X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Αγάπη που 'γινες, δίκοπο μαχαίρι

Η Εθνική έζησε και πέθανε με τον Νικ Καλάθη και τον Κώστα Σλούκα στο τιμόνι. Ενα σουτ να έμπαινε, ίσως τώρα η ιστορία να είχε γραφτεί με επιτυχία. Τουλάχιστον δεν υπάρχει η λέξη αποτυχία δίπλα στην προσπάθεια της ομάδας.

Η αλήθεια είναι ότι η Εθνική είχε την ευκαιρία να κάνει την υπέρβαση στο Eurobasket 2017. Διότι περί υπέρβασης θα μιλούσαμε τώρα, αν δίχως τον Γιάννη Αντετοκούνμπο η Ελλάδα έφτανε στη ζώνη των μεταλλίων. Ο πήχης είχε μπει ψηλά λόγω της πιθανής παρουσίας του 23χρονου σούπερ σταρ, κατέβηκε απότομα στη συνέχεια και παραλίγο να φτάσει στην ολική ανατροπή η ομάδα, δείχνοντας εξαιρετικό πρόσωπο στο Sinan Erdem Dome.

Η γεύση που μας άφησε η Εθνική στο τελευταίο βράδυ της στην Πόλη είναι πικρή. Βρέθηκε κοντά στην πρόκριση , έφτασε να προηγείται με 13 πόντους της Ρωσίας, αλλά δεν άντεξε. Ο Κώστας Μίσσας επέλεξε να πορευτεί με τους παίκτες που ουσιαστικά έκαναν τη διαφορά στα ματς με Πολωνία και Λιθουανία. Αφησε το τιμόνι στον Κώστα Σλούκα τον Νικ Καλάθη. Τους άφησε να... σκάσουν μέσα στο γήπεδο και εν τέλει η ομάδα έμεινε από καύσιμα. Βέβαια ο Καλάθης κόντεψε να το ξαναγυρίσει μόνος του στο τέλος, αλλά όταν τα πάντα κρίθηκαν στο ένα σουτ, δεν βρέθηκε κανείς να το βάλει. Ο Σλούκας και ο Καλάθης έχασαν από ένα τρίποντο που θα έβαζε εκ νέου μπροστά την Εθνική και ο Κβοστόφ - δηλαδή ο χειρότερος σουτέρ της ρωσικής ομάδας - μας έδωσε την χαριστική βολή.

Βέβαια δεν χάθηκε εκεί το ματς, απλά εκεί μπορούσε η Ελλάδα κόντρα στη ροή του αγώνα στο τελευταίο δεκάλεπτο, να πάρει τη νίκη. Δεν τα κατάφερε και επιστρέφει στην Αθήνα δίχως να έχει να κάνει το κάτι παραπάνω. Πάντα σε σχέση με την κατάσταση που δημιουργήθηκε πριν από το Eurobasket 2017, αλλά το κυριότερο μετά την τρίτη συνεχόμενη ήττα στο Ελσίνκι.

Ο Κώστας Μίσσας δεν θέλησε να ρισκάρει, δεν εμπιστεύτηκε σχεδόν καθόλου τον Μάντζαρη και τον Παπαπέτρου, έβαλε λίγο τον Παππά, δεν έδωσε χρόνο στον Αγραβάνη και στον Μπόγρη. Η ταυτόχρονη συμμετοχή των Μάντζαρη, Παππά και Παπαπέτρου στο δεύτερο δεκάλεπτο δεν βοήθησε καθόλου ούτε τους ίδιους, ούτε την Εθνική και ο κόουτς της Εθνικής έζησε (με Πολωνία και Λιθουανία) και πέθανε (κόντρα στη Ρωσία) με πέντε παίκτες. Καλάθης, Σλούκας, Παπανικολάου, Πρίντεζης, Μπουρούσης. Με τη διαφορά ότι ενίοτε οι Παπαγιάννης, Μάντζαρης και Παππάς κυρίως έδιναν ανάσες, ενώ στο τελευταίο μας παιχνίδι, από την συγκεκριμένη πεντάδα έπαιξε λιγότερο χρόνο ο Μπουρούσης με 33 λεπτά συμμετοχής. Ο δε Παπανικολάου έφτασε τα 37...

Φταίει η κούραση για την ήττα; Εννοείται. Οπως φταίνε και οι χαμένες βολές, αλλά και το γεγονός ότι ο Σλούκας δεν έβαλε το μεγάλο σουτ, ενώ ήταν και βιαστικός σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Επιλέγεις έναν δρόμο, χάνεις ή κερδίζεις με το δικό σου τρόπο. Αυτό πίστεψε ο Μίσσας, αυτό έκανε. Η... αγάπη του για συγκεκριμένα παιδιά που ούτως ή άλλως τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο, έγινε δίκοπο μαχαίρι στο τελευταίο δεκάλεπτο. Βέβαια ένα σουτ να είχε μπει στο τελευταίο λεπτό, τώρα ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Δεν το έβαλε ο Σλούκας, δεν το έβαλε και ο Καλάθης. Αλλά ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει. Το φοβερό αυτό δίδυμο μας έφτασε τόσο κοντά στα ημιτελικά, ειδικά ο Καλάθης ήταν εξωπραγματικός απέναντι στη Ρωσία, έχοντας καταφέρει στο πρώτο ημίχρονο να εξουδετερώσει και τον Σβεντ.

Αυτό ήταν, λοιπόν. Η Εθνική δεν πέτυχε την υπέρβαση, δεν έφερε μια επιτυχία στο ελληνικό μπάσκετ. Ομως γυρίζει με τα κεφάλι ψηλά. Εφτασε στους "8", άγγιξε την συμμετοχή στην τετράδα, έκανε περισσότερα ίσως απ' ό,τι περίμεναν οι περισσότεροι όταν έφυγε με προορισμό το Ελσίνκι. Επεσε κάτω, βρήκε τη δύναμη να σηκωθεί και όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν επιστρέφει ως αποτυχημένη, αλλά αξιοπρεπής. Μόνη της ανέβασε τον πήχη μέσα στο τουρνουά, μας έκανε να ονειρευτούμε ακόμα και μετάλλιο όταν έφτασε να προηγείται με 13 πόντους, αλλά δεν τα κατάφερε. Αν είχε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ρόστερ μπορεί να πετύχαινε και περισσότερα, μπορεί όμως και όχι. Με αυτόν όμως στο ρόστερ, η 8αδα θα ήταν αποτυχία. Τώρα κανείς δεν μπορεί να πει κάτι τέτοιο, παρά μόνο μπράβο σε όλους όσοι είπαν "ναι" σε άλλη μια συμμετοχή στην Εθνική και τα έδωσαν όλα για δύο μήνες.

ΥΓ.: Τον Νοέμβρη αρχίζει μια νέα πορεία, με τα προκριματικά του Παγκοσμίου. Κανείς από την 12αδα του Eurobasket 2017 δεν θα μπορεί να βοηθήσει, άρα όλα αρχίζουν από το 0. Με άλλον προπονητή στο πάγκο, με άλλα παιδιά στο ρόστερ. Τουλάχιστον τον Νοέμβρη και τον Φλεβάρη. Οι επόμενες ημέρες, θα καθορίσουν και τις εξελίξεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ