Το διπλό στην Κρήτη απέναντι στον ΟΦΗ, όπως κι αν έρχεται είναι σημαντικό. Για την ΑΕΚ δεν κατακτήθηκε εύκολα.

Ίσως για εκείνη τα πράγματα να λειτουργούσαν καλύτερα αν έπαιζε εναντίον 11, όχι απέναντι σε 10 μετά την αποβολή του Νους για την απερίσκεπτη και απαράδεκτη ενέργειά του.

Το να αγωνίζεται η ΑΕΚ απέναντι σε ομάδα με παίκτη λιγότερο, μας έχουν δείξει κάμποσα παραδείγματα ότι δεν είναι και το καλύτερό της.

Θα βρει τον τρόπο να κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα για τον εαυτό της, όπως για παράδειγμα να σκοράρει ο αντίπαλος με ένα σουτ από του "διαόλου τη μάνα" στην πρώτη και μοναδική στιγμή που βρήκε λίγο χώρο για να το κάνει.

Βρέθηκε η Ένωση με παίκτη παραπάνω, έχασε την ηρεμία της και το κοντρόλ του εαυτού της. Προφανώς και αυτό δεν συνιστά δικαιολογία, εις βάρος της καταγράφεται κι είναι μια πραγματικότητα την οποία είχε ζήσει και στις Σέρρες. Πρέπει να την απασχολήσει.

Βρέθηκε, ωστόσο, εκείνη η στιγμή του Λαμέλα να φέρει την μπάλα με γλυκό τρόπο μέσα στην αντίπαλη περιοχή κι ο Μουκουντί να σκοράρει ξανά, δεν είναι μακριά άλλωστε το τέρμα που πέτυχε κόντρα στον Άρη, ανοίγοντας το σκορ στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο παιχνίδι πρωταθλήματος πριν από εκείνο του Κυπέλλου Ελλάδας Betsson.

Ένα γκολ στα τελειώματα του πρώτου ημιχρόνου, πάρα πολύ κομβικό για να βρει η ομάδα ηρεμία και να αντιμετωπίσει με περισσότερη υπομονή τον ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο.

Οι γηπεδούχοι βγήκαν στην επανάληψη με σκοπό να σπαταλήσουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούσαν. Έπεφταν κάτω με το φύσημα του ανέμου, με την αναπνοή του αντίπαλου, με δήθεν επαφές που δεν υπήρχαν, με όποιο πιθανό και απίθανο τρόπο μπορούσαν να εφεύρουν για να περνάει το παιχνίδι χωρίς ρυθμό.

Ο χρόνος πού πήγε;

Σε ένα δεύτερο ημίχρονο που θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 10 με 12 λεπτά καθυστερήσεις, ο Τσιμεντερίδης υπέδειξε μόλις 4, αλλά κατά σύμπτωση αυτό συνέβη ακριβώς στο σημείο που, ευτυχώς για εκείνη, η ΑΕΚ πέτυχε το γκολ της νίκης.

Δεν μπορούσε πλέον να το πάρει πίσω γιατί ήδη είχε κάνει την υπόδειξη. Είναι τρομερά οξύμωρο όμως, σε παιχνίδι που δεν παιζόταν καθόλου λόγω συνεχών πτώσεων των ποδοσφαιριστών για ψύλλου πήδημα, ο ρέφερι να μην αναγωρίζει και να μην υποδεικνύει τον "κλεμμένο" χρόνο.

Εν τέλει, χάρις στο τέρμα του Μαρσιάλ, η ΑΕΚ βγήκε κερδισμένη από αυτήν την ανορθογραφία και πράγματι ο ΟΦΗ θα μπορούσε να διαμαρτύρεται που δεν είχε επιπλέον χρόνο για να παλέψει με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει -λόγω του ότι έπαιζε για μεγάλο διάστημα με παίκτη λιγότερο- και να διεκδικήσει όποιες πιθανότητας θα μπορούσαν να του αναλογούν για να πάρει κάτι καλύτερο από το παιχνίδι.

Η ποιότητα της ΑΕΚ ήταν αυτή που μέτρησε, μαζί και το παιχνίδι της στην επανάληψη. Μικρή σημασία έχει όμως αυτό σε έναν μαραθώνιο.

Αντιθέτως, μεγάλη σημασία έχει να σκοράρουν ή να δίνουν τις λύσεις γενικότερα οι παίκτες που αποκτήθηκαν για να κάνουν ακριβώς αυτό.

Όπως ο Λαμέλα, ο Μαρσιάλ και φυσικά στο τέλος ο Γκαρσία ο οποίος πήρε πάνω του την κατάσταση και με μία προσωπική ενέργεια ετοίμασε το χρυσό γκολ της νίκης.

Κάπως έτσι, μετά την πολύ άσχημη ήττα από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης, η ΑΕΚ απάντησε με 4-0 επί του Άρη, πρόκριση εναντίον του στο Κύπελλο Ελλάδας Betsson και διπλό στην Κρήτη κόντρα στον ΟΦΗ.

Έμεινε συγκεντρωμένη, ενωμένη, στάθηκε όρθια σε ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα το οποίο θα ολοκληρωθεί με ακόμα μία εκτός έδρας μονομαχία στη Λαμία.

Εκεί που όλα έμοιαζαν να καταρρέουν, ο χρόνος μπορεί να τελειώσει ιδανικά. Και εδώ θα είμαστε ένα συζητάμε έως το τέλος για το αν μπορεί να πάρει ή όχι το πρωτάθλημα.