Το δύσκολο με τον Κώστα Κατσουράνη, δεν είναι να τον πείσεις να μιλήσει. Εντάξει, είναι και αυτό, γιατί συνήθως βαριέται, αν δεν έχει να πει κάτι. Όμως, το πραγματικά δύσκολο είναι να τον κάνεις να καταλάβει πως δεν θα είναι η "μία από τα ίδια συνέντευξη, που τα έχω πει ξανά και ξανά". Εκεί δεν ζορίστηκα πολύ.

"Θα κάθεσαι σε καναπέ, σαν εξομολόγηση, πες ότι έχεις πάει σε ψυχολόγο ρε παιδί μου και του λες για τα παιδικά σου χρόνια στο χωριό, για τη γυναίκα σου, απωθημένα, φίλους, λάθη και ότι σου έρθει και μας έρθει εκείνη τη στιγμή". Αυτό ήταν. "Μέσα", μου λέει και ορίσαμε ραντεβού ένα πρωί στο House Twenty Four.

Ο Κατσουράνης για κάποιο λόγο (θα φταίει και αυτός, δε μπορεί) θεωρείται ράθυμος, ασυνεπής, όχι ακριβώς επαγγελματίας στα εκτός γηπέδων ραντεβού του. Εκείνη τη μέρα ήρθε πριν την ώρα του, πήρε τον καφέ του και είδε όλο το σπίτι, μέχρι να νιώσει άνετα και να καθίσουμε για τη συνέντευξη.

Το τηλέφωνο του χτυπούσε συνεχώς. Μάνατζερ, προπονητές, φίλοι, η γυναίκα του. Μέχρι και ένας δημοσιογράφος από το εξωτερικό τον κάλεσε (νομίζω Αγγλία) και τον ρωτούσε κάτι για τον Μαυροπάνο ή κάτι τέτοιο, δεν είμαι σίγουρος.

"Έτσι είσαι κάθε μέρα;", τον ρώτησα, περιμένοντας την προφανή απάντηση, το ναι δηλαδή. "Όχι ρε, σήμερα κάτι έγινε. Άσε που όταν παίρνω τον γιο μου από το σχολείο, δε θέλω να με ενοχλεί κανείς. Και σήμερα μεγάλη η χάρη σου, που δεν θα πάω να τον πάρω εγώ". Δε γέλασε. Μήνυμα ελήφθη και ξεκίνησε να γράφει ο εικονολήπτης, ο Γιάννης.

"Οι εικόνες από τα παιδικά μου χρόνια είναι ωραίες. Αγαπημένη εικόνα από το χωριό μου που λέγεται Χαραυγή, Χαντζούρι, έτσι το ξέρουν από την Τουρκοκρατία, ο παππούς και η γιαγιά μου που μου έκαναν όλα τα χατήρια. Η γιαγιά σηκωνόταν από τις 4πμ για να ζυμώσει ψωμί στη σκάφη και μας έδινε τρόφιμα αγνά από το χωριό, φέτα, ντομάτα. Μέσα στη μέρα πρέπει να έτρωγα περίπου 8 φέτες τέτοιες...".

Μου είπε μετά πως δεν τον είχαν ρωτήσει ξανά για παιδικά χρόνια και φίλους καρδιάς από τα μέρη του. "Στο δημοτικό κολλητός μου ήταν ο Χρήστος Μητρογιώργος. Ο «Κινέζος» όπως τον λέγαμε γιατί είχε σχιστά μάτια".

Μου είπε και άλλα 2-3 ονόματα που δεν τα έβαλα για οικονομία χρόνου στο βίντεο και σίγουρα θα τσαντίστηκε με αυτό.

Είναι αλήθεια πως την πρώτη γυναίκα που ερωτεύτηκε την παντρεύτηκε; "Ναι, δυστυχώς", λέει γελώντας δυνατά. Σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται με άνεση. Προσόν.

"Όπως λέει και ένας αδερφικός φίλος και πρώην μάνατζερ μου, ο Γιάννης Εμμανουηλίδης, την Έφη πρέπει να την πάρουν οι ομάδες γιατί είναι η καλύτερη σκάουτερ".

Όσο σίγουρος ήταν για την επιλογή συντρόφου, τόσο σίγουρος εμφανίστηκε όταν έπρεπε να επιλέξει ομάδα στο εξωτερικό. "Τα καλύτερα ποδοσφαιρικά μου χρόνια σε σύλλογο ήταν μακράν στη Μπενφίκα. Και τα τρία, θα ήθελα να τα ζήσω ξανά. Μεγάλο σχολείο, μακριά από τη χώρα σου, μαθαίνεις την κουλτούρα ενός άλλου λαού, μιας άλλης ομάδας, σαν της Μπενφίκα κιόλας".

Ίσως και διπλωματική απάντηση, γιατί διαλέγει το εξωτερικό. Στα εγχώρια όμως τι γίνεται; Η ταμπέλα του αντί-Ολυμπιακού έχει βάση;

"Σε καμία περίπτωση, όχι. Δεν έπαιξα στον Ολυμπιακό γιατί δε μου έγινε ποτέ πρόταση να πάω εκεί. Είχα παίξει ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, ήταν δύσκολο να πάω και Ολυμπιακό. Αλλά δεν είμαι αντι-Ολυμπιακός και δεν καταλαβαίνω πως έχει περάσει στον κόσμο κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει αυτό το μίσος, αυτή η έχθρα γενικά μεταξύ οπαδών και όλα τα σχετικά. Εμένα δε με αφορούν, έχω φίλους Ολυμπιακούς, σέβομαι κάθε ομάδα στην Ελλάδα".

Παρ’ όλα αυτά δεν αρνείται πως έχει άλλο δέσιμο με την ΑΕΚ. "Εντάξει είναι η πρώτη μεγάλη ομάδα που αγωνίστηκα, την αγάπησα πολύ, δέθηκα με τον κόσμο, θα είναι πάντα στην καρδιά μου και εκείνη που δέθηκα περισσότερο".

Και επειδή ΑΕΚ σημαίνει και Σάντος... "Μιλάμε για τον προπονητή που μου άλλαξε την οπτική στο άθλημα, μου έμαθε ποδόσφαιρο, με στιγμάτισε, μου έμαθε να είμαι επαγγελματίας και του οφείλω πάρα πολλά".

Θα περνούσαμε την Κόστα Ρίκα, αν έπαιζα απ'την αρχή

Και πριν πάω να συμπληρώσω μου παίρνει την ασίστ και σκοράρει μόνος του. "Αυτό δεν σημαίνει πως δεν κάνει λάθη. Όπως στα ματς που δε με έβαλε να παίξω από την αρχή και θα ήθελα να τα παίξω ξανά. Αυτό με την Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ, που ήταν τεράστια ευκαρία. Αυτόν τον αγώνα θα ήθελα να τον παίξω αύριο κι είμαι σίγουρος πως θα προκρινόμασταν, αλλά να τον έπαιζα απ'την αρχή, όχι να έμπαινα στο 80'. Και εκείνο με τον Ιωνικό το 2005 με το γκολ του Νατσούρα, που πάλι μπήκα στο ημίχρονο. Θα παίρναμε το πρωτάθλημα τότε".

Αφοπλιστικός. Μόνο που «αυτός δεν είναι ο αγαπημένος προπονητής»; "Ναι, αλλά έχει κάνει και λάθη. Μην πω και άλλα ματς που θα ήθελα να παίξω ξανά και δεν με είχε βάλει, γιατί πάλι ο Σάντος ήταν προπονητής μου", γελάει.

Μου είπε ένα ακόμη, by the way. Ένας ημιτελικός σε ευρωπαϊκό Κύπελλο με τη Μπενφίκα. Είχαν χάσει το πρώτο ματς με 3-2 έξω, στη ρεβάνς τον άφησε στον πάγκο για αρκετή ώρα και πήγε να τον βάλει στο φινάλε να παίξει φορ. Αναρωτήθηκε όχι φωναχτά ευτυχώς. " Καλά εμένα θα βάλει, πάνω που θέλουμε γκολ"; Κλασικός αυθόρμητος Κατσουράνης. Τελικά μπήκε και είπε και ένα τραγούδι. Γκολ δεν έβαλε. 0-0 αποκλεισμός, τέλος διαδρομής.

"Δηλαδή δεν του έδινες χαρτάκι για την ενδεκάδα Κώστα"; Προσπαθώ να του βγάλω την ατάκα με ερώτηση-φάουλ. Μεταξύ μας αυτό το είχαν υπαινιχθεί και συμπαίκτες του παλαιότερα. "Καλά Ο.Κ., δε χρειάζεται να απαντήσω σε αυτό. Όποιος ξέρει τον Σάντος, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, θα πάρει την απάντησή του. Δεν υπάρχει αυτό".

Επιμένω γιατί βρήκα άνοιγμα να τον τσιγκλίσω και άλλο. "Δηλαδή ούτε πήγες ποτέ σε προπονητή όταν ανακοίνωσε την ενδεκάδα να του πεις ότι έκανε λάθος που δε σε έβαλε";

Γελάει. "Όχι φυσικά. Ποτέ. Θα ήμουν αντίθετος σε ότι πιστεύω για το άθλημα κα το λειτούργημα του προπονητή. Κατά τη διάρκεια του ματς, μιλάμε με τον κόουτς, αλλά όχι να του υποδείξω κάτι. Έχετε γράψει διάφορα εσείς. Ότι έκανα κλίκες, ότι έδινα χαρτάκια. Ρωτήστε όποιον θέλετε στις ομάδες που ήμουν αν επηρέαζα προπονητές για το ποιος θα παίξει κτλ. και ποιος ήμουν. Αυτοί θα σας πουν την αλήθεια".

Εκεί άφησε και τις μπηχτές του για τους δημοσιογράφους και το ρόλο τους, πόσο λάθος κάνουν τη δουλειά τους σε μερικά θέματα και αφού μου έκανε ένα σωρό υποδείξεις στο τέλος μου λέει με νόημα "αλλά δεν θα σου πω εγώ πώς να κάνετε τη δουλειά σας". Όχι φυσικά, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό κάτι τέτοιο!

Απ'τον Παναθηναϊκό με έδιωξε ένας άσχετος, που τον είδα τότε πρώτη φορά στη ζωή μου

Τέτοιο άδειασμα σε παράγοντα καιρό είχα να ακούσω live. Ο Κατσουράνης έφυγε με άσχημο τρόπο από τον Παναθηναϊκό. Εκείνος θυμάται τις ημέρες εκείνες του 2012, και δεν έχει πρόβλημα να πει ονόματα. "Με κάλεσε και μου είπε να φύγω κάποιος κύριος Παναγόπουλος, που δεν ξέρω αν έχει ιδέα απ'το ποδόσφαιρο. Μάλλον δεν είχε, αυτό κατάλαβα απ' αυτά που μου είπε τότε. Δεν τον ήξερα, πρώτη φορά στη ζωή μου τον είδα εκεί". Απλά θέλω να πω στον κόσμο του Παναθηναϊκού πως τον "Χ" Κατσουράνη, ο οποίος είναι ένας από τους αρχηγούς της εθνικής και έχει προσφέρει πολλά στον σύλλογο, ας είναι και άχρηστος, είναι δυνατόν να τον διώχνει ένας άνθρωπος που δεν έχει δει ποτέ στη ζωή του;

"Για να καταλάβει και ο κόσμος πώς αυτή η ΠΑΕ έχει φτάσει σε αυτό το σημείο σήμερα. Όλη η ομάδα ήταν μια οικογένεια και ξαφνικά εμένα με έδιωξε ένας άνθρωπος που δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Τι άλλο να πω δηλαδή. Από αυτό και μόνο να καταλάβετε τι συνέβαινε στην ομάδα και δεν είναι τυχαίο πού έχει φτάσει τώρα. Δεν έδωσα σημασία στους λόγους που μου ανέφερε γιατί ο άνθρωπος ήταν άσχετος από το ποδόσφαιρο. Ήμουν αρχηγός της ομάδας τότε. Είναι δυνατόν να με διώχνει ένας άνθρωπος που δεν με είχε συναντήσει ποτέ ξανά;

Τον Αλαφούζο τον είδα λίγο, δεν τον γνώρισα ιδιαίτερα. Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει τώρα με τον Παναθηναϊκό, πρέπει να βρεθεί λύση, είναι άσχημο για όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο".

Τον ρώτησα ποιος ήταν ο χειρότερος συμπαίκτης που είχε ποτέ. Αυτό τον αιφνιδίασε, καθώς θυμόταν φάτσα και χρονιά, αλλά όχι όνομα. "Ένας Καμερουνέζος στη δεύτερη χρονιά μου στη Μπενφίκα. Δε θυμάμαι όνομα τώρα. Καλό παιδί, αλλά όχι παίκτης επιπέδου Μπενφίκα. Άστα. Πως τον λέγανε"; Μάλλον έναν Νίγια πρέπει να εννοούσε, αλλά δεν ήμασταν και σίγουροι μετά που το συζητήσαμε.

Όλοι μιλάνε για στημένα ματς πίσω από τα μικρόφωνα, αλλά μπροστά κανείς δεν παραδέχεται ότι ξέρει κάτι. Όχι ο Κώστας. "Έχω παίξει σε στημένο ματς, το κατάλαβα κατά τη διάρκειά του ότι ήταν στημένο. Εγώ βέβαια έπαιζα κανονικά. Δεν επηρεάστηκα. Φαντάζομαι επηρεάστηκαν όσοι ήταν στο κόλπο. Εγώ τη δουλειά μου".

Για τον μεγάλο αντίπαλο του παρελθόντος, Σωκράτη Κόκκαλη, μίλησε to the point. Αν και πίστευα ότι θα βγάλω λαγό από το καπέλο με αυτό το όνομα. "Προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο για την ομάδα του. Να κερδίζει πρωταθλήματα, να φέρνει τους καλύτερους Έλληνες και ξένους παίκτες. Το έκανε".

Τον περιβόητο καβγά με τον Μανιάτη τον έχει αφήσει πίσω, αλλά παραδέχεται πως ήταν λάθος του και δύσκολη περίοδος. "Ήμουν πρωταγωνιστής σε μία κατάσταση που δεν ήθελα. Είχα κάνει λάθος, το ξέρω, αλλά δεν θεωρώ πως επηρεάστηκε η Εθνική Ομάδα μετά στο Μουντιάλ. Πήγαμε να πάρουμε το τρόπαιο, που λέει ο λόγος, πώς επηρεάστηκε δηλαδή";

Και στο κλείσιμο, λίγο από Παναχαϊκή. "Ήταν η καλύτερη επιλογή μου μετά το τέλος της καριέρας μου ως παίκτης. Νιώθω δικαιωμένος, δουλεύουμε σωστά και θέλουμε να κάνουμε ξανά την Παναχαϊκή μεγάλη. Με τους παίκτες έχω φιλική σχέση. Και γέλιο και φωνές και όλα όσα γίνονται σε μία οικογένεια".

Είπαμε το δύσκολο κομμάτι δεν είναι να τον πείσεις για κάτι. Είναι να τον πείσεις πως αξίζει να αφιερώσει λίγο από τον χρόνο του. Κώστα, νομίζω ότι άξιζε τελικά.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ

Το video της συνέντευξης του Κώστα Κατσουράνη στο House Twenty Four