Μέσα σε λίγες μέρες η Manchester United έχασε το πρωτάθλημα και πλέον κινδυνεύει με υποβιβασμό. Δεν το λέω εγώ. Προκύπτει από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα (υπέροχο κλισέ). Μίλαγες πριν δύο βδομάδες για τους Κόκκινους Διαβόλους και το συμπέρασμα συνήθως ήταν το «ιδιοφυΐα ο Van Gaal, πάει για πρωτάθλημα η United». Σήμερα είμαστε στο «κολλημένος ο Ολλανδός, δε βοηθάει την ομάδα, η κατάσταση είναι χειρότερη κι από πέρυσι».

Κατανοώ πως τα αποτελέσματα πάντα παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση απόψεων. Δε γίνεται όμως να κοιτάμε και να κρίνουμε τα πάντα υπό το πρίσμα των αποτελεσμάτων. Δε γίνεται να αγνοούνται το παρελθόν, η μέθοδος, οι άνθρωποι. Αν στέκεσαι απλά στο ότι η Ολλανδία του Van Gaal έκανε υπέρβαση στο Μουντιάλ, θα πιστέψεις πως ο Ολλανδός προπονητής έχει μαγικά ραβδιά.

Το Μουντιάλ

Και μένω λίγο στους Οράνιε, για να καταλάβουμε πώς λειτουργούν όσοι βγάζουν συμπεράσματα στηριζόμενοι μόνο σε αυτά που δείχνουν οι πίνακες με τα σκορ και τις βαθμολογίες. Από τη στιγμή που συνέβη το 5-1 με την Ισπανία χτίστηκε ένας μύθος που έλεγε πως η Ολλανδία παίζει μπαλάρα. Κι από τη στιγμή που τα αποτελέσματα ήταν καλά ως το τέλος, ο μύθος έμεινε ζωντανός. Τα αρκετά προβλήματα πάντα έμπαιναν κάτω από το χαλί. Σπάνια υπήρχαν συζητήσεις για αυτά. Δε μειώνω την Ολλανδία, ήταν από τις καλές ομάδες του τουρνουά. Αυτό που λέω είναι πως τα αποτελέσματα έκρυβαν τις αρκετές ατέλειες που υπήρχαν.

Κι αυτή ήταν ουσιαστικά επιλογή του Van Gaal. Το καλοκαίρι παρουσίασε την πιο κυνική ομάδα που έχει παρουσιάσει ποτέ. Λίγο πριν το Μουντιάλ διαφοροποίησε την πορεία που ακολουθούσε από τη στιγμή που ανέλαβε, κι έπαιξε μόνο για το αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια ήταν η πρώτη του δουλειά στην οποία (στο τέλος) κοιτούσε το τώρα. Γιατί το τουρνουά ήταν λίγων εβδομάδων και γιατί τα δεδομένα για την Ολλανδία (λόγω του τραυματισμού του Strootman) άλλαξαν αργά. Οπότε έπρεπε να ακολουθήσει ένα λιγότερο δύσκολο και χρονοβόρο πλάνο που θα έφερνε άμεσα αποτελέσματα.

Δεν ανησυχεί

Ο Van Gaal όμως δεν είναι αυτός. Όσα είδαμε το καλοκαίρι ήταν μια εξαίρεση. Ο Van Gaal δεν πουλάει αποτέλεσμα με κάθε κόστος και κάθε τρόπο. Το έχει πει και ο ίδιος: τον προσέλαβαν για τη φιλοσοφία του, για τη δουλειά του στο παρελθόν. Όπως κάθε προπονητής που έχει συγκεκριμένες ιδέες και προτιμάει να πετύχει με αυτές, παρά να τις εγκαταλείψει για να πάρει μερικές νίκες παραπάνω, έτσι και ο Ολλανδός είναι επίμονος, πεισματάρης. Και δεν πανικοβάλλεται.

Κάπου διάβασα πως ο Άγγλος που περιέγραφε το MK Dons - Manchester United, είπε πως ο τεχνικός της United ήταν σοκαρισμένος. Δεν ήταν και το δήλωσε μετά τον αγώνα: «Φυσικά και είμαι απογοητευμένος, όμως μπορώ να το αναλύσω. Δεν είμαι σοκαρισμένος». Γιατί; Γιατί ξέρει πως το ρόστερ είναι προβληματικό και η United πέρυσι έχασε μεγάλο μέρος της δυναμικής της. Το ξέρουμε όλοι . «Γιατί δεν έκανε μεταγραφές πιο νωρίς;». Χρονιά Μουντιάλ, δεν τις κάνει μόνος του και το πιο βασικό: προπόνηση και χρόνος. «Μέσα από την προπόνηση και το χρόνο θα φανεί πώς θα χωρέσουν όλοι», ένα κομμάτι από την απάντησή του σε ερώτηση για το πού θα χωρέσει ο Di Maria. Ζητάει χρόνο για τον εαυτό του, δίνει χρόνο κι ευκαιρίες στους παίκτες. Αξιολογεί και μετά παίρνει αποφάσεις. Και δεν ανησυχεί. Το βλέπεις και στις συνεντεύξεις του. Ξέρει πως χρειάζεται χρόνος και δουλειά. Πάντα χρειάζεται.

Πολύ περισσότερο σε μια ομάδα μπερδεμένη και σοκαρισμένη. Η United είναι σοκαρισμένη. Γιατί ήταν πρώτη για χρόνια με ηγέτη μια ισχυρή προσωπικότητα, όπως ο Ferguson. Και μετά έχανε συνέχεια με ηγέτη (;) τον Moyes. Η United είναι ανυπόμονη. Ο Van Gaal είναι ήρεμος γιατί πιστεύει στο πλάνο του, στον τρόπο του, στον ίδιο τον εαυτό του. «Είναι δύσκολο, ακούγεται περίεργο, αλλά ας πιστέψουν οι οπαδοί μας στην ομάδα και τη φιλοσοφία του Van Gaal (σ.σ. μιλάει συχνά σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του). Πρέπει να το κάνουν, γιατί χτίζουμε μία νέα ομάδα και οι νέες ομάδες δεν φτιάχνονται σε έναν μήνα», είπε μετά το 4-0.

Χτίζουν νέα ομάδα, με νέους παίκτες και νέες ιδέες. Μιλώντας για παίκτες η United έχασε πολλή εμπειρία το καλοκαίρι. Giggs, Evra, Vidic, Ferdinand. Καλά έκανε και τελείωσε αυτές τις σχέσεις, δε λέω όχι, απλά κι από αυτό το δεδομένο καταλαβαίνουμε πως μιλάμε πραγματικά για δημιουργία καινούριας ομάδας. Και μάλιστα στη United, που για πάνω από δύο δεκαετίες είχε κάποιες σημαντικές σταθερές. Όταν αυτές χάθηκαν, οι υπόλοιποι βρήκαν την ευκαιρία να αποκτήσουν προβάδισμα. Οι Κόκκινοι Διάβολοι περισσότερο από νίκες και κούπες, έχουν ανάγκη να αποκτήσουν και πάλι σταθερές, προσωπικότητα, σημεία αναφοράς.

Εγώ με τις ιδέες μου

Υπάρχει ακόμα ένα στοιχείο σε ό,τι έχει να κάνει με τον Van Gaal. Δε φοβάται. Δε φοβάται να τον διαλύσει μια ομάδα της League One. Σημασία έχει το σχέδιο, σημασία έχει να αξιολογήσει, να έχει όλα τα δεδομένα. Ο Moyes για παράδειγμα θα είχε κατεβάσει μια δυνατή ομάδα απέναντι στη MK Dons. Ο Σκωτσέζος δεν αντέχει τα «χαστούκια», ο Ολλανδός δεν ταράζεται όταν τα δέχεται. Εξάλλου, σε κάθε δουλειά του το ξεκίνημα ήταν δύσκολο. Παρότι η κατάσταση συνήθως ήταν καλύτερη σε σχέση με αυτή που βρήκε στην United.

Όταν αποφασίσεις να πάρεις έναν προπονητή σαν τον Van Gaal, ξέρεις πως φέρνεις στην ομάδα μια έντονη, αντισυμβατική προσωπικότητα, που δεν κάνει πίσω εξαιτίας λίγων ή πολλών κακών αποτελεσμάτων και πιστεύει σε συγκεκριμένες ιδέες. Ιδέες που εμπεριέχουν ρίσκα και θέλουν χρόνο για να αφομοιωθούν. Ο Ολλανδός δεν κάνει καριέρα με γρήγορα μπαλώματα. Δημιουργεί όμορφα έργα, ακόμα κι αν στην αρχή χρειαστεί να γκρεμίσει. Το ότι αργότερα μπορεί να διαλύσει ό,τι έφτιαξε μόνος του, είναι θέμα για άλλη φορά.

Σε κάθε περίπτωση η επιλογή της United είναι σωστή. Έχει ανάγκη να θέσει βάσεις και για το μέλλον, δε χρειάζεται απλώς άμεσα αποτελέσματα. Απέκτησε λοιπόν έναν εξαιρετικό προπονητή, με τον οποίο υπέγραψε συμβόλαιο για τρία χρόνια. Ο Van Gaal μπορεί να αποτύχει (δε θα πόνταρα σε αυτό), αλλά για όνομα του θεού, είναι Αύγουστος και η 11άδα της United σε λίγους μήνες λογικά θα έχει 5-6 νέους παίκτες.

Και στην τελική μιλάμε για τον Van Gaal! Ξέρουμε ποιος είναι, ξέρουμε πόσο καλός είναι. Λίγη ηρεμία. Ακόμα κι αν αγνοήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η United, έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που –όπως θα έλεγε και ο Paco Jémez- θέλει να ζήσει και να πετύχει με τις ιδέες του. Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Μουντομπάσκετ έρχεται, θυμηθείτε τον Παναγιώτη Γιαννάκη και κάντε υπομονή.

Για σχόλια και παρατηρήσεις μπορείτε να με βρείτε και στο twitter ως @sokinside