Ένας αποκλεισμός ντροπή για τον Παναθηναϊκό και μία απόλυτη δικαίωση για την εκπληκτική δουλειά που κάνει ο Γιαννίκης στον ΠΑΣ. Το κεκλεισμένων των θυρών, έχει και τα καλά του. Θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα για τους παίκτες του Παναθηναϊκού, αν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΤΟ ΜΠΟΝΟΥΣ

Είναι δεδομένο πως ο σύλλογος έχει χάσει την ταυτότητα του, το DNA το. Μερίδιο ευθύνης έχουν όσοι βρίσκονται κατά καιρούς στον σύλλογο, αλλά πάνω από όλα φταίει η ιδιοκτησία. Το τελευταίο διάστημα, προκύπτει πως ο Γιάννης Αλαφούζος, θέλει να ενεργοποιηθεί περισσότερο, διαβάζαμε ρεπορτάζ πως επιθυμεί να επιστρέψει και στην προεδρία της ΠΑΕ, θα πρέπει κάποια στιγμή, να καταλάβει πως επί ημερών του, ο σύλλογος περνά τις χειρότερες του ημέρες.

Το πρόβλημα είναι διαχρονικό, ξεκινά από την νοοτροπία, που αποκτούν όσοι βρίσκονται σε αυτόν τον σύλλογο. Μία νοοτροπία δημόσιου υπάλληλου, που το μόνο που έχουν μάθει να κάνουν, είναι να απαιτούν. Να μην ξεχάσουν οι ποδοσφαιριστές να ζητήσουν το μπόνους, από την νίκη που έκαναν με τον Ολυμπιακό.

ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού γνώριζαν πως το μεγάλο παιχνίδι για τον σύλλογο ήταν η ρεβάνς με τον ΠΑΣ. Ο τρόπος που διεξάγεται το φετινό κύπελλο Ελλάδος, πρόσφερε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό, να διεκδικήσει έναν τίτλο. Μπορούσε να φθάσει στα ημιτελικά κάνοντας μόλις μία πρόκριση.

Είχαν και την τύχη το πρώτο παιχνίδι με τον ΠΑΣ, να το δώσουν σε ουδέτερο και η ρεβάνς στην Λεωφόρο. Μάλιστα στο Αγρίνιο σκόραραν και στην πρώτη φάση, δημιουργήθηκαν οι ιδανικές συνθήκες για την πρόκριση. Νίκη επί τους Ολυμπιακού, ένα καλό σερί που είχε πολύ μεγάλη εύνοια, που όμως έφτιαξε ένα σκαλοπάτι, για να έρθει η βελτίωση. Τα πέταξαν όμως όλα στα σκουπίδια. Τα πέταξαν χωρίς μάχη, δίχως να κάνουν προσπάθεια, για να σωθεί η χρονιά.

ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΧΑΡΗ

Ασφαλώς και έχει ευθύνες και ο προπονητής, έκανε σημαντικά λάθη ο Μπόλονι, το πρόβλημα όμως είναι διαχρονικό και έχει να κάνει με την συνολική νοοτροπία που υπάρχει στον σύλλογο. Μία νοοτροπία, για την οποία ευθύνη έχει η διοίκηση που δεν προσφέρει το παραμικρό όραμα στους ποδοσφαιριστές. Έχει δημιουργηθεί, μία πραγματικότητα, που όσοι παίζουν στον Παναθηναϊκό, νομίζουν πως κάνουν χάρη στον σύλλογο.

Που η παραμικρή πρόταση που δέχονται, από άσημες ομάδες στο εξωτερικό, μοιάζει αρκετή για να ανοίξουν την πόρτα και να αποχωρήσουν. Όσοι μένουν, έχουν την απαίτηση να βρίσκονται πάντοτε στην βασική ενδεκάδα, να λειτουργούν χωρίς πίεση και κάνουν μούτρα, δουλεύουν με λιγότερη διάθεση κάθε φορά που βρίσκονται εκτός ομάδας ή νιώθουν πίεση, από τους προπονητές τους και όταν τους δίνεται η ευκαιρία, μπαίνουν με πόζα.

ΕΙΧΑΝ ΕΝΑΝ ΣΤΡΩΜΕΝΟ ΔΡΟΜΟ

Ευθύνη για την κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός σήμερα, έχουν όλοι, όσοι βρίσκονται στον σύλλογο. Δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να σωθεί η χρονιά, κέρδισαν τον Ολυμπιακό και ξαφνικά είχαν ένα δρόμο στρωμένο. Σε ουδέτερο το πρώτο παιχνίδι με τον ΠΑΣ για να πάρουν πλεονέκτημα πρόκρισης, μετά από τέσσερεις ημέρες ξανά παιχνίδι στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό, σε ένα γήπεδο που ήδη είχαν αγωνιστεί και το γεγονός αυτό τους έδινα ένα πλεονέκτημα.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα δημιούργησαν συνθήκες, αν κέρδιζαν τον Παναιτωλικό, να πατήσουν 4άδα. Δεν το κέρδισαν αλλά είχαν δεύτερη ευκαιρία, κόντρα στην αποδεκατισμένη από τραυματισμούς ΑΕΚ. Την πέταξαν κι αυτήν την ευκαιρία, όμως ακόμα μπορούσαν να σώσουν την κατάσταση να μείνουν στο κόλπο.

ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΙΣΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Στο πρωτάθλημα έχουν κάνει λάθη και οι υπόλοιποι ανταγωνιστές για την 4άδα και η εικόνα τους φωνάζει πως θα κάνουν κι άλλα. Δημιουργήθηκαν λοιπόν οι προϋποθέσεις, ώστε, η πρόκριση επι του ΠΑΣ να γυρίσει την κατάσταση. Θα έφερνε τον Παναθηναϊκό μετά από 4 χρόνια ξανά στους ημιτελικούς του κυπέλλου, ο σύλλογος θα είχε μετά από χρόνια το δικαίωμα, να παραμείνει με στόχους μέχρι το τέλος της σεζόν. Το παιχνίδι με τον ΠΑΣ είχε χαρακτήρα τελικού, αν έφερνε την πρόκριση, θα ήταν ικανό να αφήσει πίσω τις άσχημες τελευταίες εμφανίσεις, πολύ απλά γιατί ο Παναθηναϊκός, θα ήταν μέσα σε όλους τους στόχους του.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΙΚΗ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΟΛΟΝΙ

Κι όμως οι ποδοσφαιριστές μπήκαν στο γήπεδο, με τον τρόπο που όλοι είδαμε. Κι όμως ο Μπόλονι στο πιο κρίσιμο παιχνίδι, άφησε εκτός ενδεκάδας τον ηγέτη του στην μεσαία γραμμή, τον βασικό του αριστερό μπακ, δίχως ο αναπληρωματικός του να εμπνέει εμπιστοσύνη αλλά και τον Αλεξανδρόπουλο, που μαζί με τον Μαουρίσιο, δημιουργούν μία ασφάλεια στον άξονα.

Είναι πολλές φορές που οι προπονητές μπορεί να σε τρελάνουν. Θεωρώ αφελής, όσους βρίζουν τον Μπόλονι και πιστεύουν πως βρήκαν την αιτία του προβλήματος. Ασφαλώς και δεν μπορεί να ευθύνεται κανένας προπονητής και κανένας άνθρωπος που δουλεύει την τελευταία δεκαετία στον σύλλογο, για τα χάλια του Παναθηναϊκού.

ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο ΜΑΟΥΡΙΣΙΟ

Πραγματικά όμως, δεν μπορώ να καταλάβω, πως στο πιο σημαντικό παιχνίδι, αποφασίζει ξαφνικά να αφήσει εκτός τον πιο έμπειρο ποδοσφαιριστή του, τον Μαουρίσιο. Πως γίνεται να αφαιρείς τον ηγέτη σου, την βάση σου από τον άξονα σου, σε έναν επαναληπτικό, που έχεις χάσει στο εκτός έδρας παιχνίδι, δεν είσαι εύκολος στο γκολ και περισσότερες πιθανότητες, για να πάρεις την πρόκριση, έχεις ψάχνοντας νίκη στο 1-0.

Σε αυτό άλλωστε έχεις εκπαιδευτείς. Όταν δημιουργείς μία ομάδα για να κερδίζεις μέσα από την αμυντική σου λειτουργία, δεν μπορείς στο πιο κρίσιμο παιχνίδι, να παρουσιάζεις τον άξονα σου, με τον προερχόμενο από θλάση Σανκαρέ εσωτερικό χαφ και δίπλα του, τον Βιγιαφάνες, ειδικά όταν δεν το έχεις δοκιμάσει σε κανένα άλλο παιχνίδι. Κι όλα αυτά απέναντι σε έναν αντίπαλο, που ξέρεις πως πρεσάρει ψηλά και παίζει μόνιμα με δύο γρήγορους επιθετικούς.

Ο ΠΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Ο ΠΑΣ είναι ένα πολύ καλό δουλεμένο σύνολο. Ο Γιαννίκης έχει δημιουργήσει μία από τις καλύτερες νεοφώτιστες ομάδες, που έχουν εμφανιστεί στην Super League Interwetten. Με διαφορά η καλύτερη μικρομεσαία ομάδα του πρωταθλήματος, παίζει το 4-4-2 σε πολύ υψηλή ένταση, πιέζει ψηλά, παίζει γρήγορα και δεν φοβάται. Δεν δικαιούται να υποστηρίξει πως δεν την γνώριζε, γιατί την έχει αντιμετωπίσει δύο φορές.

Πρόσφατα κατέβασε την ομάδα με αλλαγές στο Αγρίνιο και είδε πως το εκμεταλλεύτηκαν οι παίκτες του Γιαννίκη. Δεν μιλάμε για μία κλασική μικρομεσαία ελληνική ομάδα που θα δικαιούται ο προπονητής να πάει στην λογική πως θα έχει εύκολη κατοχή, ελεύθερα μέτρα για δημιουργία, οπότε μπορούν να την βγάλουν οι Σανκαρέ, Βιγιαφάνες, με στήριγμα τον Νιάς. Το αντίθετο, ο ΠΑΣ ήταν σίγουρο, πως θα κοιτάξει να διεκδικήσει την πρόκριση μέσα από τα τέρματα που ο ίδιος θα πετύχει.

Ασφαλώς η τακτική του Μπόλονι ήταν λανθασμένη, έδειξε έλλειψη γνώσης του αντιπάλου και υποτίμηση της σημασίας του αγώνα. Όμως δεν μπορεί να φταίει ο Μπόλονι, για τον τρόπο που δέχτηκε τα δύο πρώτα τέρματα ο Παναθηναϊκός, ούτε για τον νωχελικό τρόπο που έπαιξαν οι ποδοσφαιριστές του.

ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός έχει ξεχάσει πως είναι να πετυχαίνει, πως είναι να προσπαθεί με σοβαρότητα για να πετύχει τους στόχους του. Όσοι βρίσκονται στον σύλλογο, δεν γνωρίζουν το μέγεθος του συλλόγου, δεν λειτουργούν σαν να βρίσκονται σε μεγάλη ομάδα, πολύ απλά γιατί η καθημερινή λειτουργία του συλλόγου, σε όλα τα επίπεδα, δεν είναι μεγάλης ομάδας. Όποτε πάει να γίνει ένα βήμα μπροστά, ξαφνικά με ένα μαγικό αλλά μόνιμο τρόπο, γίνονται δέκα βήματα πίσω.

Και στο παιχνίδι της Τετάρτης, αλλά και στο πρώτο αγώνα στο Αγρίνιο, υπήρχε μία ομάδα που συμπεριφερόταν σαν μεγάλη. Που ήταν οργανωμένη, είχε πίστη για την πρόκριση, αλλά και τρόπο να φθάσει σε αυτήν. Ο ΠΑΣ και στα δύο παιχνίδια ήταν φανερά καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό.

Ο τρόπος που ήρθε αυτός ο αποκλεισμός αποτελεί ντροπή για τον σύλλογο. Δεν είναι κακό να αποκλειστείς από ένα "κατώτερο μέγεθος", ντροπή είναι μία επαρχιακή ομάδα με λιγότερα μέσα όπως ο ΠΑΣ, να παρουσιάζεται τόσο φανερά ανώτερη σε όλες τις λειτουργίες του. Κλείνοντας να υπενθυμίσω ξανά, στους παίκτες του Παναθηναϊκού, να μην ξεχάσουν να ζητήσουν το μπόνους.

Photo credits: Eurokinissi