Μήνυση κατά του NCAA
Ο Τζέφρι Κέσλερ κατέθεσε μήνυση κατά του NCAA και της αντίστοιχης αρχής στο football, υποστηρίζοντας πως πρέπει να δίνουν μέρος των δισεκατομμυρίων δολαρίων που "βγάζουν" από τους παίκτες.
Είναι πολλά τα χρόνια που διενεργείται το debate "αν πρέπει να πληρώνονται οι παίκτες των κολεγίων ή όχι". Αλλά πέραν τούτου (του debate), ουδέν. Τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα 17/3, οπότε ο δικηγόρος Τζέφρι Κέσλερ, κατέθεσε μήνυση εναντίον του NCAA, για "μονοπώλιο".
Ο Αμερικανός δικηγόρος που εξειδικεύεται στα εργασιακά ζητήματα και εκπροσωπεί ουκ ολίγους αθλητές μπάσκετ και football πανεπιστημίων, αναφέρει στη μήνυση πως το NCAA δρα παρανόμως όταν ισοφαρίζει την αποζημίωση κάθε αθλητή με το ποσό της αθλητικής υποτροφίας.
" Ο κύριος στόχος είναι να καταργήσουμε τους περιορισμούς που αποτρέπουν τους αθλητές της Division 1 στο μπάσκετ και της αντίστοιχης κατηγορίας στο football να αποζημιωθούν δίκαια για τα δισεκατομμύρια των δολαρίων που έχουν τα πρωταθλήματα, ως έσοδα", διευκρίνισε ο Κέσλερ στο ESPN.com, για να προσθέσει "σε καμία άλλη επιχείρηση -και τα κολεγιακά σπορ είναι επιχειρήσεις- δεν θα γινόταν ποτέ οι άνθρωποι που παρέχουν τις υπηρεσίες, να δουλεύουν δωρεάν".
Επί της ουσίας, αυτό που ζητά είναι να μην εκλαμβάνεται και λειτουργεί πια το NCAA και η αντίστοιχη αρχή του football, ως ερασιτεχνικές. " Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι να αλλάξουμε το σύστημα. Αυτός είναι ο κύριος στόχος μας. Θέλουμε να υπάρχει αγορά".
Όταν τον ενημέρωσαν πως η άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι αν πληρωθούν οι αθλητές, θα χαθεί η εκπαιδευτική αποστολή των κολεγίων και θα ισοσκελιστεί με την εμπορική επιτυχία των κολεγιακών σπορ, ρώτησε "ν οιάζονται οι φαν για το αν οι κόουτς αυτών των ομάδων "βγάζουν" εκατομμύρια δολάρια; Για το αν αυτά τα προγράμματα έχουν έσοδα δισεκατομμυρίων δολαρίων;" πριν καταλήξει στο " δεν πιστεύω πως θα ενοχληθούν, αν οι αθλητές πάρουν αυτά που δικαιούνται".
Η μήνυση κατατέθηκε σε ευρύτερο πεδίο εφαρμογής και επ ουδενί γίνεται λόγος για συγκεκριμένα έσοδα. Τουναντίον, ζητά να συμπεριφέρονται στους αθλητές όπως σε άλλους φοιτητές που δεν υπόκεινται σε εκπαιδευτικές ή οικονομικές "αποζημιώσεις", έπειτα από συμφωνίες με τα πανεπιστήμια (έθεσε ως παράδειγμα αυτούς που παίρνουν επιστημονικές κατευθύνσεις).