Η Εθνική συμμαζεύτηκε
Ο Πάνος Βόγλης αναλύει την εικόνα της Εθνικής στο παιχνίδι με την Ολλανδία και τονίζει πως θα είναι κρίμα να μη συνεχίσει πάνω στο δρόμο που χάραξε χθες (1/9). Τι άρεσε και τι όχι απ' όσα έδειξαν ο Μίχαελ Σκίμπε και οι διεθνείς μας.
Επειδή δε μας αρέσουν οι εθνικές κορώνες και δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να πανηγυρίζει, θα προσεγγίσουμε τον αγώνα με την Ολλανδία καθαρά ποδοσφαιρικά. Ωστόσο ως απλός φίλαθλος, θα είχα κάθε δικαίωμα και να πανηγυρίζω και να χαίρομαι για την εικόνα της Εθνικής μας ομάδας. Γιατί πράγματι μετά από 24 μήνες, ήταν ΟΜΑΔΑ.
Ας δούμε τι έκανε. Αρχικά νίκησε. 2-1 την Ολλανδία, η οποία διέρχεται κρίση βέβαια και μάλιστα μεγάλη, ωστόσο εμείς ποτέ δεν είχαμε πετύχει νίκη στις αναμετρήσεις μας με τους Οράνιε. Οι οποίοι έφτασαν τις 5 σερί εντός έδρας ήττες για πρώτη φορά από το 1933!
Εν συνεχεία, η Εθνική πέτυχε αυτό το κατόρθωμα εκτός έδρας. Με ανατροπή και με υποφερτό ποδόσφαιρο. Όχι βρώμικο, όχι φουλ άμυνα από το 25’ και ως το 1-2 του Γιαννιώτα.
Και το κυριότερο. Με πειθαρχημένη εμφάνιση. Το συνονθύλευμα των τελευταίων ετών, το βράδυ της Πέμπτης δεν εμφανίστηκε στο Αϊντχόφεν. Ο Σκίμπε έβαλε κάποιες σταθερές, οι οποίες τηρήθηκαν από όλους, ακόμη και όταν έγιναν μαζικές αλλαγές. Για παράδειγμα ο Σταφυλίδης ως δεξί μπακ (!) κάλυψε μία χαρά τη θέση, που στο πρώτο ημίχρονο είχε ο Τοροσίδης. Ο Μανιάτης που δεν αγωνίζεται εσχάτως, έτρεξε πολύ σε όλο το ματς. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος όσο έπαιξε, έδειξε θηρίο ανήμερο. Ο Μήτρογλου, ο κλασικός φορ, που ξέρει να κάνει τη ζημιά.
Η Εθνική ήταν συμπαγής. Ένα φιλικό ήταν μόνο και δεν χρειάζονται παραπάνω λόγια. Ήταν όμως ένα φιλικό όπου οι διεθνείς μας, αρνήθηκαν να χάσουν, έβγαλαν ηρεμία, πλάνο και ποιότητα. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και ας μην είναι το Γιβραλτάρ, ο πλέον επικίνδυνος αντίπαλος. Πας όμως εκεί, παίρνεις τους τρεις βαθμούς και αρχίζεις ιδανικά την προκριματική φάση του Μουντιάλ του 2018 και ουσιαστικά τη θητεία του Σκίμπε στον πάγκο της ομάδας.
Μας άρεσε που άλλαζε ο σχηματισμός από 4-4-2 σε 4-2-3-1 χωρίς να χαθεί η συνοχή στην ενδεκάδα. Μας άρεσε που δεν παίξαμε με τρεις και όμως αμυντικά λειτουργήσαμε άψογα. Μας αρέσει που υπάρχει βάθος στον πάγκο.
Δε μας άρεσαν διάφορα ατομικά λάθη, που κόστισαν όπως στο πρώτο γκολ. Δε μας άρεσε το πρώτο 25λεπτο, όπου μπήκαμε μάλλον χαλαρά, απέναντι σε μία γηπεδούχο που αναζητεί νίκες εξιλέωσης και ώθησης. Την επόμενη φορά. Τώρα τη νίκη ώθηση την πετύχαμε εμείς.
Η Εθνική ήταν καλή. Θα είναι κρίμα να μη συνεχίσει πάνω στο δρόμο που χάραξε χθες (1/9).
