Είναι δεδομένο πως το καλοκαίρι οι πιο δημοφιλείς συζητήσεις είναι αυτές που έχουν να κάνουν με τις μεταγραφές. Τα είπαμε και με αφορμή τις κινήσεις των Real Madrid και Barcelona : οι μεταγραφές είναι ένα παιχνίδι που συναρπάζει σχεδόν τους πάντες. Καμιά φορά προκαλεί πονοκέφαλο στους προπονητές. Για τους τελευταίους θα μιλήσουμε σήμερα. Συγκεκριμένα για αυτούς των ομάδων της πρώτης 8άδας της περσινής Premier League.

Οι κουβέντες που γίνονται το καλοκαίρι αφορούν τους παίκτες που έρχονται και φεύγουν, αλλά και τις δοκιμές στα φιλικά που φανερώνουν κάποιες σκέψεις των προπονητών, που πολλές φορές όμως διαφοροποιούνται στην πορεία. Ελάχιστα ασχολούμαστε με το πιο σημαντικό: τη δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις, στην προετοιμασία. Από τη μία γιατί είναι δύσκολο να έχουμε εικόνα κι από την άλλη γιατί το θέμα δεν είναι τόσο πιασάρικο, ενώ απαιτεί και παραπάνω γνώσεις.

Δουλειά

Το πώς όμως θα δουλέψει η κάθε ομάδα το καλοκαίρι είναι εξαιρετικά σημαντικό. Μάλλον ο πιο καθοριστικός παράγοντας. Όχι μόνο επειδή σε αυτό το διάστημα η ομάδα βάζει τις βάσεις σε επίπεδο φυσικής κατάστασης κι αγωνιστικής τακτικής. Όχι μόνο επειδή δε θα ξαναβρεί στην πορεία περίπου δύο μήνες μόνο για να δουλέψει, χωρίς να υπάρχει ο περισπασμός των αποτελεσμάτων. Η καλοκαιρινή προετοιμασία είναι σημαντική για παίκτες και προπονητές για τους παραπάνω λόγους, αλλά κυρίως είναι η ευκαιρία για να αναπτύξουν τις σχέσεις τους ως άνθρωποι. Μαζεμένοι για πολύ καιρό, δεκάδες άτομα, συνήθως σε άγνωστα μέρη, μακριά από τη βάση τους, το σπίτι τους. Το να δημιουργηθεί καλό κλίμα είναι βασικό ζητούμενο. Δεν μπαίνουν τα θεμέλια μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και σε διαπροσωπικό.

Το καλοκαίρι γίνεται ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι της δουλειάς των προπονητών. Αυτή την περίοδο σχεδιάζουν, μαθαίνουν, διδάσκουν και χτίζουν την ομάδα. Από αυτή την άποψη είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές. Στεκόμαστε πολύ στο με ποιους θα δουλέψει η ομάδα κι ελάχιστα στο πώς θα δουλέψει. Και το δεύτερο θεωρώ πως είναι πιο σημαντικό. Ο προπονητής δίνει την κατεύθυνση κι από αυτόν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το πόσο καλή θα είναι η επικοινωνία της ομάδας αγωνιστικά και όχι μόνο.

Από την 4άδα στην 8άδα

Για αυτό και πριν ακόμα μπει το καλοκαίρι μού έχουν δημιουργηθεί υψηλές προσδοκίες για τη νέα σεζόν της Premier League. Δε χρειάζονταν οι μεταγραφές παικτών, αρκούσαν οι μεταγραφές προπονητών. Τα ρόστερ ακόμα χτίζονται. Ακόμα και οι Chelsea, Manchester City και Tottenham που σχεδόν έχουν κλείσει, μέσα στον επόμενο μήνα δεν αποκλείεται να κάνουν κάποια κίνηση. Εξάλλου, έχουμε πει: οι μεταγραφές μεταξύ άλλων είναι συνώνυμο της ελπίδας, οπότε μέχρι το τελευταίο λεπτό περιμένεις τη μεγάλη μεταγραφή. Σε κάθε περίπτωση οι ουσιαστικές συζητήσεις για το ρόστερ κάθε ομάδας γίνονται όταν έχει ολοκληρωθεί το ρόστερ…

Εκεί που μπορούμε να σταθούμε αυτή τη στιγμή είναι σε αυτά που λέγαμε πιο πάνω. Στον τρόπο που δουλεύουν οι ομάδες δηλαδή. Στην κεντρική διεύθυνση. Από το 2005 μέχρι το 2010 στην Αγγλία υπήρχε μια ισχυρή 4άδα προπονητών. Αρχικά με τους Ferguson, Wenger, Mourinho και Benitez και μετά με τον Ancelotti στη θέση του Πορτογάλου. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτό το διάστημα οι Άγγλοι έφτασαν στο σημείο να έχουν ακόμα και 3 ομάδες στα ημιτελικά του Champions League.

Στη συνέχεια με τις συνεχόμενες αλλαγές στην Chelsea και τη Liverpool η κατάσταση άλλαξε. Υπήρξε γενικότερα στο πρωτάθλημα μια περίοδος αστάθειας σε αυτό το κομμάτι. Αρκετές λάθος επιλογές (με τελευταία την αντικατάσταση του Ferguson, του πιο εμβληματικού προπονητή στην ιστορία της Premier League, με τον Moyes που κλήθηκε να αναλάβει μια ομάδα που δεν μπορούσε να κουμαντάρει) και πτώση του επιπέδου. Από την περίοδο 2012-2013, αλλά κυρίως μετά την περσινή σεζόν το τοπίο άρχισε να αλλάζει.

Οι τωρινοί προπονητές των ομάδων που τερμάτισαν πέρυσι στην πρώτη 8άδα, όχι μόνο έχουν αποδείξει πως είναι ικανοί, αλλά ο καθένας μοιάζει να είναι ο κατάλληλος για την αποστολή που έχει αναλάβει (στοιχείο πολύ σημαντικό). Τετράδα με τη δυναμική που είχε αυτή των Ferguson, Mourinho, Wenger, Benitez δεν υπάρχει, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά, παρά μόνο ίσως σε επίπεδο εικόνας. Εκεί όμως δεν έχει πρόβλημα η Premier League.

Αυτό που χρειάζονται

Σε κάθε περίπτωση αυτή τη φορά ποσοτικά τα πράγματα είναι καλύτερα. Εξάλλου εκτός από τους Pellegrini, Rodgers, Mourinho, Wenger, Martinez, Pochettino,Van Gaal, Koeman υπάρχουν ακόμα 2-3 καλές περιπτώσεις. Αξίζει να σταθούμε λίγο σε κάποια στοιχεία της βασικής 8άδας. Οι πέντε πρώτοι έχουν τουλάχιστον μία σεζόν δουλειάς με την ομάδα τους. Από αυτούς ο Rodgers έχει δύο και ο Wenger… είναι η Arsenal κι έχει πλέον τη δυνατότητα και τη διάθεση να αγοράσει κι από το πάνω ράφι. Mourinho και Pellegrini διαθέτουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να δουλέψουν όπως θέλουν. Ο Rodgers μετά την πώληση του Suarez έχει την ευκαιρία να γεμίσει περισσότερο το ρόστερ. Everton και Martinez μετά το πολύ καλό έργο που παρουσίασαν πέρυσι, προχώρησαν σε μια δυνατή δήλωση και μεταγραφικά.

Ο Pellegrini ταιριάζει στο θέλω της διοίκησης της City για επιθετικό ποδόσφαιρο. Ο Mourinho γενικά ταιριάζει με την Chelsea. O Rodgers είναι βασικός υπεύθυνος για την επιστροφή της Liverpool ψηλά, έχει κερδίσει τον κόσμο, χτίζει σταθερά προς το επόμενο βήμα για τον ίδιο και την ομάδα. Για Wenger και Arsenal δε χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο εκτός από Wenger και Arsenal. Ο Martinez έχει βρει την κατάλληλη ομάδα για αυτή τη στιγμή της καριέρας του και η Everton τον προπονητή που χρειαζόταν εδώ και κάμποσα χρόνια.

Όσο για τους δύο Ολλανδούς που πήγαν φέτος στην Αγγλία, αλλά και για τον Pochettino που σε λίγους μήνες θα συμπληρώσει 2ετία κι άλλαξε ομάδα, ισχύει επίσης πως η ομάδα που έχουν αναλάβει τους ταιριάζει. Ο Van Gaal έχει την προσωπικότητα για να ηγηθεί στη Manchester United. Δεν είναι η πρώτη φορά που καλείται να κουμαντάρει μεγάλο καράβι (τα καταφέρνει, αν και σε κάποιες περιπτώσεις έχει αποδειχθεί αυτοκαταστροφικός ή δεν τον έχουν αντέξει τα μεγάλα καράβια) και σίγουρα διαθέτει την ικανότητα να φτιάξει καλή ομάδα, ακόμα και όταν την αναλαμβάνει σε προβληματική κατάσταση.

Ο Koeman γνωρίζει πώς να δουλεύει με νεαρούς ποδοσφαιριστές και με περιορισμένο μπάτζετ. Το έκανε με επιτυχία στη Feyenoord, μπορεί να το κάνει και στη Southampton. Ο Pochettino έχει αρκετές από τις αρχές που χαρακτηρίζουν και τη φιλοσοφία του Villas-Boas, ενώ δεν έχει να επιδείξει μόνο μία επιτυχημένη δουλειά, δείχνει ικανότερος στο να προσαρμόζεται σε διαφορετικά δεδομένα και το ρόστερ της Tottenham είναι ποιοτικό.

Ποικιλία και ικανότητα

Η επιτυχία προπονητών και ομάδων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι φέτος έχουμε 8 ομάδες που πορεύονται και χτίζουν έχοντας στην τεχνική ηγεσία τους προπονητές ικανούς, που ταιριάζουν στη λογική και το επίπεδό τους. Άρα αυτόματα ξεκινάνε σωστά, θετικά. Επιπλέον οι Pellegrini, Rodgers, Mourinho, Wenger, Martinez, Pochettino,Van Gaal και Koeman προσφέρουν στο πρωτάθλημα καθαρά ποδοσφαιρική γνώση. Δεν είναι όλοι προπονητές με μεγάλες και πολλές επιτυχίες, αλλά στο δικό μυαλό όλοι είναι ικανοί, φιλόδοξοι, με μοντέρνες ιδέες και με διάθεση για δουλειά. Σε κάθε περίπτωση συνθέτουν μια 8άδα με ποικιλία.

Μιλάμε για προπονητές από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ιβηρική Χερσόνησο, κι από την Κεντρική Ευρώπη μέχρι και τη Μεγάλη Βρετανία. Διαφορετικοί χαρακτήρες και φιλοσοφίες. Ο καθένας σε άλλη φάση της καριέρας του, με τη δική του κουλτούρα, με ξεχωριστές επιρροές, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και με αρκετά κοινά. Δε θυμάμαι άλλη σεζόν η Premier League ή άλλη λίγκα να έχει παρουσιάσει τόσο μεγάλο αριθμό ικανών προπονητών, αλλά και τέτοια πληθώρα ιδεών συνυπολογίζοντας και τις υπόλοιπες 12 ομάδες.

Η εισαγωγή προπονητών δεν είναι κάτι καινούριο στην Αγγλία, αλλά τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο είναι πιο έντονο και πλέον οι επιλογές πιο σωστές. Κι αυτός είναι λόγος για να περιμένει κάποιος την έναρξη ενός πρωταθλήματος με (περισσότερη από τη συνηθισμένη) ανυπομονησία. Μεταγραφές παικτών πάντα θα γίνονται, ειδικά στην Premier League. Η ευκαιρία να υπάρξουν πολλοί προπονητές που θα ξεχωρίσουν, άρα και πολλά καλά σύνολα, δεν παρουσιάζεται συχνά.

Για σχόλια και παρατηρήσεις μπορείτε να με βρείτε και στο twitter ως @sokinside