Ζιντσένκο: "Μισώ όσους εισέβαλαν στην Ουκρανία, άνθρωποι λιμοκτονούν και πεθαίνουν"

Δεν λέει να μπει μία οριστική τελεία στον πόλεμο στην Ουκρανία, με τις δυνάμεις του ουκρανικού λαού να συνεχίζουν να μάχονται κόντρα στους Ρώσους το τελευταίο δίμηνο.

Ο αριθμός των νεκρών ολοένα και αυξάνεται μετά από τις σφοδρές συγκρούσεις, με τον πόλεμο να συνεχίζεται και να αφήνει πίσω του εκατοντάδες άψυχα σώματα καθημερινά.

Ο Ολεκσάντρ Ζιντσένκο βλέπει τη χώρα του να καταστρέφεται και εκατοντάδες συμπολίτες του να χάνουν τη ζωή τους καθημερινά. Θεατής σε αυτή τη μαύρη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας αδυνατεί να μένει αμέτοχος και σε κάθε αφορμή που του δίνεται καταδικάζει τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία

Μιλώντας στον Guardian ανέφερε: "Δεν μπορώ να ζήσω έξω από αυτήν την κατάσταση. Το να προσπαθώ να παρακολουθώ τα πάντα έχει γίνει η ζωή μου τώρα. Το πρώτο πράγμα που κάνω κάθε μέρα είναι να πιάνω το κινητό μου, το οποίο μένει συνεχώς στο χέρι μου.

Έχουν περάσει περισσότερες από επτά εβδομάδες τώρα και βλέπετε μερικούς ανθρώπους να ξεχνούν, να προσαρμόζονται σε αυτή τη βαρβαρότητα που συμβαίνει στη χώρα μου. Όχι, όχι, όχι. Οι άνθρωποι λιμοκτονούν, πεθαίνουν, πτώματα ανακαλύπτονται, οπότε πώς μπορεί κανείς να χαλαρώσει;

Τώρα είναι που πρέπει να μιλήσεις ακόμα περισσότερο. Μισώ τους ανθρώπους που εισέβαλαν στη χώρα μας ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα. Δεν θα σταματήσω να μιλάω για αυτό, γιατί όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει την αλήθεια.

Ούτε οι Ρώσοι στρατιώτες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ήρθαν. Για τι παλεύουν; Για ποιον; Γιατί να προσπαθήσεις να πολεμήσεις έναν άντρα που κρύβεται σε ένα καταφύγιο για σχεδόν δύο μήνες; Αυτοί οι άνθρωποι, και δεν μπορώ καν να τους αποκαλώ ανθρώπους επειδή δεν υπάρχουν λόγια για αυτούς, δεν έχουν ιδέα ποιος είναι ο σκοπός τους".

Τους μισώ τόσο πολύ για όλα όσα έχουν κάνει στον ουκρανικό λαό και την Ουκρανία. Και μισώ τους ανθρώπους στη Ρωσία που προσπαθούν να πείσουν άλλους ότι αυτό είναι προπαγάνδα. Είναι ντροπιαστικό. Πώς μπορούν να το πουν αυτό; Οι άνθρωποι μού στέλνουν τις πραγματικές εικόνες, τα πραγματικά γεγονότα. Τα σώματα των νεκρών αμάχων μας βρίσκονταν στο έδαφος για δύο εβδομάδες. Πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για αυτό.

Δεν νομίζω ότι σκέφτεται κανείς τώρα το ουκρανικό ποδόσφαιρο. Το μυαλό τους είναι μόνο στις οικογένειές τους και πώς να κάνουν τα πράγματα καλύτερα. Αλλά όταν κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο, και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα τον κερδίσουμε, θα δημιουργήσουμε κάτι ξεχωριστό. Είμαι σίγουρος".