X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Μαρντίνι: "Δεν πίστευα ότι θα βρεθώ στο Ρίο"

Το Σάββατο η Γιούσρα Μαρντίνι θα «πέσει» στους προκριματικούς των 100μ. πεταλούδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ακριβώς ένα χρόνο πριν, κολυμπούσε για τη ζωή της μέχρι να καταφέρει να φτάσει στα παράλια της Λέσβου.

Η 18χρονη από τη Συρία που αγωνίζεται στο Ρίο υπό τη σημαία των Προσφύγων (ROA) ήταν ανάμεσα στους 18 που έζησαν τον εφιάλτη όταν σταμάτησε να λειτουργεί η μηχανή και η βάρκα άρχισε να «μπάζει νερά» τον Αύγουστο του 2015, όταν προσπαθούσαν να περάσουν από την Τουρκία στην Ελλάδα.

Επεσε στη θάλασσα μαζί με άλλους δύο πρόσφυγες και τράβηξαν τη βάρκα μέχρι τη στεριά, για τρεις ώρες κολυμπώντας παρέα με τον θάνατο.

«Οταν κολυμπούσα για να σώσω τη ζωή μου ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρισκόμουν εδώ» λέει η Μαρντίνι από το Ολυμπιακό Χωριό του Ρίο, λίγα 24ωρα πριν τον αγώνα της. Στη Συρία υπήρξε πρωταθλήτρια με συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2012, αν και ήταν μόλις 14 ετών. Λίγα χρόνια μετά ο εμφύλιος πόλεμος διέλυσε τα πάντα στο διάβα του, ανάμεσά τους και το σπίτι της οικογένειάς της. Κατάφερε όμως μαζί με τους γονείς και την αδελφή της να περάσουν στην Ελλάδα και αργότερα στη Γερμανία όπου συναντήθηκε ξανά με τη μεγάλη της αγάπη: την κολύμβηση.

«Πριν επιβιβαστούμε στη βάρκα, μας έλεγαν ότι θα πεθάνουμε. Ετσι, το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν ανεβαίνεις εκεί, είναι ο θάνατος. Τώρα όμως προπονούμαστε πολύ σκληρά και το μόνο που σκέφτομαι είναι να κάνω υπερήφανους τους γονείς μου» είπε η Μαρντίνι που έχει τρία όνειρα: «Να ανοίξουν τα σύνορα για τους πρόσφυγες, να πάρω ένα Ολυμπιακό μετάλλιο και να επικρατήσει ειρήνη στην πατρίδα μου».

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ