Για τον Ολυμπιακό, ο ΠΑΣ Γιάννινα ήταν ο μοναδικός αντίπαλος που δεν είχε καταφέρει να κάνει καλά την φετινή σεζόν, όσο αναφορά τις εγχώριες αναμετρήσεις. Ωστόσο, οι ερυθρόλευκοι επικράτησαν 3-1 στον δεύτερο ημιτελικό και πήραν την πρόκριση για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας που θα πραγματοποιηθεί στις 22 Μαΐου.

ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟΥΣ

Ο ΠΑΣ για τρία παιχνίδια στην σειρά είχε πετύχει να βάλει δύσκολα στους ερυθρόλευκους. Μετρούσε απέναντι στον Ολυμπιακό δύο ισοπαλίες με 1-1 στους Ζωσιμάδες και μία ήττα με 1-0 στο Καραϊσκάκης, που είχε έρθει από ένα αυστηρό φάουλ που είχε δοθεί στον Καμαρά στην τελευταία φάση του αγώνα. Και τα τρία παιχνίδια είχαν μία κοινή ιστορία. Το αρχικό πλάνο του Μαρτίνς είχε νικηθεί από το παιχνίδι πίεσης του Γιαννίκη και ο Πορτογάλος τεχνικός είχε αναγκαστεί να ψάξει το γκολ μέσα από ένα καθαρό 4-4-2 και με ταυτόχρονη συμμετοχή, των Χασάν, Ελ Αραμπί.

Αυτή η μικρή ιστορία των φετινών παιχνιδιών ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΣ, αλλά και η σημασία που πάντοτε έχει μία ρεβάνς ημιτελικού Κυπέλλου έκαναν τον Πέδρο Μαρτίνς και τους ποδοσφαιριστές του να πάρουν πολύ σοβαρά το παιχνίδι.

Για τον ΠΑΣ αποτελεί μεγάλο κέρδος πως ανάγκασε τον Ολυμπιακό να του δείξει τον απόλυτο σεβασμό. Να ασχοληθεί με την μεταξύ τους αναμέτρηση σαν να επρόκειτο για παιχνίδι ομίλων Champions League. Όμως αυτή ήταν και η μεγάλη του ατυχία. Πρόλαβε να τρομάξει τους ερυθρόλευκους που η αλήθεια είναι πως αυτήν την εποχή βρίσκονται πολύ πάνω από τον εγχώριο ανταγωνισμό.

Δεν υπάρχει ομάδα στην Ελλάδα που αυτήν την εποχή μπορεί να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό, αν αγωνιστεί με ενδεκάδα, με προσήλωση και με την ένταση, που θα έβγαζε και σε ένα σημαντικό ευρωπαϊκό παιχνίδι.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Η διαφορά επιπέδου των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων είναι μεγάλη, όμως είδαμε ένα ποδόσφαιρο, το οποίο ανήκει στην σύγχρονη εποχή.

Ο Μαρτίνς κατέβασε την ομάδα του με το σύγχρονο τρόπο που παίζεται το 3-4-3, για να αντιμετωπίσει το 4-4-2 έντασης του Γιαννίκη. Στην πράξη στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Καρτάλης έπαιζε φανερά πίσω από τον Μιλιντσεάνου και το σχήμα έφερνε σε 4-2-3-1, όμως η λογική ήταν ξεκάθαρη. Η επιθετική τετράδα να μπορεί να πιέζει την αρχική ανάπτυξη του Ολυμπιακού, να βγάζει κλεψίματα ψηλά που θα μπορεί να φέρουν άμεση απειλή.

ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Ο Ολυμπιακός έχοντας τρείς παίκτες στην τελευταία γραμμή άμυνας και το καλό δίδυμο αναχαίτισης στον άξονα δημιούργησε μία ασπίδα προστασίας και κατάφερε να μην απειληθεί από το πιεστικό ποδόσφαιρο της ομάδα του Γιαννίκη. Οδήγησε τους παίκτες του ΠΑΣ σε πολλές λανθασμένες μεταβιβάσεις κάτω από τον χώρο της σέντρας και κινδύνευε αποκλειστικά από κάποιες εκτελέσεις κόρνερ του Καρτάλη που ανέβαζαν και πολλούς ψηλούς παίκτες στην δική του περιοχή.

Μέσα από την άνετη διαχείριση της πίεσης, της επιθετικότητας και της έντασης που βγάζει ο ΠΑΣ δημιουργήθηκαν συνθήκες, για μία εύκολη επικράτηση, για τους ερυθρόλευκους.

Όποιος διάβασε το κείμενο της περασμένης Δευτέρας, κατάλαβε και την λογική των επιλογών του Πορτογάλου προπονητή και το πόσο σοβαρά πήρε το παιχνίδι με τον ΠΑΣ. Σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι στην τελευταία γραμμή άμυνας δεν υπήρχαν τρία καθαρά στόπερ, στην επιθετική τριάδα δεν υπήρχε επιτελικός μέσος, ούτε επιθετικός, να λειτουργεί σαν καθαρός στράικερ.

ΚΙΝΗΤΡΟ ΕΞΕΛΙΞΗΣ

Την Τρίτη (27/4) το βράδυ η Τσέλσι του Τούχελ δίδαξε πώς παίζεται το 3-4-3. Ο Μαρτίνς είναι ξεκάθαρο πως θέλει να βάλει και ο ίδιος ένα νέο κίνητρο στον εαυτό του και να διδάξει την ομάδα του, την σύγχρονη εκδοχή ενός δύσκολου συστήματος, που όμως αν το διδαχτείς σωστά και το εφαρμόσεις με τους κατάλληλους ποδοσφαιριστές, μπορεί να γίνει δύσκολα αντιμετωπίσιμο για τον αντίπαλο.

Είναι άδικη η κουβέντα και για το προπονητικό επιτελείο και για τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΣ, γιατί υπάρχει ξεκάθαρη διαφορά επιπέδου μεταξύ των ποδοσφαιριστών. Είδαμε όμως σε πολλές φάσεις να λειτουργεί αυτό που είχε στο μυαλό του ο Μαρτίνς και να μην βγαίνουν οι άμυνες για τους παίκτες του ΠΑΣ.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΑΝ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΙΕΣ

Η κίνηση προς τα πίσω του Ελ Αραμπί, σε συνδυασμό με την ικανότητα του στην δημιουργία, το πλάτος που έδινε το ανέβασμα των δύο μπακ και το εσωτερικό τρέξιμο των Μπρουμά, Μασούρα, νικούσε τα δίδυμα της άμυνας του ΠΑΣ.

Ο Μαρτίνς είδε τον Ολυμπιακό, να δημιουργεί συνεχώς ευκαιρίες με τον τρόπο που το είχε σχεδιάσει. Με συμμετοχή στην δημιουργία των επιθέσεων, είτε των ακραίων μπακ όταν η επίθεση έβγαινε από τα πλάγια, είτε του Ελ Αραμπί, όταν γινόταν από τον άξονα και μόνιμα η μπάλα να μπαίνει μέσα στην περιοχή με αποδέκτες τους Μασούρα, Μπρούμα. Χάθηκαν πολλές ευκαιρίες, ο Μπρούμα μπορεί να χαρακτηριστεί μοιραίος, όμως τον στόχο του τον πέτυχε.

ΠΟΥ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Ο σκοπός είναι το τρέξιμο, των δύο εξτρέμ, να έρχεται πάνω στο αντίπαλο κεντρικό δίδυμο. Χάθηκαν πολλές ευκαιρίες, ο Μπρούμα μπορεί να εκνεύρισε καθώς σπατάλησε τουλάχιστον τρεις ακραίες ευκαιρίες, όμως τον στόχο του τον πέτυχε.

Η ταχύτητα του, η ικανότητα του, να τρέξει επιθετικά στον χώρο που επιθυμεί ο προπονητής του, δεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί αρκετές φορές από την αντίπαλη άμυνα. Σε ένα παιχνίδι που μπορεί να χαρακτηριστεί εκνευριστικά μη αποτελεσματικός, σκόραρε και πέτυχε και πέναλτι. Είναι δεδομένο, πως αυτή η τακτική κουμπώνει απόλυτα στα δικά του προσόντα.

Ο ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΠΛΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΟΝΙΑ

Ασφαλώς όλα αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν, αν δεν υπάρχει το σημείο αναφοράς στην επίθεση. Αν δεν υπάρχει ο επιθετικός που η αντίπαλη άμυνα θα φοβηθεί, να μην ακολουθήσει την κίνηση του έξω από την περιοχή. Το πρόβλημα είναι πως ακόμα κι αν είναι δασκαλεμένοι να μην το κάνουν, καθώς γνωρίζουν πως αυτόματα οι δύο εξτρέμ θα γίνουν φορ, τότε αξιοποιεί δημιουργικά την εύκολη κατοχή μπάλας που θα του δοθεί. Πραγματικά δεν ξέρω, τι ενθουσίασε περισσότερο τον κόσμο. Ο χορός του στο δεύτερο τέρμα, η ή διπλή άμεση δημιουργία στο τρίτο γκολ του Ολυμπιακού.

Ένας φονιάς, όταν βρίσκεται σε θέση εκτέλεσης, ταυτόχρονα διαθέτει και αλτρουισμό και την ικανότητα στην δημιουργία, που επιτρέπει στον προπονητή του, να του δίνει έναν τόσο σύνθετο ρόλο. Τελικά αυτός ο ρόλος, να οδηγεί στο χορό του 41ου λεπτού και στην διπλή δημιουργία, πρώτα πάσα στον Ρέαπτσουκ και στην συνέχεια στον Μπρουμά στο 56ο λεπτό.

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ

Αξίζουν συγχαρητήρια στον Γιαννίκη για την σπουδαία δουλειά που έχει κάνει με τον ΠΑΣ. Η ομάδα του ομόρφυνε και την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και τον θεσμό του Κυπέλλου. Είναι από τις λίγες ομάδες που εφαρμόζει ένα σύγχρονο ποδοσφαιρικό πλάνο και προσπαθούν να εξελιχθούν μέσα από αυτό.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε, τον Γιαννίκη να δουλεύει την φιλοσοφία του σε σύλλογο που μπορεί να του προσφέρει καλύτερο υλικό. Έχει όμως επίσης και το δικό του ενδιαφέρον, να δούμε πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η δουλειά, τουλάχιστον για ένα χρόνο ακόμα τον ΠΑΣ Γιάννενα.

Φέτος ήταν έτοιμος για να πετύχει, μία πολύ μεγάλη επιτυχία. Η ατυχία του ΠΑΣ ήταν, πως η κλήρωση στα ημιτελικά δεν του έφερε αντίπαλο έναν από τους δύο δικεφάλους και πως είχε προλάβει να τρομάξει τον Ολυμπιακό, πριν την ρεβάνς και δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για να τον πιάσει στον ύπνο.

Photo credits: Eurokinissi