Η κορυφαία πεντάδα του Ολυμπιακού

Στην ψηφοφορία καταμετρήθηκαν συνολικά 992 ψήφοι, από τους οποίους οι 925 ήταν έγκυροι, αυτό δηλαδή που ζητούσαμε (πεντάδα από όλο το φάσμα της ιστορίας μιας συγκεκριμένης ομάδας). Για τον Ολυμπιακό ψήφισαν 263 επισκέπτες του Sport24.gr. Και ανέδειξαν την παρακάτω ως καλύτερη πεντάδα στην ιστορία της ομάδας.

Ντέιβιντ Ρίβερς
Ψήφοι: 213

Και μόνο ότι επελέγη στα ντραφτ από τους Λέικερς την εποχή του show time, κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80, ήταν αρκετό για να του προσδώσει λίγη από τη λάμψη τους. Κι ευτυχώς που δεν έπιασε σε αυτούς, διότι διαφορετικά δεν θα τον ανακάλυπτε ο Γιάννης Ιωαννίδης και δεν θα τον έφερνε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1995.

Βέβαια η αλήθεια είναι πως ο Ρίβερς προερχόταν από μια σπουδαία διετία στην Αντίμπ, που τότε ήταν από τις πρωταγωνίστριες του γαλλικού πρωταθλήματος. Εκεί έκανε αισθητή την παρουσία του παίζοντας και στην Ευρωλίγκα, τον εντόπισε ο "ξανθός" και τον έφερε. Δεν ήταν όμως τυχερός ο Ιωαννίδης. Διότι τα πολύ καλά ο Ρίβερς τα φυλούσε για τη δεύτερη χρονιά του στον Ολυμπιακό. Τότε που προπονητής είχε αναλάβει ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αντικαθιστώντας τον "ξανθό".

Την περίοδο 1996-97 ο Ντέιβιντ Ρίβερς κουβάλησε στις πλάτες του τους "ερυθρόλευκους" και κέρδισε περίοπτη θέση στις καρδιές των φίλων του, όπως φαίνεται και από το αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας. Ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο ένα και μοναδικό triple crown που έχει πετύχει ο Ολυμπιακός ως σήμερα, ενώ δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξει κανείς πως κέρδισε σχεδόν μόνος του την κούπα της Ευρωλίγκας στο φάιναλ φορ της Ρώμης. Με 28 και 26 πόντους εναντίον της Ολίμπια Λ. στον ημιτελικό και της Μπαρτσελόνα στον τελικό αντίστοιχα, ο Ρίβερς ήταν ο αδιαμφισβήτητος MVP.

Με τα τρία τρόπαια στις αποσκευές του ο Αμερικανός έφυγε το καλοκαίρι του 1997 για άλλες πολιτείες. Επέστρεψε στον Ολυμπιακό για μια τελευταία παράσταση τη σεζόν 2000-01, αλλά τα χρόνια είχαν ήδη βαρύνει σημαντικά πάνω στους ώμους του. Η απόδοσή του δεν ήταν η αναμενόμενη, αλλά κανείς "ερυθρόλευκος" δεν του κράτησε κακία. Διότι κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το μαγικό 1997 με τον Ρίβερς πρωταγωνιστή...

Έντι Τζόνσον
Ψήφοι: 181

Μια χρονιά ήταν αρκετή στον Έντι Τζόνσον ώστε να κλέψει τις καρδιές των φίλων του Ολυμπιακού και να γίνει παντοτινό ίνδαλμά τους. Πώς; Με το θρυλικό του σουτ. Με το "δολοφονικό" δεξί του χέρι, από τα πιο αποτελεσματικά που εμφανίστηκαν ποτέ στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Αυτή άλλωστε ήταν η φήμη που τον συνόδευε το καλοκαίρι του 1994, όταν ήρθε στην Ελλάδα για να φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα. Του σουτέρ. Με αυτό το σουτ έβγαζε το ψωμί του στο ΝΒΑ από το 1981, όταν έπαιξε για πρώτη φορά σε αυτό. Με αυτό το σουτ αναδείχθηκε καλύτερος έκτος παίκτης το 1989 παίζοντας στους Φίνιξ Σανς. Με αυτό το σουτ συνέχισε να βρίσκει δουλειά στο ΝΒΑ και αφότου έφυγε από τον Ολυμπιακό και παίζοντας μέχρι τα βαθιά αθλητικά γεράματά του (σταμάτησε σε ηλικία 40 ετών το 1999).

Με αυτό το σουτ οδήγησε τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1995 και στον τελικό του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας στη Σαραγόσα. "Θύμα" του και στις δύο περιπτώσεις ο αιώνιος αντίπαλος Παναθηναϊκός. Τόσο στον πέμπτο τελικό-θρίλερ των πλέι οφ, που έληξε με 45-44, όσο και στον ημιτελικό του φάιναλ φορ. Τότε που με δικά του συνεχόμενα τρίποντα στο τελευταίο δίλεπτο έριξε στο καναβάτσο τους "πράσινους" χαρίζοντας την υπέρτατη ηδονή στους φίλους του Ολυμπιακού. Που ακόμα τον λατρεύουν.



Ζάρκο Πάσπαλι
Ψήφοι: 118

Το όνομα του Ζάρκο Πάσπαλι συνδέθηκε με την αναγέννηση του Ολυμπιακού από τις στάχτες του και την επάνοδό του στην κορυφή. Ήρθε στην Ελλάδα προερχόμενος από ένα σύντομο και αποτυχημένο πέρασμα από τους Σαν Αντόνιο Σπερς, αλλά με τις μετοχές του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ να έχουν ιδιαίτερα υψηλή τιμή, το καλοκαίρι του 1991. Ήταν η πρώτη μεγάλη μεταγραφή του Σωκράτη Κόκκαλη, που μόλις είχε αναλάβει τις τύχες της ομάδας μπάσκετ και τις είχε εμπιστευθεί στον Γιάννη Ιωαννίδη.

Την πρώτη χρονιά οδήγησε μόνος του τον Ολυμπιακό στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος (έχασε στον τελικό από τον μεγάλο ΠΑΟΚ), ενώ από την επόμενη σεζόν, οπότε η ομάδα ενισχύθηκε περαιτέρω, πρωταγωνίστησε στην επιστροφή του στην κορυφή. Κέρδισε το πρωτάθλημα το 1993 και το νταμπλ το 1994 και το μόνο που δεν κατάφερε να κάνει ήταν να σηκώσει μια ευρωπαϊκή κούπα. Κι ήταν εν πολλοίς ο ίδιος υπεύθυνος για το ότι δεν τα κατάφερε.

Το 1993 πάτησε τη γραμμή στο Λιμόζ και στέρησε από τον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να αγωνιστεί στο φάιναλ φορ του ΣΕΦ, ενώ την επόμενη χρονιά στο Τελ Αβίβ έζησε το απόλυτο δράμα. Ήταν ο κορυφαίος του αγώνα στο πρώτο ημίχρονο του τελικού με την Μπανταλόνα, ψηφίστηκε μάλιστα και MVP του φάιναλ φορ, καθώς η ψηφοφορία έγινε στο ημίχρονο, όμως στο δεύτερο ημίχρονο έπαθε καθίζηση. Και στο τέλος έχασε τις δύο πιο κρίσιμες βολές αφήνοντας τον Κόρνι Τόμπσον να γράψει τον επίλογο αυτής της τραγωδίας.

Παρ' όλα αυτά ο Ζάρκο κέρδισε περίοπτη θέση στις καρδιές των φίλων του Ολυμπιακού. Οι οποίοι, όπως φαίνεται και από αυτή την ψηφοφορία, του συγχώρησαν και τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1994. Μια μεταγραφή που τότε τους είχε στενοχωρήσει πολύ, όμως ο χρόνος αποδείχθηκε ξανά ο καλύτερος γιατρός...

Λίνας Κλέιζα
Ψήφοι: 103

Έχοντας φορέσει μόνο για ένα χρόνο τη φανέλα του Ολυμπιακού δίχως μάλιστα να κατακτήσει κάποιο... σοβαρό τρόπαιο (μόνο το Κύπελλο Ελλάδας πήρε, ενώ συμμετείχε και στους τελικούς της Ευρωλίγκας και των πλέι οφ της Α1, τους οποίους οι "ερυθρόλευκοι" έχασαν αμφότερους), ο Λίνας Κλέιζα μάλλον απροσδόκητα παίρνει θέση σε αυτή τη σούπερ πεντάδα.

Με λίγη... ψυχανάλυση, όμως, μπορεί κανείς να δώσει εξήγηση. Διότι εκτός από πολύ καλός καλαθοσφαιριστής (πράγμα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, άλλωστε οι 17 πόντοι που σημείωνε κατά μέσο όρο πέρυσι και το βραβείο του πρώτου σκόρερ της Ευρωλίγκας που κέρδισε, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές) και ιδιαίτερα χρήσιμος για την ομάδα, είναι κι ένας παίκτης που εύκολα κερδίζει την εξέδρα. Και ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση του ολυμπιακού οπαδού. Γιατί είναι θεαματικός, δυναμικός, κάνει λίγο... του κεφαλιού του, είναι και τσαμπουκάς ενίοτε, σε κάθε περίπτωση ωστόσο δεν περνά απαρατήρητος. Και ο κόσμος έχει πολλούς λόγους για να τον αγαπά.

Παναγιώτης Φασούλας
Ψήφοι: 103

Ανδρώθηκε μπασκετικά και καταξιώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους σέντερ της εποχής στον ΠΑΟΚ, όμως στον Ολυμπιακό κέρδισε τους πολλούς τίτλους. Κι ήταν ταυτόχρονα ένας από τους καταλύτες που μετέτρεψαν τους "ερυθρόλευκους" σε κυρίαρχο του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Η κάθοδός του στον Πειραιά το καλοκαίρι του 1993 μετά από μια σπουδαία 12ετία στον ΠΑΟΚ, έκανε τον Ολυμπιακό πανίσχυρο προσφέροντάς του ένα βασικό σημείο αναφοράς κάτω από τα καλάθια. Ως το 1999, οπότε ολοκλήρωσε τη λαμπρή καριέρα του, η θρυλική "αράχνη" του ελληνικού μπάσκετ κέρδισε μία κούπα Ευρωλίγκας (το 1997 στη Ρώμη) παίζοντας σε τρία ακόμα φάιναλ φορ και τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδας.

Κυρίως, όμως, κέρδισε την αγάπη και το σεβασμό των φίλων του Ολυμπιακού, που αποτέλεσε ένα καλό εφαλτήριο για την πολιτική καριέρα που πραγματοποιεί και τον έβαλε πρώτα στο ελληνικό Κοινοβούλιο ως βουλευτή και μετά στον Δήμο Πειραιά ως δήμαρχο.

Έλαβαν επίσης...

Και στην περίπτωση του Ολυμπιακού οι σπουδαίοι παίκτες που έχουν φορέσει κατά καιρούς τη φανέλα του είναι πολλοί και δεν μπορούσαν να χωρέσουν όλοι σε μία πεντάδα. Έμειναν πολλοί απ' έξω και αν κοιτάξει κανείς τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, μπορεί να κάνει ορισμένες διαπιστώσεις:

α) Ο Βασίλης Σπανούλης, αν και δεν έχει φορέσει ακόμα τη φανέλα του Ολυμπιακού, έλαβε 12 ψήφους! Περισσότερες από αυτές που πήρε ο Στιβ Γιατζόγλου, ένας παίκτης-θρύλος για τον "Θρύλο", αλλά σε μια άλλη εποχή. Μακρινή και ξεχασμένη ενδεχομένως. Ισχύει, όμως και σε αυτή την περίπτωση πως όσο περνούν τα χρόνια, οι μύθοι ξεθωριάζουν. Ειδικά όταν δεν υπάρχει εικόνα από τα κατορθώματα των ηρώων εκείνων των εποχών. β) Οι τίτλοι αποτελούν αποφασιστικό κριτήριο για την δημοφιλία των παικτών. Με εξαίρεση τον Κλέιζα, όλοι οι άλλοι παίκτες της πεντάδας έχουν κερδίσει πρωταθλήματα και το ευρωπαϊκό με τον Ολυμπιακό. Κι έχουν μείνει έξω παίκτες όπως ο Παπαλουκάς, που έχει τεράστια κλάση, αλλά τίτλους δεν έχει κερδίσει. γ) Αρκετούς ψήφους σε σχέση με την υστεροφημία τους πήραν οι δύο Λιθουανοί, Καρνισόβας και Μασιγιάουσκας.

Τους υπόλοιπους ψήφους έλαβαν οι:

Γκαρντ

Τόμιτς 62

Σιγάλας 55

Παπαλουκάς 46

Φορντ 43

Τεόντοσιτς 33

Σπανούλης 12

Γιατζόγλου 11

Μασιγιάουσκας 7

Γκριρ 3

Μελίνι 2

Έβανς 2

Λ. Μίντλετον 1

Πέρι 1

Μπλου Έντουαρντς 1

Φόργουορντ

Τάρπλεϊ 81

Μπέρι 25

Τσίλντρες 13

Καρνισόβας 7

Καμπούρης 3

Δ. Παπανικολάου 2

Κέσελι 2

Νίλσεν 2

Γουντς 2

Βολκόφ 2

Βασιλόπουλος 2

Κόμαζετς 1

Ντε Μιγκέλ 1

Σκάρι 1

Βούκσεβιτς 1

Σεϊμπούτις 1

Βολκοβίσκι 1

Ομπέρτο 1

Σέντερ

Τάρλατς 94

Μπουρούσης 40

Ράτζα 33

Καστρινάκης 5

Σχορτσανίτης 5

Παπαδάκος 1

Γλυνιαδάκης 1

Ζεβροσένκο 1