X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Το παιδί δεν έχει καταλάβει που παίζει

BASKET LEAGUE / ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ - ΑΡΗΣ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI) EUROKINISSI SPORTS

Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ δεν έχει αντιληφθεί το βάρος της φανέλας που φοράει, ούτε ποιον προπονητή έχει. Γράφει για τον Αμερικανό του Άρη ο Πάνος Βόγλης.

Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ έχει καταλάβει σε ποια ομάδα αγωνίζεται; Ποια φανέλα φοράει; Ποιον προπονητή έχει; Μάλλον όχι. Γιατί αν είχε καταλάβει δεν θα έκανε όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια. Συγγνώμη για τη λέξη, αλλά εδώ χάνουμε το μέτρο.

Τον Αμερικανό ο Άρη έπρεπε να τον είχε διώξει με τις κλωτσιές από εκείνο το βράδυ που τον είδαμε (προφανώς σε ευθυμία) να τραγουδάει πάνω στην πίστα δίπλα στον Μάρκο Σεφερλή και τον Νίκο Κουρκούλη.

Όχι τώρα που προφανώς θα το κάνει, επειδή κινήθηκε απειλητικά προς τους οπαδούς του Άρη, οι οποίοι φαντάζομαι δεν του έλεγαν κοπλιμέντα. Και πάλι δεν έχει δίκιο, αλλά εδώ υπάρχει η ένταση της στιγμής, οι σφυγμοί στο φουλ, όλα μπορούμε να τα συζητήσουμε. Βρε και πάλι εις βάρος του θα βγει το συμπέρασμα, αλλά πάμε παρακάτω.

Στα μπουζούκια όμως τι έγινε; Και φυσικά δε λέω να μην πήγαινε, αν και δεν ξέρω τι εσωτερικούς κανονισμούς έχει ο Άρης. Μπορεί να είχε ρεπό την επόμενη ημέρα, δεν ξέρω.

Άντε και πας. Πρέπει να σηκωθείς στην πίστα, να πάρεις μικρόφωνο και να πεις τις...επιτυχίες σου παρέα με τον (κάθε) Σεφερλή; Αλήθεια; Γιατί; Είχε κερδίσει κάποιο τρόπαιο ο Άρης και δεν το θυμάμαι; Διότι φίλοι μου, όσο και αν θέλουν κάποιοι να χάνουμε το μέτρο, μεσούσης της περιόδου, παίκτης τόσο μεγάλης ομάδας δικαιούται να βγει και να το κάψει, μόνο μετά από ένα επίτευγμα, έναν νικηφόρο τελικό.

Αλλιώς, αν αντιλαμβάνεσαι που παίζεις, βγαίνεις, περνάς όσο καλά θες, διακριτικά και γυρίζεις σπίτι σου να ξεκουραστείς, σε μία λογική ώρα. Σόρρυ, αλλά αυτό δε χρειάζεται να υπάρχει εσωτερικός κανονισμός να το επιβάλει. Το επιβάλεις εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου, από αυτοσεβασμό. Τελεία.

Εκτός αν είσαι ασόβαρος. Δεν τον ξέρω τον αθλητή Πέτγουεϊ και δε μπορώ να εκφράσω άποψη. Όμως παραξενεύτηκα που δεν τον τελείωσαν τότε από την ομάδα. Ειδικά με προπονητή αυτόν τον μύθο του σπορ στη χώρα μας, περίμενα αυστηρή αντιμετώπιση. Εις μάτην. Ε, μετά ο παίκτης που δεν έχει από μόνος του φραγμούς, θα πλακωθεί με τον οπαδό, με τον ταξιτζή, με κάποιον θαμώνα στα μπουζούκια επίσης, αν νιώσει πως τον θίγουν.

Και αυτός παίζει στον Άρη; Στον Άρη, που έκανε το μπάσκετ εθνικό σπορ στα μέρη μας και έχει για προπονητή τον Γιαννάκη, ο οποίος χθες (2/12) τον κάλυψε, σήμερα πρέπει να του εξηγήσει γιατί θα αποτελέσει παρελθόν για το σύλλογο. Οτιδήποτε άλλο είναι φάουλ στην ιστορία του κλαμπ.

ΥΓ. Για να καταλάβετε πως πρώτοι εμείς κρατάμε τη χώρα πίσω σε εξέλιξη, τα σχόλια για τα τραγούδια του Πέτγουεϊ, πάνω στην πίστα, ήταν του τύπου “Πιο Έλληνας και από εμάς”, “Απολαύστε τον”, “Σόου Πέτγουει” κτλ. Από ΜΜΕ και φιλάθλους.

ΥΓ 2. Ο Γιαννάκης είπε πως είναι καλό παιδί. Μπορεί. Και καλή φωνή έχει. Και λοιπόν; Καλό παιδί, Καλό Πάσχα, που λέει και ένας φίλος.

Photo Credits: Eurokinissi

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ