Αντρέα Πίρλο: Απλώς Grande
Μια μέρα πριν συμπληρώσει τα τριακοστά δεύτερα γενέθλιά του, το πιο αυθεντικό ταλέντο που ανέδειξε το ιταλικό ποδόσφαιρο την προηγούμενη δεκαετία, ανακοίνωσε την αποχώρηση του από το κλαμπ με το οποίο δέθηκε και δοξάστηκε όσο λίγοι. Το Sport24.gr κάνει flash-back στη καριέρα του "metronomo"...
“ Έίμαι εδώ για να πω αντίο. Πέρασα 10 αξέχαστα χρόνια στη Μίλαν. Αποφασίσαμε όμως από κοινού πως είναι καλύτερο να φύγω από την ομάδα.”
Λιτά και περιεκτικά, ο συγκινημένος Αντρέα Πίρλο έβαλε τους τίτλους τέλους της πορείας του στην ομάδα του Μιλάνου, μιλώντας σε ιταλούς ρεπόρτερ έξω από τα γραφεία των "ροσονέρι" στην Via Turati.
Λίγο αργότερα, ο 38χρονος Φιλίπο Ιντσάγκι, που ήρθε μαζί του το 2001 στο σύλλογο, υπέγραφε νέο συμβόλαιο συνεργασίας και τόνισε: “Το τι έχει δώσει ο Αντρέα στη Μίλαν το ξέρουν όλοι. Θα λείψει από όλους, ωστόσο έτσι είναι η ζωή.”
Η αποχώρηση του Πίρλο δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ο βοηθός του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, Μάουρο Τασότι, είχε φροντίσει να επιβεβαιώσει τις φήμες ότι ο μακρυμάλλης μέσος δεν είναι πλέον απαραίτητος.
“ Ο προπονητής θέλει ένα παίκτη με πιο αμυντικά χαρακτηριστικά όταν θα παίζει μπροστά από του αμυντικούς, σε σχέση με τον Αντρέα.” διατυμπάνιζε μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος η παλιά καραβάνα των Μιλανέζων.
Κοντολογίς, ο πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής χαράζει νέα ρότα αφήνοντας πίσω του "10 αξέχαστα χρόνια" που ούτε κι ο ίδιος μπορούσε να φανταστεί, όταν ξεκίνησε την καριέρα του, παιδάκι ακόμα στη Μπρέσια.
Το ξεκίνημα και η γνωριμία με τον Λουτσέσκου
Ένας μικρόσωμος κοκαλιάρης έφηβος παρουσιάστηκε μια μέρα στο προπονητικό κέντρο "Σαν Φιλίπο" της Μπρέσια. Το αγόρι, γιος σιδερά, ήταν γέννημα-θρέμμα της περιοχής, από μια γραφική πόλη ονόματι Φλέρο λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα της επαρχίας.
Οι υπεύθυνοι των ακαδημιών συνοφρυώθηκαν. Ο πιτσιρίκος ήταν πολύ αδύναμος για να παίξει σε υψηλό επίπεδο. Σύντομα όμως είδαν ότι είχε τέτοια ικανότητα με τη μπάλα στα πόδια που ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα.
Το κοφτερό μάτι του Μιρτσέα Λουτσέσκου σπανίως κάνει λάθος. Αποφάσισε να δώσει χρόνο στον ανερχόμενο νεανία σε ηλικία μόλις 16 ετών, στων αγώνα της Μπρέσια με την Ρετζίνα το 1995.
Οι "μπιανκοατζούρι" όμως πραγματοποιούν κάκιστη χρονιά, τερματίζοντας τελευταίοι στο βαθμολογικό πίνακα και παίρνουν ξανά την άγουσα για τη δεύτερη κατηγορία.
Εκεί, ο παρολίγον υποβιβασμός της Μπρέσια στην Serie C δεν βοηθά επ' ουδενί τον Πίρλο, που δεν έχει καθόλου χρόνο συμμετοχής και το ταλέντο του κινδυνεύει να βαλτώσει.
Ο Έντι Ρέχα αντικαθιστά τον Λουτσέσκου και αρχίζει την ανοικοδόμηση της ομάδας. Η χρονιά 1996-97 βρίσκει τον νεαρό Αντρέα να αγωνίζεται σε 17 παιχνίδια και να σκοράρει μάλιστα στο τελευταίο ματς-φιέστα απέναντι στην Βενέτσια, βάζοντας το δικό του λιθαράκι στην άνοδο των "μπρεσιάνι" στη Serie A.
Η μεταγραφή, το αγροτικό στη Ρετζίνα και ο Μπάτζο
Οι σεζόν στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του κάλτσιο ήταν μεγάλο σχολείο για τον ταλαντούχο Πίρλο, και η περίοδος 1997-98 είναι η χρονιά της αναγνώρισής του σαν μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Αγωνιζόμενος σαν επιτελικός μέσος πίσω από τους Χούμπνερ και Νέρι μοιράζει ασίστ, σκοράρει 4 τέρματα και είναι αναπόσπαστο μέλος της ομάδας του Τζουζέπε Ματεράτσι (πατέρα του γνωστού και μη εξαιρετέου Μάρκο).
Η καλή του χρονιά δεν σώζει τη Μπρέσια, η οποία συνεχίζει τις συνηθισμένες της πορείες ασανσέρ, αλλά οι μεγάλοι της Ιταλίας έχουν βάλει στο μάτι αυτό το ντελικάτο δεκάρι με το νούμερο 21 στην πλάτη.
Εκείνο το καλοκαίρι ('98) ο Μιρτσέα Λουτσέσκου αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Ίντερ, και γνωρίζοντας τον Πίρλο όσο λίγοι, πείθει τον Μάσιμο Μοράτι να τον φέρει στο Μιλάνο.
Στην πρώτη του χρονιά με την φανέλα των "νερατζούρι" έχει 18 συμμετοχές αλλά οι απανωτές αλλαγές προπονητών και οι δεσποτικές παρουσίες των Γιούρι Τζορκαέφ και Ρομπέρτο Μπάτζο στην εντεκάδα, κάνουν απαγορευτικά τα επιπλέον όνειρα του 20χρονου μέσου.
Ουδέν κακό αμιγές καλού, και η γνωριμία του με το "μικρό βούδα" είναι καταλυτική για την εξέλιξή του ως παίχτης. Ο ίδιος είχε δηλώσει πριν λίγα χρόνια: "Ο Μπάτζο ήταν και θα είναι το ίνδλαλμά μου για πάντα. Ελπίζω να μια μέρα να φτάσω στο επίπεδό του. Είχα την ευκαιρία να είμαι συμπαίχτης του και είναι κάτι που ποτέ δε θα χάσω"

Ένα χρόνο αφότου ήρθε στην ομάδα ο Πίρλο δεν βρίσκεται στα πλάνα του Λίπι και μεταγράφεται ως δανεικός στη Ρετζίνα, όπου πραγματοποιεί μεστή χρονιά τροφοδοτώντας τον Καλόν και σημειώνοντας με τη σειρά του 6 γκολ. Παρέα σώζουν την ομάδα της Καλαβρίας και χτυπάει τη πόρτα των "νερατζούρι" ξανά.
Παράλληλα ο Πίρλο αποτελεί ηγετικό στέλεχος και της εθνικής Ιταλίας κάτω των 21, την οποία μαζί με τους Γκατούζο και Βέντολα οδηγεί στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος
Προπονητής των νεαρών Πρωταθλητών ο Μάρκο Ταρντέλι, και ω τη σύμπτωση ο ίδιος αναλαμβάνει τα ηνία της Ίντερ εκείνο το καλοκαίρι.
Τα πράγματα μοιάζουν να κυλούν υπέροχα για το 21χρονο αστέρι, μέχρι όμως την επόμενη αναποδιά.
Η επιστροφή στα πάτρια
Ο Ταρντέλι τα βρίσκει σκούρα να τον χωρέσει μαζί με τους Ζέεντορφ, Ντι Μπιάτζο και Γιούγκοβιτς, με αποτέλεσμα στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου ο Πίρλο να γυρίσει δανεικός στην ομάδα που έκανε τα πρώτα του βήματα.
Στη Μπρέσια συναντά ξανά το είδωλό του και μαζί την οδηγούν στην 8η θέση, την καλύτερη που είχε να επιδείξει το κλαμπ μετά το 1946.
Η παρουσία του Μπάτζο οδήγησε τον τεχνικό της Μπρέσια Κάρλο Ματσόνε να οπισθοχωρήσει τον Πίρλο και τότε αρχίζει η μετατροπή του από επιτελικός μέσος σε αμυντικό χαφ, θέση που θα καινοτομήσει με την παρουσία του ολοκληρωτικά λίγο αργότερα.
Παράλληλα ο Αντρέα εξασκείται μανιωδώς στα φάουλ δίπλα στον μετρ του είδους "μικρό βούδα", αποκτώντας εκπληκτική εκτελεστική δεινότητα, στοιχείο που θα τον συνοδεύει να σε όλη του τη καριέρα.
Η ποδοσφαιρική του Ιθάκη ονομάζεται Μίλαν
Το καλοκαίρι του 2001 σηματοδοτεί αλλαγές στην ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία αλλά και στην προσωπική του ζωή.
Αφού τελείωσε ο δανεισμός του στη Μπρέσια ο Πίρλο αναγκάζεται να γυρίσει ξανά στην Ίντερ όπου για μια ακόμη φορά είναι περισσευούμενος.
Τότε κάνει την εμφάνιση της η Μίλαν, και μετά από συζητήσεις μεταξύ των μιλανέζικων συλλόγων, ο Πίρλο μεταγράφεται στους "ροσονέρι" έναντι 18 εκ. ευρώ ενώ στις διαπραγματεύσεις μπαίνουν και εκατέρωθεν έμψυχα ανταλλάγματα.
Παρόλο που υστερούσε σε φήμη σε σχέση με τα δύο μεγάλα αποκτήματα Ιντζάγκι και Ρουί Κόστα, γρήγορα όμως δικαίωσε τις προσδοκίες που υπήρχαν γύρω από τις ικανότητές του όταν έκανε το ξεπέταγμα στη Μπρέσια.
Ο ερχομός του Κάρλο Αντσελότι είναι καίριος για τη μετουσίωση του ταλέντου του Πίρλο στον παίκτη που θαύμασε όλη η ποδοσφαιρική υφήλιος.
Ο "Καρλίτο" είχε διαπρέψει σαν κεντρικός μέσος φορώντας τη φανέλα τον "ροσονέρι", και αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τις οργανωτικές ικανότητες του Πίρλο καθιερώνοντάς τον ως deep-lying playmaker, και βάζοντάς τον στην αρχή του ρόμβου της μεσαίας γραμμής των μιλανέζων.
Οι Γκατούζο και Ζέεντορφ αναπλήρωναν την ταχύτητα και τα μούσκουλα που έλειπαν από τον δαντελένιο μέσο, ο Ρουί Κόστα έπαιζε ελεύθερα πίσω από τους φονιάδες Σεφτσένκο και Ιντζάγκι, με τον ίδιο τον Πίρλο να λαμβάνει την μπάλα από την άμυνα μοιράζοντας την πάντα με ψυχραιμία και ακρίβεια διευθύνοντας το ρυθμό της "μηχανής" του Αντσελότι.

Η Μίλαν βγαίνει από την ανυποληψία χάρη στο Νέστα, το Γκατούζο, το Ζέεντορφ, το μεγάλο αρχηγό Μαλντίνι, το Σεφτσένκο και φυσικά τον Αντρέα Πίρλο, με τις κούπες να έρχονται βροχή.
Το Champions League του 2003 έδειξε εμφατικά ότι οι "ροσονέρι" είχαν επιστρέψει στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και το Κύπελλο Ιταλίας απλώς έκλεισε ακόμα πιο γλυκά τη σεζόν. Τη χρονιά εκείνη γεννιέται ο γιος του Νικολό, από την γυναίκα του Ντέμπορα και όλα μοιάζουν αγγελικά πλασμένα.
Το πρωτάθλημα του 2004 επιβεβαιώνει τη νέα "χρυσή" εποχή του μιλανέζικου συλλόγου και άπαντες του αποδίδουν τα εύσημα αναγνωρίζοντας τον κομβικό ρόλο του "metronomo" που επιβάλλει το ρυθμό στο σύνολο του Κάρλο Αντσελότι.
Μίλαν και Πίρλο πάνε χεράκι-χεράκι όλα αυτά τα χρόνια, και η δεύτερη ευρωπαϊκή κούπα μέσα σε 5 χρόνια, το 2007 στην Αθήνα, σφράγισαν τον καλύτερο τρόπο την ευρωπαϊκή κυριαρχία της ιταλικής ομάδας.
Παγκόσμιος Πρωταθλητής
Το 2006 το ιταλικό ποδόσφαιρο συγκλονίζεται από το σκάνδαλο στημένων παιχνιδιών που πήρε το όνομα Calciopoli και οι "ατζούρι" ταξιδεύουν στα γήπεδα της Γερμανίας με πληγωμένο ηθικό πλην όμως συσπειρωμένοι.
Η Ιταλία ενεργοποιεί τα αμυντικά της κύτταρα όπως μόνο αυτή ξέρει και με τη συμπαγή της παρουσία ξεπερνά τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλον.
Ο Πίρλο σκοράρει στο πρώτο του ματς σε Μουντιάλ και οδηγεί μαζί με τον "βράχο" Καναβάρο την "σκουάντα ατζούρα" στον τελικό, όπου ο "architteto" (το νέο του παρατσούκλι στην εθνική) ανακηρύχθηκε Man-of-the- Match.
Η ομάδα του Μαρτσέλο Λίπι κατακτά το Κύπελλο στα πέναλτι κόντρα στη Γαλλία και ο Πίρλο εκπληρώνει το παιδικό του όνειρο, με πολλούς να υποστηρίζουν ότι αυτός έπρεπε να πάρει τη Χρυσή Μπάλα και όχι ο Καναβάρο.
Η αξία ονόματι Αντρέα Πίρλο
Ο Ιταλός "μαέστρος" είναι αυταπόδεικτα παίχτης-σύμβολο του μοντέρνου ποδοσφαίρου.
Δεν είναι μόνο η απαράμιλλη τεχνική του και η εκτελέσεις των στημένων που τον καθιερώνουν στο ποδοσφαιρικό πάνθεον, αλλά η ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι και να μοιράζει τις πάσες του με τόση ακρίβεια και ψυχραιμία.
Όπως είπε και ο Πάολο Μαλντίνι: "Οι σφυγμοί του Αντρέα δεν νομίζω ότι ξεπερνούν τους 100 μέσα στο παιχνίδι"
Ο Πίρλο ξέρει όσο ελάχιστοι, να μεταδίδει στους συμπαίκτες του το τέμπο που χρειάζεται η ομάδα και να συμβάλει στη ασφαλή μεταφορά της μπάλας από το χώρο της άμυνας στο κέντρο και την επίθεση.
Αποδεικνύεται πρωτοπόρος της θέσης του deep-lying playmaker και σε αυτό τον βοήθησε αναμφίβολα το γεγονός ότι ξεκίνησε σαν "δεκάρι".
Αντίστοιχη περίπτωση ήταν ο τεράστιος Φαλκάο στην Βραζιλία του '82 που επίσης αν και επιτελικός, αγωνιζόταν πιο πίσω ώστε να χωρέσουν τα υπόλοιπα αστέρια, ενώ και ο πρώην προπονητής της "σελεσάο" Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα, είχε κάνει ειδική αναφορά για τον Πίρλο.
"Είναι ο μόνος Ιταλός που θα μπορούσε να παίξει στην εντεκάδα της εθνικής Βραζιλίας. Δεν υπάρχει Βραζιλιάνος παίκτης με τα χαρακτηριστικά του".
Το που θα συνεχίσει την καριέρα του μετά την αποχώρησή του από τη Μίλαν δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό, αν και η Γιουβέντους φέρεται να τον επιθυμεί διακαώς. Ο ίδιος διέψευσε ότι έχει μιλήσει με τους "μπιανκονέρι" αλλά ουδείς μπορεί να αποκλείσει κάτι τέτοιο στη συνέχεια.
Πάντως, ο άνθρωπος που τον ανέδειξε, ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, είχε δηλώσει πριν τρία χρόνια: "Οταν ο Πίρλο γίνει 32 θα τον φέρω μαζί μου". Λέτε;