένα σε αυτά, δίχως κάποιες φορές να αντιλαμβάνεται ότι δεν ταιριάζουν μεταξύ τους.

ΟΥΔΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ…

… να ακυρώνει τη δουλειά του, την προσπάθειά του, τη βελτίωση στο να κατακτώνται αποτελέσματα. Η ΑΕΚ έχει αδειάσει από δυνάμεις και ψυχολογία. Είναι μια ομάδα κακοδουλεμένη το καλοκαίρι, η οποία ανέβασε ρυθμούς στην αρχή του χειμώνα και άρχισε να τους σβήνει στην αφετηρία της άνοιξης για να μπορέσει να σταθεί όρθια. Οι δείκτες όλων είναι στα κόκκινα, τρεξίματα δεν υπάρχουν, η φρεσκάδα απουσιάζει.

Φωνάζουν πολλοί γιατί δεν έπαιξε ο Μπακασέτας. Ανάμεσά τους οι περισσότεροι που τον κατέκριναν όταν έπαιρνε ευκαιρίες σε λάθος θέσεις. Πάντοτε αυτοί που δεν αγωνίζονται είναι οι καλύτεροι. Διάβασα από φίλους να ρωτάνε γιατί δεν παίζει ο Μελικιώτης! Ποιος; Ο Μελικιώτης! Αναρωτιέμαι αν είχαν την ίδια απορία μετά το ματς της Τούμπας. Η αν θα την έχουν ξανά αν η ΑΕΚ νικήσει τον Παναθηναϊκό την ερχόμενη Κυριακή.

Η τρέλα στον κόσμο της Ένωσης πάντοτε θα βασιλεύει! Οι παλιοί θα αναπολούν τις ομάδαρες των ‘90ς λέγοντας ότι « αυτοί σήμερα δεν θα περνούσαν ούτε απέξω από τους Θρακομακεδόνες τότε» και οι νεότεροι θα ακυρώνουν τα πάντα από αγώνα σε αγώνα επειδή « είμαι 30 και δεν έχω δει πρωτάθλημα, άραγε θα δω ποτέ;». Κατανοητά όλα πια, αυτή είναι η καθημερινότητά μας. Αρκεί να την αποδεχθούμε και να καταλάβουμε ποιοι είμαστε.

Κλείνοντας θα πω το εξής. Στο άδειο ΟΑΚΑ, σε αυτό τον παγωμένο και αντιποδοσφαιρικό χώρο, όταν ένα παιχνίδι στραβώνει και προπονητής - παίκτες βρίσκονται σε κακή μέρα, ένα απαιτητικό ματς δεν γυρίζει. Η ΑΕΚ ήταν μέχρι και το 2003 μια ομάδα οικογένειας, είχε τη δική της γειτονιά και το σπίτι της. Το οποίο μετατρεπόταν σε ναό, «κολαστήριο», έδρα. Το σημερινό ματς θα το γυρνούσε εκεί. Και πολλά τέτοια θα τα τουμπάρει στο μέλλον. Στο ΟΑΚΑ με κοινό αδιάφορο και όλους εσάς απόντες, ποτέ!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ