Κεντέρης ο βοηθός

Τα γκολ του Σολάρι έχουν κρατήσει ζωντανή τη Σκοντα ή ο Ηλίας Σπάθας; Η Παναγία έσωσε τον Πλατανιά ή ο ανοιχτομάτης βοηθός Γιουργιώτης; Οι μεγάλες νίκες στη Νέα Σμύρνη κράτησαν στη Σούπερλιγκ τον Πανιήνιο ή ο Αμπάρκιολης; Τα διπλά στο δεύτερο γύρο έσωσαν τη Βέροια ή το σημαιάκι του βοηθού Ακριβού την Κυριακή με τον Αστέρα; Η έδρα κράτησε τον Λεβαδειακό στην κατηγορία ή ο Κάμπαξης;

Να το πούμε διαφορετικά; Ήταν ο Απόλλωνας η δεύτερη χειρότερη ομάδα μετά τον Άρη που έπρεπε να υποβιβαστεί στη Β' Εθνική ή τον έβαλαν όλοι στη μέση και τον έριξαν;

Κατ' αρχήν να πούμε ότι όσοι έμειναν στην κατηγορία έχουν κάτι να επικαλεσθούν:

• Ο Πλατανιάς το παλικαρίσιο διπλό στην Ξάνθη
• Ο Πανιώνιος ότι μέσα στη Νέα Σμύρνη κέρδισε ΠΑΟΚ, Ατρόμητο, Παναθηναϊκό, Αστέρα Τρίπολης (την τετράδα των πλέι-ολφς) με συνολική διαφορά τερμάτων 10-1! Κι επειδή αυτές οι τέσσερις νίκες δεν έφταναν έκανε το διπλό στη Ριζούπολη.
• Η Βέροια στο δεύτερο γύρο δεν έχασε στο Βικελίδης και στο Αγρίνιο και κέρδισε τον ΟΦΗ, τα Γιάννενα και την Καλλονή.
• Ο Λεβαδειακός ήταν η τρίτη ομάδα σε εντός έδρας νίκες (13) μετά τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό
• Τη σωτηρία της Καλλονής που έπαιξε 34 εκτός έδρας παιχνίδια, κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.

Από κει και πέρα αρχίζει η κουβέντα για τη διαιτησία. Μια κουβέντα που έτσι κι αν ανοίξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο ανατρέχει στον Τρωικό πόλεμο και δεν τελειώνει ποτέ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον οποιονδήποτε να βάλει σε μια ζυγαριά όλα τα σφυρίγματα (υπέρ και κατά) κάθε ομάδας και να βγάλει αποτέλεσμα.: για το αν ευνοήθηκε ή αδικήθηκε και κατά πόσο. Κάτι θα ξεχάσεις, κάτι δεν θα μετρήσεις σωστά. Οι εντυπώσεις που μένουν είναι κατά κανόνα οι τελευταίες. Όπως κι αυτές που κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος ήταν υπέρ του δέοντως ξεφωνημένες:

• Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια θα ήταν η εξέλιξη στο ματς της Ξάνθης, αν ο Σπάθας δεν ανακάλυπτε πέναλτι και αποβολή του Κουτρουμπή στο 16ο λεπτό.
• Στις καθυστερήσεις στη Βέροια ο Βάλντο ανατρέπεται μέσα στην περιοχή των γηπεδούχων. Ο βοηθός Ακριβός, όμως, είχε προλάβει να τον υποδείξει σε θέση οφ-σάιντ, ενώ καλύπτεται. Αν είχε δοθεί πέναλτι όπως έπρεπε, ο Απόλλωνας-Βέροια ίσως θα έπαιζαν μπαράζ.
• Η μεγαλύτερη νίκη του Πανιωνίου έγινε στη Ριζούπολη, αλλά με πέναλτι που είδε μόνο ο διαιτητής Αμπάρκιολης.
• Οι 38 βαθμοί ήταν αρκετοί στον Πλατανιά για να σωθεί, αλλά οι δύο απ' αυτούς είναι μουσαντένιοι. Το 2-1 με τον Άρη και το δεύτερο γκολ να το βλέπει μόνο ο βοηθός Γουργιώτης, που έτρεξε σαν τον Κεντέρη στη σέντρα και ουδείς άλλος.
• Ο Λεβαδειακός μπορεί να τους κέρδισε σχεδόν όλους στα εντός έδρας παιχνίδια του, αλλά το 0-1 από τον Παναιτωλικό το γύρισε μόνο του στις καθυστερήσεις ο Κάμπαξης.

Αυτά όπως είπαμε είναι τα χοντρά. Σίγουρα υπάρχουν αρκετά άλλα. Στη σούμα, όμως, όταν γίνεται λογαριασμός κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο Απόλλωνας στα δικά του παιχνίδια είναι στο συν. Κάποια σφυρίγματα και αυτός τα πήρε. Τα εις βάρος του, όμως, ήταν περισσότερα. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να πεις ότι πήρε από τη σφυρίχτρα, ένα παιχνίδια όπως είχε συμβεί με όλους τους άλλους.

Αγωνιστικά ο Απόλλωνας πλήρωσε το λάθος με τον Μπάμπη Τεννέ. Έχασε και χρόνο και βαθμούς. Με τον Λόρι Σάντσεθ άλλαξε πρόσωπο και φυσιογνωμία. Πάλεψε, έγινε μια εγγλέζικη ομάδα που έτρωγε το γήπεδο, αλλά όπως αποδείχτηκε ήταν αργά.

Αν πεις ότι ο Απόλλωνας άξιζε να μείνει στην κατηγορία θα πρέπει ταυτόχρονα να πεις ότι έπρεπε να υποβιβαστεί η τάδε ή η δείνα ομάδα. Δεν είναι εύκολο. Μπορείς να πεις, όμως, ότι αν οι διαιτητές και οι βοηθοί στις περιπτώσεις που προαναφέραμε αποφάσιζαν σωστά, κάποια άλλη ομάδα θα είχε συνοδεύσει τον Άρη στη Β' Εθνική. Ο Απόλλωνας όχι. Μια σωστή απόφαση στις παραπάνω περιπτώσεις ίσως ήταν αρκετή για να μην υποβιβαστεί ο Απόλλωνας. Οι 36 βαθμοί που έκανε ο Απόλλωνας ήταν κανονικοί (και δεν είναι δικιά του ευθύνη, τα πέναλτι που ζητάει ο Παναθηναϊκός στο μεταξύ τους 0-0 της Ριζούπολης. Ένας βαθμός που στο φινάλε ήταν άχρηστος).

Συνεχίζουμε σήμερα με Στράτο Παγιουμτζή και τη "κουβέντα με το χάρο". Ζωντανή ηχογράφηση του Πητ Κουτρουμπούση στο μαγαζί του Βρανά στο Αιγάλεω το 1961. Με τα μέσα της εποχής. Μια φωνή του Στρα΄του κι ένα μπουζούκι του Μάρκου. Τίποτα άλλο.