Η αξία του ηττημένου δίνει ακόμα μεγαλύτερη δόξα στο νικητή και η ΑΕΚ σε έναν τελικό βγαλμένο από διαφήμιση του BasketBall Champions League, πήρε την κούπα.

Νίκησε σε ένα πολύ μεγάλο ματς την πρωταθλήτρια Γαλλίας Μονακό, μία πραγματικά σπουδαία ομάδα, που όμως λύγισε στο ΟΑΚΑ. Ήταν άλλωστε αδύνατο για τους Μονεγάσκους να αντέξουν έχοντας να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ στην καλύτερή της βραδιά εδώ και πολλά χρόνια και μαζί, τους 18.000 οπαδούς της Ένωσης, δημιούργησαν ατμόσφαιρα που θα ζήλευε όλη η μπασκετική Ευρώπη.

Ήταν μια βραδιά που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν θα φαντάζονταν όσοι ζούσαν από κοντά την μπασκετική ΑΕΚ πριν από μερικά χρόνια.

Τον Απρίλη του 2013 ο Δικέφαλος έπαιζε στη Β' Εθνική και έδινε αγώνα μπαράζ στα Τρίκαλα με τον Ηρακλή για την άνοδο στην Α2. Νίκησε στην παράταση και έκανε το πρώτο βήμα της επιστροφής. Πέντε χρόνια μετά, τον Μάιο του 2018, στο κατάμεστο ΟΑΚΑ πήρε Ευρωκούπα και έβγαλε στους δρόμους της Αθήνας τους οπαδούς της. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα και όσοι οπαδοί της γυρίζουν πίσω στο χρόνο και θυμούνται τις μάχες με το Ψυχικό, Αετό Αγίου Παντελεήμονα και τον Χολαργό, δακρύζουν από χαρά και από συγκίνηση.

Ζούμε άλλωστε μέρες ΑΕΚ σε όλα τα σπορ και το πάρτι των οπαδών του Δικεφάλου δεν σταματάει. Είναι χαρούμενοι, είναι ευτυχισμένοι και ίσως να το δικαιούνται μετά απ' όσα πέρασαν. Ουδείς μπορούσε να φανταστεί τη συνέχεια όταν η Ένωση έπεφτε στην Β' Εθνική, αλλά κάπως έτσι δημιουργούνται τα παραμύθια του αθλητισμού.

Τέτοιες ιστορίες γίνονται ταινίες όπως εκείνη του 1968, ίσως σε μερικά χρόνια να δούμε στις αίθουσες όλη την πορεία από το τίποτα στα... πάντα. Στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδα, στην κατάκτηση του Basketball Champions League, όλα αυτά μέσα στο 2018.

Το ελληνικό μπάσκετ βρήκε την τρίτη δύναμη που τόσο έψαχνε, έστω κι αν ακόμα η Ένωση δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους δύο "αιώνιους. Είναι όμως θέμα χρόνου να τους πλησιάσει ακόμα περισσότερο και να τους φτάσει σε λίγα χρόνια. Διότι υπάρχει διοίκηση με όραμα και αγάπη για το μπάσκετ και υπάρχει κόσμος διψασμένος για τίτλους και χαρές.

ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΠΙΠΕΔΟΥ EUROLEAGUE

Να πούμε και κάτι για τον τελικό. Είναι αλήθεια ότι οι ημιτελικοί του Final Four ήταν χαμηλού επιπέδου. Ομως το ματς του τίτλου ήταν απολαυστικό. Έγινε παιχνίδι υψηλού επιπέδου, με δύο σπουδαίες ομάδες, με την Μονακό να μην παραδίδεται ποτέ. Ήταν ένα παιχνίδι επιπέδου EuroLeague, που το χάρηκαν όσοι το παρακολούθησαν.

Τρομερές φάσεις, σασπένς, τακτική, φοβερές ατομικές ενέργειες, μάχες σώμα με σώμα. Η ΑΕΚ έβγαλε τον καλύτερό της εαυτό, όπως έχει κάνει σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια της φέτος.

Ο Γκριν έκανε εξαιρετική δουλειά μέχρι το 25' και πήρε τον τίτλο του MVP, ο Πάντερ έβαλε ως είθισται όλα τα μεγάλα σουτ, ο Σάκοτα μίλησε όταν έπρεπε, ο Χάρις, ο Χάντερ, ο Τζέιμς έβαλαν το ληθαράκι τους, το ίδιο και τα Ελληνόπουλα, ο Λαρεντζάκης με τα τρίποντα-μαχαιριές, ο Βασιλόπουλος με το πάθος του, ο Ξανθόπουλος με το μυαλωμένο του παιχνίδι.

Οι παίκτες της μπορεί να διαλέγουν ματς, αλλά μέχρι τώρα κάνουν σωστές επιλογές. Σε όλα τα μεγάλα ραντεβού της η ΑΕΚ έπαιξε μπάσκετ υψηλού επιπέδου, μην ξεχνάμε ότι έχει νικήσει και τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο... Εκεί που ήξερε πως δεν μπορούσε με τίποτα να χάσει.

Και κάπως έτσι, το ελληνικό μπάσκετ κέρδισε πάλι την ΑΕΚ και μαζί πανηγυρίζει την 19η κούπα τους σε συλλογικό επίπεδο... Διόλου άσχημα θα λέγαμε.

ΥΓ.: Την κούπα η ΑΕΚ την πανηγύρισε τον Μάιο. Την πήρε όμως με το τρίποντο του Πάντερ στην Τσεχία και τα άλλα δύπο μεγάλα σουτ του Βασιλόπουλου και του Σάκοτα, στο τέλος της πρώτης φάσης. Και πρέπει να πει και ένα ευχαριστώ στον Μπράμο, γιατί βοήθησε κι αυτός μέσω... Βενέτσια, να προκριθεί η Ένωση στους "16". Να μην τα ξεχνάμε αυτά...