Εργκίν, we have a problem
Ο Παναθηναϊκός AKTOR γνώρισε την τέταρτη ήττα του στα τελευταία πέντε ματς και ο Βασίλης Σκουντής σχολιάζει τη σύμπτωση που όταν επαναλαμβάνεται και παύει να είναι σύμπτωση…
Άλλο κακό να μην τον βρει τον Παναθηναϊκό, διότι με όλα αυτά που τού έχουν τύχει εσχάτως, η μπασκετική βερσιόν του "Εξπρές του Μεσονυκτίου" τού έλειπε!
Τού έλειπε, αλλά δεν του περίσσευε κιόλας, διότι έπειτα από τέσσερις ήττες στα τελευταία πέντε ματς και κυρίως μετά τις δυο "αιχμαλωσίες" στις οποίες "έφαγε" συνολική διαφορά 44 πόντων, προφανώς το όγδοο στέμμα που έταξε (όπως το συνηθίζει) προχθές ο Αταμάν μοιάζει με ένα "mission impossible".
Μπορεί να είναι τέτοιο, μπορεί και όχι, θα δείξει…
Η πανωλεθρία και η φάση εσωστρέφειας
Μια εβδομάδα μετά την άνευ όρων παράδοση στο Βελιγράδι, οι Πράσινοι υπέστησαν (όχι μια απλή, άρα ανεκτή ήττα, αλλά) μια αληθινή πανωλεθρία που φανέρωσε τα πλείστα όσα προβλήματα τους και τους βάζει σε μια ζόρικη φάση διαχείρισης και εξόδου από την κρίση και την εσωστρέφεια.
Σύμφωνοι, έλειπε ο Κέντρικ Ναν, αλλά η επίκληση της απουσίας του στη δικαιολογία των… αδικαιολόγητων, προφανώς εμπίπτει σε αυτό που λέμε "προφάσεις εν αμαρτίαις"!
Όντως οι επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης αμάρτησαν στην Κωνσταντινούπολη και αναζητούν πλέον μια κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να βουτήξουν και να καθαριστούν, ώστε να μπορέσουν να υπερασπισθούν τον τίτλο που κατέκτησαν πριν από επτά μήνες στο Βερολίνο.
Το λεωφορείο του Γιαννακόπουλου
Κολυμπήθρα χρειάζονται, αν και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανάρτησε στο Ιnstagram ένα…λεωφορείο για να υπενθυμίσει πώς έφυγε η αποστολή από την Κωνσταντινούπολη για να επιστρέψει στην Αθήνα, στις 26 Απριλίου του 2017 μετά το sweep που είχε υποστεί από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Φενέρμπαχτσε!
Η εικόνα του Παναθηναϊκού υπήρξε και αποκαρδιωτική και άθλια, οικτρή και "φρικτή", όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος ο Εργκίν Αταμάν, ο οποίος αδίκησε κιόλας τις παιδικές ομάδες, λέγοντας ότι ως τέτοια εμφανίσθηκε και η δική του.
Επρόκειτο για ένα αληθινό βασανιστήριο, μια διαδικασία στην οποία η λύτρωση επήλθε μόνο όταν ακούσθηκε η κόρνα της λήξης.
Η ανάγκη του αναστοχασμού
Τελείωσε τότε το μαρτύριο και άρχισε ο απαραίτητος αναστοχασμός, καθόσον σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση και πλέον οι συμπτώσεις συσσωρεύονται με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Δεν συνεπάγεται μόνο την κατιούσα πορεία στην κατάταξη, αλλά και την ανάγκη της αναδίπλωσης, της ανασύνταξης και της επιστροφής στις εργοστασιακές ρυθμίσεις που παρατήθηκαν στο ράφι εδώ και καιρό…
Τίποτε δεν δούλεψε, όλα πήγαν στραβά και μάλιστα από πολύ νωρίς, με τον Παναθηναϊκό να μοιάζει ανήμπορος να αναχαιτίσει την καταιγίδα των γηπεδούχων, αλλά και να αξιοποιήσει τα δυο ξεσπάσματα, εν είδει θνησιγενούς αντίδρασης, που τον έφεραν μπροστά με 22-20.
Επρόκειτο για μα πλάνη, για έναν πομφόλυγα που έσκασε και μάλιστα με κρότο προτού καν φουσκώσει: στο καπάκι η Εφές "έτρεξε" ένα εκκωφαντικό επί μέρους σκορ 23-6 σε ένα εξάλεπτο με αποτέλεσμα η διαφορά να εκτοξευθεί στο +15 και να παγιωθεί μια κατάσταση από την οποία οι Πράσινοι δεν μπόρεσαν να απεγκλωβισθούν.
Η ολιστική απογοήτευση
Δεν το άξιζαν κιόλας με μια τόσο σκιώδη και απογοητευτική εμφάνιση που αυτή τη φορά υπήρξε ολιστική: εννοώ ότι αφορούσε τόσο την επίθεση που έμεινε στους 67 πόντους, όσο και την άμυνα η οποία –σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πέρυσι- αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» των Πράσινων…
Το λένε και τα χαρτιά μου αυτά: απόψε δέχθηκαν 93 πόντους σε μια διαρκή αλληλουχία ευπάθειας μετά τους 91 από την Παρτίζαν, τους 89 από την Μπαρτσελόνα και τους 91 από τη Μονακό.
Τα ‘χαν, λοιπόν χύμα στην άμυνα, τους ήρθαν και τσουβαλάτα στην επίθεση (με 22/66 σουτ εντός παιδιάς) και η βαριά ήττα υπήρξε αναπόδραστη, χώρια που από ένα σημείο και πέρα η αναμέτρηση κατάντησε μια αβάσταχτη αγγαρεία!
Για να έμενε όρθιος ο Παναθηναϊκός, ερήμην κιόλας του πρώτου σκόρερ του, θα έπρεπε εάν όχι όλοι τουλάχιστον κάμποι παίκτες του να κάνουν το step up, αλλά τζίφος.
Ο Όσμαν και η τσατίλα του Σλούκα
Πέρα από τον Κώστα Σλούκα που προσπάθησε να κρατήσει τα μπόσικα (και γι’ αυτό κιόλας «συνελήφθη» από την κάμερα να φρυάζει στον πάγκο, υπό το βλέμμα του Αταμάν) ο μόνος που αναβάθμισε την εικόνα του σε σχέση με τα προηγούμενα ματς ήταν ο Τζέντι Όσμαν, αλλά, ως γνωστόν, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Στο τέλος της ημέρας ο Παναθηναϊκός γνώρισε την έβδομη ήττα του σε 15 αγώνες, αλλά περισσότερο από το αποτέλεσμα εξετέθη από την κάκιστη κλινική εικόνα του, με κυρίαρχα προβλήματα την έλλειψη σκληράδας και το γεγονός ότι η όποια σπίθα είχε, έσβησε αμέσως.
Το "τις πταίει" και η βάρκα!
Το τι στα κομμάτια συμβαίνει, το ποιός και το τι πταίει, το γιατί η ομάδα παρουσιάζεται πολύ κατώτερη των περιστάσεων, των απαιτήσεων και των προσδοκιών και το εάν, κατά πόσον και πώς θα ανακάμψει το ξέρουν ο Αταμάν και οι παίκτες του…
Το ξέρουν, το κατάλαβαν άλλωστε και την περασμένη Κυριακή κόντρα στον Πανιώνιο, στη Γλυφάδα όπου σώθηκαν την ύστατη στιγμή με το σουτ του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ…
Όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, όλα αυτά θα τα βρει η υπηρεσία: πρέπει να τα βρει, αλλιώς την έκατσε τη βάρκα!