Ολο το βράδυ μπάσκετ απόψε και αύριο. Τι ωραία θα πει κάποιος. Αυτή όμως δεν είναι η πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι μία και μοναδική: αυτό που συμβαίνει πλέον στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι ντροπιαστικό από κάθε άποψη. Δεν θα είναι μια βραδιά ντροπή. Θα είναι δύο βραδιές εφιάλτης.

Δυστυχώς η παράλληλη διεξαγωγή προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019 και αγώνων της κανονικής διάρκειας της EuroLeague μπήκε στη ζωή μας από τον Νοέμβρη του 2017. Στην πρεμιέρα έπαιζε ταυτόχρονα η Εθνική στο Λέστερ και ο Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Ήταν μια άβολη στιγμή, κάτι που σε κανέναν δεν άρεσε.

Μην νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Για να λέμε την αλήθεια, εδώ στα μέρη μας αντιμετωπίσαμε και το μικρότερο πρόβλημα, τουλάχιστον σε αγωνιστικό επίπεδο. Διότι οι αντικαταστάτες αποδείχθηκαν παίκτες υψηλού επιπέδου και επί της ουσίας έφεραν την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Άλλες παραδοσιακές δυνάμεις του μπάσκετ δεν έχουν τη δυνατότητα να παρουσίαση καλή ομάδα δίχως τους πρωτοκλασάτους, με συνέπεια να κινδυνεύουν με αποκλεισμό. Με πιο τρανό παράδειγμα την Κροατία.

Είδατε τι έχουν πάθει οι Μαυροβούνιοι. Ταξίδεψαν στη Λεττονία για το ματς -πρόκρισης και έβαλαν στην αποστολή τους τέσσερις παίκτες της Μπούντουτσνοστ. Θα τελειώσουν το παιχνίδι και πριν περάσουν 24 ώρες κι αφού μπουν πάλι σε αεροπλάνο, θα παίξουν με τον Ολυμπιακό για την EuroLeague. Γίνονται αυτά τα πράγματα το 2018; Δυστυχώς γίνονται , με θύματα κυρίως τους παίκτες. Κι αυτό διότι η EuroLeague δεν μπήκε στη διαδικασία να κάνει ένα βήμα πίσω στις ελάχιστες ημερομηνίες που ήταν προγραμματισμένα τα "παράθυρα".

Διότι την ίδια στιγμή και το Champions League και το Eurocup δεν έχουν αγώνες για χάρη των Εθνικών ομάδων, άρα θα μπορούσε εύκολα η EuroLeague να πράξει το ίδιο. Όπως άλλωστε γίνεται και στο ποδόσφαιρο, με το εξίσου επιβαρυμένο πρόγραμμα των συλλόγων, που όμως σταματούν με μεγάλη συχνότητα την δραστηριότητά τους. Ακόμα κι όταν πρόκειται για το Nations League, που δεν την λες και εμπορική διοργάνωση και μάλλον την βλέπουν οι περισσότεροι ως αγγαρεία.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ευτυχώς η υπόθεση πρόκριση έχει τελειώσει από τον Σεπτέμβρη κιόλας. Οι δύο νίκες επί Σερβίας και Γεωργίας έδωσαν το εισιτήριο για την Κίνα. Επί της ουσίας τα δύο ματς με Γερμανία και Σερβία είναι αδιάφορα βαθμολογικά.

Αυτό όμως δεν αλλάζει κάτι ως προς το διασυρμό που ελληνικού μπάσκετ την Παρασκευή, με ευθύνη της EuroLeague. Ολη τη σεζόν δύο φορές έχει προγραμματιστεί να παίξουν την ίδια μέρα Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, εκτός βέβαια από τις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Ε, λοιπόν, αποφάσισε η μία να είναι η Παρασκευή 30 Νοεμβρίου, με τον Παναθηναϊκό να παίζει στις 7 μ.μ. κόντρα στην Χίμκι στη Μόσχα και στις 9.30 ο Ολυμπιακός με την Μπούντουτσνοστ στο ΣΕΦ. Η δε Εθνική αγωνίζεται με την Γερμανία στις 7 μ.μ. στην Πάτρα...

Αλήθεια, πιστεύουν στην EuroLeague τι κερδίζουν κάτι απ' όλο αυτό. Πιστεύει κανείς στο μπάσκετ ότι το άθλημα ενισχύεται ή κερδίζει επιπλέον φίλους από τούτο το μπάχαλο;

Οχι, κύριοι κανείς δεν το πιστεύει. Οποιος νομίζει πως κάνει κάποιου είδους επίδειξη δύναμης, απλά αποδεικνύει πως δεν αγαπάει το μπάσκετ. Αυτό που συμβεί την Παρασκευή είναι εφιάλτικό για το ελληνικό μπάσκετ, είναι μια βραδιά ντροπή με ευθύνη των ξένων. Κυρίως της EuroLeague και των ιδιοκτητών των ομάδων. Κατ΄επέκταση όμως και της FIBA, που εξακολουθεί να μοιάζει ανίσχυρη και να το κυριότερο να μην δικαιώνει σε καμία περίπτωση ότι είναι ο νούμερο 1 οργανισμός του παγκοσμίου μπάσκετ... Η EuroLeague εξακολουθεί να κάνει ό,τι θέλει, να χορεύει τη FIBA στους δικούς της ρυθμούς.

Αλλά στο τέλος της ημέρας, κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα παιχνίδια εξουσίας. Κανείς εννοούμε απ΄ αυτούς που θέλουν να βλέπουν μπάσκετ και λατρεύουν να παρακολουθούν τις ομάδες και τα Εθνικά συγκροτήματα. Οι πραγματικοί μπασκετόφιλοι απλά θα στεναχωριούνται που δεν θα ξέρουν τι να πρωτοδούν και οι εχθροί του αθλήματος θα συνεχίσουν να γελούν με το μπάσκετμπολ.

Photo credits: Eurokinissi