OPINIONS

Μπορεί και χωρίς Γιάννη

Μπορεί και χωρίς Γιάννη
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται τον Αντετοκούνμπο στα προκριματικά. Τη δουλειά την έχουν ήδη κάνει ιδανικά οι υπόλοιποι. Γι αυτό και ουδείς (πρέπει να) ασχολείται με την απουσία του. Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος.

Δύο είναι οι βασικοί λόγοι που ελάχιστα απασχόλησε το ευρύ μπασκετικό κοινό η απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο από τις κλήσεις της Εθνικής για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Από τη μία κανείς πραγματικά δεν προσδοκούσε να είναι ο σταρ των Μπακς στα ματς με Σερβία και Γεωργία, όλοι έχουν αποδεχθεί ότι η Ελλάδα και το ελληνικό μπάσκετ θα δουν λίγες φορές τον 24χρονο σέντερ με τη γαλανόλευκη φανέλα. Και σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται τα λεγόμενα παράθυρα.

Το γνώριζαν όλοι, το ότι ο Θανάσης Σκουρτόπουλος θεωρούσε πως θα τον έχει στη διάθεσή του τον Σεπτέμβρη ήταν προφανώς ευσεβής πόθος και απλά έτσι όπως το μετέφερε , έβγαλε και μια σιγουριά που δεν προέκυπτε από πουθενά. Λάθος του Ομοσπονδιακού προπονητή που στην πορεία μπορούσε να δημιουργήσει παρεξηγήσεις - φρόντισαν άλλωστε γι αυτό και κάποιοι που ήθελαν να δημιουργήσουν ένταση - αλλά αντιμετωπίστηκε με εκατέρωθεν ψυχραιμία. Θα μπορούσε να το αποφύγει ο Σκουρτόπουλος, αλλά δεν χρειάζεται να στεκόμαστε περισσότερο σε αυτό. Άλλωστε οι προπονητές κρίνονται για τη δουλειά τους στο παρκέ.

Από την άλλη, δεν χρειάζεται καν να είναι ο Γιάννης στη Εθνική σε αυτά τα παιχνίδια, διότι η δουλειά έγινε και με το παραπάνω από τους replacements . Αυτούς, δηλαδή, που κατά βάση θα δουν από την τηλεόραση τα ματς του Σεπτμεβρίου. Ο Αντετοκούνμπο θα εμφανίζεται με την Εθνική επιλεκτικά. Μόνο σε παγκόσμιου βεληνεκούς διοργανώσεις. Την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν και εφόσον συμμετέχει η Ελλάδα.

Ακόμα και στα Eurobasket, μοιάζει από δύσκολο ως απίθανο να τον αφήνει το ΝΒΑ, έστω κι αν από εδώ και στο εξής θα γίνονται κάθε 4 χρόνια. Αρα οι παρουσίες του θα είναι σπάνιες και θα έχουν πάντα σχέση και με τους χορηγούς. Για παράδειγμα το επόμενο καλοκαίρι αποκλείεται να είναι υγιής ο Γιάννης και να λείψει από τα γήπεδα της Κίνας. Υπάρχει και ένα παπούτσι να προωθήσει στην πιο μεγάλη αγορά του κόσμου. Εδώ πήγε μέχρι την Κίνα πέρυσι τον Αύγουστο για να ικανοποιήσει τους χορηγούς, είναι δεδομένο ότι θα το κάνει και για ένα τόσο μεγάλο μπασκετικό ραντεβού.

Γι αυτό κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται άσχημα από την απουσία του Γιάννη στα προκριματικά. Κάθε συνειδητοποιημένος φίλαθλος το αποδέχθηκε και απλά χάρηκε που όλοι οι υπόλοιποι θα είναι στα παρκέ για την Εθνική τον Σεπτέμβρη. Και οι παίκτες του Παναθηναϊκού και οι παίκτες του Ολυμπιακού και ο Σλούκας και ο Ντόρσεϊ από το ΝΒΑ. Με πρώτο και καλύτερο πάντα τον -αρχηγό και πάντα πιστό σε αυτή την ομάδα- Γιάννη Μπουρούση.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας θα είναι μια σπουδαία πρόκληση για όλο το ελληνικό μπάσκετ, που τούτο το καλοκαίρι είχε ρόλο κομπάρσου στα αθλητικά γεγονότα, αλλά το 2019 έχει μια χρυσή ευκαιρία. Στα 25του ο Αντετοκούνμπο θα επανεμφανιστεί με την Εθνική, όλο ο κόσμος θα έχει στραμμένα τα βλέμματα πάνω του και η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει πολλά απ' αυτό.

Μέχρι τότε, λοιπόν, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολούμαστε με τον Γιάννη. Το αντίθετο. Το σωστό και το δίκαιο είναι να δίνουμε συγχαρητήρια σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά που επιστρέφουν στην ομάδα και πολύ περισσότερο σε αυτούς που ήταν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο και φυσικά στα παράθυρα Νοέμβρη και Φλεβάρη. Ειδικά σε αυτούς, που έβγαλαν το φίδι από την τρύπα και ουσιαστικά έδωσαν την πρόκριση στην Ελλάδα.

Διότι αν δεν το έχετε αντιληφθεί, η Εθνική έχει ουσιαστικά εξασφαλισμένη τη θέση. Το 6-0 της δίνει ασφάλεια, ίσως να αρκεί μια νίκη επί της Γεωργίας του Ηλία Ζούρου, για να πάρει και τυπικά το εισιτήριο. Και δεν ήταν απλή υπόθεση για την Ελλάδα να παραμείνει αήττητη με τόσες απουσίες και προβλήματα. Αν είχε στραβώσει το πράγμα στην αρχή, ίσως τώρα η κατάσταση να ήταν πολύ δύσκολη. Το τρίποντο του Γιάννη Αθηναίου με την Μεγάλη Βρετανία, έβαλε το τρένο στις ράγες που οδηγούν στην Κίνα.

Το ότι υπάρχουν άλλες Εθνικές που δεν τα έχουν καταφέρει, τις βάζεις σε περιπέτειες και τις αναγκάζει να κάνουν ακόμα πιο γενική επιστράτευση και από την Ελλάδα. Οι Κροάτες έριξαν από τον Ιούνιο στη μάχη τους Μπογκντάνοβιτς και Σάριτς διότι δεν είχαν άλλη περιθώρια, οι υπόλοιπες ομάδες ρίχνουν το βαρύ πυροβολικό, η Σερβία δήλωσε πλήρη σύνθεση. Βέβαια δεν ξέρουμε ποιους τελικά θα δούμε στο παρκέ, αλλά η 24αδα είναι γεμάτη σούπερ σταρ. Γι αυτό και κάποιοι θέλησαν να κάνουν συγκρίσεις και να βάλουν στη θέση των Σέρβων τον Γιάννη, αλλά δεν είναι ίδια η περίπτωση. Και οι Σέρβοι έχουν αντιμετωπίσει στο παρελθόν και θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον περισσότερα προβλήματα από τους Έλληνες, δεν είναι πάντα παράδειγμα προς μίμηση.

ΥΓ.: Επί τη ευκαιρία κάτι για τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Αποδείχθηκε και στην δική του περίπτωση, πόσο λάθος κάνουν Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ με το παιδομάζωμα που άρχισαν πριν από μερικά χρόνια. Χαραλαμόπουλος, Κόνιαρης, Μουράτος, Λούντζης, Τολιόπουλος, Καλαϊτζάκης, Τσαλμπούρης, Μωραΐτης δεν κέρδισαν τίποτα. Έμειναν στάσιμοι ή έγιναν χειρότεροι στα χρόνια τους στις μεγάλες ομάδες. Κόνιαρης, Μουράτος και Λούντζης αποφάσισαν να ακολουθήσουν στην πορεία άλλο δρόμο και βγήκαν κερδισμένοι. Τώρα θα το κάνει και ο Χαραλαμπόπουλος και πρέπει να το κάνουν και οι υπόλοιποι. Πρέπει να παίξουν μπάσκετ, να έχουν αγώνες, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να γίνουν πρωταγωνιστές. Και μετά να μπουν στο πιο υψηλό επίπεδο, που υπάρχει πίεση και απαιτήσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ