Η δουλειά έγινε ακριβώς όπως έπρεπε την Πέμπτη το βράδυ στο Ηράκλειο. Η Εθνική έδειξε αυτό που λέμε χαρακτήρα, νίκησε τους Σέρβους στο πιο δυνατό ματς των προκριματικών και πλέον δεν χάνει με τίποτα την πρόκριση στο Παγκόσμιο της Κίνας. Με τίποτα; Ε, εντάξει μαθηματικά δεν έχει τελειώσει ακόμα η δουλειά , όμως χρειάζεται μία νίκη σε πέντε παιχνίδια για να πάρει στα χέρια της το εισιτήριο. Ίσως να μην χρειαστεί καν άλλη νίκη, αλλά ποιος πιστεύει ότι η Ελλάδα θα κάνει 0 στα 5 από εδώ και στο εξής.

Ήταν και είναι μια ωραία ατμόσφαιρα η Εθνική, που ταξίδευσε με προορισμό την Γεωργία δίχως τους Γιάννη Μπουρούση και Γιώργο Πρίντεζη . Οι δύο παλιοσειρές, οι αρχηγοί της ομάδας, έχουν κάθε δικαίωμα να ξεκουραστούν με δεδομένο ότι η Ελλάδα μπήκε στο αεροπλάνο με το 7-0 στις βαλίτσες της. Έγινε γενική επιστράτευση για το δύσκολο παιχνίδι με την Σερβία, η αποστολή εξετελέσθη και οι δύο "στρατιώτες" της Εθνικής μπορούν να αναπαυθούν και να δουν το ματς της Τιφλίδας από την τηλεόραση. Άλλες Εθνικές θα χρειαστούν όλα τα όπλα τους ίσως στη συνέχεια παίζοντας με την πλάτη στον τοίχο, η ελληνική ομάδα έχει βγει εντελώς από τέτοιες καταστάσεις.

Άλλωστε η Ελλάδα δεν ανησυχεί διότι κατάφερε μέσω των προκριματικών του Παγκοσμίου να μεγαλώσει το διαθέσιμο υλικό για την Εθνική. Μετά το ματς με την Γεωργία, από Νοέμβρη και Φεβρουάριο θα επιστρατευθούν πάλι οι αντικαταστάτες για να τελειώσουν τη δουλειά που οι ίδιοι άρχισαν. "Το 80% της πρόκρισης ανήκει σε αυτά τα παιδιά", παραδέχθηκε ο αρχηγός Γιάννης Μπουρούσης και λίγο πιο πέρα ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ευχαριστούσε τους παίκτες των παραθύρων . Κάτι που έπραξε και ο Θανάσης Σκουρτόπουλος. Όπως μάλιστα φαίνεται, υπάρχουν μπασκετμπολίστες που στέκονται επάξια και στο πλάι των βασικών, δείτε τον Βασιλόπουλο, τον Μαργαρίτη, τον Λαρεντζάκη, που είναι στην Εθνική και τώρα.

πήραν την κατάσταση στα χέρια τους στο κρίσιμο σημείο και δικαίως κέρδισαν το χειροκρότημα . Μαζί με τους Καλάθη, Σλούκα έκαναν την δουλειά στην επίθεση, την ίδια ώρα που Παπανικολάου και Αντετοκούνμπο, παρέδωσαν μαθήματα άμυνας απέναντι στον Μπογκντάνοβιτς .

Κάπως έτσι, η Εθνική μπάσκετ σκόρπισε χειροκρότημα και δεν επέτρεψε στους γκρινιάρηδες και τους περίεργους να αρχίσουν τα δικά τους. Για να πούμε την αλήθεια, έτοιμοι ήταν πολλοί να ασκήσουν έντονη κριτική μετά το φιλικό με τη Γαλλία, περιμένοντας στραπάτσο με τους Σέρβους. Σαν να το ήθελαν κιόλας. Λες και είναι εύκολο να μαζεύεται μια ομάδα αρχές Σεπτέμβρη, να κάνει λίγες προπονήσεις και δύο φιλικά και να λειτουργεί στην εντέλεια. Ευτυχώς η αμφισβήτηση αποτέλεσε κίνητρο και η Ελλάδα έπαιξε με πάθος, ψυχή και το κυριότερο με μυαλό, απέναντι στην Σερβία των πολλών λύσεων και του ξεκάθαρου σπρωξίματος από τους διαιτητές. Κάποια στιγμή κι αυτοί βαρέθηκαν να σφυρίζουν υπέρ των φιλοξενούμενων, δέχθηκαν και το γιουχάισμα του κοινού και σταμάτησαν. Άφησαν τον καλύτερο να κερδίσει.

Κάπου εδώ να βάλουμε στην κουβέντα δύο άλλα σημαντικά πράγματα. Το πρώτο έχει να κάνει με την χρησιμότητα των "παραθύρων". Το κοινό δείχνει ενδιαφέρον, ο κόσμος διψά να βλέπει τις Εθνικές ομάδες σε επίσημους αγώνες, αποδείχθηκε αυτό και στα νούμερα. Και στο κατάμεστο γήπεδο στα “Δύο Αοράκια” και από την τηλεθέαση της αναμέτρησης. Το κοινό κάθισε να δει την Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη τα γήπεδα γεμίζουν και θα συνεχίσουν να γεμίζουν μέχρι τη Δευτέρα. Όλοι οι καλοί χωράνε και ήρθε η ώρα οι φορείς του μπάσκετ να καθίσουν να τα βρουν. Το μπάσκετ χρειάζεται και τους συλλόγους και τις Εθνικές, θέλει να βλέπει και ΝΒΑ και EuroLeague και Eurobasket και Παγκόσμιο Κύπελλο. Ακόμα και προκριματικά. Το ίδιο επιθυμούν και οι αθλητές, είδατε τη δίψα και τη χαρά των παικτών της Εθνικής μας χθες.

Πάμε παρακάτω. Να μιλήσουμε και λίγο για το Ηράκλειο, διότι γίνεται μεγάλη συζήτηση και για την διεξαγωγή των αγώνων της Εθνικής στην Κρήτη. Κατ αρχάς η επιλογή αποδείχθηκε και πάλι σωστή, η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή και όταν το ματς πήρε "φωτιά", τα “Δύο Αοράκια” έγιναν έδρα . Το Ηράκλειο έχει γίνει η έδρα της Εθνικής, αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παίζει και αλλού. Στο επόμενο ματς άλλωστε θα μετακομίσει στην Πάτρα. Αλλά αυτό που κρατάμε με το Ηράκλειο είναι ότι και θέλει και μπορεί να διοργανώνει μεγάλα γεγονότα. Όλοι φεύγουν ενθουσιασμένοι από τη φιλοξενία, η οργάνωση είναι άψογη και η Ελλάδα παίρνει άριστα. Συν το ενδιαφέρον του κοινού, δημιουργεί ιδανικές προϋποθέσεις. Κι αν υπάρξει άλλη επιλογή στο μέλλον, με τίποτα δεν πρέπει να είναι η Αθήνα. Ας είναι η Πάτρα, η Κοζάνη, όπου αλλού υπάρχει μεγάλο γήπεδο και σωστές συνθήκες. Όπως και η Θεσσαλονίκη. Όχι όμως η Αθήνα.

ΥΓ.: Κάτι τελευταίο. Η FIBA πρέπει να το σκεφτεί και να το υλοποιήσει. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο πρέπει να υπάρχουν 14δες και όχι 12αδες. Για πολλούς κι διαφόρους λόγους. Και κυρίως για να χωρέσουν και να επιβραβευτούν τα παιδιά των "παραθύρων". Για να έχουν χώρο και θέση, για να ζήσουν κι αυτοί μια μεγάλη διοργάνωση, για αυτά και για πολλά άλλα.