ΣΤΗΛΕΣ

Champions Report

Champions Report

Επιφυλακτικότητα, Κριστιάνο Ρονάλντο, Βεράτι, Αζάρ, Τόρες, πλάγιοι μπακ, στόπερ, τερματοφύλακες, πρωταγωνιστές. Ο Football Philosopher κρατάει σημειώσεις από τα 4 πρώτα ματς των νοκ άουτ του Champions League.

Δε θα λέγαμε πως η επιστροφή του Champions League μάγεψε τα πλήθη. Δεν έτρεφα αυταπάτες. Τα ζευγάρια της άλλης εβδομάδας στο χαρτί μοιάζουν πιο συναρπαστικά και στην πρώτη αναμέτρηση για τα νοκ άουτ ομάδες όπως η Paris Saint-Germain, η Chelsea, η Bayern Munich θα ήταν (και ήταν) προσεκτικές-συγκρατημένες, ενώ Shakhtar Donetsk, Basel, Schalke θα είχαν (και είχαν) ως βασικό στόχο να μη χάσουν/φάνε πολλά.

Όποτε οι ελπίδες μου για κάτι καλύτερο ήταν και είναι πλέον σε μεγαλύτερο βαθμό, στους επαναληπτικούς και στα υπόλοιπα 4 ζευγάρια. Παρ’ όλα αυτά περίμενα κάτι παραπάνω αυτή τη βδομάδα. Δηλαδή εντάξει, επιφύλαξη, προσοχή, μη δεχτούμε γκολ, αλλά η Chelsea έκανε 2 τελικές. Μετά το γκολ που πέτυχε δεν έμοιαζε να την ενδιαφέρει να βρει τρόπο να απειλήσει. Η Shakhtar είχε 1 τελική. Ακόμα και το μισάωρο που έπαιξε με παίκτη παραπάνω με δυσκολία πλησίαζε την περιοχή της Bayern. Η Basel επίσης 1 τελική. Τουλάχιστον για κάνα 20λεπτο έδειξε μια διάθεση για κάτι παραπάνω. Bayern και Real Madrid που γράφουν από 20 τελικές ανά ματς έμειναν στις 8 και 11 αντίστοιχα. Και μη φανταστείτε τίποτα σπουδαίες ευκαιρίες. Από αυτές που κάνουν τα highlights φτωχά.

Porto και PSG έδωσαν κάτι παραπάνω. Η επιστημονική εξήγηση είναι το ‘p’ με το οποίο ξεκινάει το όνομά τους και τα μπλε που φορούσαν. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι έφαγαν γκολ κι επειδή δεν είναι Schalke να έχουν κατέβει για τη συμμετοχή, έπρεπε να πάρουν μερικά ρίσκα. Στην πραγματικότητα, από τις 8, η Porto ήταν η μοναδική που και δυνατά μπήκε από την αρχή και κυνηγούσε το γκολ και συνέχισε έτσι σχεδόν ως το τέλος

Στο τέλος βέβαια ήταν όλοι χαρούμενοι, εκτός ίσως από τους θεατές. Οι οποίοι είδαν ένα Schalke – Real Madrid, όπου οι νικητές έπαιξαν μέτρια/σβηστά και οι ηττημένοι είχαν ως βασικό στόχο να μην πάθουν καμιά ζημιά. Μάντεψε. Έπαθαν. Τραυματίστηκε ο Huntelaar. Γιατί όταν δεν παίρνεις ρίσκα… ρισκάρεις. (Ο Ολλανδός μάλλον θα προλάβει τον επαναληπτικό, αλλά πρέπει να κάνω τη σύνδεση με τη συνέχεια, οπότε ας μη μείνουμε σε λεπτομέρειες).

Με μεγάλη προσοχή κα ξύλο

Η Bayern για παράδειγμα δεν πήρε ρίσκα με τη Shakhtar και παρότι σίγουρα παραμένει φαβορί, το 0-0 είναι ύπουλο. Τον Guardiola τον έπιασε το πραγματιστικό (υπό μία έννοια είναι τέρμα ρεαλιστής, αλλά δε φαίνεται εύκολα, επειδή βλέπει διαφορετικά τα πράγματα –αλλά αυτό είναι για άλλο κείμενο), συντηρητικό του και η ομάδα του είχε ως στόχο πάνω από όλα να μη δεχτεί γκολ/φάση. Προφανώς είχε την πρωτοβουλία, έψαξε το γκολ, αλλά ήταν μαζεμένη, κρατούσε περισσότερους παίκτες πίσω. Από τη μία το καταλαβαίνω. H ομάδα του Lucescu έχει γρήγορους παίκτες και το Schweinsteiger-Alonso δεν κουμπώνει (τους έχουν φάει οι απουσίες όλη τη σεζόν. Μέχρι και ο Gaudino ήταν εκτός). Σε κάτι τέτοιες φάσεις θέλω να μη το σκέφτεται ο Guardiola και να κάνει ακόμα κι επιλογή τύπου παίζω με Schweinsteiger/Alonso, Ribéry, Götze, Robben, Müller, Lewandowski (έχει συμβεί φέτος).

Μια ζωή την έχουμε μωρέ Pep. Άσε που έτσι όπως είναι το σύστημα καλύτερα να κυνηγήσεις περισσότερο το εκτός έδρας γκολ κι ας μην κρατήσεις το μηδέν στην άμυνα. Πάντως ήταν πολύ καλή αμυντικά η Bayern (κι επιθετικά μέχρι το τελευταίο τρίτο). Ακόμα και με 10 δε δέχτηκε υποψία ευκαιρίας. Είναι πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος που καταφέρνει να ελέγχει τα ματς ακόμα και με παίκτη λιγότερο. Η Shakhtar μου φάνηκε καλύτερη σε σχέση με τον μέσο όρο της στους ομίλους. Παρότι δεν μπορούσε να απειλήσει (όπως είπαμε, ευθύνεται και η Bayern για αυτό). Ήταν σε μεγάλο διάστημα επιθετική στην άμυνά της, οργανωμένη, με αρκετά ατομικά μαρκαρίσματα και μπόλικο ξύλο.

Ξύλο έριξε και η Schalke, αλλά συγγνώμη, όπως είπε και κάποιος στο twitter (δυστυχώς δε συγκράτησα ποιος), το ματς έμοιαζε με αγώνα τελευταίας αγωνιστικής των ομίλων, με τις δύο ομάδες να έχουν προκριθεί ήδη. Η Real Madrid πάντως ήταν βελτιωμένη σε σχέση με τα τελευταία ματς της, αλλά ακόμα έχει δρόμο. Η ομάδα του Di Matteo ήταν πιο σοβαρή σε σχέση με πέρυσι, αλλά ακόμα και τώρα θα προτιμούσα να έχει περάσει η Sporting.

Ερωτηματικά και προβάδισμα

Όπως θα ήταν ωραίο να έχει περάσει η Liverpool αντί για τη Basel. Όχι επειδή την υποστηρίζω (καλά και για αυτό). Επειδή το ταβάνι της ομάδας του Sousa είναι οι 16. Ομολογώ πως ένα 20λεπτο που έκανε στο πρώτο ημίχρονο, με καλή πίεση ψηλά, μου άρεσε. Ήταν αρκετά καλά στημένη στο γήπεδο, τίμια είναι, αλλά ως εκεί. Εντάξει, έχει και τον Frei, που είναι καλός μέσος. Στον επαναληπτικό θα έχει και τον Schar. H Porto είχε αρκετούς παίκτες σε κακή μέρα, αλλά και πάλι, πήρε προβάδισμα κι έκανε εμφάνιση για διπλό.

Εμφάνιση για διπλό δεν έκανε η Chelsea. Η ομάδα του Mourinho είναι δεδομένα καλύτερη από πέρυσι. Για αυτό που δεν είμαι σίγουρος είναι για το πόσο… σίγουρη είναι. Δείχνει ακόμα να κινείται λίγο αβέβαια ανάμεσα σε δύο κόσμους. Υπάρχει ανισορροπία και μια σύγκρουση. Ναι μεν έχει πιο φαντεζί, πιο δημιουργικούς παίκτες, θα παίξει πιο ελεύθερα σε αρκετά ματς, αλλά στα δύσκολα πηγαίνει πάρα πολύ μαζεμένα κι υπάρχουν ακόμα ματς που επιθετικά πέφτει πολύ μεγάλο βάρος στον Hazard, σε σημείο να είναι κάποιες φορές η μόνη διέξοδος.

Προς το παρόν δεν εμπιστεύεται στα πιο δύσκολα τα επιθετικά όπλα της, επιλέγει να στηριχθεί στην άμυνά της (παρότι από το κέντρο και μπροστά έχει περισσότερη ποιότητα), που όμως συνεχίζει να μην είναι όσο αξιόπιστη και συμπαγής περιμένεις από ομάδα του Mourinho (με την PSG ήταν ακόμα ένα ματς που επέλεξε να δεχτεί πίεση, αλλά δεν μπορούσε να την απορροφήσει στον βαθμό που υποθέτω και η ίδια θα ήθελε). Κάτι από αυτά που προσπαθώ να πω φαίνεται και στα αποτελέσματα: 1-1 με United, City, Liverpool (στο League Cup), PSG –σε όλες τις περιπτώσεις προηγήθηκε, αλλά δεν κράτησε το προβάδισμα.

Πήρε όμως προβάδισμα για την πρόκριση. Αν και η αλήθεια είναι πως η PSG μετά από αυτό το ματς μπορεί να αισθάνεται πιο αισιόδοξη από ό,τι πριν. Είχε σημαντικές απουσίες, δεν έκανε κάποιο τρελό ματς, αλλά ήταν ανώτερη/πιο απειλητική. Δεν κέρδισε στο σκορ, κέρδισε σε ψυχολογία κι αυτοπεποίθηση. Και πάλι όμως, κάνει λιγότερα από ό,τι θα έπρεπε με βάση το ταλέντο που διαθέτει στο ρόστερ της. Ελπίζω στο δεύτερο ματς να είναι έτοιμος ο Pastore και να ξεκινήσει. Έκανε διαφορά ακόμα και στα λίγα λεπτά που έπαιξε. Κυρίως γιατί κινήθηκε περισσότερο και πιο έξυπνα και πιο κεντρικά, όπου άφηνε κενά η Chelsea, με αποτέλεσμα να ισορροπήσει το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του.


Όλοι χαρούμενοι λοιπόν. Περιμένουμε να δούμε, αν η επιφυλακτικότητα (των μεγάλων) θα τους βγει σε καλό. Και κυρίως περιμένουμε τα επόμενα ζευγάρια που δεν είναι κλασικές, επαναλαμβανόμενες αναμετρήσεις, αλλά κάτι πιο φρέσκο. Για παράδειγμα το City – Barcelona.

Σκόρπιες σημειώσεις

*Η Barcelona σπάει μια παράδοση ετών, τα βάζει με την κατάρα του Hlebruary και κάνει καλό μήνα (για την ώρα τουλάχιστον). Ο πρώην της, ο Fàbregas, συνεχίζει τη δική του παράδοση που λέει πως στο δεύτερο μισό της σεζόν η απόδοσή του πέφτει. Από την αρχή του 2015 είναι σε πτώση, μόνο τους αριθμούς να δείτε, 2 ασίστ λένε. Είχε προβλήματα υγείας, να δούμε αν θα το γυρίσει στη συνέχεια. Με την PSG πάντως δεν ήταν καλός.

*Ο Courtois λέει σε 16 ματς Champions League έχει δεχτεί πάνω από ένα γκολ μόνο μια φορά. Στον τελικό με τη Real Madrid. Κι εγώ λέω σιγά, θα πετύχει πολύ πιο σπουδαία πράγματα στη συνέχεια της καριέρας του (έχει πετύχει ήδη δηλαδή, αλλά θα πετύχει κι άλλα).

*Υπάρχει ο Messi, o Xavi, ο Iniesta, ο Busquets. Γενικά τα παιδιά της Barcelona που ξέρουν να προστατεύουν την μπάλα. Κι εκεί κοντά είναι και ο Kroos με τον Verratti. Μου αρέσει πολύ ο Ιταλός, θα μου αρέσει περισσότερο όταν μάθει να είναι πιο προσεκτικός στην άμυνα.

*Μου αρέσει και ο Rabiot, αλλά κι αυτός πρέπει να βάλει λίγο μυαλό. Και να μη βάζουν τον Luiz αντί για αυτόν

*Περισσότερο από όλους μου αρέσει ο Torres. Δεν είναι μόνο η επαφή που έχει με την μπάλα. Δεν είναι το vision που θα λέγαμε και στο manager. Είναι ότι χωρίς να κάνει ματσάρα, κυριάρχησε σε ακόμα ένα ματς. Ό,τι καλύτερο κι αυτό το διήμερο. Άλλη μια φορά όμως, τρίτη από τις αρχές του 2014, δεύτερη φέτος, χτύπησε στον ώμο. Κάτι πρέπει να κάνουμε με αυτό το θέμα Oliver. Έχω τον Thiago συνέχεια τραυματία, μην έχω κι εσένα.

*Πολύ ξύλο έφαγε ο Hazard. Και πολύ γουστάρω τον Hazard. Γιατί συνεχίζει και παίζει. Αφήνει τους άλλους να βουτάνε.

*Το ότι χρειάστηκαν 100 ματς για να αποβληθεί σε αγώνα Champions League o Xabi Alonso, το αποδίδω στο ότι ο Ισπανός ανήκει στην κατηγορία των παικτών Pirlo. Όταν είσαι συμπαθής και κουλ (και έξυπνος), τυφλώνεις κόσμο, μεταξύ άλλων και διαιτητές.

*Αυτή τη στιγμή νομίζω πως ο Guardiola θα έκανε φόνο για να έχει τον Kroos. Ή τον Isco. Ή και τους δύο

*Κάτι μου λέει ότι και o Mourinho αν μπορούσε να πάρει αύριο τον Pepe, θα τον έπαιρνε χθες. Και τον Ramos. Αλλά με αυτόν είναι τσακωμένος. Οπότε τον Varane.

*Παρεμπιπτόντως πλάκα έχει που η Real Madrid θέλει να είναι ομάδα των επιθετικών σταρ, αλλά εξαρτάται πρώτα από όλα από τους κεντρικούς αμυντικούς της. Μιας και λέγαμε για τον Alonso, να πούμε και για τον Pepe. Σταθερά, εδώ και χρόνια σε υψηλό επίπεδο απόδοσης, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι πως αν σου κολλήσει είναι δύσκολο να βγάλεις τον Pepe από πάνω σου. Άδικη αντιμετώπιση. Ή και όχι.

*Πόσο ωραίο ότι 3 από τα 6 γκολ τα έβαλαν ακραίοι αμυντικοί; Εμένα πάντως πολύ μου άρεσε. Ivanovic γουστάρω γιατί ξέρει πως δεν το έχει με τις ντρίμπλες, δεν το έχει όπως άλλοι παίκτες το παιχνίδι στη γραμμή και πολύ συχνά κόβει προς τα μέσα. Το οποίο όπως έχουμε πει, είναι έτσι κι αλλιώς σοφή επιλογή για τους μπακ (βλέπε και παραπάνω link)

*Και μην ξεχνάμε την ασίστ του Carvajal. Με το αριστερό. Είμαι σίγουρος πως για αυτό σούταρε με το δεξί ο Marcelo.

*Όπως έχω αρχίσει να πιστεύω πως ο Cristiano Ronaldo από όταν του ακύρωσαν αυτή την γκολάρα

αποφάσισε πως πρέπει να βάλει ένα εντυπωσιακό ψαλιδάκι, αλλά ξέρεις τι λένε, δεν πρέπει να προσπαθείς πάντα τόσο σκληρά

Το είχα πάντα αυτό το πρόβλημα με τον Cristiano Ronaldo. Προσπαθούσε (προσπαθεί ακόμα, αλλά λιγότερο), να κάνει θεαματικές, εφετζίδικες ενέργειες, ενώ δεν τις είχε, δεν έβγαιναν ή/και δεν ήταν καν θεαματικές (παίζει να έχει κάνει τα περισσότερα ανούσια και καθόλου θεαματικά stepovers στην ιστορία). Πάντα καλύτερος όταν παίζει πιο απλά. Για αυτό μου αρέσει περισσότερο όσο περνάει ο καιρός.

*Να αφήνει όμως και κανέναν άλλο να εκτελεί τα φάουλ. Δεν ήταν ποτέ πολύ καλός σε αυτό το κομμάτι. Ούτε όταν ήταν στην Αγγλία. Κάποια περίοδο είχε αρκετά καλό ποσοστό. Πλέον περισσότερα στέλνει στο τείχος ή στην εξέδρα, παρά προς το τέρμα. Kroos, Isco, Bale και λοιποί περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους.

*Και σκόραρε ο CR. Έβγαλε κι ασίστ. Τι υστερία είναι αυτή που επικρατεί όταν δε σκοράρει 5 ματς; Μήπως να τρώει πρόστιμο όταν μένει ένα μήνα χωρίς γκολ; Μήπως να κόβουμε την μπάλα στον Messi όταν μένει 3 ματς χωρίς γκολ, όταν παίζει σαν θνητός; Μήπως έχουμε ξεφύγει; Ποιος είπε ότι πρέπει να ξεφύγουμε επειδή αυτοί έχουν ξεφύγει;

*Υπέροχο ότι ο Timon Wellenreuther έγινε ο δεύτερος πιο νεαρός τερματοφύλακας που παίζει αγώνα Champions League, σε ματς που απέναντι βρισκόταν ο Casillas. Όχι τόσο υπέροχο το όνομά του ωστόσο.

*Όχι κακό ντεμπούτο για τον Lucas Silva, αν και σε αρκετές φάσεις έμοιαζε λίγο χαμένος. Έδειξε πως έχει ποιότητα πάντως.

*Η Porto δουλεύει τα στημένα κι αυτό βγαίνει στο χορτάρι.

*Θάνατος στην εξουσία των εκτός έδρας γκολ

Τα λέμε και στο @ampalofilosofos


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ