Στο πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου, η Τότεναμ εδώ και δύο σεζόν, είναι η πιο σταθερή ομάδα, αποδίδει μοντέρνο και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο και χάνει στις λεπτομέρειες τον τίτλο. Διότι και εφέτος (λογικά) θα τον χάσει, αν και πλέον έχουμε…ντέρμπι τίτλου. Απέκτησε ξανά ενδιαφέρον η μάχη στην κορυφή, μετά την όχι και τόσο αναμενόμενη ήττα των «μπλε» από την Γιουνάιτεντ.

Η ομάδα του Ποτσετίνο, και τις δύο χρονιές συγκεντρώνει περισσότερους βαθμούς από τους πρωταθλητές. Εννοώ πως πέρυσι και εφέτος η Τότεναμ αθροιστικά θα έχει περισσότερους βαθμούς από τις Λέστερ και Τσέλσι. Πέρυσι η Τσέλσι έμεινε εκτός Ευρώπης, ενώ το ίδιο θα συμβεί εφέτος με τη Λέστερ. Με διαφορά από πλευράς βαθμολογίας και συνολικής εικόνας, η Τότεναμ είναι η καλύτερη ομάδα της διετίας στην Πρέμιερ Λιγκ.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΜΠΕΪΛ

Και τι με αυτό, θα αναρωτηθούν οι αντίπαλοι της; Ε, πως, όλα έχουν τη σημασία τους, καθώς καταδεικνύουν την σταθερότητα, την πρόοδο, την εξέλιξη της ομάδας, που δε δαπανά ένα σωρό χρήματα τα καλοκαίρια, που βγάζει παίκτες, που όταν μοσχοπούλησε τον Μπέιλ στη Ρεάλ, πολλοί είχαν υποστηρίξει πως «θα πάρει την κάτω βόλτα, ήταν η ομάδα του Ουαλού και τίποτα παραπάνω» και τελικά εκείνη κάθε χρόνο γίνεται και καλύτερη.

Βέβαια και πέρυσι και εφέτος θα μείνει πιο πίσω από τα φώτα, καθώς αυτά θα πέσουν στον πρωταθλητή και δικαίως. Το κείμενο δε θέλει να μειώσει την επιτυχία της Λέστερ πέρυσι, ούτε να υποστηρίξει πως η εφετινή Τσέλσι δεν είναι πιο αποτελεσματική από την Τότεναμ, στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε. Αν και έχουμε δρόμο ως το φινάλε.

ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΚΥΕΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

Καλύτερη ομάδα από την Τότεναμ από τον Αύγουστο του 2015 αδυνατώ να βρω. Κατ’ εμέ αποτελεί το σύγχρονο μοντέλο ομάδας που θέλει να γίνει «τοπ-κλας», χωρίς να δώσει ένα σκασμό χρήματα για αγορές παικτών. Με λογικές κινήσεις, σταθερό κορμό, καλό προπονητή, στοχευμένες επιλογές σε όλα τα επίπεδα και ξεκάθαρους στόχους, μπορείς να πλησιάσεις τους μεγάλους. Και αυτό συνιστά επιτυχία.

Τον τεχνικό διευθυντή στην Τσέλσι, στη Γιουνάιτεντ, στη Σίτι με τα δισεκατομμύρια τον κάνω και εγώ από το σπίτι μου. Που και πάλι θέλει μαεστρία και γνώση, αλλά λέμε τώρα. Στην Τότεναμ; Στη Νις; Στη Λειψία (που να μεν έχει χρήματα, αλλά δεν πήρε κανέναν αστέρα το καλοκαίρι); Στη Χόφενχαϊμ; Εκεί θέλει μαγκιά και αναφέρομαι στις ομάδες που εφέτος ξεχώρισαν επειδή είχαν σωστό ποδοσφαιρικό πλάνο και δεν πήραν αποφάσεις στο πόδι. Η Τότεναμ αξίζει κάτι παραπάνω. Όπως σε λίγα χρόνια θα αξίζει η Λειψία και πιθανώς η Νις και η Λιλ στη Γαλλία, που επένδυσε στον πρώην τεχνικό διευθυντή της Μονακό.

Οι τίτλοι δεν είναι το μοναδικό κριτήριο. Πότε καταλαβαίνεις ότι η ομάδα σου αλλάζει επίπεδο; Όταν θέλουν να παίξουν σε εσένα παίκτες πρώτης γραμμής. Και αργά αλλά σταθερά οι Λονδρέζοι φτάνουν σε αυτό το σημείο, όπου οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές δε θα έχουν κανένα πρόβλημα να φορέσουν τη φανέλα του κλαμπ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ

Ως επίλογο, επειδή όσοι διαβάσετε το κείμενο θα θεωρήσετε πως ότι γράφω προκύπτει από την συμπάθεια μου στην ομάδα, θέλω να σκεφτείτε ήρεμα και χωρίς οπαδικές προτιμήσεις. Ποια ομάδα εδώ και δύο χρόνια (όχι μόνο πέρυσι, όχι μόνο εφέτος), είναι καλύτερη, πιο θεαματική και σταθερή από την Τότεναμ;

Αθροίστε και τους βαθμούς, τις διοργανώσεις που έπαιζαν και θα δείτε πόσο δίκιο έχουμε. Και πόσο εύκολο είναι να κάνεις μία φωτοβολίδα στο ποδόσφαιρο. Λέστερ. Το δύσκολο είναι να μένεις ψηλά, ειδικά μετά από αποτυχίες. Και για να μείνεις ψηλά , δεν πρέπει να άγεσαι και να φέρεσαι από το αποτέλεσμα. Πρέπει να ξέρεις τι θες και να έχεις τους ανθρώπους που θα υλοποιήσουν το πλάνο.

(AP Photo/Frank Augstein)